Μάικλ Τζόνσον: Το ασύλληπτο ρεκόρ στα 200μ. που μόνο ο Μπολτ ήταν ικανός να σπάσει

Αυτό που ζητούσε ο Μάικλ Τζόνσον στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα, ήταν εξιλέωση για την αποτυχία του στη Βαρκελώνη, τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Αυτό που κατάφερε, όμως, ήταν εξωπραγματικό. Ο Αμερικανός αθλητής δεν κατέκτησε απλώς τα χρυσά μετάλλια στα 400 και τα 200 μέτρα (με αυτήν τη χρονική σειρά), αλλά σημείωσε κι ένα ρεκόρ στο δεύτερο αγώνισμα, που τότε πιστεύαμε ότι δεν θα βρισκόταν κανείς να το καταρρίψει.

Στον τελικό των 200 μέτρων, την 1η Αυγούστου 1996, ο επονομαζόμενος «Πάπιας» (λόγω του ιδιαίτερου στιλ τρεξίματος, με το κεφάλι ψηλά) διέσχισε σαν σαΐτα την απόσταση και τερμάτισε σε έναν χρόνο που κανείς δεν είχε διανοηθεί: 19.32!

Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που το ρεκόρ σε ένα αγώνισμα του σπριντ βελτιώθηκε κατά 32 εκατοστά του δευτερολέπτου και μάλιστα σε συνθήκες άπνοιας. Στις 23 Ιουνίου 1996, όταν ο Τζόνσον είχε καταρρίψει στο στοιχειωμένο 19.72 του Πιέτρο Μενέα (ο οποίος είχε την εύνοια του υψομέτρου της Πόλης του Μεξικού), τρέχοντας σε 19.66 στα τράιαλς των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς, είχε ευνοϊκό άνεμο 1,7. Τώρα, ο άνεμος ήταν μόλις κατά 0,4 υπέρ του!

Ήταν τόσο γρήγορος ο Τζόνσον, που «τράβηξε» και τον δεύτερο, τον Φράνκι Φρέντρικς από τη Ναμίμπια, σε χρόνο καλύτερο από το παλιό παγκόσμιο ρεκόρ του Μενέα (19.68). Εντυπωσιακός ήταν και ο χρόνος του τρίτου, του Άτο Μπόλντον από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο (19.80).

Πού να φανταζόμασταν τότε, ότι μόλις δώδεκα χρόνια αργότερα θα βρισκόταν άνθρωπος που θα έστελνε αυτήν την επίδοση στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας;

Ήταν φυσικά το φαινόμενο που ακούει στο όνομα Γιουσέιν Μπολτ, ο οποίος έτρεξε την απόσταση στα 19.30 στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο. Και έναν χρόνο αργότερα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βερολίνου, το κατέβασε κι άλλο (19.19)!

Ήδη το ρεκόρ του Τζαμαϊκανού σούπερ σταρ έχει αντέξει περισσότερα χρόνια από εκείνο του «Πάπια». Ίσως, κάποια στιγμή στο μέλλον, να βρεθεί κάποιος να το απειλήσει.

Η τροφική δηλητηρίαση που τον χαντάκωσε

Ο Τζόνσον γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1967 στο Ντάλας. Μία από τις πρώτες φορές που τον παρακολούθησαν οι Έλληνες φίλαθλοι ήταν στους Αγώνες Καλής Θέλησης του 1990 στο Σιάτλ, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα με 20.54.

Η διεθνής καταξίωση, όμως, ήρθε ένα χρόνο αργότερα, όταν αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής του αγωνίσματος στο Τόκιο, σημειώνοντας και ρεκόρ αγώνων (20.01). Ήδη είχε δείξει ικανός να απειλήσει το «στοιχειωμένο» ρεκόρ του Μενέα (άντεχε από το 1979), αφού από το 1990 κιόλας είχε σημειώσει χρόνο 19.85.

Έτσι, το 1992 πήγε στη Βαρκελώνη ως το απόλυτο φαβορί για το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στα 200 μέτρα. Όμως, μια τροφική δηλητηρίαση που υπέστη δεκαπέντε ημέρες πριν τους αγώνες, του έκανε μεγάλη ζημιά. Έχασε βάρος και μυϊκή μάζα και δεν ήταν όσο δυνατός απαιτούσε η περίσταση. Δεν αντιμετώπισε πρόβλημα να περάσει από τον προκριματικό και τον προημιτελικό, όμως στον ημιτελικό οι δυνάμεις του τον είχαν εγκαταλείψει.

Έκπληκτοι οι θεατές και οι τηλεθεατές, που δεν γνώριζαν αυτήν την περιπέτειά του, τον είδαν να χάνει έδαφος από τα μισά της κούρσας του ημιτελικού και να τερματίζει στην έκτη θέση με 20.78. Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο συμπατριώτης του Μάικ Μαρς είχε χάσει για ένα εκατοστό το παγκόσμιο ρεκόρ (19.73) επειδή είχε επιλέξει να κόψει εντελώς ταχύτητα στα τελευταία μέτρα.

Το σοκ ήταν μεγάλο, αλλά ο Τζόνσον δεν έφυγε από τη Βαρκελώνη με εντελώς άδεια χέρια. Κατάφερε να συμμετάσχει στη σκυταλοδρομία 4×400 και να βοηθήσει την εθνική ομάδα των ΗΠΑ να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο.

Κυρίαρχος για όλη τη δεκαετία

Μετά το σοκ της Βαρκελώνης, ο Τζόνσον επικεντρώθηκε στο 400άρι και κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 1993 στη Στουτγάρδη. Ασχολήθηκε ξανά με τα 200 μέτρα στο επόμενο Παγκόσμιο, το 1995 στο Γκέτεμποργκ, όπου έκανε νταμπλ στα χρυσά μετάλλια και άγγιξε τα παγκόσμια ρεκόρ και στις δύο αποστάσεις (19.79 και 43.39).

Με στόχο το νταμπλ πήγε και στην Ατλάντα και το ολοκλήρωσε σαν σήμερα, με το μυθικό 19.32 στο 200άρι. Στις 29 Ιουλίου 1996, δύο ημέρες πριν το μυθικό 19.32 στα 200 μέτρα, είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο και στα 400 μέτρα πλησιάζοντας ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ του Μπατς Ρέινολντς (έκανε 43.49 έναντι 43.29), όμως αυτό είχε μικρή σημασία.

Ήταν η πρώτη φορά κάποιος άνδρας αθλητής είχε κατακτήσει χρυσά μετάλλια στα 200 και τα 400 μέτρα σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων! Την ίδια μέρα, μάλιστα, η Γαλλίδα Μαρί Ζοζέ-Περέκ κέρδισε τα 200 μέτρα ολοκληρώνοντας το δικό της νταμπλ, που ήταν το δεύτερο από γυναίκα στα συγκεκριμένα αγωνίσματα (η πρώτη ήταν η Βάλερι Μπρίσκο-Χουκς το 1984).

Ο Τζόνσον θα κέρδιζε και τρίτο χρυσό μετάλλιο στην Ατλάντα, όμως ένας μυϊκός τραυματισμός δεν του επέτρεψε να συμμετάσχει στη σκυταλοδρομία 4×400. Είχε όμως πολλά χρόνια ακόμα μπροστά του και συνέχισε την κυριαρχία του στο 400άρι μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1997 στην Αθήνα (44.12) και δύο χρόνια αργότερα στη Σεβίλλη, έβγαλε το απωθημένο του καταρρίπτοντας και το παγκόσμιο ρεκόρ, με 43.18!

Το θριαμβευτικό φινάλε ήρθε στους Ολυμπιακούς του 2000 στο Σίδνεϊ, όπου ο Τζόνσον κέρδισε ξανά το χρυσό στα 400 μέτρα κι έγινε ο μοναδικός αθλητής στην ιστορία που έχει καταφέρει να υπερασπιστεί τον τίτλο του στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Παράλληλα, είναι και ο μεγαλύτερος σε ηλικία νικητής ολυμπιακής κούρσας μικρότερης των 5.000 μέτρων (33 ετών και 12 ημερών).

Αν και από το 2016 έχει χάσει το παγκόσμιο ρεκόρ και στo 400άρι (ο Νοτιοαφρικανός Γουέιντ Φαν Νίκερκ έκανε 43.03 στον τελικό των Ολυμπιακών του Ρίο), ο «Πάπιας» εξακολουθεί να κατέχει πολύ υψηλή θέση ανάμεσα στους κορυφαίους αθλητές στίβου όλων των εποχών.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο την 1η Αυγούστου

2021: Η Γιούλιμαρ Ρόχας από τη Βενεζουέλα κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο τριπλούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, καταρρίπτοντας με 15.67 μ. το παγκόσμιο ρεκόρ της Ουκρανής, Ινέσα Κράβετς (15.50 μ.) που άντεχε από το 1995.

2021: Η Αυστραλή Έμα ΜακΚίον γίνεται η πρώτη κολυμβήτρια που κατακτά επτά μετάλλια σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων (τέσσερα χρυσά και τρία χάλκινα). Ξεπερνά τα έξι μετάλλια της Ανατολικογερμανίας, Κριστίν Ότο, η οποία το 1988 στη Σεούλ είχε κερδίσει έξι χρυσά.

2019: Πεθαίνει σε ηλικία 63 ετών ο Γιώργος Ποζίδης, έκτος ολυμπιονίκης στην ελληνορωμαϊκή πάλη το 1984 στο Λος Άντζελες. Είχε κατακτήσει δύο χάλκινα μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1981, 1984) και μια τέταρτη θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (1983). Ο Ποζίδης είχε άλλες τρεις παρουσίες σε Ολυμπιακούς Αγώνες ως προπονητής (1988, 1992, 1996), ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πάλης.

2012: Ο Ηλίας Ηλιάδης κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στα 90 κ. του τζούντο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αφού νικά τον Βραζιλιάνο Τιάγκο Καμίλο στον τελικό του ρεπεσάζ. Είναι το δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιο για τον Έλληνα τζουντόκα, μετά το χρυσό του 2004 στην Αθήνα.

2008: Πεθαίνει σε ηλικία 79 ετών ο Ηλίας Σπορίδης, εμβληματική μορφή της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα και ιδρυτικό μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ).

2005: Ο 19χρονος Άρης Γρηγοριάδης κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 50 μέτρα ύπτιο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Μόντρεαλ. Είναι το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία της ελληνικής κολύμβησης σε μεγάλη διοργάνωση, πέραν των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896.

2002: Η Φιορεντίνα κηρύσσει πτώχευση και υποβιβάζεται στην τέταρτη κατηγορία της Ιταλίας.

1992: Η Ρουμάνα, Λαβίνια Μιλοσοβίτσι στις ασκήσεις εδάφους και η Κινέζα, Λου Λι, στους ασύμμετρους ζυγούς, γίνονται οι τελευταίες αθλήτριες που βαθμολογούνται με άριστα 10 στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Αμφότερες, φυσικά, κερδίζουν το χρυσό μετάλλιο στα όργανά τους.

1980: Ο Ανατολικογερμανός, Βάλντεμαρ Τσιερπίνσκι, γίνεται ο δεύτερος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στον Μαραθώνιο για δεύτερη διαδοχική διοργάνωση. Ο πρώτος ήταν ο Αιθίοπας, Αμπέμπε Μπικίλα, το 1960 και το 1964.

1976: Ο Αυστριακός παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1, Νίκι Λάουντα, τραυματίζεται σοβαρά σε ατύχημα που έχει κατά τη διάρκεια του γκραν πρι του Νίρμπουγκρινγκ. Τα σοβαρά εγκαύματα που υφίσταται στο πρόσωπο και στα χέρια, αλλά και η εισπνοή μεγάλης ποσότητας τοξικών αερίων, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του τα πρώτα 24ωρα της νοσηλείας του. Ο Λάουντα θα διαφύγει τον κίνδυνο και θα επιστρέψει στο βολάν μόλις έξι εβδομάδες αργότερα για να υπερασπιστεί τον τίτλο του, τον οποίο θα χάσει οριακά στον τελευταίο αγώνα από τον Βρετανό, Τζέιμς Χαντ. Η μάχη του Λάουντα με τον Χαντ εκείνη τη χρονιά αποτελεί αντικείμενο της ταινίας «Rush» (2013).

1960: Διεξάγεται ο πρώτος αγώνας του νέου θεσμού της UEFA, του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Η Φόρβερτς του Ανατολικού Βερολίνου νικά τη Ρούντα Χβέζντα Μπρνο με 2-1.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News