Υπεράνω Όλων: Έκλεισαν την φετινή χρονιά με το καλύτερο δώρο για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού!
Για να «χτίσεις» πρωταθληματικές ομάδες δεν χρειάζονται μόνο τα λεφτά. Χρειάζονται και τεχνογνωσία, πάθος, πίστη και πάνω από όλα σωστές αποφάσεις!
Θέλουν δεν θέλουν να βλέπουν την αλήθεια κάποιοι ο Ολυμπιακός θα είναι πάντα εδώ να τους την αποκαλύπτει. Να τους δείχνει ότι μόνο με τα λεφτά δεν χτίζονται ομάδες. Ότι χρειάζεται και τεχνογνωσία, και πάθος, και πίστη, και πάνω από όλα σωστές αποφάσεις. Ανθρώπους που να αγαπάνε τον σύλλογο και όχι αλαζόνες.
Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πίστευαν πέρσι τέτοιο καιρό που χτίζονταν τα ρόστερ ότι ο Ολυμπιακός θα τα κατάφερνε απέναντι στο πολυδάπανο τμήμα της ΑΕΚ. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να ακολουθήσει την εκτίναξη του μπάτζετ με τις καραβιές των ξένων να στελεχώνουν το ρόστερ των αντιπάλων του. Πάλεψε μέχρι εκεί που έφτανε το χέρι του να στήσει μια ομάδα αν μη τι άλλο ανταγωνιστική μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Ούτε η πίκρα από τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από τον Διομήδη Άργους, ούτε ο αποκλεισμός στην Ευρώπη , ούτε ακόμη και η δεύτερη θέση που σήμαινε ότι θα πήγαινε στα πλέι οφ με μειονέκτημα έδρας τον λύγισαν. Και έκανε την τελευταία του προσπάθεια για να ανατρέψει την κατάσταση με την αλλαγή προπονητή. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι του πίστευαν στους παίχτες ότι μπορούν να τα καταφέρουν, και στο μόνο που υστερούσαν από τους αντιπάλους τους ήταν τα.. συμβόλαια και όχι τόσο όσο στον αγωνιστικό τομέα.
Ο Ιταλός άλλαξε άρδην το κλίμα, προσπάθησε να κάνει την ομάδα πιο γρήγορη και με περισσότερες αντοχές και να της δώσει με κάποια λίγα συστήματα που εφάρμοσε , άλλη εικόνα σε επίθεση και άμυνα χωρίς να έχει το χρονικό περιθώριο για πολλά – πολλά. Και τα κατάφερε. Κατέκτησε ένα ακόμη μάγκικο Πρωτάθλημα , μέσα στην έδρα του αντιπάλου του, οδηγώντας την σειρά σε 5ο ματς, έχοντας απέναντι του και την διαιτησία. Που έπαιξε ρόλο στην ισοφάριση μιας και βρέθηκε ο Ολυμπιακός να προηγείται με 0-2 στις νίκες.
Φρόντισαν βλέπετε οι οπαδοί της με τις συμπεριφορές τους και η διοίκηση τους να παίξουν σε άδειο γήπεδο και το κυριότερο, να αποκλειστούν για 2 χρόνια (τον δεύτερο χρόνο με αναστολή) απ όλες τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με την απόφαση τους να μην κατέβουν στο δεύτερο ματς του τελικού που πήγαν. Βλέπετε εκεί δεν είναι Ελληνική Ομοσπονδία να «ξεχνιούνται» τιμωρίες στα συρτάρια και να μην εφαρμόζονται οι νόμοι.
Και κάπως έτσι φτάσαμε το νεοσυσταθέν τμήμα μας, να έχει 5 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και 3 Σούπερ Καπ, να φτάσει σε ευρωπαϊκό τελικό και να το χάνει στα πέναλτι στο ΣΕΦ, απέναντι σε μια ομάδα που προϋπήρχε στο άθλημα του χάντμπολ πολλά περισσότερα χρόνια και είχε κατακτήσει 5 Πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα και 1 Ευρωπαϊκό.
Εδώ παλεύει ο Δαυίδ με τον Γολιάθ. Για αυτό κάθε τρόπαιο που κατακτάμε έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Γιατί παλεύουμε μέχρι τέλους σαν οικογένεια. Και τι; Το Πρωτάθλημα αυτό το κατέκτησαν και παίχτες που είχαν ήδη συμφωνήσει να συνεχίσουν την καριέρα τους στο εξωτερικό, μιας και σε αυτό το άθλημα οι μεταγραφές κλείνουν πριν καν τελειώσουν τα Πρωταθλήματα όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Και δεν μιλάμε για 1-2 αλλά για 6-7 παίχτες.
Και όμως τα έδωσαν όλα. Έπαιξαν για τον κόσμο, για την διοίκηση και την φανέλα. Έπαιξαν για να φύγουν νικητές τιμώντας όσους τους επέλεξαν. Τα δάκρυα χαράς στην λήξη του τελικού τα λένε όλα. Όλοι μαζί ένα κουβάρι κατευθύνθηκαν να πανηγυρίσουν μαζί με αυτούς που τους στήριξαν όλη την χρονιά ένα ακόμη μάγκικο πρωτάθλημα. Το 18ο φετινό τρόπαιο επί συνόλου 22 διοργανώσεων. Έκλεισαν την φετινή χρονιά με το καλύτερο δώρο για τα 100 χρόνια του συλλόγου.