Συμπληρώνονται 5 χρόνια από την ημέρα που «έφυγε» από την ζωή και όχι από το μυαλό, ο «τεράστιος» Παύλος Γιαννακόπουλος και το sportday.gr θυμάται.
Πρώτα είδε τον γιο του Δημήτρη πρόεδρο στον ερασιτέχνη και μετά «έφυγε» χαρούμενος από την ζωή
Ηταν 10 Ιουνίου του 2018. Κυριακή. Μια ημερομηνία που δεν θα ξεχαστεί ποτέ από τους φίλους του Παναθηναϊκού, αλλά και από τους φίλους του αθλητισμού. Μια ημερομηνία που σε πιάνει ένας «κόμπος», όταν έρχεται. Εκείνη την αποφράδα ημέρα, «έφυγε» από τη ζωή ο «πατριάρχης» του Παναθηναϊκού, ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο Παύλος της Ελλάδας. Ο κύριος (αν και έχει «φύγει» από την ζωή) Παύλος. Ενας άνθρωπος με κεφαλαία γράμματα. Ενας άνθρωπος που «γιγάντωσε» τον σύλλογο και τον κατέστησε ως ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης. Χωρίς να ενδιαφέρεται για τα χρήματα που θα έβαζε. Μόνο να δει ευτυχισμένους τους φιλάθλους της ομάδας που τους θεωρούσε σαν τα παιδιά του και φυσικά να χαρεί με το δημιούργημά του.
Είναι τρομερό και άκρως ανατριχιαστικό το γεγονός πως ο Παύλος Γιαννακόπουλος πήγε στο γήπεδο της Λεωφόρου την ημέρα των εκλογών του ερασιτέχνη. Όταν και ο γιος του, ο Δημήτρης ανέβαλε πρόεδρος της «μάνας του λόχου». Ο επί σειρά ετών υπεύθυνος ασφαλείας της ΚΑΕ, Μιχάλης Γεωργαντής είχε πει. «Η τελευταία μου επαφή με τον Παύλο ήταν 29 ώρες πριν να φύγει. Ήταν στις εκλογές του Ερασιτέχνη, στις 8.10, ήρθε απ’ έξω με την σύζυγό του, την κυρία Δέσποινα Γιαννακόπουλου, με ενημέρωσε ότι είναι απ’ έξω, πήγα και του έδειξα το γήπεδο, του είπα πρόεδρε αυτή είναι η ιστορία σου, του φίλησα το δεξί του χέρι κι έφυγα. Στις 3.10 τα ξημερώματα Κυριακής, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι έφυγε από τη ζωή. Μου έδωσε να καταλάβω ότι ήθελε τον γιο του πρόεδρο στον Παναθηναϊκό. Και μετά έφυγε, εγώ νομίζω, χαρούμενος».
Ο τρίτος τελικός των «αιωνίων» είχε «επισκιαστεί» από τον θάνατο του εμβληματικού ηγέτη του Παναθηναϊκού
Την ημέρα του τραγικού γεγονότος, διεξαγόταν ο τρίτος τελικός του πρωταθλήματος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Η «παγωμάρα», αλλά ταυτόχρονα και η συγκίνηση κυριαρχούσε στο κλειστό. Ηταν ένας αγώνας διαφορετικός από όλους. Οσοι τον έζησαν από κοντά, κατάλαβαν, ένιωθαν – δικαίως – πως το τελευταίο που απασχολούσε ήταν το αποτέλεσμα. Το σύνθημα «Παύλο Θεέ, για πάντα αναμεσά μας, μια ζωή θα είσαι μέσα στην καρδιά μας», δονούσε την ήδη ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ και το πανό «Θα είσαι για πάντα ο Παύλος μας. Θα είμαστε για πάντα τα παιδιά σου…» σκέπαζε τις κερκίδες. Πριν την έναρξη του αγώνα, οι παίκτες άφησαν ένα λευκό τριαντάφυλλο στη θέση που καθόταν ο εμβληματικός ηγέτης του Παναθηναϊκού στα επίσημα του ΟΑΚΑ.
Η βοήθεια του στον τρομπετίστα του Ολυμπιακού «Αττίλιο» και στους τραυματίες της τραγωδίας της «Θύρας 7»
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος έχαιρε εκτίμησης από τους φιλάθλους όλων των αποχρώσεων. Η βοήθειά του στον απλό κόσμο ήταν τεράστια και χωρίς να θελήσει να προβληθεί. Με διακριτικότητα. Ανεξαρτήτως χρωμάτων. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το γεγονός πως κάποτε είχε βοηθήσει τον «θρυλικό» τρομπετίστα «Αττίλιο» όταν εκείνος είχε προβλήματα υγείας και δεν είχε τα χρήματα για να μπορέσει να πληρώσει τα ιατρικά έξοδα. Μια αποκάλυψη που είχε κάνει το 1997 στην εφημερίδα «ΦΩΣ», ο αείμνηστος Θανάσης Γιαννακόπουλος. Επίσης, ο εμβληματικός ηγέτης του Παναθηναϊκού ήταν από τους πρώτους που είχαν μεταβεί στο «Τζάνειο» στις 8 Φλεβάρη του 1981 προκειμένου να βοηθήσει τους τραυματίες από την τραγωδία της «Θύρας 7». Με στόχο να τους παρέχει φαρμακευτική περίθαλψη και οικονομική βοήθεια. Ηταν άνθρωπος με κεφαλαία γράμματα και φυσικά ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας μας δημιουργώντας με τα αδέλφια του Θανάση και Κώστα τον κολοσσό που ονομάζεται «ΒΙΑΝΕΞ».
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος μέσα από αξέχαστες ατάκες που έχουν μείνει στην ιστορία
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος «έχτισε» τη δυναστεία του Παναθηναϊκού με παίκτες υψηλού βεληνεκούς όπως ο Γουίλκινς, ο Ράτζα, ο Σκοτ, ο Μποντιρόγκα, ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης και πολλοί άλλοι. Εκανε πράξεις, αλλά είχε και ατάκες που έμειναν στην ιστορία.
«Είναι η ακριβή τρέλα μου. Γιατί για μένα είναι χόμπι και όχι οικονομική επιχείρηση. Όποιος πει ότι από τα αθλήματα αυτά βγάζεις χρήματα, θα πει ψέματα».
«Άλλοι τα παίζουν στα καζίνο, κάποιοι τα τρώνε στα μπουζούκια, εγώ έχω τον Παναθηναϊκό. Η δική μου τρέλα είναι ο Παναθηναϊκός».
«O κόσμος του Παναθηναϊκού αξίζει να κάνεις κάθε θυσία, από εκεί και πέρα δεν υπάρχει περιορισμός. Το χαμόγελο ή το χειροκρότημα του κόσμου δεν μετριέται με χρήματα».
«Ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή μου και θα είμαι ευτυχής να βλέπω καθημερινά τον Παναθηναϊκό να ανεβαίνει ένα σκαλί ακόμη παραπάνω».
Για την μεταγραφή Ντομινίκ Γουίλκινς είχε πει: «Αγωνιστήκαμε επί μήνες, αρχικά να τον πείσουμε ώστε να έλθει στην Ελλάδα. Οι φίλοι του δεν τον παρότρυναν. Με την τρέλα όμως και το πάθος που είχαμε να δείξουμε στον κόσμο τι μπορεί να προσφέρει ο Παναθηναϊκός στον ελληνικό αθλητισμό, τα καταφέραμε».
Για το ενδιαφέρον της απόκτησης του Μάικλ Τζόρνταν όταν εκείνος είχε αποσυρθεί για πρώτη φορά. «Όταν ο Τζόρνταν αποφάσισε να φύγει, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν αν θα μπορούσα και αν είχα τη δυνατότητα, όχι την οικονομική, να επικοινωνήσω μαζί του και να τον φέρω να παίξει σε έναν αγώνα του Παναθηναϊκού. Και τα έσοδα από αυτό το ματς θα τα έδινα σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Πραγματικά θα ήταν κάτι, μια μικρή προσφορά σε αυτούς τους ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα και έρχονται με κρύο, με βροχή και χιόνια να παρακολουθήσουν τον Παναθηναϊκό».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Υπεράνω Όλων: Δεν τρώει όλος ο κόσμος το «σανό» που σερβίρουν!
- Solidarity UEFA: Το ποσό που θα πάρουν οι ελληνικές ομάδες
- Αποκάλυψη για Ρονάλντο: «Ο Μουρίνιο τον κάλεσε για να τον φέρει στην Φενέρμπαχτσε»
- Παναθηναϊκός Παρασκήνιο: Παπαδημητρίου κατά... Τζαβέλλα
- Ρουί Βιτόρια: Αυτό είναι το πλάνο του για τον Τάσο Μπακασέτα