ΙΝΤΕΡ-ΜΙΛΑΝ: Η... Μαντονίνα να τους φυλάει
Με αφορμή της μεταγραφή του Χακάν Τσαλχάνογλου από τη Μίλαν στην Ιντερ, ο Θεολόγος Αλεξανδράτος γράφει για τους παίκτες που φόρεσαν και τις δύο φανέλες των ομάδων του Μιλάνου
Στα μέρη μας δεν είναι και τόσο συχνό το φαινόμενο ένας ποδοσφαιριστής να φοράει τις φανέλες δύο αέναων εχθρών αλλά σε άλλες χώρες μια τέτοια μετακίνηση δεν είναι διόλου περίεργη.
Ειδικά στην Ιταλία πολλοί παίκτες αποτόλμησαν το (για πολλούς) απονενοημένο διαβημα και προσέφεραν το ταλέντο και τις υπηρεσίες του σε ομάδες που λατρεύουν να μισούνται.
Το ντέρμπι του Μιλάνου μεταξύ Μίλαν και Ιντερ είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Στην Ιταλία είναι γνωστό ως derby della Madonnina, ήτοι το ντέρμπι της Παναγίτσας (sic). Πήρε το όνομά του σε μια προσπάθεια να αποτεθεί φόρος τιμής σε ένα από τα πιο γνωστά σημεία της πόλης, το περίφημο Ντουόμο, στην οροφή του οποίου υπάρχει το άγαλμα της Παρθένου Μαρίας.
Ο Τούρκος έγινε ο 39ος στην ιστορία παίκτης που θα έχει φορέσει αμφότερες τις φανέλες αφού αυτή την εβδομάδα ολοκληρώθηκε η συμφωνία του με τους «νερατζούρι» κι ενώ τα προηγούμενα χρόνια τα πέρασε στα «ροσονέρο».
Στην πορεία των ετών πολλοί σπουδαίοι παίκτες γνώρισαν και τις δύο πλευρές του «Τζιουζέπε Μεάτσα» και είναι απολύτως ταιριαστό ότι ο μεγάλος μπαλαδόρος του μεσοπολέμου που έχει δώσει το όνομά του στο εντυπωσιακό γήπεδο της πόλης, είχε επίσης τιμήσει και τα δύο χρώματα.
Ο Μεάτσα ήταν ο μεγαλύτερος σταρ της Ιταλίας τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 και παρότι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στην Ιντερ, το 1940 πήγε στη Μίλαν όπου έπαιξε για δύο χρόνια.
Προηγήθηκαν πάντως οι αδελφοί Τσεβενίνι. Ο Άλντο, μεγάλος γκολτζής στην εποχή του, σκόραρε 83 γκολ σε 84 ματς με τη Μίλαν στην οποία έπαιξε σε δύο διαφορετικές χρονικά περιόδους ενώ άλλαξε στρατόπεδο στην ίδια πόλη τρεις φορές!
Ο μικρότερος αδελφός Λουίτζι τον ξεπέρασε αφού όχι μόνο έπαιξε και στις δύο ομάδες του Μιλάνου αλλά και στην Γιουβέντους.
Ο Ενρίκο Καντιάνι έπαιξε τρεις σεζόν στην Ιντερ πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μία στη Μίλαν μετά το τέλος του.
Δέκα χρόνια φόρεσε τα «ροσονέρο» ο πορτιέρε Λορέντσο Μπουφόν (θείος του Τζίτζι) και άλλα τρία τα «νερατζούρο», το αντίθετο δρομολόγιο ακολούθησε ο στόπερ Αλντο Μπετ που έπαιξε μία σεζόν στην Ιντερ (1968) και το 1974 πήγε στη Μίλαν όπου είχε συμπαίκτη κάποια στιγμή τον μεγάλο Φράνκο Μπαρέζι.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1982 Φούλβιο Κολοβάτι ήταν παιδί των ακαδημιών της Μίλαν αλλά μετά το Μουντιάλ της Ισπανίας πήγε στην Ιντερ όπου έμεινε για 3 χρόνια.
Την δεκαετία του 1980 ο φορ Αλντο Σερένα κατάφερε να παίξει επίσης στις τρεις μεγάλες ομάδες της Ιταλίας. Τον πήρε η Ιντερ το 1978, τον έδωσε δανεικό στη Μίλαν το 1982 και το 1985 πήγε στη Γιουβέντους. Δύο χρόνια μετά γύρισε στην Ιντερ αλλά επειδή του έλειψε η Μίλαν φόρεσε ξανά τη φανέλα της το 1991.
Αντίθετη πορεία ακολούθησε ο τερματοφύλακας Φραντσέσκο Τόλντο που αναδείχθηκε στους μικρούς της Μίλαν αλλά δεν έπαιξε ποτέ στην πρώτη ομάδα και το 2001 υπέγραψε στην Ιντερ.
Ο Μαουρίσιο Γκαντζ κόλλησε τα πρώτα του ένσημα στις μικρές κατηγορίες και το 1995 τον απέκτησε η Ιντερ. Η έλλειψη τίτλων τον οδήγησε το 1997 στη Μίλαν και έβαλε λίγο ασήμι στην τροπαιοθήκη του.
Η Μίλαν το 1993 πήρε τον Κρίστιαν Πανούτσι από τη Τζένοα και ευτύχησε να πέσει στην χρυσή εποχή των «ροσονέρι». Το 1999 άλλαξε στρατόπεδο αλλά χωρίς επιτυχία και το 2001 άφησε το Μιλάνο πίσω του.
Ο Κρίστιαν Μπρόκι ήταν ο ορισμός του αμυντικού μέσου και του γυρολόγου. Παιδί της Μίλαν που έφυγε το 1998, πήγε στην Ιντερ το 2000 αλλά ένα χρόνο μετά γύρισε στην πρώτη του αγάπη και έμεινε έως το 2008.
Για πολλούς ήταν ο καλύτερος Ιταλός τεχνίτης αλλά οι τραυματισμοί σημάδεψαν την ακριέρα του Ρομπέρτο Μπάτζο. Επαιξε στη Μίλαν από το 1995 έως το 1997 και στην Ιντερ από το 1998 έως το 2000.
Πέρασε και δεν ακούμπησε από τις δύο ομάδες ο Ταρίμπο Γουέστ. Ο Νιγηριανός μπακ πήγε στην Ιντερ το καλοκαίρι του 1997 και το χειμώνα του 2000 άλλαξε αποδυτήρια αλλά δεν άλλαξε την κατηφορική πορεία της καριέρας του.
Η Ιντερ δεν εκτίμησε ποτέ τις ικανότητες του Αντρέα Πίρλο τον οποίο απέκτησε το 1998 και τρία χρόνια αργότερα τον άφησε να πάει στη Μίλαν όπου ο προικισμένος χαφ έκανε μαγικά.
Ο Φραντσέσκο Κόκο το 1995 ανήκε στη Μίλαν αλλά το 2002 πήγε στην Ιντερ ως αντάλλαγμα για τον Κλάρενς Ζέεντορφ. Ο τρομερός Ολλανδός ανήκε από το 1999 στους «νερατζούρι» αλλά έλαμψε με τη φανέλα της αιώνιας αντιπάλου, κατακτώντας μεταξύ άλλων δύο Τσάμπιονς Λιγκ.
Μια παρόμοια κίνηση μεταξύ των δύο ομάδων έγινε και ένα χρόνο πριν με τον Σίμιτς να πηγαίνει από την Ιντερ στην Μίλαν και τον Ουμίτ Νταβαλά να ακολουθεί το αντίθετο δρομολόγιο.
Στα νιάτα του ο Πατρίκ Βιεϊρά δεν ήταν το «τανκ» που θυμόμαστε και το πέρασμά του από τη Μίλαν το 1995 το θυμούνται λίγοι. Αντίθετα το 2006 πήγε στην Ιντερ και έκανε καλύτερη καριέρα.
Σε αντίθεση με τον Ζέεντορφ ο συμπατριώτης του Εντγκαρ Ντάβιντς δεν άφησε το αποτύπωμά του ούτε στη Μίλαν (1996), ούτε στην Ιντερ (2004).
Το αυτό και για τον Αργεντινό χαφ Γκούλι που έπαιξε στη Μίλαν το 1998 και την Ιντερ το 2001.
Πέντε χρόνια έπαιξε στη Μίλαν ο Δανός μπακ Τόμας Χέλβεγκ (1998-2003) και τον επόμενο άλλαξε αποδυτήρια αλλά όχι και γήπεδο.
Βιέρι, Ρονάλντο και Ζλάταν
Είναι ατελείωτος ο κατάλογος των ομάδων στις οποίες έπαιξε ο Κρίστιαν Βιέρι και οι δύο μιλανέζικες δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Στην Ιντερ έκανε πολύ καλά ματς (1999-2005) όταν και πήγε στη Μίλαν όπου έκανε τη χειρότερη σεζόν της καριέρας του.
Ελάχιστοι θυμούνται τον Κροάτη μέσο Ντράζεν Μπρίνσιτς που στια ρχές της χιλιετίας πέρασε και από τις δύο ομάδες αλλά δεν ακούμπησε.
Ο τεράστιος Ρονάλντο έπαιξε με επιτυχία στην Ιντερ από το 1997 έως το 2002 αλλά δεν έπραξε το ίδο με τη Μίλαν το 2007.
Τον μεγαλύτερο επιθετικό όλων των εποχών προσπάθησε να αντικαταστήσει στους «νερατζούρι» ο Ερνάν Κρέσπο που το 2003 δόθηκε στην Τσέλσι η οποία το 2005 τον δάνεισε στη Μίλαν. Ενα χρόνο μετά η Ιντερ τον πήρε πίσω.
Οι Ιταλοί είχαν μεγάλες προσδοκίες τόσο για τον Αντόνιο Κασσάνο όσο και τον Τζιαμπάολο Πατσίνι αλλά δεν δικαιώθηκαν. Οι δύο τους φόρεσαν αμφότερες τις φανέλες (ο δεύτερος ήταν μάλιστα αντάλλαγμα για τον πρώτο) χωρίς κάτι ιδιαίτερο.
Με τη Λάτσιο έκανε όνομα ο Τζουζέπε Φαβάλι και το 2004 τον πήρε η Ιντερ. Δύο χρόνια αργότερα πήγε στη Μίλαν και βρίσκει θέση σε τέτοια αφιερώματα.
Λιγότερη επιτυχία είχε ο Βραζιλιάνος εξτρέμ Μαντσίνι που εντυπωσίασε με τη Ρόμα αλλά δεν το έπραξε ούτε με την Ιντερ το 2008, ούτε με τη Μίλαν το 2010.
Το αντίθετο έκανε ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς που έπαιξε με την Ιντερ από το 2006 έως το 2009 και μια χρονιά στη Μίλαν (2010-11) στην οποία επέστρεψε πέρυσι.
Ο Μάριο Μπαλοτέλι έκανε καλά ματς με την Ιντερ μια τριετία (2007-10) και με τη Μίλαν το 2013.
Πολλπά χρόνια πέρασε στο Μιλάνο ο Σούλεϊ Μουντάρι. Ο Γκανέζος μέσος πήγε στην Ιντερ το 2008 και στη Μίλαν από το 2012 έως το 2015.
Λίγα πράγματα από τον Αντρέα Πόλι τόσο στην Ιντερ (2011-12) τόσο και στη Μίλαν (2013-16), όπως και για τον Ματίας Σιλβέστρε.
Ο Λεονάρντο Μπονούτσι δεν είχε γίνει ο σπουδαίος αμυντικός που ξέρουμε όταν έπαιζε στην Ιντερ το 2006 ενώ και η μοναδική του σεζόν στη Μίλαν (2017-18) δεν ήταν αυτή που περίμεναν οι «ροσονέρι».
Ο Ματέο Νταρμιάν έγινε γνωστός στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ αλλά το μακρινό 2010 έπαιζε στη Μίλαν. Πέρυσι γύρισε στο Μιλάνο για την Ιντερ και πανηγύρισε το πρωτάθλημα.