ΠΑΟΚ: Το ραντεβού με την ιστορία και το θαύμα της Μεσημβρίας

Ο ΠΑΟΚ, με δυο παιδιά των ακαδημιών, που μεγάλωσαν στη Μεσημβρία, κάνει όνειρα για έναν Ευρωπαϊκό ημιτελικό

Σε μια εποχή που οι γηγενείς στις ενδεκάδες των ομάδων είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, ο ΠΑΟΚ δεν αποτελεί εξαίρεση, όμως ακολουθεί με τον δικό του «τρόπο» αυτόν τον «κανόνα». Στην πορεία που ακολουθεί ο ΠΑΟΚ από τις αρχές Δεκεμβρίου, οι δυο εκ των τριών Ελλήνων στο αρχικό του σχήμα, είναι δικά του παιδιά, απόφοιτοι της ακαδημίας της Νέας Μεσημβρίας. Από τη στιγμή που ο «Δικέφαλος του Βορρά» ξεκίνησε ένα σερί που τον έφερε από την πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα και τη μάχη για την πρόκριση στη νοκ άουτ φάση του Conference League, μέχρι την προσμονή για έναν αγώνα – σταθμό απέναντι στη Μαρσέιγ, στην Τούμπα, με στόχο τη νίκη – πρόκριση στα ημιτελικά Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, Λευτέρης Λύρατζης και Χάρης Τσιγγάρας αποτελούν κομμάτι αυτής της ιστορίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΟΚ: Τα τέσσερα κλειδιά μιας ιστορικής πρόκρισης!

Τα πιτσιρίκια του ΠΑΟΚ… της προ Σαββίδη εποχής

Για τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», δεν υπήρχε περίπτωση να μη σταθούν στην Τούμπα και στον ΠΑΟΚ τα παιδιά της φουρνιάς των «διχίλιαρων». Όποιον και αν ρωτήσει, η φουρνιά των γεννηθέντων το 2000 ήταν αυτή που όλοι περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά βρέθηκαν στην Τούμπα από το 2010 μέχρι το 2012. Οι σκάουτς του ΠΑΟΚ τα έψαξαν, τα… ξεψάχνισαν και για κάποια από αυτά, έδωσαν αγώνα για να τα φέρουν στον «Δικέφαλο του Βορρά» και τη Θεσσαλονίκη. Βάλτε την υποσημείωση πως το «παιδομάζωμα» της φουρνιάς των παιδιών γεννημένα το 2000, έγινε στην προ Σαββίδη εποχή. Τότε που ο ΠΑΟΚ ζούσε με την ανάγκη του «να παίξουν τα δικά μας παιδιά», του να «βγάλουμε παιδιά από τα σπλάχνα μας», σε μια εποχή που το ΠΑΟΚ είχε άδεια ταμεία και ο τότε προπονητής, Λάζλο Μπόλονι έλεγε «αν με ρωτάτε για μεταγραφές, να ξέρετε πως πήγα εδώ στην εκκλησία πάνω από το γήπεδο και άναψα ένα κεράκι».

Λύρατζης και Τσιγγάρας έχουν 120 ματς ως συμπαίκτες

Ο Λευτέρης Λύρατζης και ο Χάρης Τσιγγάρας έχουν γράψει μαζί πάνω από 120 αγώνες ως συμπαίκτες, σε επίπεδο Κ15, Κ17, Κ19, στις αντίστοιχες εθνικές ομάδες και πλέον στην επαγγελματική ομάδα του ΠΑΟΚ. Έχουν «μεγαλώσει» μαζί, και ίσως το μεγαλώσει να μην χρειαζόταν εισαγωγικά. Ο Λύρατζης είχε, όλα τα χρόνια στις ακαδημίες, το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Του το έδιναν οι συμπαίκτες του. Σε ηλικίες που ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και εσωτερικός, το να σε επιλέγουν οι συμπαίκτες σου ως αρχηγό, δεν είναι λίγο. Ο Τσιγγάρας, ήταν όλα αυτά τα χρόνια, πρώτος στις μονομαχίες και στις πλάκες. Ισορροπεί ανάμεσα σε αυτές τις δυο «προσωπικότητες». Ο Λύρατζης έζησε τη χρονιά του αήττητου πρωταθλήματος και ο Τσιγγάρας έζησε την πρώτη covid σεζόν που τελείωσε με την κατάκτηση του κυπέλλου απέναντι στον Ολυμπιακό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΟΚ: Το μισοάδειο ή… μισογεμάτο ποτήρι της Μασσαλίας

Ο Λουτσέσκου που… δεν τους έβλεπε

«Ο Λουτσέσκου δεν δουλεύει με μικρούς, άκλαυτοι θα πάνε». Από τον περασμένο Μάιο, που ο Ρουμάνος τεχνικός επέστρεψε στην Τούμπα, αυτό ακουγόταν κάθε μέρα. Και στην αρχή… αυτό γινόταν. Με μια διαφορά. Το διάστημα που ο Λουτσέσκου είχε Λύρατζη και Τσιγγάρα στην εξέδρα, εισηγήθηκε και για τους δυο την παραμονής τους, και στη διάρκεια της σεζόν υπέγραψαν νέο συμβόλαιο. Άλλος μπορεί να επικαλεστεί τη συνωμοσία του σύμπαντος που έβαλε στη ζωή μας ο Κοέλιο, άλλος να πει πως ο Λουτσέσκου βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχοι, αναφώνησε «έχω δοκιμάσει τα πάντα δεν γίνεται τίποτα» όπως ο πρωταγωνιστής της διαφήμισης που ταλαιπωρούταν από πιτυρίδα και όταν τον χρησιμοποίησε, εκείνοι του απάντησαν.

Ο Τζόλης που άνοιξε το δρόμο (και έφυγε)

Πριν ρίξει ο Ραζβάν Λουτσέσκου στην 11άδα τον Λύρατζη και τον Τσιγγάρα, ο Αμπέλ Φερέιρα έβαλε, κάπως «απότομα» στην 11άδα, τον Γιάννη Μιχαηλίδη και τον Χρήστο Τζόλη. Τον πρώτο από ανάγκη λόγω τραυματισμών και τον δεύτερο διότι… έπαθε πλάκα με αυτό που είδε δυο προπονήσεις που πήγε. Ο Μιχαηλίδης είχε ανοδική πορεία ενώ ο Τζολης εκτοξεύτηκε!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΟΚ: Υπέφερε, σηκώθηκε και τώρα… ραντεβού στο ηφαίστειο της Τούμπας!

Ο ΠΑΟΚ βρίσκει την ισορροπία

Πριν από δώδεκα χρόνια, ο ΠΑΟΚ είχε πέσει στην παγίδα της εξάρτησης από τις ακαδημίες τους. Στην πρώτη διετία του Ραζβάν Λουτσέσκου, η κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν ήταν στόχος αλλά αυτοσκοπός, και σε αυτό το «πρότζεκτ» δεν χωρούσε κανείς άλλος. Αφού πέρασε από τα δυο άκρα, ο ΠΑΟΚ αρχίζει σιγά – σιγά να βρίσκει την ισορροπία ανάμεσα στον πρωταθλητισμό και στην αξιοποίηση μιας εκ των καλύτερων ακαδημιών στην Ελλάδα και μια από τις τοπ – 5 στα Βαλκάνια. Η Νέα Μεσημβρία έχει πολλά παιδιά στον προθάλαμό της. Ο Γιώργος Κούτσιας… αδημονεί ενώ σιγά – σιγά μεγαλώνει και η φουρνιά της Κ-17, που έχει εννιά ποδοσφαιριστές στην εθνική νέων.