ΤΣΑΒΙ ΤΟΡΕΣ: Επιστρέφει μετά από επτά χρόνια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες

Η ιδιάζουσα σημασία και χαρακτήρας των Παραολυμπιακών Αγώνων συνδέεται άρρηκτα με την αποφασιστικότητα, την αφοσίωση, το θάρρος, την ισότητα και την έμπνευση. Το παράδειγμα των ίδιων των αθλητών συμβάλλει στην προαγωγή όχι μόνο του αθλητικού ιδεώδους, αλλά και μιας εν γένει μαχητικής και αποδοτικότερης στάσης ζωής. Όπως αναδεικνύει και το παράδειγμα του σπουδαίου Ισπανού κολυμβητή, Βιθέντε Χαβιέρ Τόρες Ραμίας («Τσάβι»).

Ο πολυνίκης αθλητής αποφάσισε να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση μετά από επτά χρόνια, στην Παραολυμπιάδα του Τόκιο. Η επάνοδός του κρατιόταν ως ένα είδος επτασφράγιστου μυστικού, καθώς ο κάτοχος 16 μεταλλίων (5 χρυσά, 5 ασημένια και 6 χάλκινα) είχε ανακοινώσει στις 29 Οκτωβρίου του 2014 πως αποσύρεται από τις πισίνες.

Η αγάπη του για το υγρό στοιχείο βέβαια δεν μπορούσε να τον κρατήσει για αρκετό καιρό μακριά από τον βιότοπό του. Στα 47 του χρόνια ο Τσάβι συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Μαδέρας τον Μάιο του φετινού έτους, κάνοντας χαρούμενους τόσο τους φίλους της κολύμβησης όσο και τους συναθλητές του.

«Ήθελα να ζήσω αυτήν τη διαδικασία με την ηρεμία του να είμαι ελεύθερος αν το σώμα μου δεν θα μου επέτρεπε να επιστρέψω, και θα μου το είχε πει μέχρι τώρα. Σταμάτησα μετά το Λονδίνο 2012, γιατί ο τελευταίος κύκλος μου κόστισε πολύ σωματικά, αλλά ποτέ δεν σταμάτησα να κολυμπάω, δεν έχω περάσει περισσότερες από δύο ημέρες χωρίς να το κάνω γιατί το χρειάζομαι για υγεία. Ήταν το καλύτερα κρυμμένο μυστικό», δήλωσε με δικά του λόγια.

Γεννημένος στις 14 Ιουλίου του 1974 στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα της Ισπανίας, ξεκίνησε να ανακαλύπτει τον μαγικό κόσμο της πισίνας στην ηλικία των 10 ετών, ως ένα είδος αποθεραπείας και αποκατάστασης. Όπως ο ίδιος έχει εξηγήσει δεν επρόκειτο για έναν κεραυνοβόλο έρωτα παρότι λάτρης των σπορ.

«Πάντα συνηθίζω να λέω ότι το κολύμπι με επέλεξε περισσότερο από ότι εγώ εκείνο. Ως παιδί μου άρεσε να παρακολουθώ σπορ, αλλά δεν μου άρεσε πολύ το κολύμπι ως θεατής, αν και για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα καλά το άθλημα».

Η εφηβεία του ήταν ουσιαστικά το σημείο τομής όπου και άνοιξε τον δρόμο για την γνωριμία του με τον πρωταθλητισμό. Έκτοτε ο βετεράνος κολυμβητής από την Μαγιόρκα κατέκτησε τρία χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια, μαζί με πέντε παγκόσμια ρεκόρ, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Saint Etienne ’89.

Για να ακολουθήσουν ο θρίαμβος της Βαρκελώνης το ’92 όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, δύο ασημένα και δύο χάλκινα, καθώς και οι διακρίσεις στους Παραολυμπιακούς της Ατλάντα, της Αθήνας και του Πεκίνο.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News