Νόβακ Τζόκοβιτς: Αφοριστής ετών 35

Ο Τζόκοβιτς, από τη μεριά του, δεν βρέθηκε στη θέση του αντάρτη από ιδιοσυγκρασία, παρ’ όλο που οι σλαβικές και βαλκανικές καταβολές του, ένας ωραίος συνδυασμός και στο αθλητικό πεδίο, σίγουρα βοηθούν εφ’ όσον υπάρχει η διάθεση. Ο βασικός λόγος -και έχει αναφερθεί ξανά- είναι η γενική ασέβεια του κόσμου προς το πρόσωπό του, την οποία πιθανότατα ο Σέρβος θεωρεί υποκινούμενη. Μάτια έχει και βλέπει πως ούτε στο ελάχιστο αγγίζει τον κόσμο με τον τρόπο που το έκαναν ο Φέντερερ πρωτίστως και ο Ράφα Ναδάλ δευτερευόντως. Ο τελευταίος πιθανότατα αισθάνθηκε, σε κάποια… νανομορφή, το ίδιο αίσθημα με την καθολική αποδοχή που είχε και έχει ο Ελβετός, ωστόσο πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε πως δεν ήταν ενοχλητικό στο σημείο της αντίδρασης. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Νόβακ Τζόκοβιτς: Συνεχίζει να χάνει χορηγούς λόγω της άρνησης στο εμβόλιο

 

Ο Τζόκοβιτς, όμως, που δεν πρόλαβε και λόγω ηλικίας να είναι δυναμικά παρών την εποχή της μεγάλης κόντρας τους (από τον Μάιο του 2005 έως τον Ιούνιο του 2007, διαπίστωσε από νωρίς ότι θα ήταν δύσκολο να γίνει αποδεκτός και οι νίκες του να επιφέρουν ένα θαυμασμό απτό, τον οποίο να μπορεί να γευτεί ως ο αγαπητός του κόσμου. 

 

Θα ήταν δύσκολο για οποιοδήποτε νούμερο ένα του κόσμου, πολλώ δε μάλλον για τον ίδιο τα διαστήματα που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος στο είδος του, να δεχθεί πως το αίτημα του Φέντερερ να δίνει όλα τα βραδινά παιχνίδια σε ένα Major θα γινόταν αποδεκτό εις βάρος του και ότι τα δύο ιερά τέρατα της εποχής του θα είχαν μια πιο συμβιβαστική συμπεριφορά στα θέματα που δεν τα αφορούσαν, όπως είναι, παραδείγματος χάρη, η αδιαφορία της παγκόσμιας ομοσπονδίας για τους τενίστες παγκόσμιας υποστάθμης, που προσπαθούν να μπουν στο τουρ. Δεν είναι θέσφατο ότι γι’ αυτόν το λόγο, ως πρόεδρος της ομοσπονδίας παικτών, διαμαρτυρήθηκε, πάντως από την άλλη μεριά δεν έγινε οτιδήποτε προκειμένου να διαφανεί αν το «καλόπιασμα» θα μπορούσε να αναχαιτίσει το συμπεριφορισιακό μοτίβο του, ακόμα και στην περίπτωση του εμβολιασμού. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Στέφανος Τσιτσιπάς: Eυνοϊκή κλήρωση στο Roland Garros μακριά από Τζόκοβιτς, Ναδάλ και Αλκαράθ

 

Αυτή είναι ένα άλλο, μεγάλο, βάσανο, το οποίο πάντως ο ίδιος αντιμετώπισε με στωικότητα, περηφάνια και εγωισμό. Οι μέρες πριν το Australian Open, στις αρχές του έτους, κύλησαν με το… κνούτο, με το οποίο τον χτυπούσε όλη η οικουμένη, και στη Σερβία, η οποία τον λατρεύει σε θρησκευτικό επίπεδο, έγιναν πορείες για τη χάρη του, στις οποίες παρουσιάστηκε σχεδόν ως ιερομάρτυρας. 

 

 

Για τον περίφημο «Νόλε», η προσωπική γνώμη έγινε το προϊόν της αντίστασής του απέναντι σε… όλους. Ωστόσο, διατήρησε το πεδίο του άθικτο και, παρ’ ότι προέβη σε… ατασθαλίες, όπως πλαστά έγγραφα, προκειμένου να παίξει στη Μελβούρνη, στην οποία άλλωστε είναι ο κυρίαρχος, καθώς εννιά από τα 20 Major του έχουν ηφθεί εκεί, δεν υποχώρησε στο γενικό πλαίσιο, το οποίο, κιόλας, μπορεί να λογίζεται ως στάση ζωής. Ο Τζόκοβιτς κράτησε τη θέση του και μπορεί να προκαλεί δέος το γεγονός ότι ενώ θα μπορούσε να προσπεράσει τον Φέντερερ και τον Ναδάλ σε κατακτήσεις, προτίμησε να κάνει ένα βήμα πίσω προκειμένου να υπερασπιστεί ό,τι ο ίδιος θεωρεί σωστό. 

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Νόβακ Τζόκοβιτς: H διατροφή του Νο 1 τενίστα στον κόσμο – Αυτοφαγία χωρίς κινητό και τηλεόραση

 

Γιορτάζοντας τα 35 του πια, ο μόλις δεύτερος τενίστας στην Ιστορία που έχει κάνει Grand Slam κατακτώντας τέσσερα διαδοχικά τρόπαια -αν και όχι το Calendar Slam, που έχει πραγματοποιήσει δις ο Ροντ Λέιβερ, δηλαδή από το Wimbledon του 2015 έως το Roland Garros του 2016- προετοιμάζεται για τον κάματο των Παρισίων. Η Ιστορία τον έχει ήδη «γράψει» ως έναν από τους κορυφαίους της και ο καλύτερος όλων των εποχών στην επιστροφή από το σερβίς δεν έχει αφήσει στην άκρη την προοπτική να θεωρείται ο πρώτος των πρώτων, όταν όλα θα έχουν γίνει και θα έχουν ειπωθεί. Οι θαυμαστές του ήδη τον εκτιμούν ως τέτοιον και τον αγαπούν για τη λαϊκή διάσταση, τις γκριμάτσες και βέβαια τα σερβικά στοιχεία που «ανακοινώνονται» παντού στο πρόσωπό του.