ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ: «Αν ήμουν ξανθός και με έλεγαν Μίλερ, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά»

Η συνάντησή μας ορίστηκε για το βοηθητικό γήπεδο του Πανηπειρωτικού σταδίου. Ο ίδιος είχε φτάσει αργά το προηγούμενο βράδυ στην πόλη της Ηπείρου αλλά σε καμία περίπτωση δεν ζήτησε να το αναβάλλουμε. Παρά την αγωνία του για τα αποτελέσματα των τεστ των παικτών του, η συζήτηση μας δεν διακόπηκε πάρα μόνο για να ξεκινήσει την προπόνηση.

Ο Ηρακλής Μεταξάς μας μίλησε για όλα. Για την δική του σφραγίδα στον ΠΑΣ, για την νοοτροπία του, για τον προκάτοχό του Αργύρη Γιαννικη, αλλά και για τις επιρροές από μεγάλες μορφές του ποδοσφαίρου. Μια συζήτηση στην οποία βάλαμε μόνο άνω τελεία και σίγουρα θα συνεχιστεί στο μέλλον.

–Κύριε Μεταξά, μετά από ένα και πλέον εξάμηνο στον πάγκο του ΠΑΣ Γιάννενα και μετά από έναν ολόκληρο γύρο πρωταθλήματος, θα ήθελα να μου κάνετε τον απολογισμό σας.

–Αυτό που καταφέραμε, ήταν και αυτό που θέλαμε. Να έχουμε ομαδικότητα και αυτό το δείξαμε και έτσι ήρθαν και κάποια καλά αποτελέσματα. Αυτό φάνηκε όμως και σε παιχνίδια που δεν πήραμε καλά αποτελέσματα. Δείξαμε όμως ότι ήμασταν 11 παίκτες στο γήπεδο και προσπαθήσαμε με τα δικά μας δεδομένα να επιβληθούμε.

«Το καλοκαίρι όλοι μας είχαν ξεγραμμένους, αλλά είμαστε εδώ και θέλουμε πάντοτε το κάτι παραπάνω»

–Άρα λοιπόν μπορούμε να πούμε πως ο ΠΑΣ Γιάννενα αγωνίζεται πλέον σύμφωνα με την δική σας φιλοσοφία και τα δικά σας “θέλω” ή δεν έχετε φτάσει ακόμα στο επίπεδο που εσείς επιθυμείτε;

–Πάντα ο προπονητής θέλει το κάτι παραπάνω. Θα ήθελα το κάτι παραπάνω, αλλά μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε και από που ήρθαμε. Ειδικά το καλοκαίρι, όπως ξεκινήσαμε, όλοι μας είχαν ξεγράψει. Γι αυτό πρέπει να κρατήσουμε τα θετικά, αλλά φυσικά θέλουμε πάντοτε και το κάτι παραπάνω.

–Κρατάω αυτό το τελευταίο και σας ρωτώ ευθέως. Νιώθετε δικαιωμένος, ακριβώς επειδή όπως λέτε κάποιοι σας είχαν ξεγράψει, αλλά η ομάδα σας φρόντισε με την πορεία της να κάνει όλο τον κόσμο να την θαυμάσει;

-Ελπίζω να μην νιώθω έτσι. Ελπίζω να μην είμαι δικαιωμένος και προσπαθώ να μην νιώθω έτσι. Γιατί το θέμα δεν είναι προσωπικό και δεν έχουν σημασία οι “μικρές νίκες”. Το θέμα είναι να κερδίζουμε παιχνίδια και μέσα από τη δουλειά μας, να ανεβάσουμε αυτό που θέλουμε σε ένα επίπεδο πιο ψηλά. Εάν το καταφέρνουμε αυτό είμαι ευχαριστημένος. Όταν δεν το καταφέρνουμε, δεν είμαι φυσικά.

–Λένε ότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί και το δικό σας “πρωί” φέτος, ήταν η νίκη επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Εκεί τι νιώσατε; Τι σκεφτήκατε όταν ακούστηκε το σφύριγμα της λήξης και ξεκινήσατε έτσι το πρωτάθλημα;

–Ειλικρινά δεν σκέφτηκα τίποτε παραπάνω. Ένιωθα μόνο την χαρά της στιγμής. Άλλωστε αυτό είναι και ένα μύνημα που προσπαθώ να περάσω και στους παίκτες, ότι πρέπει να ζούμε τις στιγμές. Δεν έχει νόημα να κάνεις σχέδια για το αύριο και το μεθαύριο, γιατί μπορεί να έρθουν χειρότερα τα πράγματα, αλλά και για να μειώνουμε τους εαυτούς μας, μπορεί να έρθουν και καλύτερα. Έτσι και τότε, όπως είπα και μετά τον αγώνα, χάρηκα για τη νίκη, αλλά κατευθείαν άρχισα να σκέφτομαι το επόμενο ματς.

–Σίγουρα όμως πήρατε και δύναμη. Μεγάλωσε η αισιοδοξία μέσα σας.

–Πάντα μια νίκη σου δίνει δύναμη. Σου δίνει χαρά. Αλλά μετά σκέφτεσαι πως επειδή κέρδισες κάτι, πρέπει και να μην το χάσεις. Γι αυτό εμείς οι προπονητές δεν ηρεμούμε ποτέ. Το δύσκολο δεν είναι να κατακτήσεις κάτι. Το δύσκολο είναι να διατηρήσεις αυτό που κατέκτησες. Άλλωστε εάν δεν έχεις κάτι, τότε μπαίνεις στη μάχη χωρίς να σε νοιάζει το αποτέλεσμα.

«Δύσκολα θα πω πως η ομάδα έχει φτάσει πλέον στο επίπεδο που την έχω ονειρευτεί»

–Έτσι όπως μου τα λέτε φαίνεται σαν μην έχετε κατά νου να πείτε κάποια στιγμή: “τώρα η ομάδα είναι όπως την έχω φανταστεί.

–Πολύ δύσκολα θα το πω αυτό. Θυμάμαι ότι μια χρονιά με την Κ21 της Φράιμπουργκ είχα ένα σερί αρκετών αγώνων που παίρναμε τη νίκη και με καλό τρόπο και καλό ποδόσφαιρο και πάλι δεν ήμουν ικανοποιημένος. Πάντα θέλεις το κάτι παραπάνω. Αλλά αν φτάσουμε κοντά θα είμαι ευχαριστημένος. Από την μια πλευρά υπάρχει το τι θέλεις και από την άλλη ο ρεαλισμός για το τι πραγματικά μπορείς να κάνεις. Αν πάρω για παράδειγμα το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, θα ήθελα παραπάνω πράγματα. Είχαμε το δοκάρι, αλλά νομίζω ότι εκείνη την ημέρα φτάσαμε πολύ ψηλά την απόδοσή μας.

–Ο κ. Χριστοβασίλης είχε πει ότι η επιλογή σας έγινε με κριτήριο τον προκάτοχό σας τον κ. Γιαννίκη. Ήθελα δηλαδή να συνεχίσει ο ΠΑΣ με την ίδια ουσιαστικά φιλοσοφία. Πλέον είστε δύο προπονητές που τα φώτα έχουν πέσει πάνω σας, καθώς προσπαθείτε να φέρετε το κάτι διαφορετικό. Πώς το βιώνετε όλο αυτό;

«Μέσα στο γήπεδο έχουμε αρκετές διαφορές στην φιλοσοφία μας με τον Αργύρη Γιαννίκη, αλλά συμφωνούμε στον τομέα της πειθαρχίας, λόγω… Γερμανίας»

–Να πω πρώτα απ’ όλα πως το κοινό στοιχείο είναι πως προερχόμαστε από την Γερμανία. Μέσα στο γήπεδο όμως υπάρχουν αρκετές διαφορές. Δεν θέλω να πω αν κάποιος κάνει καλύτερα ή χειρότερα κάποια πράγματα, γιατί ο καθένας μας έχει τις ιδέες του. Σίγουρα αυτό που έχουμε κοινό και είναι εξαιτίας του γερμανικού παρελθόντος μας, είναι η πειθαρχία. Αυτό το άκουσα και από τον Αργύρη, τον οποίο δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά το ακούω και από άλλους ότι είναι κοινό στοιχείο μας η πειθαρχία.

–Είναι καθαρά στοιχείο της γερμανικής σχολής η πειθαρχία.

–Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία πιστεύω πως οι Γερμανοί τα κάνουν καλά και το ποδόσφαιρο είναι ένας από τους τομείς που τα πάνε καλά. Μην ξεχνάμε βέβαια ότι είναι και 80 εκατομμύρια και είναι πιο εύκολο να βρεις καλούς παίκτες από μια τέτοια “δεξαμενή”. Δεν σκέφτομαι τι θα πει ο κόσμος και προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου με αυτά που πιστεύω και αυτά που μπορώ να προσφέρω. Μετά ο κόσμος θα κρίνει τη δουλειά μας.

–Σίγουρα προσπαθήσατε και αλλάξατε πράγματα στην ομάδα.

–Φυσικά.

–Ποιά είναι αυτά τα διαφορετικά στοιχεία;

–Διαφορετικά σε σχέση με αυτά που είδα στην προετοιμασία. Η ομαδικότητα ήταν το πρώτο. Εάν καταφέρεις να δουλεύουν οι 11 παίκτες σαν να είναι ένας ουσιαστικά θα αποκτήσεις πλεονέκτημα κόντρα σε μια ομάδα που μπορεί να έχει 5 παικταράδες, αλλά οι άλλοι 5 να μην “τραβάνε”. Εάν καταφέρεις να πάρεις το καλύτερο από τον κάθε παίκτη, τότε έχεις κάνει ένα πρώτο βήμα. Πάνω σε αυτό δουλέψαμε και μας βγήκε. Ευτυχώς μας βγήκε στο πρώτο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, γιατί νωρίτερα στα φιλικά δεν μας είχε βγει (γέλια). Ευτυχώς τα λάθη που κάναμε εκεί, τα μειώσαμε και βελτιωθήκαμε ακριβώς πριν από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Φυσικά χρειάζεται και η τύχη. Για παράδειγμα στο δεύτερο παιχνίδι ο ΠΑΟΚ μας κέρδισε 4-0, αλλά νομίζω ότι είχε λιγότερες ευκαιρίες από το πρώτο παιχνίδι που κερδίσαμε εμείς. Κάθε σουτ που έκαναν μέτρησε. Στην Τούμπα ο Κανγκάβα από 7-8 μέτρα δεν σκόραρε σε κενή εστία και έτσι είχαμε εμείς την ευκαιρία να κερδίσουμε στο τέλος.

–Τι άλλο στοιχείο βάλατε στην ομάδα;

–Ένα άλλο κομμάτι που βάλαμε είναι το λεγώμενο “build up” από πίσω με κάποιες ιδέες, που θα μου επιτρέψετε να τις κρατήσω μυστικές, που μας βγήκαν σε πολλά ματς, αλλά και σε κάποια που ναι μεν λειτούργησαν οι ιδέες αυτές, αλλά δεν μας έφεραν και τα αποτελέσματα. Για παράδειγμα το καλύτερο παιχνίδι μας ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό που δεχτήκαμε πίεση, αλλά καταφέραμε να αντέξουμε, δεν πήραμε όμως το αποτέλεσμα, ενώ και στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ κάναμε το ίδιο, αλλά δεν μπορέσαμε τις ευκαιρίες μας να τις κάνουμε γκολ, ενώ ο ΠΑΟΚ το κατάφερε. Έτσι καμιά φορά διαμορφώνεται και το αποτέλεσμα, αλλά εμείς πρέπει να βλέπουμε και τι γίνεται μέσα στο γήπεδο.

–Λένε όμως ότι οι προπονητές, ναι μεν θέλουν η ομάδα τους να παίζει καλά, αλλά ορισμένες φορές θέλουν και να γίνεται πιο κυνική και να ψάχνει το αποτέλεσμα.

–Εννοείται. Δεν θα μας δώσει κανείς έναν πόντο παραπάνω επειδή παίξαμε καλά. Για παράδειγμα όταν λέμε “build up” από πίσω, δεν είναι μόνο για να παίζουμε όμορφα, αλλά και για να αδειάσουμε κάποιους χώρους. Να φέρουμε τον αντίπαλο μπροστά και να βρούμε χώρους. Οι παίκτες πρέπει να καταλάβουν για ποιο λόγο το κάνουμε αυτό. Και ο λόγος είναι να κερδίσουμε.

«Καμιά φορά λέω πως αν ήμουν ξανθός και με έλεγαν Μίλερ, τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα»

–Ήρθατε από τη Γερμανία, όμως είστε Έλληνας. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι Έλληνες προπονητές δεν έχουν την ίδια “ασυλία” και ο κόσμος δεν κάνει την ίδια υπομονή, όπως κάνει με τους ξένους. Το έχετε νιώσει αυτό;

–Ναι. Καμία φορά λέω πως επειδή γεννήθηκα στη Γερμανία και μεγάλωσε εκεί και δεν πήγα σε ελληνικό σχολείο, πως αν ήμουν ξανθός και με έλεγαν Μίλερ, θα υπήρχε μεγαλύτερη κατανόηση σε αυτό το κομμάτι. Κι εγώ το βλέπω ότι πιο γρήγορα σε σχέση με τους ξένους δεχόμαστε την κριτική, ενώ στους ξένους πάντα υπάρχει η πίστωση χρόνου. Αυτό είναι όμως και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Αλλά το έχω παρατηρήσει κι εγώ, πως αλλιώς θα φερθούμε σε κάποιον που είναι ξένος κι αλλιώς στον Ηρακλή Μεταξά. Δεν με πειράζει όμως.

–Ως προπονητής από τη μέρα που ξεκινήσατε, είχατε κάποιον τον οποίο παρακολουθούσατε και λέγετε πως “θέλω να γίνω σαν κι αυτόν;”.

–Βέβαια από πολλούς. Και απ όλους ήθελα να πάρω πράγματα. Ακόμα και από τα λάθη μπορείς να μάθεις και να πεις για παράδειγμα ότι αυτό δεν πρέπει να το κάνω. Θα γυρίσω πίσω το χρόνο και θα θυμηθώ την πρώτη ανάλυση που έκανα. Ήταν ένα παιχνίδι του Άγιαξ το 1993 με προπονητή τον Φαν Χάαλ στη Μαδρίτη, όπου έβαλαν 5 γκολ, αλλά μέτρησαν τα 3 και αυτό έγινε με 18 και 19 χρονών παιδάκια. Άμα το δείτε σήμερα, θα πείτε τι μοντέρνο παιχνίδι. Με τριάδα πίσω, με αλλαγές από τη μία πλευρά στην άλλη, με κάθετες πάσες, με ένα “δεκάρι” τον Λιτμάνεν.

–Άλλοι προπονητές που σας έκαναν να τους παρακολουθήσετε;

–Ο Αρίκο Σάκι, ο Γιόχαν Κρόιφ φυσικά, ο Ρίνους Μίχελς. Βέβαια και αυτοί κοιτούσαν τους προηγούμενους. Για παράδειγμα όταν ήρθε ο Γκουαρντιόλα στην Μπάγερν, όλοι έλεγαν ότι κάνει νέα προπόνηση. Την ίδια προπόνηση όμως είχα δει και από τον Φαν Χάαλ. Ίδιες είναι οι προπονήσεις. Αυτό που αλλάζει είναι και πως την “γεμίζεις” αυτή την προπόνηση. Εκεί είναι οι ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους ο Γκουαρντιόλα.

«Ο Κλοπ ξεχωρίζει για τον τρόπο που διαχειρίζεται όλη αυτή την τεράστια ομάδα. Ο Γκουαρντιόλα όμως μας έμαθε πράγματα»

–Προλάβατε την επόμενη ερώτησή μου. Γκουαρντιόλα, Κλοπ ή Τούχελ;

–Και οι τρεις είναι εξαιρετικοί. Και από τους τρεις μπορείς να δεις, αλλά και να μάθεις πράγματα. Ο Κλοπ ξεχωρίζει για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται όλη αυτή την τεράστια ομάδα. Την Λίβερπουλ. Μοιάζει με θηριοδαμαστή. Είναι καλός με όλο τον κόσμο και δημιουργεί ευχάριστο κλίμα. Επειδή ξέρω και τον Τόμας Τούχελ έστω και λίγο, ξέρω ότι κι αυτός πήρε πολλά από τον Γκουαρντιόλα και έφτιαξε τον δικό του δρόμο με πειθαρχία. Καμιά φορά του βγαίνει σε κακό βέβαια η τόση πειθαρχία, ακόμα και για το φαγητό των παικτών, αλλά τα αποτελέσματα των δικαιώνουν. Όσο για τον Γκουαρντιόλα, αυτό που έχω να πω είναι πως μας έμαθε διάφορα πράγματα. Γιατί άλλο είναι να δεις κάτι και να το κάνεις και άλλο είναι να το σκεφτείς πρώτος. Για παράδειγμα όταν έκανε τον Άλαμπα από αριστερό μπακ να μπαίνει κεντρικά και να παίζει ως δεκάρι, λέγαμε τι κάνει, αλλά τελικά φτάσαμε να το κάνουμε όλοι. Σίγουρα όμως όλοι από κάπου έχουμε πάρει μια ιδέα.

–Εσείς προσπαθείτε να μεταφέρετε τέτοια πράγματα στην ομάδα σας;

–Ναι και λέω και στους παίκτες να παρατηρούν τους αντιπάλους. Γιατί μπορεί να δουν κάποια κίνηση που δεν ξέρουν και να την αντιγράψουν.

«Η βαθμολογία λέει πάντα την αλήθεια. Ο Ολυμπιακός έχει τέτοιο ρόστερ που οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν μεγάλη προσπάθεια να τον φτάσουν»

–Η συζήτηση μαζί σας είναι απολαυστική και φτάνοντας στο τέλος, θα ήθελα να μου κάνετε ένα σχόλιο για το πρωτάθλημα. Η βαθμολογία πως σας φαίνεται;

–Η βαθμολογία είναι πάντα σωστή. Μπορεί ένα δύο παιχνίδια να έχουν κριθεί λόγω τύχης, όμως μετά από 14-15 αγωνιστικές η βαθμολογία λέει πάντα την αλήθεια. Το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό και οι ομάδες είναι κοντά. Βέβαια αυτές που περιμέναμε να ξεχωρίσουν έχουν ξεχωρίσει. Αλλά παράδειγμα τώρα που βλέπω τα παιχνίδια του Ιωνικού, που είναι ο επόμενος αντίπαλός μας, βλέπω ότι με την ΑΕΚ έχασε στο γκολ και δεν ήθελε και πολύ να πάρει τον πόντο. Αυτό για τους θεατές είναι το ωραίο γιατί πας στο γήπεδο και δεν ξέρεις πόσο θα λήξει το παιχνίδι.

–Ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει 11 πόντους. Πιστεύετε ότι έχει τελειώσει το πρωτάθλημα;

-Αυτή τη στιγμή εγώ ασχολούμαι με τον ΠΑΣ και δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι. Όμως έχει ένα τόσο δυνατό ρόστερ, που πραγματικά οι άλλοι θα πρέπει να κάνουν μεγάλη προσπάθεια για να τον φτάσουν.