Εβίνα Μάλτση - Το τέλος μιας εποχής, το τέλος του θηλυκού Γκάλη
Στις 7 Αυγούστου 2019, η Εβίνα Μάλτση, ο θρύλος του μπάσκετ και της Εθνικής ομάδας γυναικών, ανακοινώνει την απόσυρση από την επίσημη αγαπημένη.
Ήταν ένα πρωινό στις 7 Αυγούστου του 2019, όταν ο χρόνος σταμάτησε, όταν έσκασε η βόμβα μαζί με την ανακοίνωση της Εβίνας Μάλτση πως σταματά από την Εθνική ομάδα.
Η πρώτη σκόρερ όλων των εποχών της εθνικής με 3.215 πόντους σε 214 συμμετοχές, ένας θρύλος όχι του γυναικείου αλλά του ελληνικού μπάσκετ, αφήνει πίσω της μία μακρά καριέρα με επιτυχίες, έντονες συγκινήσεις και μαζί ανεξίτηλες αναμνήσεις.
Στα 40 της χρόνια αναγκάζεται να αφήσει την ομάδα που λάτρεψε και λατρεύτηκε, με σκοπό να κάνει χώρο σε νέες αθλήτριες που θέλουν να δείξουν το ταλέντο τους.
Τι δεν είχε κάνει με την Εθνική αλλά και γενικότερα στην καριέρα της. Μιλάμε για την κορυφαία σύγχρονη ελληνίδα μπασκετμπολίστρια και μια από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αναδείχθηκε δεύτερη σκόρερ του τουρνουά.
Στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας, το 2009, κατέκτησε το βραβείο της Πολυτιμότερης Παίκτριας της διοργάνωσης, χωρίς, καν, η Ελλάδα να έχει προκριθεί στους ημιτελικούς και την πρώτη θέση στον πίνακα των σκόρερ, με 22,5 πόντους ανά παιχνίδι.
Ο θηλυκός Γκάλης όπως την αποκαλούσαν, η αρχηγός της Εθνικής με ανάρτησή της στο σάιτ της Ομοσπονδίας, κάνει γνωστή την είδηση, αποχαιρετώντας την μισή της ζωή ουσιαστικά.
«Μια από τις δυσκολότερες αποφάσεις της ζωής μου πήρα προ ολίγων ημερών και ήρθε η ώρα να την ανακοινώσω.
Το «αντίο» μου στην Εθνική Ομάδα!
Είναι πολύ δύσκολο και σκληρό να αποχωρίζεσαι κάτι που αγαπάς και έχεις δεθεί τόσο πολύ μαζί του.
Η Εθνική ομάδα ήταν για μένα όλα αυτά τα χρόνια το απόλυτο κίνητρο. Ο λόγος για όλο το μπασκετικό μου ταξίδι. Η ομάδα της καρδιάς μου και πολλές φορές η διέξοδος μου. Η ομάδα που αγάπησα όσο καμία άλλη.
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το συναίσθημα του να αγωνίζεσαι εκπροσωπώντας την χώρα σου και να ακούς τον εθνικό μας ύμνο σε όλα τα γήπεδα ανά τον κόσμο πριν την έναρξη κάθε αγώνα.
Υπέρτατη τιμή και υπερηφάνεια να φοράς το εθνόσημο. Να παίζεις για το όνομα που γράφει μπροστά η φανέλα «ΕΛΛΑΣ» και να σηκώνεις ψηλά την γαλανόλευκη μετά από κάθε επιτυχία.
Οι χαρές πολλές, οι λύπες περισσότερες, αλλά όλες στιγμές μοναδικές και ανεπανάληπτες που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και την καρδιά μου.
Για περισσότερα από 20 χρόνια υπηρέτησα και ήμουν ταγμένη σε αυτήν την ομάδα: Στην ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ !
Αισθάνομαι τυχερή και ευγνώμων που είχα την τιμή να συμμετέχω στις σπουδαιότερες επιτυχίες της ιστορίας της σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Θέλω να ευχαριστήσω ολόψυχα τον Πρόεδρο της ΕΟΚ, την διοίκηση της, τους προπονητές, βοηθούς, γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, φροντιστές, όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως τις συμπαίκτριες μου. Όλα όσα ζήσαμε εντός και εκτός παρκέ θα μας συνδέουν για πάντα. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για τη συμπαράσταση και την αγάπη που μας έδειξε στις καλές και τις κακές στιγμές μας.
Στην ζωή όλα είναι κύκλοι και οι κύκλοι πρέπει να κλείνουν. Όχι απαραίτητα για να τελειώνει κάτι, αλλά για να μπορέσει να συνεχιστεί ή να ανοίξουν άλλοι κύκλοι καινούριοι. Κλείνοντας λοιπόν τον κύκλο μου ως παίκτρια της Εθνικής Ομάδας παραδίδω την σκυτάλη – την οποία κι εγώ παρέλαβα πριν 20 και κάτι χρόνια – στις νέες γενιές για να γράψουν τη δική τους ιστορία και τους εύχομαι καλή συνέχεια και καλές επιτυχίες. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος, αλλά θα αξίζει κάθε βήμα.
Να την αγαπάτε και να την προστατεύετε αυτήν την ΟΜΑΔΑ, είναι η περηφάνια μας και η εθνική μας κληρονομιά!
Σαν πιστός «στρατιώτης» θα είμαι πάντα στην διάθεση της Εθνικής Ομάδας και στις νέες γενιές που ακολουθούν.
Εβίνα Μάλτση».
Μάλιστα η ΕΟΚ την αποχαιρέτησε με ένα εξαιρετικό βίντεο για τα κατορθώματά της:
2021: Η Team Usa νικά τη Γαλλία με 87-82 στο μεγάλο τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο και ο Τζαβέιλ ΜακΓκι κατακτά το χρυσό μετάλλιο με την Team USA. Η μητέρα του, Πάμελα, έχει γράψει τη δική της ιστορία στο γυναικείο μπάσκετ των Η.Π.Α. καθώς ήταν μέλος της Ολυμπιακής ομάδας το 1984 στο Λος Άντζελες, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, ενώ πήρε δύο πρωταθλήματα στο NCAA με το USC! Έτσι γίνονται το πρώτο δίδυμο μάνας-γιου που παίρνουν χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.
2018: Ο 21χρονος Απόστολος Χρήστου κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στα 100 ύπτιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Γλασκώβη με χρόνο 53.72 πίσω από τους Ρώσους Kliment Kolesnikov (52.53) και Evgeny Rylov (52.74).
2017: Ο, κάτοχος τεσσάρων μεταλλίων σε Παραολυμπιακούς Αγώνες και 16 σερί πανελλήνιων πρωταθλημάτων, Γρηγόρης Πολυχρονίδης κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Όπεν μπότσια που διεξάγεται στη Σεβίλλη.
2016: Η 25χρονη δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια του τζούντο Μαϊλίντα Κελμεντί κερδίζει το πρώτο μετάλλιο -και μάλιστα το χρυσό- για το Κόσσοβο, στο άθλημα του τζούντο όταν νικά με Yuko την Οντέντ Γκιουφρίντα από την Ιταλία στον τελικό των -52 κιλών. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
2016: Στην πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η 20χρονη Άννα Κορακάκη χαρίζει στην Ελλάδα το πρώτο της μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, καθώς κατακτά την τρίτη θέση στον τελικό του αεροβόλου πιστολιού 10 μέτρων με 177.7 βαθμούς. Πρόκειται για το το πρώτο μετάλιο μετά το 1920 για την ελληνική σκοποβολή. Πρώτη με ολυμπιακό ρεκόρ η Κινέζα Μενγκξούε Τζανγκ με 199.4 βαθμούς και δεύτερη η Ρωσίδα Βιτάλινα Μπατσαράσκινα με 197.1.
2008: Μετά από μία τετραετία μάχης με την επάρατη νόσο, ο Ισραηλινός τεχνικός Ραλφ Κλάιν πεθαίνει σε ηλικία 77 ετών. Γεννημένος στο Βερολίνο, ο Κλάιν άρχισε την προπονητική καριέρα του το 1964, ενώ το 1970 ανέλαβε πρώτος προπονητής της Μακάμπι Τελ Αβίβ με την οποία κατέκτησε 14 πρωταθλήματα, 10 κύπελλα και 1 ευρωπαϊκό τρόπαιο (1977). Οδήγησε επίσης την εθνική Ισραήλ στη δεύτερη θέση της Ευρώπης (1979), ενώ έγινε ο πρώτος Ισραηλινός τεχνικός που εργάστηκε σε εθνική ομάδα άλλης χώρας αναλαμβάνοντας το 1983 τη Γερμανία. Το 2006 τιμήθηκε με το “Ισραηλινό Βραβείο” για τη συνολική προσφορά του.
2004: Η 20χρονη τζουντόκα (+78 κιλά) Ελένη Ιωάννου, μέλος της ολυμπιακής ομάδας, τραυματίζεται σοβαρά όταν πέφτει από το μπαλκόνι του 3ου ορόφου πολυκατοικίας μετά από καυγά με τον 24χρονο φίλο της Γιώργο Χρυσοστομίδη, ο οποίος τραυματίζεται σοβαρά όταν αποπειράται να αυτοκτονήσει από το ίδιο μπαλκόνι 2 ημέρες μετά. Η Ελένη Ιωάννου δεν θα αντέξει και στις 24 Αυγούστου θα αφήσει την τελευταία της πνοή στην μονάδα εντατικής του Ερυθρού Σταυρού.
2002: Η Κατερίνα Θάνου και η Κατερίνα Βόγγολη κατακτούν χρυσά μετάλλια στα 100μ και στη δισκοβολία αντίστοιχα, στο Ευρωπαικό Πρωτάθλημα στίβου στο Μόναχο. Χάλκινα μετάλλια κερδίζουν η Αναστασία Κελεσίδου στη δισκοβολία και ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου στη σφυροβολία.
2000: Ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής στο Σίδνεϊ, Γιάννης Παπαδογιαννάκης, ανακοινώνει ότι ο ποδηλάτης Γιώργος Χειμωνέτος και η αθλήτρια του στίβου Αλεξάνδρα Τζιούτη βρέθηκαν θετικοί σε έλεγχο ντόπινγκ. Οι δυο αθλητές τιμωρούνται με δυο χρόνια αποκλεισμό.
1999: Πεθαίνει στη Μάλαγα σε ηλικία 90 ετών ο Σταύρος Φρυγανάς, πρώτος ανεπίσημος πρωταθλητής της Ελλάδας στο σκάκι το 1930. Ο Φρυγανάς ζούσε κυρίως εκτός Ελλάδας και το 1925 και το 1931 αντιμετώπισε τον Lasker σε φιλικές παρτίδες. Είναι ο πρώτος Έλληνας που έφερε 2 σκακιστικά ρολόγια στην Ελλάδα, τα οποία επιστρατεύτηκαν στο πρώτο επίσημο πρωτάθλημα το 1947. Επίσης, διετέλεσε πρόεδρος της ΕΣΟ μέχρι το 1957.
1995: Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ, ο Βρετανός Τζόναθαν Έντουαρντς με άλμα 18.20 αρχικά και αμέσως μετά με 18.29 γίνεται ο πρώτος αθλητής, που σπάει το φράγμα των 18 μέτρων στο τριπλούν, αφού το 1988 ένα καταγρεγραμμένο άλμα 18.20 στην Ινδιανάπολη του Γουίλι Μπανκς είχε γίνει με ευνοϊκό άνεμο 5 μέτρων.
1983: H Νορβηγίδα Grete Waitz κερδίζει τον μαραθώνιο στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου που διεξάγεται στο Ελσίνκι της Φινλανδίας.
1932: Γίνονται αγώνες διαβάθμισης για την τελική κατάταξη του 4ου Πανελληνίου Πρωταθλήματος 1931-32, του οποίου νικητής είναι ο Άρης Θεσσαλονίκης: AEK – Γουδί (ή) 3-1 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και Ολυμπιακός-Άμυνα 2-0 στο Ποδηλατοδρόμιο. Μερικές μέρες πριν, στις 31/7, ΑΕΚ-Γουδί (ή) 2-2 και Ολυμπιακός-Άμυνα 5-1. Το παράξενο της υπόθεσης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι ο κανονισμός δεν ήθελε να διαβαθμίζονται οι δύο ή τρεις τελευταίες ομάδες της βαθμολογίας αλλά εκείνοι οι σύλλογοι που στη λήξη του πρωταθλήματος θα βρίσκονταν σε πιο χαμηλή θέση από τους συμπολίτες τους.
1926: Οι Senechal και Wagner κερδίζουν το πρώτο βρετανικό Grand Prix στο Brooklands οδηγώντας την Delage με μέση ωριαία ταχύτητα 71.61 μιλίων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»