Ολυμπιακός: Γιατί οι προπονητές λατρεύουν τους Κορεάτες ποδοσφαιριστές;

Η εξελικτική διαδικασία είναι γεμάτη από τρομερά καθοριστικές στιγμές, αλλά ουδεμία μπορεί να συνοψίσει την αιτία της άφιξης στον προορισμό, αν αυτός υπάρχει.

Στην περίπτωση του ποδοσφαίρου της Νοτίου Κορέας, όμως, ένα στιγμιότυπο μπορεί να δώσει μια απάντηση η οποία θα κριθεί ως πειστική: Ο Αν Γιουνγκ-χουάν, την ώρα που πανηγυρίζει το γκολ απέναντι στην Ιταλία, για το παιχνίδι της φάσης των «16» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002.

Ο τότε επιθετικός της Περούτζια, ο πρόεδρος της οποίας τον αφόρισε και μετά επιθυμούσε την επιστροφή του, έβαλε το «χρυσό γκολ» σε εκείνο το παιχνίδι, που οδήγησε τους Νοτιοκορεάτες στα προημιτελικά και έπειτα, ύστερα από το παιχνίδι με την Ισπανία που νίκησαν στα πέναλτι, στα ημιτελικά.

Ασφαλώς, το στίγμα από τις διαιτητικές αποφάσεις είναι διάχυτο και όσοι θυμούνται, μπορούν να συνεχίσουν να φρίττουν με την αποβολή του Φραντσέσκο Τότι για θέατρο, ενώ η παράβαση που του έγινε ήταν οφθαλμοφανής, όπως και με τα δύο γκολ της Ισπανίας που ακυρώθηκαν, ιδιαιτέρως εκείνο που ο Χοακίν κάνει τη σέντρα ενώ η μπάλα ακουμπά ξεκάθαρα την εξωτερική γραμμή.

Παρ’ όλα αυτά, ο συγκεκριμένος θρίαμβος έγινε το όχημα για τους Κορεάτες, προκειμένου να ασχοληθούν ενεργέστερα με το ποδόσφαιρο. Η εθνική ομάδα της χώρας, βεβαίως, δεν ήταν άγνωστη στα Παγκόσμια Κύπελλα. Στο Κατάρ, τον Νοέμβριο, θα πάρει μέρος στο δέκατο διαδοχικό της.

Από το 1986 και το Μεξικό, όπου προκρίθηκε για πρώτη φορά μετά το 1954 και τη διοργάνωση της Ελβετίας, η Νότιος Κορέα δίνει ανελλιπώς το «παρών» στην τελική φάση της διοργάνωσης. Το 2002 ήταν η πρώτη φορά που προκρίθηκε στη διαδικασία των νοκ άουτ, ενώ το έκανε άλλη μία, το 2010 εις βάρος της Ελλάδας, την οποία είχε νικήσει κιόλας 2-0 στην πρεμιέρα της διοργάνωσης της Νοτίου Αφρικής.

Εξάλλου, οι Νοτιοκορεάτες έχουν τις στιγμές τους ακόμα και όταν δεν προκρίνονται: η επιτομή τους είναι η νίκη επί της Γερμανίας με σκορ 2-0 στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, ένα αποτέλεσμα τόσο σοκαριστικό που υποτιμάται σε ό,τι αφορά τις μεγάλες εκπλήξεις στην Ιστορία του θεσμού.

Το θέμα, όμως, είναι ο τρόπος που πήραν οι Κορεάτες την απάντηση για αυτό που πρέπει να κάνουν, προκειμένου να προοδεύουν ως ομάδα και ως ποδοσφαιρικές οντότητες.

Ένας Ολλανδός ιεραπόστολος

Η Νότιος Κορέα, λοιπόν, έφτασε στα ημιτελικά του δικού της Παγκόσμιου Κυπέλλου, ενώ, μάλιστα, οι εκτιμήσεις ήθελαν την Ιαπωνία να φτάνει μακριά στη διοργάνωση. Ο Χιντετόσι Νακάτα ήταν αρχικά η ατραξιόν, αλλά ο αποκλεισμός με το Βέλγιο στους «16» ήταν… ξενέρα για όλο το έθνος.

Από την άλλη μεριά, η ομάδα του Γκούους Χίντινκ ήταν πρώτη σε ατομικές ενέργειες. Ουδείς εκ των 32 του Παγκόσμιου Κυπέλλου, ούτε καν οι Βραζιλιάνοι, έκαναν περισσότερες ντρίμπλες από τους Κορεάτες στη διοργάνωση.

Στη χώρα λάτρεψαν τη μοϊκάνα του Ντέιβιντ Μπέκαμ και το ποδόσφαιρο που έπαιξε η ομάδα τους. Αυτά τα δύο σχετίζονται, διότι το πρόσφορο έδαφος για να υπάρξει πρόοδος είναι η επιβεβαίωση ότι πρόκειται να αποσβεσθεί όφελος.

Όταν, λοιπόν, τα κορεατάκια συνέρρεαν στα κομμωτήρια για να το… μπεντ λάικ Μπέκαμ και ταυτοχρόνως η ομάδα τους ήταν τόσο ελκυστική εντός αγωνιστικού χώρου, γινόταν σαφές ότι το ποδόσφαιρο της Νότιας Κορέας επρόκειτο να έχει μέλλον.

Αυτό θα συνέβαινε, όμως, με το μόνο τρόπο που έβλεπαν να αποδίδει: εκείνον του Χίντινγκ. Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους ο Ολλανδός ήταν καλεσμένος στη Σεούλ επί τη ευκαιρία της επετείου των 20 χρόνων από την πορεία εκείνης της ομάδας και, μάλιστα, παρακολούθησε μαζί με τους τότε παίκτες τους τη φιλική συντριβή από τη Βραζιλία, 5-1.

Η αντίδραση του Χίντινκ, που στη Νότιο Κορέα τον ακούνε τουλάχιστον ως προφήτη, ήταν να… ευλογήσει τον κάπως επιθετικό τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται η ομάδα του άλλοτε προπονητή του Ολυμπιακού, Πάουλο Μπέντο.

Ο Χίντινκ, πάντως, λογίζεται ως ο ιεραπόστολος του κορεατικού ποδοσφαίρου και οι Ολλανδοί δεν έχουν καλύτερο από το να είναι ιεραπόστολοι, ασχέτως αν, την ίδια στιγμή, βάζουν παντί τρόπω χέρι στα διαμάντια. Έτερον εκάτερον.

Ο Ολλανδός τεχνικός έδειξε ένα συγκεκριμένο μοτίβο, το οποίο παραπέμπει στην ολλανδική γνώση. Οι Κορεάτες είναι εξ ορισμού γρήγοροι ποδοσφαιριστές, αυτό προκύπτει ακόμα και από τον τρόπο ζωής της χώρας, οπότε αν συνδύαζαν την ταχύτητα με τη βαθιά γνώση των βασικών, θα μπορούσαν να είναι ανταγωνιστικοί και σε μεταγενέστερο χρόνο.

Αυτό συνέβη, με τα παραδείγματα να βρίθουν και τις διακρίσεις να μην εκλείπουν. Στην Κορέα υποδέχθηκαν την είδηση ότι ο Σον Χιουνγκ-Μιν ήταν πρώτος σκόρερ στην Premier League με 23 γκολ σε 35 ματς, περίπου όπως την Αποκάλυψη.

Ο Χίντινκ, βεβαίως, τόνωσε το αίσθημα θαυμασμού που έχει ανιχνεύσει στους Ασιάτες, άλλωστε είναι εκπληκτικός διπλωμάτης. Όταν ρωτήθηκε για τον Σον και αν ήθελε να τον έχει σε εκείνη την ομάδα, απάντησε πως «αν τον είχα, θα πηγαίναμε στον τελικό και θα κερδίζαμε το κύπελλο». Υπερβολή, αλλά, πάλι, αναπόδεικτη.

Οι πιο γνωστοί Κορεάτες ποδοσφαιριστές, ο Λι Γιουνγκ-πιο, που έπαιξε και στην Τότεναμ και ο Παρκ Γι-σουνγκ, που υπήρξε πολύτιμος ποδοσφαιριστής για τον Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ήταν πολύ χαρούμενοι για τον Σον. Ο δεύτερος είπε ότι «για εμένα, το κατόρθωμά του είναι περίπου σαν να στέλνουμε άνθρωπο στο Φεγγάρι».

Τα υπερσύγχρονα κέντρα

Με μια γρήγορη σκέψη, όλοι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας του 2002 και ο Σον ακόμα περισσότερο ήταν και είναι τεχνικά άρτιοι. Δεν μπορεί να θυμηθεί κάποιος, τουλάχιστον όχι εύκολα, δυσαρμονία και δυσλειτουργία στις κινήσεις τους.

Οι Ολλανδοί, εξάλλου, αγαπούν τα fundamentals, δηλαδή τα θεμέλια, του ποδοσφαίρου και λίγες χώρες στον κόσμο έχουν παραδοσιακά τόση γνώση όσο εκείνη της κεντρικής Ευρώπης.

Επιπλέον, είναι σεσημασμένοι αρχιτέκτονες, οπότε οι Κορεάτες, που δεν είναι τίποτα… γατάκια στον τομέα της τεχνολογίας και του σχεδίου, τους χρησιμοποιούν ομοθυμαδόν.

Η ολλανδική εταιρεία UNStudio, σε συνεργασία με τους δημιουργούς της «Johan Cruyff Arena», ήδη εργάζεται πάνω σε ένα γαργαντουϊκό εγχείρημα, το οποίο είχε αναγγείλει από το 2020.

Το υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο που φτιάχνεται 85 χιλιόμετρα έξω από τη Σεούλ είναι, βέβαια, ακόμα ένα λιθαράκι στο ποδόσφαιρο της Νοτίου Κορέας, για το οποίο οι κάτοικοι της χώρας μάλλον ζουν και αναπνέουν.

Αυτό θα μπορούσε να επιβεβαιώσει, άλλωστε, και ο Αντόνιο Κόντε όταν η Τότεναμ έφτασε στο αεροδρόμιο της Σεούλ, όπου την περίμενε ο Σον, για την προετοιμασία της, αφού οι κραυγές που άφηναν οι Κορεάτες έδειχναν… γκρούπις.

Χρόνια πριν, ο Φέργκιουσον… τρόλαρε τις υπόλοιπες ασιατικές εθνικής ομάδες, ζητώντας τους να κάνουν πολλή δουλειά προκειμένου να φτάσουν στο επίπεδο της Κορέας και της Ιαπωνίας.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι, άπαξ και υπήρξε η ευκαιρία, οι Νοτιοκορεάτες την πήραν και συμπεριφέρθηκαν όπως όλοι οι Ασιάτες όταν κάνουν κάτι που αγαπούν: αγνά και υπάκουα. Από το 2002, οι ποδοσφαιριστές εξ απαλών ονύχων εκπαιδεύονται με τον ίδιο τρόπο και οι πόρτες για τη Δύση είναι πάντα ανοιχτές.

Η δόξα του Παρκ, του Σον, ακόμα και του Αν οιστρηλατεί τους Κορεάτες και οι ομάδες της Ευρώπης βλέπουν στην αγορά τους… σίγουρα χρήματα. Είναι πεπεισμένες ότι δεν θα προδοθούν, διότι, ταυτοχρόνως με τη γνώση του αντικειμένου, οι Νοτιοκορεάτες ποδοσφαιριστές προσφέρουν εγγυήσεις ότι θα είναι πειθαρχημένοι και αλληλέγγυοι στους συμπαίκτες τους.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News