Συνέντευξη: «Το γκράφιτι της ζωής και ο Άλκης που θα γίνει σύμβολο»

Οι δημιουργοί street artist, Θανάσης Ευαγγελόπουλος και Γιάννης Μπουζούκης που εμπνεύστηκαν το μοναδικό graffiti στη μνήμη του Άλκη Καμπανού, μιλούν στο sportday.,gr για το έργο τους και τη μεγάλη τους ελπίδα. 

Το χαμογελαστό πρόσωπο του Άλκη σε βλέπει καθώς στρίβεις στον τόπο του μαρτυρίου, στο στενάκι της Θεοδώρου Γαζή. Ή μάλλον στην οδό Άλκη Καμπανού, αφού πήρε πλέον το όνομα του. Που να φανταζόταν ο 19χρονος άγγελος ότι τα όνειρα θα σταματούσαν βίαια, άγρια στο στενό αυτό δρομάκι, ότι θα ξεριζώνονταν στα σκαλιά της πολυκατοικίας, που κάθισε μαζί με τους φίλους τους να πιουν την τελευταία γουλιά μπύρας. 

Η γιγάντια προσωπογραφία του Άλκη σε παρακολουθεί όσο κινείσαι στον δρόμο του. Σε βλέπει να να ανάβεις το κεράκι που παίρνεις από το απέναντι μαγαζί. «Χιλιάδες κεριά πουλήσαμε, μακάρι να μην είχε πουληθεί ούτε ένα. Εκείνο το βράδυ ακούσαμε όλοι τις κραυγές του από το μπαλκόνι», μας λέει μία κυρία που εργάζεται απέναντι από το μνημείο του Άλκη. 

Ένα συγκλονιστικό graffiti, που σε σκεπάζει και σ’ αγκαλιάζει. Σαν να θέλει κάτι να σου πει. Που σου χαμογελάει, αλλά και σου γνέφει με υγρά μάτια. Που σε κάνει να κλαις κι ας μην τον γνώρισες ποτέ. Ποια τέρατα σου έκοψαν την πνοή Άλκη…

Η πρωτοβουλία ανήκει στους φίλους του. Δεν τον ξεχνούν ποτέ. Και το graffiti θα βοηθήσει όλους μας να μην ξεχάσουμε ποτέ. Αυτοί φρόντισαν να αναθέσουν σε δύο γνωστούς street artist, τον Θανάση Ευαγγελόπουλο aka @karma_two_gee στον καλλιτεχνικό κόσμο και τον Γιάννη Μπουζούκη aka @bzks_art, να ολοκληρώσουν ένα σπουδαίο έργο. Σχεδόν ταυτόχρονα με τον αγώνα του Άρη με τον ΠΑΣ Γιάννινα για τη Super League, την μέρα που η ΠΑΕ Άρης δίνει το όνομα του Άλκη Καμπανού στην Θύρα των Επισήμων του Κλεάνθης Βικελίδης. 

Το sportday.gr παρακολούθησε από κοντά τη δημιουργία του εξαιρετικού mural, ανέβηκε μαζί τους το μεσημέρι της Πρωταπριλιάς στις σκαλωσιές στις τελευταίες πινελιές του και έδωσε τον λόγο στους δύο καλλιτέχνες για το πραγματικά εντυπωσιακό δημιούργημά τους στη μνήμη του Άλκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις επόμενες μέρες η γαλλική «L’Equipe» ετοιμάζει αποστολή για να καλύψει το γεγονός!

Θανάσης Ευαγγελόπουλος: «Ας γίνει αφορμή η δολοφονία του Άλκη»

«Οι φίλοι του Άλκη πήραν την πρωτοβουλία να φτιάξουν κάτι στη μνήμη του. Με ήξεραν ως καλλιτέχνη, αλλά και από τις σχέσεις με τους φίλους του Άρη, είμαι οπαδός του Άρη και μαζί με τον φίλο μου τον Γιάννη αναλάβαμε να υλοποιήσουμε το σχέδιο»

-Σας ζήτησαν κάτι συγκεκριμένο;

«Μας ζήτησαν την προσωπογραφία του Άλκη. Κι εμείς του δώσαμε την τελική εικόνα. Επιλέξαμε τους παπύρους με τα μηνύματα και φτάσαμε στο τελικό αποτέλεσμα με ένα συγκεκριμένο στυλ».

– Έχει κάποια τεχνοτροπία το έργο σας;

«Η λογική ήταν να γίνει σε τύπου stencil. Σε κίτρινες αποχρώσεις εξαιτίας του Άρη. Χρησιμοποιήσαμε σπρέι, ενώ το background είναι πλαστικό χρώμα. Όπως δουλεύουμε συνήθως».

– Βλέποντας τη δημιουργία σας, τι εικόνα σας βγάζει; Τι συναισθήματα; Και τι μηνύματα θέλετε να περάστε στον κόσμο;

«Στον κόσμο θέλουμε να περάσουμε τα τελευταία λόγια του Άλκη. Το “μη με χτυπάτε άλλο”. Το “φτάνει πια”. Ξεκάθαρα είμαστε κατά του bullying, κατά της επιβολής απόψεων, θέλουμε κάθε άνθρωπος να εκφράζεται ελεύθερα, μα πιστεύει αυτό που πιστεύει χωρίς διακρίσεις. Να σταματήσει πια η οπαδική βία. Ας είναι έστω αφορμή ο θάνατος του Άλκη για να ξεκινήσει αυτό. Το κάναμε για να μην ξεχαστεί ποτέ η δολοφονία του Άλκη. 

– Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις το graffiti ακριβώς απέναντι από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Άλκης. Τον ήξερες προσωπικά;

«Όχι δεν τον γνώριζα προσωπικά». 

– Σε άγγιξε όλο αυτό το έργο; Αισθάνθηκες περίεργα;

«Είναι μία αίσθηση περίεργη. Κάνεις αυτό που σ’ αρέσει, το graffiti, αλλά το κάνεις με λύπη και αισιοδοξία μαζί. Είναι μακάβριο, αλλά έχει μία νότα αισιοδοξίας. Ίσως αύριο καταφέρουμε να διορθώσουμε κάποια πράγματα». 

– Πόσα υλικά χρειαστήκατε; Ήταν μεγάλη δουλειά.

«Ναι όντως είναι μεγάλη δουλειά και είχαμε χορηγούς. H Stoiximan έβαλε τα χρήματα για να αγοράσουμε χρώματα, η Cosmos Lac που πήραμε τα σπρέι μας έκανε καλύτερες τιμές, ο Αστήρ έβαλε τις σκαλωσιές. Όλες οι πόρτες ανοίγουν κατευθείαν μόλις ακούσουν το όνομα Άλκης. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ο Δήμος, η πολεδομία, η διεύθυνση του σχολείου βοήθησαν να βγουν αμέσως οι άδειες». 

– Σας μίλησαν οι γείτονες; Τα παιδιά του σχολείου;

«Κάθε μέρα περνούν συνεχώς τα παιδιά. Χαίρονται για την πρωτοβουλία, μας ρωτάνε. Παιδάκια, γιαγιάδες, όλοι οι άνθρωποι περνούν, σταματούν και κάνουν το σταυρό τους σαν να μπαίνουν σε εκκλησία. Είναι τρομερό». 

Γιάννης Μπουζούκης: «Το graffiti θα μείνει σαν σύμβολο»

– Με τι συναισθήματα αναλάβατε αυτή τη δουλειά και πως αισθάνεστε που τελειώνει αυτό το έργο;

«Από την πρώτη στιγμή κυριαρχούσε η χαρμολύπη. Το συμβάν ήταν τραγικό. Εγώ που είμαι μακριά από τα οπαδικά σοκαρίστηκα. Δεν περίμενα ποτέ ότι κάποιοι άνθρωποι -αν μπορούμε να τους πούμε ανθρώπους-, μπορούσαν να φτάσουν σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις. Υπάρχει όμως και η αίσθηση της χαράς. Οι φίλοι του Άλκη, που είναι και οικογένειά του, πήραν την πρωτοβουλία, προθυμοποιήθηκαν πολλοί άνθρωποι να βοηθήσουν να στηθεί αυτό το μνημείο, γιατί για μνημείο πρόκειται. Κι όπως τα μνημεία μας κάνουν να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε, έτσι στέλνουν και μηνύματα σε όσους τα βλέπουν».

– Ποια μηνύματα στέλνει το έργο σας;

«Το μήνυμα είναι είναι ξεκάθαρο: Όχι στη βία. Και κατ’ επέκταση όχι στην οπαδική βία. Το βλέπω και από τα παιδάκια του σχολείου που περνούν συνέχεια, κοιτάνε και σχολιάζουν, ο Άλκης, ο Άλκης, ο Άλκης. Θα μείνει σαν σύμβολο στη μνήμη των νεότερων κυρίως γενεών που θα τους αποτρέψει να βυθιστούν στον οπαδισμό, στην ακραία του μορφή. Είναι καλό να υπάρχει οπαδισμός, αλλά στην αγνή μορφή. Να υπάρχει πλάκα, χαβαλές, πείραγμα. Στο τέλος όλοι φίλοι είμαστε κι όλοι αδέρφια».

– Είχατε κάποιο περίεργο περιστατικό τις μέρες αυτές που ζωγραφίζετε; Κάποιος περαστικός να σας είπε κάτι, ή κάποιος να σας τράβηξε την προσοχή για τον Άλκη, έχει γίνει άλλωστε τόπος προσκυνήματος;

«Όλοι περνούν, προσεύχονται, ανάβουν κεριά. Μας μιλούν, μας χαιρετούν, ρωτούν αν μπορούν να βοηθήσουν. Έχουν έρθει φίλοι μου ΠΑΟΚτσήδες, ΑΕΚτσήδες, κάθε βράδυ μαζεύονται και οι φίλοι του Άλκη εδώ και καθόμαστε και συζητούμε». 

– Τεχνικά πόσο σας δυσκόλεψε; Είχες κάνει ξανά κάτι τόσο μεγάλο; 

«Έχω κάνει και μόνος και με τον Θανάση. Γνωριζόμαστε λίγο καιρό, αλλά έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί. Συνεργαζόμαστε εξαιρετικά και είμαστε γρήγοροι. Το μόνο που μας δυσκολύει λίγο είναι ότι έχουμε μεγαλώσει και πονάνε η μέση και τα γόνατα…». 

Θανάσης Ευαγγελόπουλος και Γιάννης Μπουζούκης με τον συντάκτη του sportday.gr, Παναγιώτη Γκαμπράνη

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News