Σαν σήμερα: Το ασύλληπτο γκολ του Δεληκάρη

Πρόκειται για μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η έμπνευση του Γιώργου Δεληκάρη, στον αγώνα με τη Δυτική Γερμανία στις 20 Νοεμβρίου 1974, ξεπερνά την ανθρώπινη λογική.

Βρισκόμαστε μόλις στο 6ο λεπτό. Ο Κώστας Ελευθεράκης εκτελεί το κόρνερ με κοντινή πάσα προς τον Μίμη Δομάζο. Ο «στρατηγός» βγάζει χωρίς χρονοτριβή παράλληλη σέντρα προς το δεύτερο δοκάρι, όπου έχει δει να κινείται ο Γιώργος Δεληκάρης.

Ο Ζεπ Μάγερ δεν μπορεί να προλάβει την μπάλα, το ίδιο κι ο Χανς-Γκέοργκ Σβάρτσενμπεκ, ο οποίος όμως δεν φαίνεται να ανησυχεί. Έχει καταλάβει ότι ο Δεληκάρης, που βρίσκεται πίσω του, είναι ανθρωπίνως αδύνατο να πιάσει κεφαλιά.

Και πράγματι, ο Γερμανός σέντερ μπακ είχε δίκιο.

Ακριβώς, όμως, επειδή ο Δεληκάρης δεν μπορούσε να πιάσει κεφαλιά, έκανε κάτι άλλο.  Δεν έχει σημασία που δεν το χωρούσε η κοινή ποδοσφαιρική λογική ή ο ανθρώπινος νους. Αρκούσε ότι το είχε σκεφτεί εκείνος.

Με κλάσματα του δευτερολέπτου στη διάθεσή του, ο χαρισματικός άσος του Ολυμπιακού αποφάσισε να απογειωθεί όπως ένας άλτης του ύψους που χρησιμοποιούσε τον παλιό, προ Φόσμπερι παλμό. Και την ώρα που η μπάλα είχε φτάσει στο ύψος του δεύτερου δοκαριού, τη βρήκε με το εξωτερικό του αριστερού ποδιού του. Όσο χρειαζόταν για να στη στείλει στα δίχτυα.

Μια θεϊκή έμπνευση κι ένα απλό άγγιγμα ήταν αρκετά. Ο Μάγερ κι ο Σβάρτσενμπεκ κοιτιούντα αμίλητοι, σαν να μην έχουν καταλάβει τι έχει συμβεί. Απ’ την κερκίδα ακούγεται ένα βουητό έκπληξης και ενθουσιασμού μαζί. Η Ελλάδα προηγείται της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Δυτικής Γερμανίας με 1-0!

Όσο για τον Δεληκάρη; Σηκώνεται απλά απ’ το χορτάρι και υψώνει αγέρωχα το αριστερό του χέρι, καλώντας τους συμπαίκτες του να τον συγχαρούν και το κοινό να τον αποθεώσει. Σαν να αντιλαμβάνεται ότι έχει προσφέρει στο φίλαθλο κοινό μια στιγμή που θα μείνει στην Ιστορία, αλλά για τον ίδιο ήταν τόσο, μα τόσο απλή.

Κι άλλη γκολάρα στη ρεβάνς

Μόνο ο Γιώργος Δεληκάρης θα μπορούσε να επισκιάσει τους Δυτικογερμανούς αστέρες, εκείνο το απόγευμα στο παλιό στάδιο Καραϊσκάκη. Διότι, ας μη γελιόμαστε, οι περισσότεροι από τους 11.500 θεατές που βρέθηκαν στο γήπεδο, είχαν πάει για να δουν από κοντά τους παίκτες που είχαν εξουδετερώσει τη μεγάλη Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τέσσερις μήνες νωρίτερα.

Ήταν εκεί κι ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο χαρισματικός άσος που είχε δώσει νέα διάσταση στη θέση του λίμπερο και είχε σηκώσει πρώτος, ως αρχηγός της Νατσιοναλμάνσαφτ το καινούριο ολόχρυσο τρόπαιο. Ήταν εκεί και ο Ούλι Χένες με τον Μπερντ Χελτσενμπάιν, ο μετέπειτα καταξιωμένος προπονητής Γιουπ Χάινκες, αλλά και οι αναπληρωματικοί στο Μουντιάλ, Μπερντ Κούλμαν και Χέρμπερτ Βίμερ. Οι δύο τελευταίοι ήταν και οι σκόρερ της Δυτικής Γερμανίας στον αγώνα της 20ής Νοεμβρίου 1974, ο οποίος έληξε ισόπαλος 2-2.

Ο Δεληκάρης, όμως, τους είχε επισκιάσει όλους με το απίθανο γκολ του. Και μπορεί η Εθνική να έχασε τελικά την πρόκριση στο Euro ’76, εξαιτίας της απρόσμενης ήττας στη Μάλτα με 2-0, όμως έμεινε αήττητη από τους Δυτικογερμανούς και στη ρεβάνς, στις 11 Οκτωβρίου 1975 στο Ντίσελντορφ. Απέσπασε ισοπαλία με 1-1, με τον επονομαζόμενο Έλληνα Τζορτζ Μπεστ να σημειώνει άλλο ένα υπέροχο γκολ, ενδεικτικό της τεράστιας κλάσης του.

Αυτήν τη φορά δεν χρειάστηκε να κάνει… ακροβατικό στον αέρα. Δεν είχε όμως και εύκολο έργο. Φεύγοντας στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας έπειτα από την έξυπνη μπαλιά του Κρητικόπουλου, ντρίμπλαρε τον εξερχόμενο Μάγερ, ο οποίος όμως προσπάθησε να τον ανατρέψει με τα χέρια του.

Λίγο προτού πέσει στο έδαφος, ο Δεληκάρης κατάφερε να πλασάρει την μπάλα στα δίχτυα, προλαβαίνοντας τον Μπεκενμπάουερ, αλλά και… τον Μίμη Παπαϊωάννου, που είχε σπεύσει να κυνηγήσει τη φάση. Η Ελλάδα δεν είχε λυγίσει ούτε αυτήν τη φορά.

Τα βίντεο που έχουν διασωθεί, χάρισαν την  αθανασία στα δύο γκολ του Δεληκάρη. Η απορία, όμως, θα μας τρώει για πάντα. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα είχε καταφέρει ο κορυφαίος Έλληνας άσος, αν μπορούσε να μετακινηθεί σε ομάδα του εξωτερικού.

Διότι μόνο και μόνο για εκείνη την έμπνευση της 20ής Νοεμβρίου 1974, είναι βέβαιο ότι θα είχε κερδίσει τη μεταγραφή σε κάποιον σύλλογο μεγάλου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αν ίσχυαν και τότε τα σημερινά δεδομένα, με τα ανοιχτά σύνορα και την ελεύθερη αγορά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News