Μπάρνεϊ Ρος: Ο πυγμάχος που ολόκληρη νύχτα πυρoβολούσαν Ιάπωνες

Ο Μπάρνεϊ Ρος γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη δύο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1909 με το όνομα «Ντοβ-Μπερ Ρασόφσκι». Ο πατέρας του ήταν ένας ραβίνος καταστηματάρχης. Όταν ήταν μικρός, η οικογένειά του μετακόμισε στο Σικάγο, στην στην καρδιά του εβραϊκού γκέτο, της Maxwell Street. Αν και η ζωή ήταν σκληρή στους δρόμους, ο Ρος ακολούθησε τη συμβουλή που του έδωσε ο πατέρας του: «άφησε τους άθεους να είναι οι μαχητές… τους τρουμπενίκους (καυχησιάρηδες) δολοφόνους – εμείς είμαστε οι μελετητές».

Λαμβάνοντας υπόψη τα λόγια του πατέρα του, ο στόχος του Ρος ήταν να γίνει Ταλμουδικός μελετητής όπως ο πατέρας του. Το Ταλμούδ είναι το βασικό κείμενο του ραβινικού Ιουδαϊσμού και αποτελεί την κύρια πηγή τού σύγχρονου εβραϊκού θρησκευτικού νόμου, της χαλακά, καθώς και της εβραϊκής θεολογίας. Το Ταλμούδ σημαίνει στα εβραϊκά «διδασκαλία» ή «μελέτη».

Όταν ο Ρος ήταν 13 ετών, ο πατέρας του δολοφονήθηκε. Πυροβολήθηκε θανάσιμα αντιστεκόμενος σε μια ληστεία στο κατάστημά του. Τότε η κοσμοθεωρία του Ρος ανατράπηκε. Αμέσως μετά, η μητέρα του υπέστη χρόνιο νευρικό κλονισμό και τα περισσότερα από τα αδέρφια του είτε στάλθηκαν να ζήσουν σε ορφανοτροφεία είτε με άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας.

Μόνος του στους δρόμους

Ο Ρος έμεινε σχεδόν μόνος του, άρχισε να κυκλοφορεί στους δρόμους και γρήγορα έγινε καβγατζής, κλέφτης. Κυρίως λάτρης των χρημάτων. Ένας από τους φίλους του στο δρόμο ήταν ο νεαρός Τζακ Λέον Ρούμπι (το πλήρες όνομα του ήταν Τζέικομπ Λεόν Ρουμπινστέιν), ο οποίος αργότερα έγινε επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου στο Ντάλας του Τέξας. Ο Ρούμπι δολοφόνησε στις 24 Νοεμβρίου 1963 τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, ο οποίος είχε συλληφθεί ως βασικός ύποπτος για τη δολοφονία του προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.

Ο Μπάρνεϊ Ρος για ένα διάστημα εργάστηκε ακόμα και για τον Αλ Καπόνε. Η ζωή της διασταυρώθηκε με θρυλικούς μεν, βρόμικους δε, χαρακτήρες.

Σε μια προσπάθεια να βγάλει αρκετά χρήματα για να επαναενώσει την οικογένειά του, έγινε πυγμάχος, συνειδητοποιώντας ότι «μπορεί να βγάλει αξιοπρεπή χρήματα ως «μαχητής ενεχυροδανειστηρίου». Πρόκειται για ένα είδος ερασιτέχνη πυγμάχου που έβαζε ενέχυρο ρολόγια και παπούτσια που κέρδιζε σε αγώνες. Η μητέρα του επέστρεψε κοντά του, αλλά επειδή η ίδια μισούσε την πυγμαχία, ο Ντοβ-Μπερ Ρασόφσκι -το πραγματικό όνομά τους- αγωνιζόταν ως «Barney Ross», για να κρύψει τη νέα του καριέρα.

Πρωταθλητής του Intercity Golden Gloves Πρωταθλήματος το 1929 έδωσε σχεδόν 200 ερασιτεχνικούς αγώνες με εντυπωσιακές επιδόσεις. Έγινε επαγγελματίας το ίδιο έτος. Στις 26 Μαρτίου 1933, νίκησε τον παγκόσμιο πρωταθλητή στη κατηγορία των ελαφρών βαρών, Τόνι Καντσονέρι σε έναν αγώνα δέκα γύρων, τον πιο συγκλονιστική μάχη σε ρινγκ που έδωσε ποτέ. Επίσης εναλλασσόμενος ανάμεσα στις κατηγορίες σούπερ ελαφριών βαρών και ημιμεσαίων βαρών έδωσε αγώνες που έμειναν στην ιστορία με τον μεγαλύτερο αντίπαλό του Jimmy Mclanin.

Δεν ήταν άγιος, πήγε στον πόλεμο

Στην ιδιωτική του ζωή, ο Ρος δεν ήταν άγιος. Ήταν ένας παθιασμένος τζογαδόρος, έβγαζε τεράστια στοιχήματα στους αγώνες και χρωστούσε συνεχώς χρήματα σε μπουκμέικερς, τοκογλύφους και μαφιόζους. Ταυτόχρονα έπινε πολύ.

Ο τελευταίος του αγώνας ήταν στις 31 Μαΐου 1938, εναντίον του Henry Armstrong, όπου έχασε μετά από 15 γύρους. Αποσύρθηκε με ρεκόρ 72 νίκες, 4 ήττες, 3 ισοπαλίες, με 22 νίκες με νοκ άουτ.

Αφού οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ το 1941, ο Ρος κατατάχθηκε στο στρατό, συγκεκριμένα στους πεζοναύτες των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι ήταν στα 32 του (ορισμένες πηγές αναφέρουν στα 34) και θεωρητικά είχε περάσει την ηλικία στράτευσης. Αν και του ανατέθηκε να εργαστεί ως εκπαιδευτής πυγμαχίας, ζήτησε να σταλεί στη μάχη. Στάλθηκε στο νησί Guadalcanal, στο οποίο έγινε μια από τις πιο βάναυσες στρατιωτικές εμπλοκές κατά των Ιαπώνων.

Το βράδυ που τον πυροβολούσαν και πυροβολούσε

Ένα βράδυ ο Ρος και τρεις σύντροφοι του ήταν έξω για περιπολία και δέχθηκαν επίθεση από ιαπωνικά στρατεύματα. Οι τρεις συνάδελφοί του στρατιώτες τραυματίστηκαν. Ο Ρος τους έβαλε σε ένα κρατήρα που είχε δημιουργήσει βόμβα και εκεί τους προστάτευε όλη τη νύχτα. Μια μακρά, αιματηρή νύχτα, στη διάρκεια της οποίας πυροβόλησε περισσότερες 200 φορές εναντίον του εχθρούς και όταν οι σφαίρες τελείωσαν, πέταξε 22 χειροβομβίδες στις θέσεις των εχθρικών πολυβόλων. Του πιστώθηκε ότι σκότωσε περίπου 20 από τους εχθρούς, σε αυτή την ολονύκτια μάχη. Μέχρι το πρωί, δύο από τους συντρόφους του είχαν ξεψυχήσει και μπόρεσε να μεταφέρει τον μοναδικό επιζώντα με ασφάλεια. Για αυτά τα κατορθώματα έλαβε το Silver Star, Purple Heart και μια προεδρική αναφορά.

Ενώ βρισκόταν στο στρατιωτικό νοσοκομείο αναρρώνοντας από τα τραύματα που είχε αποκομίσει από εκείνη τη νύχτα καθώς και από την ελονοσία που τον είχε… χτυπήσει, έλαβε θεραπεία με μορφίνη στην οποία γρήγορα εθίστηκε. Αργότερα προχώρησε στην ηρωίνη.

Στο απόγειο του εθισμού του, αυτό του κόστιζε έως 500 δολάρια την ημέρα. Τελικά νίκησε τον εθισμό του και μάλιστα έγινε μαχητής κατά των ναρκωτικών, δίνοντας διαλέξεις σε όλες τις Η.Π.Α.. Ο αγώνας του ενάντια στον εθισμό στη μορφίνη είναι το θέμα της ταινίας του 1957 «Monkey on My Back».

Έγραψε μια αυτοβιογραφία με τίτλο «No Man Stands Alone». Παρέμεινε επίσης πιστός Τζακ Ρούμπι και ήταν μάρτυρας στη δίκη του για τη δολοφονία του Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ.

Εργάστηκε ακούραστα, ασκώντας πίεση για το αναδυόμενο κράτος του Ισραήλ. Αναζητώντας δωρεές από τις σχέσεις του με τον υπόκοσμο αγόραζε και μετέφερε όπλα στο Ισραήλ. Προσπάθησε επίσης να δημιουργήσει ένα σώμα Αμερικανοεβραίων βετεράνων πολέμου προκειμένου να στείλουν στην Παλαιστίνη για να πολεμήσουν, αλλά αυτό εμποδίστηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Ο Ρος πέθανε από καρκίνο στο Σικάγο στις 17 Ιανουαρίου 1967, όταν ήταν 57 ετών. Είναι μέλος του International Boxing Hall Of Fame.

Σαν Σήμερα: Τι συνέβη στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 23 Δεκεμβρίου

2020: Στην αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα κόντρα στην Βαγιαδολίδ (3-0), ο Λίονελ Μέσι σκοράρει στο 65’ και φτάνει τα 644 τέρματα με έναν σύλλογο ξεπερνώντας τον Πελέ, ο οποίος είχε σημειώσει 643 γκολ με τη φανέλα της Σάντος. Ο Μέσι σε συνεργασία με εταιρία παραγωγής μπύρας, κέρασε… μπύρες 160 τερματοφύλακες που έχουν δεχτεί ένα ή και περισσότερα γκολ από τα 644 που έχει σκοράρει.

2010: Η κοινοπραξία «Μπολόνια 2010» με επικεφαλής τον τραπεζίτη και επιχειρηματία του καφέ Giovanni Consorte και τον Massimo Zanetti, ιδιοκτήτη διάφορων μαρκών καφέ, όπως την Segafredo, αποκτά την Μπολόνια και διορίζει τον δημοφιλή Ιταλό μουσικό και υποστηρικτή Gianni Morandi ως επίτιμο πρόεδρος της ομάδας.

1997: Ο Phil Jackson, προπονητής των Chicago Bulls, φτάνει τις 500 νίκες στο ΝΒΑ (σε 682 αγώνες).

1996: Οι ιδιοκτήτες των αμερικάνικων ομάδων μπέιζμπολ συμφωνούν στην επιβολή του ”σάλαρι καπ” για τις αμοιβές των παικτών.

1996: Ο παίκτης της Μπορούσια Ντόρτμουντ και διεθνής Matthias Sammer ανακηρύσσεται “Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς” και δέχεται το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.

1990: Αποφασίζεται να κυκλοφορήσει το ΛΟΤΤΟ με το Προεδρικό Διάταγμα 395, άρθρο 2. Ενάμισυ χρόνο μετά, ξεκινάει και το ΠΡΟΤΟ με το 193 της 3/6/92.

1987: Πεθαίνει ο Henry Cotton, ο τελευταίος Βρετανός γκόλφερ πριν τον Nick Faldo που κέρδισε το πρωτάθλημα Open τρεις φορές.

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα ντεμπουτάρει στο πρωτάθλημα

1979: Ο Πανιώνιος και ο Παναθηναϊκός έρχονται ισόπαλοι 2-2 στη Νέα Σμύρνη και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα ντεμπουτάρει στο πρωτάθλημα με το όνομα Μπουμπλίς και δημιουργεί το πρώτο γκολ, που πετυχαίνει ο Ερμής Κουρόπουλος.

1946: Η ομάδα μπάσκετ του πανεπιστημίου του Tennessee αρνείται να παίξει με την ομάδα του πανεπιστημίου Duquesne επειδή υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσουν μαύρο παίκτη στον αγώνα.

1934: Η Ελλάδα κερδίζει τη Γιουγκοσλαβία με 2-1 στο γήπεδο της Λεωφόρου με σκόρερ τους Γιάννη Βάζο και Λεωνίδα Ανδριανόπουλο. Ο αγώνας γίνεται στο πλαίσιο του 4ου Βαλκανικού Κυπέλλου. Εκτός από τους σκόρερ αγωνίζονται ο Κώστας Χούμης και ο Αντώνης Μηγιάκης.

1879: Η Έβερτον δίνει τον πρώτο της αγώνα με το νέο της όνομα (προηγούμενος τίτλος St Domingo’s Football Club) εναντίον της St Peter’s στο Στάνλει Παρκ.