Δύο από τους πιο έμπειρους γυμναστές στην Ευρωλίγκα, ο Σάββας Αρώνης του Παναθηναϊκού και ο Κώστας Χατζηχρήστος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, εξηγούν στο Sportday.gr την απίστευτα δύσκολη κατάσταση που βιώνουν οι ομάδες όταν ο κορωνοϊός μπει στα αποδυτήρια.
Ο κορονοϊός έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας (δυστυχώς αφήνοντας πίσω του εκατομμύρια νεκρούς σε όλο τον κόσμο) και δεν θα μπορούσε να αφήσει απ’ έξω και το μπάσκετ και την Ευρωλίγκα όπου μάλιστα ήδη έχουν αναβληθεί πολλά παιχνίδια λόγω των κρουσμάτων.
Με τους παίκτες να θέλουν το χρόνο τους για να επανέλθουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Το Sportday.gr μίλησε με δύο από τους πιο έμπειρους γυμναστές των ομάδων, τον Σάββα Αρώνη του Παναθηναϊκού και τον Κώστα Χατζηχρήστο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας που μας ανέλυσαν αφενός το πρωτόκολλο για να επαναφέρουν κάποιον παίκτη αλλά και τις δυσκολίες που συναντούν. Και να συμφωνούν ότι ο κορονοϊός είναι με διαφορά ο δυσκολότερος αντίπαλος που μπορεί να αντιμετωπίσει η ομάδα τους.
Οι δύο ελληνικές ομάδες «χτυπήθηκαν» όσοι λίγες στην Ευρωλίγκα από τον κορονοϊό καθώς είχαν πάνω από μια ντουζίνα κρούσματα η καθεμιά τα περισσότερα σε παίκτες.
Σάββας Αρώνης: «Και ήπια να περάσει ένας αθλητής τον κορωνοϊό, κανείς δεν ξέρει πότε θα μπορέσει να επανέλθει στην κατάσταση που βρισκόταν πριν τον ιό»
Ο γυμναστής του Παναθηναϊκού, Σάββας Αρώνης, βρίσκεται στον σύλλογο του «τριφυλλιού» από το 1977 όταν και έβγαλε το πρώτο του δελτίο! Ενώ από το 2001 μέχρι και σήμερα βρίσκεται ανελλιπώς στο τεχνικό επιτελείο της ομάδας μπάσκετ έχοντας συνεργαστεί με όλους τους προπονητές της ομάδας την ίδια στιγμή που έχουν περάσει από τα χέρια του κορυφαίοι παίκτες απο τους καλύτερους στην Ευρώπης.
Με τέτοια εμπειρία, όμως και αυτός τα έχει δει…όλα την τελευταία διετία με την έλευση αυτού του καταραμένου ιού.
Αρχικά μας θυμίζει ότι: «Όταν ένας αθλητής, ανεξάρτητα του λόγου, μείνει για παράδειγμα μια εβδομάδα στο κρεβάτι ή εκτός προπονήσεων, μπορεί να χρειαστεί ακόμα και 20 μέρες για να επανέλθει στην κατάσταση που ήταν πριν απουσιάσει» και μπαίνοντας στο θέμα μας, επισημαίνει:
«Επειδή πλέον ο κορονοϊός, δυστυχώς, μπήκε στη ζωή μας, όταν θα νοσήσει ένας παίκτης, ο μέσος όρος απουσίας του μπορεί να είναι μια εβδομάδα και να φτάσει και μέχρι τις 9-10 μέρες. Το πότε και το πως θα επανέλθει, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
Το πρώτο στοιχείο είναι το πόσες προπονήσεις έχει χάσει. Το δεύτερο είναι το πόσο επηρέασε τον οργανισμό του ο ιός. Άλλος μπορεί να το έχει περάσει με λίγα δέκατα και να μην έχει καταπονηθεί και άλλος με πιο υψηλούς πυρετούς να μείνει έξω περισσότερο.
Εκεί στην καλύτερη περίπτωση είναι 9-10 μέρες εκτός προπόνησης. Ο μέσος όρος είναι γύρω στην μια εβδομάδα.
Αλλά πάντα είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι και τίποτε να μην έχει κάποιος εάν αφήσεις έναν αθλητή επτά μέρες εκτός προπονήσεων χρειάζεται σχεδόν ο διπλάσιος χρόνος για να επανέλθει» λέει στο Sportday.gr ο 60χρονος γυμναστής που μαζί με τον συνεργάτη του Γιώργο Κουδούνη έχουν ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης.
«Ένας παίκτης που επιστρέφει από κορονοϊό, αλλά και γενικότερα, πρώτα απ’ όλα δεν μπορεί να μπει ούτε στην ένταση ούτε στη διάρκεια της προπόνησης που κάνει η υπόλοιπη ομάδα. Θα πρέπει να κάνει αρχικά ατομικές προπονήσεις και να προχωρήσουμε σε τρέξιμο με και χωρίς μπάλα.
Δεν μπορεί να ακολουθήσει σε έντονο ρυθμό καθώς υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος τραυματισμού γιατί έχει μείνει ανενεργό σε μεγάλο βαθμό για μια εβδομάδα ένα ολόκληρο μυϊκό σύστημα του αθλητή.
Εξ’ ου και μπορούμε να τον ξεκινήσουμε αρχικά σε χαμηλή ένταση προς μέτρια με μια αερόβια άσκηση για να επαναφέρουμε σιγά σιγά τον οργανισμό σε ένα ρυθμό και να ανεβάσουμε σιγά σιγά ένταση.
Παράλληλα αξιολογούμε πάντα την κάθε περίπτωση με συγκεκριμένη διαδικασία. Κοιτάμε εάν ο παίκτης είχε μυαλγίες, ή πυρετό και πόσο. Το προσεγγίζουμε με ασφάλεια γιατί μπορεί να νοιώθει καλά μυϊκά αλλά ο οργανισμός του να κουράζεται πιο γρήγορα. Ξεκινάμε ήπια και ανάλογα το πως βγάζει την προπόνηση ανεβάζουμε επίπεδο βήμα βήμα» μας λέει ο Σάββας Αρώνης που εκεί έχει σύμμαχο εκτός από τον γιατρό και τον ίδιο τον αθλητή.
«Είναι πολύ σημαντική εκεί η επικοινωνία με τον αθλητή και μας βοηθάει πλέον και η εμπειρία ιδιαίτερα του τελευταίου χρόνου καθώς στην αρχή πηγαίναμε σε αχαρτογράφητα νερά.
Εννοείται ότι ο παίκτης βιάζεται να επιστρέψει. Πρώτα απ’ όλα είναι όλοι τους «μεγάλα» παιδιά και τους αρέσει αυτό που κάνουν. Μετά θέλουν να επιστρέψουν γρήγορα για να μη χάσουν το ρυθμό τους και ενδεχομένως τη θέση τους στην ομάδα.
Από την άλλη πλευρά εμείς πρέπει να τους συγκρατούμε. Πρώτα παίρνουμε το οκ από τον καρδιολόγο και μετά προχωράμε στην πρώτη προπονητική διαδικασία. Και κάνουμε ένα πρόγραμμα που λέει ότι ναι μεν κάνουμε πρωταθλητισμό ναι μεν θέλουμε να τον επαναφέρουμε το συντομότερο αλλά πρέπει να το κάνουμε με μεγάλη προσοχή.
Να θυμίσω εδώ ότι ένας αθλητής που για παράδειγμα περνάει ελαφρά τον κορονοϊό στο σπίτι και μπορεί να γυμνάζεται εκεί τον κρατάει λίγο σε φόρμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει όπως μια κανονική προπόνηση συνεπώς και αυτός μπαίνει στο πρόγραμμα αποκατάστασης και επιστροφής. Δεν μπορεί για παράδειγμα επειδή έκανε πχ διάδρομο στο σπίτι να μπει απ’ ευθείας σε προπόνηση με επαφές».
Η περσινή χρονιά ήταν δύσκολη για όλους, αλλά πλέον όπως μας τονίζει ο γυμναστής του Παναθηναϊκού:
«Έχουμε πλέον ένα μπούσουλα και μια μεγαλύτερη εξοικείωση. Παράλληλα έχουμε την εμπειρία παιδιών που πέρασαν τον κορονοϊό και τότε δεν ξέραμε τόσα πράγματα. Έχουμε την εικόνα τους και μπορούμε να αντιληφθούμε καλύτερα το πως αντιδρά ο οργανισμός τους ώστε να μπορούμε να τους επαναφέρουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο αρχικό στάδιο.
Ένας παίκτης που θα νοσήσει, δεν είναι σαν έναν υπάλληλο μισθωτό που νοσεί και θα πάρει κανονικά το μισθό του με αναρρωτική άδεια. Θυμίζει περισσότερο ελεύθερο επαγγελματία που κάθε μέρα μετράει ξεχωριστά γιατί κυνηγάει ο ίδιος τη δουλειά του καθημερινά. Και εδώ ο παίκτης ψάχνει το ρυθμό του και να μη χάσει την επαφή του με την ομάδα».
Κώστας Χατζηχρήστος: «Ο κορωνοϊός είναι ο πιο ύπουλος αντίπαλος που μπορεί να αντιμετωπίσει μια ομάδα»
Ο Κώστας Χατζηχρήστος είναι ο επικεφαλής γυμναστής της ομάδας μπάσκετ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην οποία πήγε μαζί με τον Δημήτρη Ιτούδη το 2014.
Ξεκίνησε την καριέρα του στις ΗΠΑ και το NCAA, διατελώντας βοηθός γυμναστή στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και πρώτος γυμναστής στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια. Επίσης, εργάστηκε σε κορυφαία προπονητικά κέντρα, όπου είχε την ευκαιρία να προπονήσει αθλητές από το NFL, το NBA, καθώς και από άλλα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εργάστηκε ως γυμναστής στις ομάδες μπάσκετ του Πανιωνίου και του Ολυμπιακού, εφαρμόζοντας πρωτοποριακά και καινοτόμα προπονητικά προγράμματα.
Και για αυτόν η αντιμετώπιση (ιδιαίτερα όσον αφορά το θέμα της αποκατάστασης των παικτών) του κορονοϊού, αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή μια μεγάλη πρόκληση.
«Καταρχάς εφέτος επειδή άλλαξε το πρωτόκολλο είναι διαφορετικά και είναι εξαιρετικά σημαντικό. Καθώς πέρυσι ιδιαίτερα ένας παίκτης έμενε υποχρεωτικά 14 μέρες μακριά από προπονήσεις και αυτό ήταν τεράστιο διάστημα αποχής.
Τώρα οι παίκτες μπορούν να χάσουν 5-6 προπονήσεις και σε αυτή την αλλαγή πρωτοκόλλου έπαιξε ρόλο και ότι η μετάλλαξη όμικρον είναι λίγο πιο ήπια.
Όμως επειδή ο κορονοϊός από τα πρώτα πράγματα που επηρεάζει είναι οι πνεύμονες θέλει το χρόνο του και δεν αρκούν 1-2 προπονήσεις για να επιστρέψεις δριμύτερος» λέει στο Sportday.gr ο Κώστας Χατζηχρήστος και μας αναφέρει ένα σημαντικό τρίπτυχο (Νόσηση, ψυχολογία, ομαδικό) το οποίο και μας αναλύει.
«Το πρώτο είναι το πως θα νοσήσει ο κάθε παίκτης και το πως θα το περάσει. Το πιθανότερο, ακόμα και δέκατα να έχεις, για 2-3 μέρες δεν μπορείς να κάνεις τίποτε, δεν έχεις όρεξη και ενδεχομένως θα αφυδατωθείς. Επίσης ο παίκτης που μένει έξω δεν είναι με ρεπό ή άδεια. Άρα είναι σε πίεση γενικότερα.
Το δεύτερο, το ψυχολογικό είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Η ψυχολογία του παίκτη γενικά είναι πολύ βασική. Υπάρχουν παίκτες που για να παίξουν καλά πρέπει να κάνουν καλή προπόνηση. Αυτό τους φτιάχνει την ψυχολογία. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν παίκτες που με το που επιστρέφουν κανονικά με την ομάδα είναι σαν να μην έλειψαν μια μέρα και φυσικά αυτοί που θέλουν ακόμα και δυο εβδομάδες για να επανέλθουν.
Τέλος όσον αφορά το ομαδικό, δεν μπορεί μια ομάδα που χάνει 4-5 παίκτες να είναι το ίδιο ακόμα και να αντικατασταθούν με κάποιους αναπληρωματικούς ή νεώτερους. Χάνει το ρυθμό της και ουσιαστικά αποδιοργανώνεται».
Ο Κώστας Χατζηχρήστος συμφωνεί ότι ο κορονοϊός είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος και όχι μόνο:
«Είναι και ύπουλος! Είναι κάτι τελείως απρόοπτο. Τελειώνοντας το ματς παίρνεις μια βαθιά ανάσα εάν δεις ότι δεν έχει τραυματιστεί κάποιος παίκτης σου. Το ίδιο όταν βλέπεις στο αεροπλάνο σε ένα ταξίδι, όλους τους παίκτες να μην κουτσαίνουν. Εδώ ενώ φεύγεις ήσυχος, την άλλη μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και σου λέει ο γιατρός ότι ο τάδε παίκτης έχει 38 πυρετό και κορονοϊό και αμέσως τίθεται νοκ άουτ.
Έχουμε μάθει πλέον να ζούμε με αυτό αλλά δεν παύει να είναι ένας εξαιρετικά αστάθμητος παράγοντας».
Άμεσοι συνεργάτες των γυμναστών (εκτός των προπονητών) σε αυτές τις καταστάσεις είναι οι γιατροί και όχι τόσο αυτοί που διαχρονικά ακολουθούν τις ομάδες και στα ταξίδια (ορθοπαιδικοί).
«Εμείς δεν «ακουμπάμε» παίκτη και δεν μπαίνει καν σε οποιοδήποτε πρόγραμμα εάν δεν έχουμε πάρει πρώτα το Οκ για τον καθένα απο πνευμολογό και καρδιολόγο.
Πνευμόνια και περικαρδίτηδες είναι δύο από τα συμπτώματα που πολλές φορές προκαλεί ο κορονοϊκός αλλά και κάθε σοβαρή λοίμωξη σε έναν άνθρωπο, άρα το κύριο μέλημα μας είναι να είναι πρώτα απ’ όλα ο αθλητής.
Εμείς ξεκινάμε χαλαρά με κάποια ατομική προπόνηση, λίγα βάρη, και την 3η μέρα θα παίξει ο παίκτης και λίγο μπάσκετ ενώ την 4η εάν έχει νοσήσει ελαφρά, μπορεί να μπει και στην προπόνηση σιγά σιγά. Όλα αυτά εφόσον έχει κάνει όλες τις εξετάσεις.
Επίσης δεδομένου ότι ιδιαίτερα τα παιχνίδια της Ευρωλίγκας είναι σε τρομερά υψηλούς ρυθμούς, υπάρχει 60% μεγαλύτερη πιθανότητα τραυματισμού ενός παίκτη σε αυτά σε σχέση με την προπόνηση. Άρα καταλαβαίνετε πόσο προσεκτικά πρέπει να ξαναμπεί ο παίκτης σε κανονικούς ρυθμούς. Ο κόσμος που πολλές φορές μπορεί να μην καταλάβει γιατί παίζει έτσι άσχημα μια ομάδα που είχε αρκετούς παίκτες με κορονοϊό, δεν υπολογίζει και τον μυϊκό όγκο που χάνει ο κάθε παίκτης που νοσεί και μένει εκτός για κάποιες μέρες.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει και το εξής φαινόμενο που εμείς ζήσαμε στον αγώνα με τη Ρεάλ που έπαιξε με μας με μόλις 8 παίκτες αλλά μας νίκησε εύκολα.
Εκεί οι παίκτες που έχουν απομείνει συσπειρώνονται και συνήθως αυτό λειτουργεί ευεργετικά τουλάχιστον για το πρώτο παιχνίδι γιατί μετά βγαίνει και η κούραση.
Αντίθετα στην πλήρη ομάδα, όσο και να επιμείνει ο προπονητής οι παίκτες στο πίσω μέρος του μυαλού τους νοιώθουν πιο χαλαροί βλέποντας έναν αντίπαλο με τόσες απουσίες και στο τέλος την πατάνε» !
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Υπεράνω Ολων: Είναι καιρός να αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε τα δικά μας παιδιά
- Ολυμπιακός: «Συνωστισμός» σκάουτ για Μουζακίτη στο «Γ. Καραϊσκάκης» - Αποθέωση από την UEFA
- Ολυμπιακός: Η... εξομολόγηση του Θανάση Ανδρούτσου
- Ολυμπιακός: Στο νοσοκομείο ο Ράιτ με αναπνευστική λοίμωξη
- Σταύρος Γεωργακόπουλος: Η δικαίωση του Μεντιλίμπαρ για μεταγραφές και... Λαμέλα