Formula 1: Η μεγαλύτερη πρόκληση της Φεράρι
Με τον Σαρλ Λεκλέρκ να εγκατελείπει λόγω προβλήματος στην κινητήρια μονάδα ο Μαξ Φερστάπεν πανηγύρισε μια ανέλπιστη νίκη και προσπέρασε τον Μονεγάσκο στη βαθμολογία των οδηγών.
Η δεύτερη επίσκεψη της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού σε ευρωπαϊκό έδαφος βρήκε τη Ρεντ Μπουλ να πανηγυρίζει δεύτερο 1-2, μετά από αυτό της Ίμολα. Κι αν στον εντός έδρας αγώνα των αντιπάλων της η εικόνα της ήταν κυριαρχική, στην Ισπανία κάθε άλλο παρά κυριαρχική δεν ήταν. Το Σάββατο, ο Μαξ Φερστάπεν βρέθηκε με σχετική διαφορά δεύτερος πίσω από τον Λεκλέρκ ενώ ο Πέρεζ κατετάγη στην πέμπτη θέση, πίσω και από τον Τζορτζ Ράσελ της Μερσέντες. Την Κυριακή, το πρώτο μισό του αγώνα κυλούσε φανερά υπέρ της Φεράρι. Ή για να είμαστε ακριβείς, του Λεκλέρκ καθώς ο Σάινθ όχι μόνο έχασε δυο θέσεις στην εκκίνηση, αλλά έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του στην τέταρτη στροφή, πέφτοντας αρκετά πίσω. Ένα πρόβλημα στην κινητήρια μονάδα του Μονεγάσκου, όμως, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει, ανοίγοντας τον δρόμο στον Ολλανδό Παγκόσμιο Πρωταθλητή, ο οποίος μέχρι τότε έβλεπε μέχρι και το βάθρο να μην είναι εξασφαλισμένο.
Φερστάπεν και Ρεντ Μπουλ για πρώτη φορά μπροστά στη βαθμολογία
Μετά το πέρας του Ισπανικού Γκραν Πρι, ο Μαξ Φερστάπεν είναι πρώτος στη βαθμολογία των πιλότων προσπερνώντας για πρώτη φορά φέτος τον Σαρλ Λεκλέρκ ενώ ταυτόχρονα και η Ρεντ Μπουλ προσπέρασε τη Φεράρι στη βαθμολογία των κατασκευαστών. Ο Ολλανδός έχει πάρει την πρωτιά σε όσους αγώνες κατάφερε να τερματίσει (έχει δύο εγκαταλείψεις σε Μπαχρέιν και Αυστραλία) ενώ ο Μονεγάσκος της Φεράρι είδε τον κινητήρα του να τον προδίδει για πρώτη φορά φέτος. Ο ίδιος, όμως, δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον καθώς οι αναβαθμίσεις που έφερε η ιταλική ομάδα έχουν βελτιώσει πολύ την απόδοση του μονοθεσίου, πράγμα που φάνηκε όσο διάστημα βρισκόταν στην πίστα. Η μεγάλη διαφορά, όμως, της Φεράρι σε σχέση με τη Ρεντ Μπουλ ή ακόμα και τη Μερσέντες είναι το ότι στις κακές της ημέρες δεν καταφέρνει να μειώσει τη χασούρα ενώ ακόμα και στις καλές της δεν έχει πάρει το μάξιμουμ. Και τη μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό την έχει ο Κάρλος Σάινθ.
Εξακολουθεί να παλεύει με τους δαίμονές του ο Σάινθ
Ο αγώνας στην Βαρκελώνη ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Κάρλος Σάινθ να δείξει ότι επανήλθε μετά τις δύο εγκαταλείψεις σε Μελβούρνη και Ίμολα. Η κατάκτηση της τρίτης θέσης στον αμέσως προηγούμενο αγώνα του Μαϊάμι ήρθε με κόπο και σκληρή άμυνα απέναντι στον Πέρεζ. Παράλληλα, η στήριξη του κόσμου στο πρόσωπό του ήταν συγκλονιστική από την αρχή του τριημέρου, κάτι που θεωρητικά έπρεπε να ανεβάσει ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθησή του. Δυστυχώς, όμως, για τον Ισπανό αλλά και την ομάδα του, κάτι τέτοιο δε συνέβη. Είναι φανερό ότι ο ίδιος δεν αισθάνεται το ίδιο καλά με το κόκκινο μονοθέσιο όσο ο teammate του καθώς πολύ συχνά παραπονιέται για μικροπροβλήματα που τον εμποδίζουν να αποδώσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Η τρίτη θέση που πήρε στις κατατακτήριες του Σαββάτου κάθε άλλο παρά κακή δεν ήταν. Η εκκίνησή του, όμως, ήταν καταστροφική καθώς έχασε κατευθείαν δύο θέσεις από Ράσελ και Πέρεζ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του στην τέταρτη στροφή της πίστας, πέφτοντας ακόμα περισσότερο στην κατάταξη. Εν τέλει κατάφερε να τερματίσει τέταρτος ελαχιστοποιώντας τη χασούρα. Η Φεράρι, όμως, φέτος δεν ψάχνει τον σταθερό Σάινθ της Μακλάρεν ή ακόμα και της πρώτης χρονιάς του στη Φεράρι. Ψάχνει έναν Σάινθ που θα βρίσκεται σταθερά στο βάθρο γιατί αυτή τη δυνατότητα του δίνει το μονοθέσιό του φέτος. Καλώς ή κακώς, με τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Φερστάπεν με το DRS του, ο Σάινθ θα έπρεπε να παλεύει για τη νίκη και όχι για την τέταρτη θέση. Και με τη Μερσέντες να ανεβαίνει επικίνδυνα, το step up του «smooth operator» είναι επιτακτικό.
Ανεβαίνει επικίνδυνα η Μερσέντες, συνεχίζει εντυπωσιακά ο Ράσελ
Μετά την εγκατάλειψη του Λεκλέρκ, ο Τζορτζ Ράσελ δεν είναι απλά ο μοναδικός πιλότος που έχει τερματίσει και στους έξι αγώνες της μέχρι τώρα σεζόν. Αλλά το έχει κάνει τερματίζοντας σταθερά στην πρώτη πεντάδα. Ο νεαρός Βρετανός είναι αναμφίβολα ένα από τα πρόσωπα του πρωταθλήματος στο ξεκίνημά του και είναι ο λόγος που η Μερσέντες μπορεί να χαμογελά, παρ’ όλα τα προβλήματά της στο ξεκίνημα. Ο Τότο Βολφ βλέπει την ομάδα του να βελτιώνεται διαρκώς, το μότο «still I rise» του Λιούις Χάμιλτον δεν έχει φύγει από το πίσω μέρος του μυαλού όλων των εργαζομένων της Μερσέντες και η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια των τελευταίων 9 ετών στην Formula 1, δείχνει έντονα σημάδια ανάκαμψης.
Δεν είναι τυχαίο πως στο τέλος του αγώνα ο Τότο Βολφ είπε στον Λιούις Χάμιλτον πως ήταν ο ταχύτερος της πίστας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και θα μπορούσε να παλέψει για τη νίκη, αν η επαφή με τον Μάγκνουσεν δεν τον έριχνε στη 19η θέση. Και αυτό το μήνυμα μπορεί να περιείχε μια δόση υπερβολής, όμως δεν παύει να ήταν ένα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Μερσέντες επιστρέφει. Μπορεί ακόμα να είναι πιο πίσω σε σχέση με Ρεντ Μπουλ και Φεράρι, αλλά επιστρέφει. Το πόσο άμεσα θα μπορεί να παλέψει για νίκες, θα φανεί αρχής γενομένης από τον επόμενο αγώνα στο Μονακό.