Μπομπ Ντίλαν: Από τα μονά στα γηπεδάκια της Νέας Υόρκης στην... έμπνευση του Μάραβιτς!

Κρίνοντας από τη σκηνική του παρουσία, έτσι ακίνητος, στα όρια της απάθειας που συνήθως τραγουδάει, δυσκολεύεσαι να τον φανταστείς με μία μπάλα στα χέρια, να παίζει μπάσκετ. Στα (όχι πολύ) νιάτα του ωστόσο, ο Μπομπ Ντίλαν, που γίνεται σήμερα 81 ετών, σύχναζε σε γηπεδάκια της γειτονιάς του στη Νέα Υόρκη.

«Πειράζει να σουτάρω εδώ;», τον θυμάται να του απευθύνεται ο Ντέιβιντ Ράιτμαν, ραδιοφωνικός παραγωγός και εκδότης μουσικών περιοδικών. Στο σχετικό του άρθρο που δημοσιεύτηκε στο «Oz» του Νοεμβρίου του 1970, ο τύπος θυμάται με απίστευτες λεπτομέρειες το μονό που είχε παίξει ένα χρόνο νωρίτερα με τον σπουδαιότερο ίσως τραγουδοποιό της εποχής μας. Είχε διαβάσει στην τοπική εφημερίδα «Village Voice» πως ο Ντίλαν έμενε στη ΜακΝτούγκαλ Στριτ, βγαίνοντας συχνά για σουτάκια σε παρακείμενα πλεϊγκράουντς, κι έτσι την… στήνει επί μήνες σε διάφορα τέτοια, μπας και τον πετύχει.

Πάνω που τον έχει ξεχάσει κι έχει σταματήσει να πηγαίνει στην περιοχή Γουέστ Βίλατζ της Νέας Υόρκης, τον συναντάει σε άλλη γειτονιά τον Οκτώβριο του 1969. Η παρέα του έχει φύγει, ο ίδιος έχει ξεμείνει μονάχος στη μοναδική μπασκέτα που δεν γίνεται χαμός κι έτσι ο Μπομπ την επιλέγει για μερικά σουτ. Στην πρόταση του Ράιτμαν για ένα μονάκι είναι αρνητικός, επικαλούμενος πόνους στην πλάτη. Το θρυλικό στην ποπ κουλτούρα ατύχημά του με μοτοσικλέτα, το 1966 που είχε πέσει κι είχε σπάσει την πλάτη του, δεν είναι δα και τόσο μακρινό…

Λίγες ημέρες αργότερα όμως, οι δυο τους ανταμώνουν ξανά στο ίδιο μέρος. Η πλάτη είναι καλύτερα, το μονό κανονίζεται στα δέκα (και όχι στα έντεκα που συνηθίζεται στα μέρη μας). Ο ραδιοφωνικός παραγωγός προηγείται 8-4 κυριαρχώντας στα ριμπάουντ, ο κοντύτερος μουσικός (που νομίζει ότι ο αντίπαλός του δεν ξέρει ποιος είναι) μειώνει 8-7, παίρνοντας προσπάθειες από δεξιά. Τελικό σκορ, Ράιτμαν-Ντίλαν 10-8. «Το όνομά μου είναι Ντέιβιντ», συστήνεται στο τέλος ο πρώτος, βλέποντας τον δεύτερο να μαζεύει την τσάντα του. «Μπομπ. Τα λέμε», η λιτή απόκριση. Δεν συναντήθηκαν ξανά. «Περνώντας ωστόσο μια καυτή καλοκαιρινή μέρα απ’ έξω με ταξί, είδα τη γνώριμη φιγούρα του να σουτάρει μονάχη», ο επίλογος.

O μπαμπάς με σορτσάκι, το λύκειο με ΜακΧέιλ

Ο Ράιτμαν αναλύει κάθε φάση του μονού, σε τέτοιο βαθμό που να σε βάζει σε σκέψεις για το αν έχει βγάλει κάποια πράγματα από το μυαλό του. Η σχέση του Ντίλαν όμως με το μπάσκετ είναι δεδομένη – κι ας έχει δηλώσει ο ίδιος ότι ως έφηβος δεν ασχολούνταν με κανένα άθλημα. Η μητέρα του, η Μπίτι, έχει αναφέρει στο βιβλίο «On the road with Bob Dylan» πως του άρεσε (αμέσως μετά από το να παίζει κιθάρα) το μπάσκετ και το μπέιζμπολ.

Ο δε πατέρας του, ο Εϊμπραμ Ζίμερμαν, είχε παίξει μπάσκετ σε τοπικό επίπεδο στη Μινεάπολις. Στη φωτογραφία του 1930 από το εξαιρετικό αρχείο του λογαριασμού Bob Dylan Notes στο Twitter, εικονίζεται δεξιά. Από πάνω του, με το κουστούμι, στέκεται ο αδερφός του, Πολ – θείος του διάσημου καλλιτέχνη.

Γεννηθείς σα σήμερα το 1941 στο Ντουλούθ της Μινεσότα, ένα λιμάνι στη λίμνη Σουπίριορ, ο Μπομπ είναι φυσικά το πιο γνωστό τέκνο του. Ο πιο γνωστός του μπασκετμπολίστας, κατά σύμπτωση έχει περάσει από την Ελλάδα. Πρόκειται για τον σέντερ Ρικ Ρίκερτ, παίκτη του Πανελληνίου επί Κώστα Πετρόπουλου στην Α1 το 2005.

O Nτίλαν μεγάλωσε πάντως λίγο βορειοδυτικότερα, στο Χίμπινγκ. Εκεί, στη γενέτειρα της μάνας του, μετακόμισε η φαμίλια όταν ήταν έξι ετών. Πήγε και στο ομώνυμο χάισκουλ, όπου και έπαιξε τα πρώτα του κομμάτια (κυρίως διασκευές των Λιτλ Ρίτσαρντ και Ελβις Πρίσλεϊ) μπροστά σε κόσμο. Ο έτερος διάσημος απόφοιτος του συγκεκριμένου λυκείου είναι ο Κέβιν ΜακΧέιλ! Ο «διόσκουρος» δηλαδή του Λάρι Μπερντ στους Σέλτικς. Τρις πρωταθλητής του ΝΒΑ, μετέπειτα προπονητής και αντιπρόεδρος των Μινεσότα Τίμπεργουλβς στην ιδιαίτερη πατρίδα του.

Πατέρας έξι παιδιών, ο Ντίλαν είχε κρατήσει για πολλά χρόνια κρυφό τον γάμο του με την τραγουδίστρια Κάρολιν Ντένις και την ύπαρξη της γεννηθείσης το 1986 κόρης τους (μικρότερο τέκνο του), Ντεζιρέ. Αυτήν φαίνεται να μαθαίνει μπάσκετ, κρατώντας μια μπάλα, στη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στο «Dylan in Minnesota: Just Like Bob Zimmerman’s Blues». Ζίμερμαν είναι το πραγματικό του επίθετο – οι γονείς του πατέρα του ήταν μετανάστες από την πολύπαθη σήμερα Οδησσό, ενώ εκείνοι της μητέρας του Λιθουανοί Εβραίοι.

Το «Dignity»… οφείλεται στον Πιτ Μάραβιτς

Στη βίλα του στο Μαλιμπού έχει φτιάξει μισό γήπεδο μπάσκετ, όπου παίζουν πια τα εγγόνια του, όταν δεν χαζεύουν στην τηλεόραση τον ΛεΜπρον Τζέιμς, τον Κέβιν Ντουράντ, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Τον Αντετοκούνμπο, που αν θυμάστε τον είχε «συστήσει» στο κοινό των ΗΠΑ ο τζένεραλ μάνατζερ των Μιλγουόκι Μπακς το 2013 (επιλέγοντάς τον στο ντραφτ κι αφότου είχε έρθει στην Ελλάδα να τον δει σε αγώνες της Α2) Τζον Χάμοντ. Πώς λεγόταν ο διάσημος μουσικός παραγωγός και ανιχνευτής ταλέντων, που είχε υπογράψει τον Ντίλαν το 1962 στην Columbia records (κι υπήρξε παραγωγός στο ντεμπούτο άλμπουμ του); Τζον Χάμοντ!

Ενας από τους αγαπημένους ΝΒΑers του διάσημου καλλιτέχνη ήταν ο Πιτ Μάραβιτς. Λίγα χρόνια μικρότερός του ήταν ο «Pistol Pete», ένας από τους καλύτερους σούτινγκ γκαρντ της δεκαετίας του ’70. Όπως διηγείται ο Ντίλαν στην αυτοβιογραφία του, «Chronicles: Volume One», η είδηση του θανάτου του σούπερ σκόρερ των Χοκς και Τζαζ είχε σταθεί έμπνευση για το κομμάτι Dignity!

Eπινε καφέ με τη θεία του ένα πρωινό του Γενάρη του 1988, όταν άκουσε ότι ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 40 ετών. Σοκαρίστηκε με το νέο, «είχε αποσυρθεί κάμποσα χρόνια και πολύς κόσμος τον είχε ξεχάσει. Οχι εγώ». Τον είχε δει μάλιστα live το 1974 να βάζει 34 πόντους στο «Ομνι» της Ατλάντα (κόντρα στους Σουπερσόνικς), δύο μέρες πριν το δικό του live στο ίδιο γήπεδο με τους Band.

Ο χαρισματικός σκόρερ «Πίστολ Πιτ» (24,2 π. στο ΝΒΑ) πέθανε από καρδιά. Δέχτηκε πολλή κριτική προτού γίνει ευρέως αποδεκτός, περιβαλλόταν από μια προβληματική οικογένεια, σταμάτησε νωρίς λόγω πονεμένων γονάτων, έγινε ερημίτης, vegan, αναγεννημένος χριστιανός (κι αυτός…) κι έφυγε εξίσου νωρίς επειδή είχε γεννηθεί δίχως αριστερή στεφανιαία αρτηρία και δεν το ήξερε.

Την ίδια κιόλας μέρα της θλιβερής αναγγελίας, ο Ντίλαν έκατσε και συνέθεσε το συγκεκριμένο τραγούδι. Ο ίδιος είναι ακόμα εδώ, διανύοντας πλέον την ένατη δεκαετία της ζωής του. Και αποτελεί έμπνευση για αναρίθμητους άλλους μουσικούς.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΤΖΟΝ ΛΕΝΟΝ: Give sports a chance

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News