Λούκα Μόντριτς: To νέο «χρυσό» κατόρθωμα με τη φανέλα της Ρεάλ!

Κοντά τέσσερα χρόνια πίσω: ο Λούκα Μόντριτς έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην εξαιρετική παρουσία της εθνικής Κροατίας στην τελική φάση του Μουντιάλ, δίνει στη Ρωσία εκπληκτικές παραστάσεις, φτάνει μέχρι το φινάλε της διοργάνωσης όπου ηττάται από τη Γαλλία αλλά βάζει υποψηφιότητα για τη Χρυσή Μπάλα.

Μήνες μετά την κατακτά, απολύτως δίκαια. Ωστόσο, υπήρξαν και ορισμένες φωνές που ήγειραν αντιρρήσεις για τη διάκριση, φωνές του στυλ πως «ο Μόντριτς είναι μέσος, δεν βάζει γκολ, ούτε έχει την φοβερή στόφα του ηγέτη». Δεκτές όλες οι απόψεις. Ο καθένας μπορεί να εκφράζεται. Όπως άλλωστε κάνει και ο βραχύσωμος ποδοσφαιριστής στο χορτάρι, με τον αψεγάδιαστο τρόπο του.

Τι συμβαίνει στις μέρες μας; Την ώρα που ο Μέσι χάνει συνεχώς έδαφος και ασφαλώς μέρος από την εκτυφλωτική λάμψη του, όταν ο Ρονάλντο δυσκολεύεται σε αυτό το δεύτερο πέρασμά του από το Ολντ Τράφορντ, ο Μόντριτς των 36 ετών και της δεκαετούς συνεχούς καριέρας στη Μαδρίτη, παίρνει ρεβάνς από όλο τον κόσμο. Πώς το κάνει; Μοιάζει με σκιέρ στον χλοοτάπητα και στο ραντεβού της Ρεάλ με την Παρί «ήταν όλα τα λεφτά». Φυσικά μπροστάρης και ο σπουδαίος Καρίμ Μπενζεμά, δεν σημειώνουν όλοι τρία γκολ σε τέτοιο ματς και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ο Μόντριτς ήταν που σάλπισε την αντεπίθεση και μολονότι στο πρώτο ημίχρονο δεν έκανε τόσα πολλά, όσο κυλούσαν τα λεπτά τόσο ανέβαζε την απόδοσή του. Εκκωφαντικά! Μια αληθινή παικτική μηχανή. Και όταν πήρε τη μπάλα στη φάση για το 2-1, όταν διέσχισε όλο το τερέν με δυνάμεις εφήβου και μοίρασε μια ασίστ στον Μπενζεμά τύπου …Χατζηαπαναγή (!), όλοι αντιλήφθηκαν το μεγαλείο του Κροάτη αστέρα.

Πολύ πιθανό η πρόκριση να έκλινε προς την πλευρά της Παρί αν δεν υπήρχε –εκτός του Μπενζεμά, εννοείται και προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης- ο καταλύτης με το όνομα Λούκα Μόντριτς. Αν και πέραν αυτού, οι Γάλλοι αποδεικνύονται σούπερ λούζερ ομάδα. Μπορεί να αναστήσουν τον Μαραντόνα ή  να δώσουν το ελιξήριο της νεότητας στον Ζιζού, αλλά και πάλι (θα) έχουν την εντελώς δική τους ικανότητα να μένουν εκτός νυμφώνος. Και τώρα δεν τους φταίει κανείς διαιτητής αν θέλουν όλοι να κοιτούν κατάματα την αλήθεια. Όταν όμως ο άλλος έχει στον πάγκο Αντσελότι και ‘ συ Ποτσετίνο ή όταν επιλέγεις τον Ντοναρούμα και όχι τον Νάβας, το πιθανότερο είναι να μπλέξεις πολύ άσχημα. Και στο τέλος να νιώθεις ότι πετάς τα πετροδόλαρα στο πηγάδι…

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News