Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Όταν έγραψε «Τα μετάλλια είναι απλώς ύλη, δεν έχουν καμία αξία αν...»
«Αφού βίωσα αρκετές δυσκολίες σε προσωπικό επίπεδο, έχω να σας πω ότι τα μετάλλια είναι απλώς ύλη, είτε χρυσά, είτε αργυρά, είτε χάλκινα, δεν έχουν καμία αξία», έγραφε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.
Λιγότερο από δύο μήνες πέρασαν από την ημέρα που ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης με μια ανάρτησή του στο facebook έγραφε για τη συμπλήρωσε δεκατεσσάρων ετών από την κατάκτηση του Αργυρού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης από εκεί που επέλεξε να ανακοινώσει ο ίδιος το θλιβερό μαντάτο του θανάτου του από σπάνιας μορφής καρκίνο, στις 23 του περασμένου Αυγούστου, έγραφε:
«Σαν σήμερα στις 23 Αυγούστου 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο, κατέκτησα το δεύτερο Ολυμπιακό μετάλλιο της καριέρας μου, ακόμα ένα αργυρό, στο καλύτερο ίσως τουρνουά της ζωής μου.
“Χρυσός στις καρδιές” μας έγραφαν τότε οι εφημερίδες και οι τίτλοι των ειδήσεων, όμως τώρα δεκατέσσερα χρόνια μετά, και αφού βίωσα αρκετές δυσκολίες σε προσωπικό επίπεδο, έχω να σας πω το εξής.
Τα μετάλλια είναι απλώς ύλη, είτε χρυσά, είτε αργυρά, είτε χάλκινα, δεν έχουν καμία αξία, αν δεν γίνεις μέσα από τις δυσκολίες καλύτερος άνθρωπος, αλληλέγγυος, γενναιόδωρος.
Το σημαντικότερο μετάλλιο όλων είναι το αποτύπωμα που αφήνουμε καθημερινά στους γύρω μας, αν θα λάμπει σαν ασήμι ή χρυσός, τότε ναι, θα ξέρεις ότι φόρεσες περήφανα στο στήθος τα μετάλλια της ζωής».