Πελέ: Όταν έβαλε τη Σάντος στον ποδοσφαιρικό χάρτη

Η επιρροή που άσκησε ο Πελέ στη Σάντος, από τη στιγμή που έγινε ποδοσφαιριστής της αντρικής ομάδας το 1957, ήταν αντίστοιχη με εκείνη που άσκησε ο Γιόχαν Κρόιφ στον Άγιαξ από το 1964, όταν έπαιξε το πρώτο παιχνίδι του. Και οι δύο έκαναν το ντεμπούτο τους κάπου μετά τα 16, αμφότεροι θα αύξαναν προοδευτικά και θα καθόριζαν τα μεγέθη της ομάδας.

Η Σάντος, πρωταθλήτρια τρις (1935, 1955, 1956) στο Καμπεονάτο Παουλίστα, δηλαδή το πρωτάθλημα της πολιτείας του Σάο Πάουλο, δεν έβαλε στο δυναμικό της απλώς έναν ποδοσφαιριστή που της υποσχόταν πως θα διατηρούσε την πρωτοκαθεδρία στο… χωριό, αλλά και ότι θα έβγαινε με αξιώσεις στην πόλη.

Το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο είχε ήδη τα μεγάλα ονόματά του: η Φλαμένγκο, η Φλουμινένσε, η Φλαμένγκο σε… συνδυασμό με τη Φλουμινένσε, δηλαδή οι «Φλα-Φλου», που συμβόλιζαν το ντέρμπι το οποίο ξεσήκωνε όλη τη χώρα στο πόδι, η Γκρέμιο και οι Κορίνθιανς και Μποταφόγκο ήταν οι σπουδαίες ομάδες της χώρας.

Επιπλέον, στο Σάο Πάουλο κυριαρχούσε η Παλμέιρας, η οποία, όμως, αφ’ ης στιγμής ο Πελέ, ο Ζίτο και ο Κουτίνιο έκαναν… χωριό, με το σπουδαίο Ζιλμάρ στο τέρμα, αρκούνταν στα… ψιχία που άφηναν οι Santasticos στο διάβα τους. Η ομάδα των Λούλα, προπονητή από το 1954 έως το 1966, και Αντονίνιο, από το 1965 έως το 1974, κατέκτησε 25 τίτλους κατά τη θητεία του «Μαύρου μαργαριταριού», για το οποίο, φυσικά, υπάρχει η απορία: πόσα παιχνίδια έπαιξε και πόσα γκολ έβαλε;

Σύμφωνα με τα (πρόχειρα) στατιστικά, ο Πελέ έπαιξε 633 επίσημα παιχνίδια με τη Σάντος και πέτυχε 618 γκολ, ενώ σε ό,τι αφορά όλη τη θητεία του, σημειώνεται ότι έπαιξε σε 1.106 παιχνίδια και πέτυχε 1.091 γκολ. Είναι αριθμοί που ασφαλώς αμφισβητούνται. Αυτό που δεν αμφισβητείται είναι πως η Σάντος βρισκόταν συνεχώς στο δρόμο, έτοιμη για να παίξει κάποιο παιχνίδι με οποιονδήποτε αντίπαλο ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Οι «Santasticos» έγιναν γνωστοί από τα τουρ τους στην Ευρώπη, καθώς από το 1959, ένα χρόνο αφού η Βραζιλία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο και ο Πελέ, πριν καν γίνει 18, έπιασε εξ απήνης τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, σκοράροντας έξι γκολ στα τρία τελευταία παιχνίδια της διοργάνωσης στη Σουηδία, η Γηραιά Ήπειρος έπρεπε οπωσδήποτε να γνωρίσει καλύτερα έναν ποδοσφαιριστή που γράφτηκε ότι είναι «ο νέος βασιλιάς».

Σύμφωνα με το μεμουάρ του «My Life and the Beautiful Game», που κυκλοφόρησε αφού αποχώρησε, το 1977, ο Πελέ έπαιξε 127 παιχνίδια με τη Σάντος στην Ευρώπη, αρχής γενομένης της 12ης Ιανουαρίου 1957, όταν η ομάδα του αντιμετώπισε την ΑΙΚ Στοκχόλμης στη Σουηδία και νίκησε 1-0, και με τελευταίο τη νίκη 3-2 επί της Σαραγόσα στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι σε αυτό το τουρ, που γιγαντώθηκε από το 1959 έως το 1961, σημείωσε 145 γκολ.

Η Σάντος, πάντως, πριν κατακτήσει το νεότευκτο Campeonato Brasileirao το 1961, το πρώτο από τα πέντε σερί και έξι συνολικά, αφού νίκησε και το 1968, ήταν πολυάσχολη. Φαίνεται ότι το ημερολογιακό έτος 1959 έπαιξε 103 παιχνίδια, με τον Πελέ, που ήταν και φαντάρος, να βάζει συνολικά… 127 γκολ. Μάλιστα, τότε συμμετείχε στο Copa America, το μοναδικό της καριέρας του, στην Αργεντινή, όταν η Βραζιλία δεν κατόρθωσε να νικήσει την «αλμπισελέστε» στο τελευταίο παιχνίδι της τελικής φάσης, 1-1 με γκολ του Πελέ, και έμεινε δεύτερη.

Πάνω από ένα παιχνίδι ανά δύο μέρες

Πάντως, η «συμμορία» του Λούλα έγινε θρύλος στην Ευρώπη. Από τη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα ως την Ίντερ και τη Γιουβέντους, η Σάντος δεχόταν συνεχώς προτάσεις για τον Πελέ. Ο Σαντιάγκο Μπερναμπέου ενδιαφέρθηκε για εκείνον μετά το 5-3 των «μερένχες» επί των Βραζιλιάνων στις 17 Ιουνίου του 1959, αλλά όταν από τη Σάντος τον ρώτησαν αν ενδιαφερόταν για ρεβάνς, ζήτησε δύο εβδομάδες για να προετοιμάσει το επόμενο παιχνίδι.

Αυτό για την ομάδα από το Σάο Πάουλο δεν ήταν εφικτό. Από τις 26 Μαΐου έως τις 30 Ιουνίου του 1959 η Σάντος έδωσε 18 φιλικά με ευρωπαϊκές ομάδες, δηλαδή πάνω από ένα ανά δύο ημέρες.

Κάπως έτσι δομήθηκε ο θρύλος του Πελέ. Οι επίσημοι τίτλοι, επίσης, δεν εξέλειψαν. Το 1962, με το 3-0 επί της Πενιαρόλ στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες, και το 1963, με τις δύο νίκες τους επί της Μπόκα Τζούνιορς, οι «Alvinegro da Vila», που λογίζονται ως μία από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές ομάδες στην Ιστορία, κατέκτησαν τα Copa Libertadores.

Τα συμπλήρωσαν με τις εμφατικές νίκες σε δύο Διηπειρωτικά: το ’62 νίκησαν 3-2 στο «Μαρακανά» και 5-2 στο «Λουζ» την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπενφίκα, το ’63 έχασαν 4-2 στο «Σαν Σίρο» από τη Μίλαν και τη νίκησαν με το ίδιο σκορ στο Ρίο (σε ένα παιχνίδι που οι «ροσονέρι» προηγήθηκαν 2-0 και ακόμη διαμαρτύρονται για την τραχύτητα των Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών, που έμεινε ατιμώρητη), ενώ δύο μέρες αργότερα, στον τρίτο τελικό, η Σάντος νίκησε 1-0. Στα δύο τελευταία παιχνίδια ο Πελέ δεν έπαιξε.

Η Σάντος κατέκτησε επίσης το Διηπειρωτικό Super Cup το 1968, όταν νίκησε 1-0 την Ίντερ στο Μιλάνο, με τους «νερατζούρι» να αποσύρονται πριν τη ρεβάνς.

Συνολικά, η Σάντος κατέκτησε με τον Πελέ στη σύνθεσή της 25 τίτλους: δύο Copa Libertadores (1962, 1963), δύο Διηπειρωτικά Κύπελλα (1962, 1963), ένα Διηπειρωτικό Super Cup (1968), έξι πρωταθλήματα Βραζιλίας (1961-65, 1968), 10 Campeonato Paulista (1958, 1960-62, 1964, 1965, 1967-69, 1973) και τέσσερα Torneio Rio-Sao Paulo (1959, 1963, 1964, 1966).

Ο θρύλος την θέλει να έβαλε, αυτά τα 18 χρόνια του Πελέ, πάνω από 3.000 γκολ στα παιχνίδια της, δηλαδή άνω των 2,5 ανά ματς.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News