Τόμας Ενκόνο: Το ίνδαλμα του «φασίστα» Τζίτζι Μπουφόν

Στα 66 του πια, αφού γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1956, ο Καμερουνέζος Τόμας Ενκόνο περιμένει πότε θα αποσυρθεί ο Τζιανλουΐτζι Μπουφόν, για να παίξει σε παιχνίδι προς τιμή του. Αλλά ο Ιταλός πορτιέρε, που τίμησε το είδωλό του δίνοντας το όνομά του σε έναν από τους γιους του, αργεί ακόμη.

Για τις πολιτικές πεποιθήσεις του ο Τζιανλουΐτζι Μπουφόν έχει κατηγορηθεί πλειστάκις. Στην πραγματικότητα, έχει κάνει μία φορά ένα λάθος. Εμφανίστηκε στην τηλεόραση με τη φανέλα του τερματοφύλακα της Πάρμα, ύστερα από ένα παιχνίδι στη Serie A, στο οποίο είχε γραφτεί με ανεξίτηλο η φράση «boia chi molla», που σημαίνει «θάνατος στους δειλούς». Θα δημιουργούσε απορία αν δεν ήταν ένα σύνθημα που εκστόμιζαν καθ’ εκάστην οι αγαπητικοί του Μπενίτο Μουσολίνι.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Σαν σήμερα: Η κόρη του Μουσολίνι στη Λεωφόρο και το απίθανο σχόλιό της για τον ουρανό

Αυτή η τυπική τώρα-που-έχουμε-τα-social-θα-ξεσκίσουμε-κάτι-που-έχεις-κάνει-δεκαετίες-πριν περίπτωση φαίνεται ότι επανήλθε στο φως περίπου το 2016. Ο Μπουφόν φασίστας, σε μια Ιταλία που τα κρούσματα του ρατσισμού δεν είναι λίγα (αν και είναι πολύ λιγότερα από την Αγγλία της ανοχής, που οι οπαδοί των ομάδων ψάχνουν μαύρους υπαίτιους για να βγάλουν τον οχετό τους), σε μια χώρα που το 1960, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Ρώμης, έγιναν 264 αναφορές στον Μουσολίνι, ο οποίος είχε πεθάνει 15 χρόνια πριν. Δεν είναι καν καλά κρυμμένο μυστικό ότι, στην πραγματικότητα, οι Ιταλοί είναι τόσο σούργελα όσο η κωλοτούμπα που έκαναν κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν με τυπικές διαδικασίες παράτησαν τον Άξονα και πήραν το μέρος των Συμμάχων. Αν, πάντως, ο Μπουφόν είναι φασίστας, του λείπει κάτι πάρα πολύ σημαντικό: ο ρατσισμός. Διότι κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ότι το ίνδαλμά του, όταν ήταν πιτσιρικάς, ήταν ο Τόμας Ενκόνο, ο κύριος στη φωτογραφία, ο οποίος δεν είναι σοκολατένιος, πραλινένιος ή τιραμισένιος, αλλά μαύρος. Μάλιστα, ήταν τέτοια η επιρροή του Καμερουνέζου πορτιέρε στην καριέρα του Μπουφόν, που όταν ο Ιταλός γέννησε το δεύτερο γιο του, αποφάσισε να τον ονομάσει Λούι Τόμας. Το δεύτερο δόθηκε προς τιμή του Ενκόνο, ο οποίος, μάλιστα, όπως δήλωσε, το έγραψαν οι εφημερίδες.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Τζιανλουΐτζι Μπουφόν: Ανανέωσε στην Πάρμα έως το 2024!

Ο Ιταλός γκολκίπερ δικαίως μαγεύτηκε από τον Καμερουνέζο τερματοφύλακα. Ποιον δεν είχε ξελογιάσει, με την ακατέργαστη ανεμελιά του, το Καμερούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, που έγινε στην Ιταλία; Ο Μπουφόν παρατήρησε τον τρελό τύπο που έπαιζε με φόρμα και αρκετά μακριά από την εστία του και που, όταν πανηγύριζε τα γκολ της ομάδας του, συνήθως επιδιδόταν σε κατακόρυφο. Ο 12χρονος Τζίτζι ήταν γεννημένος για να γίνει τερματοφύλακας και εκείνο τον Ιούνιο, που όλη η χώρα κινούνταν γύρω από την μπάλα, βρήκε στον Ενκόνο μια πηγή έμπνευσης.

 

Η σύμπτωση και τα ψώνια στο Μιλάνο

Ο Ενκόνο δεν ήταν σπουδαίο κεφάλαιο μόνο στο Καμερούν, αλλά και την Εσπανιόλ, στην οποία έπαιξε από το 1982, όταν και έκανε τρομερή εντύπωση ως ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής ομάδας που πήγε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και αποκλείστηκε με τρεις ισοπαλίες (μία εξ αυτών με την Ιταλία) και 1-1 τέρματα, έως το 1990. Μάλιστα, οι Καταλανοί ουδέποτε ξέχασαν τη συνεισφορά του και έτσι δεν δίστασαν, το καλοκαίρι του 2004, να πάρουν τον τερματοφύλακα του Καμερούν, Κάρλος Καμενί, ο οποίος έγινε ένοικος της Κορνέγια δε Λιομπρεγάτ για οκτώ χρόνια, ακριβώς όσα και ο Ενκόνο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Μπαρτσελόνα: Ο Αραούχο ζήτησε συγνώμη στην Εσπανιόλ για τις χειρονομίες στο καταλανικό ντέρμπι

Πάντως, μόνο από σύμπτωση ο τερματοφύλακας της εθνικής Καμερούν έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Δεν ένιωθε καν ότι ήταν αβέβαιη η συμμετοχή του: ήταν σίγουρος πως δεν θα έπαιζε. Προσφάτως, μάλιστα, γράφτηκε ένα κείμενο, για τη νίκη των «λιονταριών» επί της Αργεντινής στην πρεμιέρα εκείνου του Παγκόσμιου Κυπέλλου, στο οποίο περιγράφηκε πώς το μακρύ χέρι της αλαζονείας έδωσε μια γερή καρπαζιά στον Ζοσέφ-Αντουάν Μπελ, ο οποίος καρατομήθηκε λίγες μέρες πριν αρχίσει η διοργάνωση για τη δήλωση «το Καμερούν δεν έχει τύχη απέναντι στην Αργεντινή και απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Ο Ενκόνο και πάλι δεν… ανησυχούσε πως θα έπαιζε απέναντι στην παρέα του Ντιέγκο Μαραντόνα, υπό την έννοια ότι υπήρχε ο Ζακ Σονγκό για πρώτος γκολκίπερ, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν ο αγαπημένος του Μπελ, που μέχρι να το παραξηλώσει έκανε κουμάντο στην Εθνική. Όταν ο Βαλέρι Νεπομνιάσι είπε στον Ενκόνο ότι θα έπαιζε, ο τελευταίος, που μέχρι να φύγει ο Μπελ θεωρούσε πως θα ήταν εκτός αποστολής για τα παιχνίδια του Καμερούν, στήλωσε τα πόδια και τόνισε ότι δεν ήταν έτοιμος. Στην πραγματικότητα, το σενάριο να αγωνιστεί ήταν τόσο μακρινό, που την ώρα που η ομάδα της κεντρικής Αφρικής πετύχαινε τη σπουδαιότερη νίκη της, η σύζυγός του βρισκόταν για ψώνια στο Μιλάνο! Χρειάστηκε να επιστρατευτεί ο Πρόεδρος του Καμερούν, Πολ Μπιγιά, ο οποίος φέρεται να έπαιρνε αρκετές αποφάσεις για λογαριασμό της Εθνικής, προκειμένου να επιστρατευτεί ο Ενκόνο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Καρλ Εκαμπί: Το μπριλάντι που έστειλε το Καμερούν στον παράδεισο του Κατάρ

Έτσι άρχισε η γλυκιά περιπέτεια στο Παγκόσμιο Κύπελλο και έτσι το ποδόσφαιρο γνώρισε έναν από τους σπουδαιότερους τερματοφύλακες όλων των εποχών. Όταν ο Ενκόνο επισκέφθηκε τον Μπουφόν στην Πάρμα, τον περασμένο Νοέμβριο, ο Ιταλός έγραψε ότι επρόκειτο για «τον άνθρωπο που με έκανε τερματοφύλακα!»

 

Η έκπληξη και τα δύο λεπτά

Η καριέρα των 21 χρόνων του Καμερουνέζου, βεβαίως, δεν συγκρίνεται με εκείνη του Μπουφόν. Έπαιξε στις Κανόν, με την οποία νίκησε δύο φορές στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Αφρικής, το 1978 και το 1980, και Τονερέ της Γιαουντέ πριν πάει στην Εσπανιόλ. Ήταν, μάλιστα, βασικός στους δύο συγκλονιστικούς τελικούς του Κυπέλλου UEFA το 1988, όταν οι Καταλανοί νίκησαν τη Λεβερκούζεν 3-0 στη Σαρία, αλλά ηττήθηκαν με το ίδιο σκορ στην αναμέτρηση του «Ούρλιχ Χάμπερλαντ» και έχασαν το τρόπαιο στα πέναλτι, 3-2. Εκείνη τη χρονιά, μάλιστα, τελείωσαν δύο βαθμούς πάνω από τη ζώνη των μπαράζ για τον υποβιβασμό. Ο Ενκόνο παρέμεινε στη Βαρκελώνη μέχρι το 1994, όπου έπαιξε για δύο χρόνια στη Σαμπαντέλ και για λίγο στην Οσπιταλέτ, και έπειτα μετανάστευσε στη Βολιβία, όπου έπαιξε για τρία χρόνια με το Κλαμπ Μπολιβάρ. Έχοντας κατακτήσει με το Καμερούν το Κύπελλο Εθνών Αφρικής, πρώτο για την εθνική ομάδα της χώρας, το 1984, σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1997. Είναι, πάντως, μάχιμος, αφού ακόμα και τώρα, στα 66 του πια, είναι προπονητής τερματοφυλάκων στην Εσπανιόλ.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Καμερούν-Αργεντινή: Ο Κλαούντιο Κανίγια ποτέ δεν έφτασε μακρύτερα

Τον επόμενο χρόνο προσκλήθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας ως επισκέπτης και εκεί συνάντησε τον Μπουφόν. Πέρασε με τον Πατρίκ Εμπομπά μπροστά από το νεαρό Ιταλό γκολκίπερ. Ο τελευταίος τον σύστησε ως τον τερματοφύλακα «που θα είναι βασικός για πολλά χρόνια στην Ιταλία». Ο Ενκόνο ακαριαία τον ρώτησε αν θα ήθελε να συμμετάσχει στο παιχνίδι που θα γινόταν προς τιμή του. Ο Μπουφόν απάντησε καταφατικά, αλλά ο 41χρονος, τότε, Καμερουνέζος δεν τον πίστεψε. Όταν τον ξαναρώτησε, στο πλαίσιο του Ιταλία-Καμερούν (3-0) στο Μονπελιέ, ο 20χρονος Ιταλός τού απάντησε ότι θα έπρεπε να μιλήσει με τη νέα ομάδα του, όταν θα έφτανε η ώρα. Ο Μπουφόν μεταγράφηκε στη Γιουβέντους και ο Ενκόνο έστειλε επίσημη επιστολή, με την οποία καλούσε το νεαρό πορτιέρε στο παιχνίδι προς τιμή του, αλλά δεν πήρε απάντηση. Λίγο πριν ταξιδέψει για το Καμερούν, για το παιχνίδι προς τιμή του, τον κάλεσε ο Μπουφόν. «Είμαι στο Παρίσι», του είπε, για να απαντήσει με ερώτηση ο Ενκόνο: «Τι εννοείς, είσαι στο Παρίσι;» Ο Ιταλός, τότε, του είπε «ναι, έρχομαι στο παιχνίδι προς τιμή σου». Ο Ενκόνο έφυγε από το αεροδρόμιο που βρισκόταν και οδήγησε σε άλλο, προκειμένου να συναντηθεί με τον Μπουφόν και να ταξιδέψουν μαζί για τη Γιαουντέ.

Αυτή η φιλία ακόμη κρατά και μάλιστα ο Καμερουνέζος έχει πει στον Μπουφόν «να σταματήσεις όσο πιο σύντομα γίνεται την καριέρα σου, διότι θέλω να παίξω στο παιχνίδι προς τιμή σου, έστω και για δύο λεπτά». Ο Μπουφόν, βεβαίως, παραμένει αμετάπειστος. Στην Πάρμα θα παίζει σίγουρα έως το καλοκαίρι του 2024, όταν θα είναι 46, και η ηλικία στην οποία οριοθέτησε προσφάτως την αποχώρησή του είναι τα… 55.  

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News