ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ: Η... βόμβα στην Αθήνα και η ευαισθητοποίηση των νέων (pics)

Η 3η Δεκεμβρίου είναι μία ημέρα αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρία και στην -πάντα ενεργή- Ελληνογερμανική Αγωγή άδραξαν την ευκαιρία για να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους νεαρούς μαθητές για όλα τα θέματα που αφορούν την ζωή ενός ΑμεΑ.

Μία ημέρα γεμάτη δραστηριότητες, καθώς τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παίξουν παραολυμπιακά αθλήματα, όπως για παράδειγμα το μπότσια ή την επιτραπέζια αντισφαίριση, να συνομιλήσουν με ανθρώπους ειδικούς σε αυτά τα αθλήματα και να κατανοήσουν ακόμα περισσότερο τις δυσκολίες που συναντούν τα άτομα με αναπηρία στην καθημερινότητά τους, με το ζήτημα της προσβασιμότητας σε πολλούς χώρους να είναι στο επίκεντρο της συζήτησης.  

Ένας από τους ανθρώπους που βρέθηκε στην Ελληνογερμανική Αγωγή ήταν και ο Γρηγόρης Χρυσικός, ο οποίος έδειξε σε μαθητές Γυμνασίου το άθλημα του πινγκ πονγκ και μίλησε μαζί τους για όλα τα θέματα που μπορεί να έχει ένα άτομο με αναπηρία στην καθημερινότητά του.

Ο Γρηγόρης απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των μαθητών, δεν δίστασε δευτερόλεπτο και μίλησε πολύ ανοιχτά για τα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει και που συνεχίζει να βρίσκει μπροστά του. Μάλιστα σε σχετική ερώτηση για το τι θα έκανε για να άλλαζε την Αθήνα για να είναι πιο προσιτή και προπάντων προσβάσιμη στα ΑμεΑ, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική. «Θα έριχνα βόμβα», είπε.  

Μιλώντας στο sportday.gr και τον Ηλία Κυριαζή, ο Γρηγόρης Χρυσικός τι είχε να πει για την ατάκα του στους μαθητές: «Ελπίζω να μην θεωρηθεί αυτό ως κάλεσμα για πρόκληση βίας (γέλια). Αλλά ναι, η Αθήνα είναι τόσο δύσκολη πόλη. Πλέον είμαι απαισιόδοξος στο κατά πόσον μπορεί να αλλάξει. Το πιο εύκολο θα ήταν να αλλάξουν πρώτα οι άνθρωποι και μετά η πόλη, κάτι τέτοιο ίσως να βελτίωνε τις ζωές των ατόμων με αναπηρία. Από εκεί και πέρα, στην Αθήνα ό,τι υπάρχει είναι αποτέλεσμα των παραολυμπιακών Αγώνων του 2004. Θα μπορούσε να γίνει μία ανανέωση στις εγκαταστάσεις που υπάρχουν ήδη εδώ και πολλά χρόνια, όπως και αυστηροποίηση των ποινών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης στους κανόνες». 

Για την 3η Δεκεμβρίου και το αν είναι τόσο σημαντική ημέρα: «Δεν είναι τόσο σημαντικό από την άποψη ότι δεν φτάνει μία μέρα μόνο. Ελπίζω, η δράση στην Ελληνογερμανική Αγωγή, αλλά και γενικότερα όλα τα δρώμενα της ημέρας, να είναι μία “σπίθα” και να πάψουμε να ασχολούμαστε με την αναπηρία μόνο μία ημέρα τον χρόνο, να την κάνουμε ένα mainstream ζήτημα και να αντιμετωπίζετε ως κομμάτι της κοινωνίας». 

Για την συμμετοχή των μαθητών: «Είναι κλισέ να λέμε ότι οι νέοι είναι το μέλλον, αλλά έτσι είναι. Οι μεγάλου δύσκολα θα… αλλάξουν μυαλά. Αν λοιπόν, οι νεότερες γενιές καταλάβουν ότι είμαστε κομμάτι μίας ποικιλόμορφης κοινωνίας, (ΑμεΑ, ομοφυλόφιλοι, straight, άνδρες, γυναίκες), είμαστε δηλαδή όλοι ίδιοι με κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά, τότε το μέλλον θα είναι καλύτερο». 

Για την μεγαλύτερη πρόκληση στην μέχρι τώρα καριέρα του ως αθλητής: «Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ… φρέσκος στο άθλημα, αφού αγωνίζομαι δύο χρόνια τώρα, αλλά η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που είχα, μέχρι την επόμενη. Αυτό βέβαια το οφείλο σε μεγάλο βαθμό στην προπονήτρια μου, την Ελευθερία Νταουντάκη. Θα ήθελα να πω επίσης ότι ο τότε μεγάλος μου αντίπαλος, ο Νίκος Καπλάνης, δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή, καθώς «έφυγε» λόγω κορωνοϊού και θα ήθελα να τον τιμήσω με την παρουσία μου. Θα ήθελα να του αφιερώσω όλες τις νίκες που θα κάνω».

Πλέον έχει μπροστά του το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στις 11 και 12 Δεκεμβρίου στο ΣΕΦ: «Στόχος είναι να καταφέρω να το κατακτήσω».  

Για τους μακροχρόνιους στόχους του: «Ελπίζω σύντομα να μπορέσω να αγωνιστώ σε διεθνή τουρνουά. Θέλω να μετρήσω τις δυνάμεις μου σε πρώτη φάση, να δω πως είναι. Το πολύ μακρινό μου… όνειρο είναι να φτάσω να αγωνιστώ σε μία διοργάνωση, όπως οι παραολυμπιακοί Αγώνες». 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News