Στο θριαμβευτικό 11-7 του Ολυμπιακού επί της Σαμπαντέλ, για τον τελικό της Ευρωλίγκας, στο «Πέτρος Καπαγέρωφ», η Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη ήταν το γνώριμο… θωρηκτό. Στο τέλος, το κρυστάλλινο πρόσωπό της και το χαμόγελό της έκλεψαν την παράσταση.
Άλλος ένας Μάρτιος, απελθών προ ολίγων ημερών, δεν έλειψε από τη Σαρακοστή, άλλη μία Κρητικιά, η Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη, στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, για δεύτερη διαδοχική φορά, με τον Ολυμπιακό. Οι Ούγγροι την είχαν δει να έρχεται και η ζημιά που έκανε, σε φθορά και γκολ, στα 2μ. στην Ούιπεστ δεν κοστολογείται. Οι Καταλανοί της Σαμπαντέλ επίσης ήξεραν τι επρόκειτο να αντιμετωπίσουν: μία πολίστρια-θωρηκτό, που και να θέλεις να μπεις μπροστά της δεν γίνεται. «Είναι απροσπέλαστη», είπε η Χριστίνα Τσουκαλά, που τα προηγούμενα χρόνια είχε να την αντιμετωπίζει στις προπονήσεις. Πρόκειται για ένα κορίτσι το με πάρα πολλή φυσική δύναμη, που «επειδή είναι τόσο δυνατή, πρέπει να προσπαθήσει να κοντρολάρει τη δύναμή της, αφού της σφυρίζουν πολύ εύκολα επιθετικά φάουλ». Η Τσουκαλά, που μαζί με την Άλκηστη Αβραμίδου πέρυσι, στη Βουδαπέστη, σήκωσε το δεύτερο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην Ιστορία του Ολυμπιακού και την Κυριακή απέκτησε νέα παρέα στη λίστα των πολιστριών με τρία, αφού εκτός των «παλιών» Εύης Μωραϊτίδου και Αλεξάνδρας Ασημάκη εισήχθησαν στη «σχολή» οι τρεις Πλευρίτου, η Χρυσή Διαμαντοπούλου και η Ιωάννα Σταματοπούλου, σχολίασε επίσης τη δουλειά που έκαναν ο Χάρης Παυλίδης και ο Κώστας Χατζηδάκης, που της βελτίωσαν στοιχεία τα οποία είχε ανάγκη.
Να δίνεις όλο σου τον εαυτό για τον Ολυμπιακό και το πάθος σου!
Όσα φάουλ και να της σφυρίζουν, πάντως, τη ζημιά βρίσκει τον τρόπο να την κάνει. Η Μάτι Ορτίθ, εξαρχής, δεινοπάθησε, προσπαθώντας να την αναχαιτίσει. Το ίδιο έπαθαν όσες βρέθηκαν στην πλάτη της, στο ροτάρισμα που επιδόθηκε ο Νταβίντ Πάλμα, προκειμένου να μειώσει την «αιμορραγία» στα δύο μέτρα. Το ιώδιο, όμως, δεν έκανε δουλειά και όταν η Μυριοκεφαλιτάκη πέτυχε το τρίτο προσωπικό γκολ της, που προσυπέγραψε το τελικό 11-7, η έκσταση την κατέλαβε. Εξ ου και η δυσπιστία μπροστά στο ριπίτ του Ολυμπιακού, το τρίτο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ομάδας και το δεύτερο αυτής της παρέας.
Η Μυριοκεφαλιτάκη, πρωτότοκος της οικογένειας των Βασίλη και Ειρήνης, με δύο αδέλφια, τον Βασίλη και τη Ζωή, ήταν η πρώτη πολίστρια του Ολυμπιακού που έφυγε από το κολυμβητήριο. Και στα τρία γκολ της πανηγύρισε προς τις κερκίδες, ψάχνοντας με το βλέμμα της να βρει τους δικούς της ανθρώπους, που την στηρίζουν ούτως ή άλλως και το ίδιο έκαναν σε αυτό το μεγάλο ματς. Όταν η απονομή τέλειωσε, η ίδια είχε πειστεί ότι η παρουσία της εκεί ήταν αχρείαστη. Ήταν ακόμα ένα παιχνίδι που έδωσε όλο τον εαυτό της, παρουσιάστηκε ως επιτομή της αυτοθυσίας στο νερό, να φάει και να δώσει ξύλο, να είναι εκεί ακόμα και ως δόλωμα, για να βοηθήσει την ομάδα της να επικρατήσει. Άλλωστε, οι μεγάλες μάχες για την ίδια δεν είναι αυτές. Σχεδόν έξι χρόνια, από τα 15 της, βρίσκεται, κορίτσι μοναχό, στην Αθήνα, προκειμένου να παίξει στον Ολυμπιακό. Από τον ΝΟ Ρεθύμνου, όπου ξεκίνησε, αυτό… βρομούσε: προπονητής της ήταν από την day one ο Κώστας Χατζιδάκης, ο συνεργάτης του Χάρη Παυλίδη την τελευταία εφταετία, με τον οποίο, πλέον, προσπαθεί να φτιάξει τη νέα ζωή του στην Κίνα. Ο Χατζιδάκης είναι ευσυγκίνητος όταν η κουβέντα φτάνει σε όλες τις πολίστριες, αλλά για τη συντοπίτισσά του Μαρία είναι λίγο πιο εύθραυστος. Άλλωστε, ήταν παιδούλα όταν έπιασε για πρώτη φορά την μπάλα και τώρα έχει φτάσει να υπογράφει τετραετές συμβόλαιο με τον Ολυμπιακός, δικαίως, όπως αναδεικνύεται από την πραγματικότητα.
Το διαμάντι του Ολυμπιακού και του Πειραιά
Στον Πειραιά κάνουν λόγο για ένα διαμάντι. Σε περίπτωση που η απάντηση βγήκε αφιλτράριστα, οι λέξεις διατυπώθηκαν ως εξής: «Το καλύτερο κορίτσι του κόσμου». Το παιχνίδι της συνδυάζεται με το εκφραστικό πρόσωπο και η δουλειά της φαίνεται. Η δύναμη είναι πρωτεύουσα, αλλά και η τεχνική της είναι άψογη. Διαθέτει κάθε σουτ από το εγχειρίδιο και, παρ’ ότι μοιάζει να παίζει στα κόκκινα, είναι σκεπτόμενη αθλήτρια. Ο Χατζηδάκης την περιγράφει, για λογαριασμό της Sportday.gr, καλύτερα.
«Η Μαρία είναι ένας αγαθός γίγαντας»
Η ανάλυση του Κώστα Χατζηδάκη: «Η Μαρία είναι ένας αγαθός γίγαντας. Δυνατή σαν άντρας, με καρδιά μικρού παιδιού. Θυμάμαι, είναι αλησμόνητη η πρώτη μέρα που ήρθε στην πισίνα του Ρεθύμνου στην ηλικία των 10 στα καλοκαιρινά καμπ. Τελειώνοντας την προπόνησή της, έκοψε αρκετά βαθιά το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού της σε ένα πλακάκι. Μας έκανε εντύπωση, γιατί, ενώ όλοι περιμέναμε να κλάψει και να μην ξαναέρθει ποτέ, η Μαρία ούτε έκλαψε και την άλλη μέρα ήρθε με δεμένο το δάχτυλο και βούτηξε. Από την πρώτη μερα που ξεκίνησε να παίζει πόλο, ξεχώρισε για την μαχητικότητά της και την ευκολία να σκοράρει. Την βοηθούσε πολύ το μέγεθός της, καθώς είχε πρόωρη ανάπτυξη, βέβαια αυτό ήταν και αρνητικό, καθώς η Μαρία έχει μια ήπια δυσπραξία (ατσούμπαλη), όπως, επίσης, επειδή τα παιδιά είναι αυστηρά, την πειράζαν αρκετά για τη σωματοδομή της.
Είχε μέχρι τότε αλλάξει πολλά αθλήματα, αλλά το πόλο το αγάπησε και δόθηκε ολοκληρωτικά.
Ήταν εργατική, πεισματάρα, παρορμητική, με αρκετό θυμό, αλλά αυτό που δεν είχα ξανασυναντήσει ήταν η άρνησή της να παραιτηθεί και να χάσει ένα παιχνίδι.
Πολύ γρήγορα η Μαρία βαφτίστηκε “Μύριο”.
Έπειτα από πρόταση του Ολυμπιακού και στην ηλικία των μόλις 16 αποφάσισε να έρθει και να εγκατασταθεί μόνη στην Αθήνα, με μόνα εφόδιά της τη θέλησή της να γίνει καλύτερη, την εργατικότητά της και την καλή ανατροφή που έχει από τους εξαιρετικούς γονείς της, όντας το πρώτο από τα τρία παιδιά της οικογένειας (έναν αδελφό μικρότερο ένα χρόνο και μία αδελφή εφτά χρόνια μικρότερη).
Στον Ολυμπιακό δούλεψε αρκετά σε ένα τελείως διαφορετικό και πολύ απαιτητικό περιβάλλον. Η προσαρμογή της ήταν λίγο αργή, αλλά είχε αρκετή επιμονή και πείσμα ώστε να καταφέρει να αντεπεξέλθει. Κάτι που γνωρίζουν μόνο όσοι την ξέρουν είναι ότι η Μαρια ήταν αριστούχος μαθήτρια και πολύ έξυπνη καταφέρνοντας νά συνδύαζει πρωταθλητισμό και σχολείο (σ.σ. πλέον σπουδάζει Ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς).
Η τωρινή “Μύριο” (που μαζί με την Έλενα Ξενάκη αποτελούν το καλύτερο δίδυμο φουνταριστων στον κόσμο) είναι ένας ιδιαίτερος και ξεχωριστός χαρακτήρας.
Έχει κάποιες αδυναμίες που συναντάς αρκετά συχνά: Είναι παρορμητική, οξύθυμη, επιπόλαια και λίγο αλλόκοτη.
Έχει προτερήματα, όμως, που υπερκαλύπτουν όλα τα ελαττώματά της. Δεν ψάχνει δικαιολογίες, είναι μαχητική, πεισματάρα και εργατική. Οι αρετές της, δε, είναι σπάνιες: Είναι ταπεινή, αγνή, καλόκαρδη σαν χαρακτήρας και σαν αθλήτρια είναι ομαδική, έχει τεράστιο αθλητικό σθένος και πάντα έτοιμη να πέσει στη φωτιά για να προστατεύσει τους συμπαίκτες της από οποιαδήποτε απειλή (καμιά φορά, σε υπερβολικό βαθμό).
Η Μύριο είναι ένα εξαιρετικό παιδί που έχει στόφα νικητή και αρνείται να χάσει. Στο λήμμα “φουνταριστός” πρέπει να έχει τη φωτογραφία της. Είναι η επιτομή της λέξης και της θέσης. Γράφει τη δική της Ιστορία και θα συνεχίσει να την γράφει».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Super League: Η βαθμολογία μετά το διπλό του Παναθηναϊκού στο Αγρίνιο
- Μάικ Τζέιμς για Ιτούδη: «Είχα χάσει τον σεβασμό μου - Ο,τι κι αν έλεγε, σκεφτόμουν... 'σκάσε'»
- Βεζένκοφ: «Πιθανό το σενάριο να αλλάξει εθνική ομάδα ενόψει Eurobasket - Αυτή είναι η επικρατέστερη χώρα»
- ΠΑΕ Άρης: «Τι ακριβώς εννοείτε κ. Λανουά όταν λέτε touch»;
- Μπόμπι Μόροου: Ο λευκός Αμερικανός που συνέχισε την παράδοση του Όουενς