Συνέντευξη: Πατέρας, γιος και εγγονή - Μια ζωή διακρίσεις με τον Παναθηναϊκό στη σκοποβολή

Δημήτρης, Νίκος και Αποστολία Κοκκινάκη. Τρεις γενιές μίας οικογένειας που με το τριφύλλι στο στήθος, έχουν χαρίσει πλήθος διακρίσεων στον Παναθηναϊκό. Με τη βοήθεια του Νίκου Κοκκινάκη, πρωταθλητή στη σκοποβολή και ενός εκ των υπευθύνων του τμήματος, κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο και ανακαλύπτουμε τα μυστικά και τις επιτυχίες του ομαδικού αθλήματος των «πράσινων».

Η ίδρυσή του χρονολογείται το μακρινό 1928, από τον Αθανάσιο Αραβοσιτά ο οποίος αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου 1936. 

Η αρχή της οικογενειακής παράδοσης 

O Δημήτρης Κοκκινάκης, γεννήθηκε το 1941 και ήταν αξιωματικός της Πολ. Αεροπορίας (ΣΜΑ). H καλή παρουσία του στη συμμετοχή του σε κάποιους στρατιωτικούς αγώνες σκοποβολής, κέντρισε το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού και αμέσως τον πλησίασαν οι άνθρωποι του συλλόγου. 

Στις 18 Απριλίου του 1975, σε ηλικία 34 ετών, βγαίνει το δελτίο του. Το αγώνισμά του ήταν το πιστόλι και συγκεκριμένα το Αεροβόλο Πιστόλι, το Ελεύθερο Πιστόλι και αυτό στο οποίο καταξιώθηκε και αναδείχτηκε πρωταθλητής, ήταν το Πιστόλι Ταχύτητας. Την επόμενη χρονιά, το 1976, κατάφερε να ενταχθεί στην προολυμπιακή ομάδα για προετοιμασία, στο εν λόγω αγώνισμα. 

Το 1982 ήταν μέλος της χρυσής ομάδας του Παναθηναϊκού που κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδος στη Γενική Βαθμολογία. Μέχρι το 2002, περίπου, που αποσύρθηκε λόγω προβλημάτων υγείας, είχε κατακτήσει δεκάδες χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια σε Πανελλήνιους αγώνες, τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο με τον «τριφύλλι».

«Κόψε το τσιγάρο και τον καφέ και θα γίνεις Ολυμπιονίκης!»

Ο Νίκος Κοκκινάκης θυμάται μία ιστορία που του είχε διηγηθεί ο πατέρας του. «Ήταν τότε που είχε έρθει στην Ελλάδα ο Ολυμπιονίκης και Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Ίων Κορνίλιους, μετά από πρόσκληση της ΣΚΟΕ, για να μιλήσει στους Έλληνες πρωταθλητές του αγωνίσματος. Μετά από το «σεμινάριο», ζήτησε να πάει κάποιος και να συναγωνιστεί μαζί του σε κάποιες βολές. Χωρίς δισταγμό, πήγε ο πατέρας μου. Στον 1ο γύρο ο Ιών έκανε επίδοση 50/50 (5 δεκάρια, σε 5 στόχους). «Απαντάει» ο πατέρας μου, με το ίδιο σκορ. Αυτό έγινε σε 5 γύρους και στους 5, είχαν και οι δυο τους, το απόλυτο σκορ. Τότε σταμάτησε την προπόνηση ο Ιών, τον πλησίασε, τον συνεχάρη εντυπωσιασμένος και του είχε πει «σταματάς τώρα το κάπνισμα και τον καφέ και σε 2 χρόνια, θα είσαι Ολυμπιονίκης»! Χαρούμενος ο πατέρας μου, τον ευχαρίστησε, αλλά του εξήγησε χαμογελώντας, ότι κάτι τέτοιο (το κάπνισμα και ο καφές) δεν ήταν εφικτό». 

Από την πρώτη βολή ως την κατάκτηση του πρωταθλήματος 

Το μικρόβιο της σκοποβολής ο Δημήτρης Κοκκινάκης το κόλλησε και στο γιο του, Νίκο, αφού τον συνόδευε στο σκοπευτήριο από την ηλικία των πέντε ετών. Εκείνη την εποχή οι προπονήσεις πραγματοποιούνταν κάθε σαββατοκύριακο, σε αντίθεση με σήμερα που είναι σχεδόν καθημερινές. Σε κάποιους αγώνες στην Καισαριανή, την άνοιξη του 1992, τον άφησε να δοκιμάσει. «Δεν είχα κλείσει ακόμα τα 15 και για μένα ήταν κάτι σαν όνειρο. Ήταν η ευκαιρία μου να δοκιμάσω να ρίχνω, όπως το έκανε τόσα χρόνια ο πατέρας μου. Το έκανα και αυτό ήταν. Κόλλησα! Στις 3 Νοεμβρίου του 1992, βγήκε το δελτίο μου και επίσημα, ως αθλητής του Παναθηναϊκού. Η χαρά μου ήταν πέρα από κάθε λογική. Πετούσα! Το 1993, στους Πανελλήνιους Αγώνες Πιστολιού Ταχύτητας Εφήβων, ισοβαθμήσαμε με την πολύ δυνατή ομάδα της ΠΣΕ, αλλά λόγω καλύτερων τελευταίων βολών (έτσι ήταν ο κανονισμός τότε), κατακτήσαμε το Πρωτάθλημα Ελλάδος. Ήμουν 15μιση ετών!», θυμάται ο Νίκος.

Έκτοτε και μέχρι και το 2003, ακολούθησαν πολλές επιτυχίες, διακρίσεις και βέβαια μετάλλια με τα χρώματα του Παναθηναϊκού. Μέχρι σήμερα έχει κατακτήσει δεκάδες μετάλλια σε διασυλλογικούς και Πανελλήνιους αγώνες, με το τελευταίο να έρχεται το 2019, όταν ήρθε η πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Ελεύθερο Πιστόλι Ανδρών μαζί με τον Γιάννη Καμπούρη και τον Νίκο Γιαννίση.

Στην πορεία ακολούθησε η ενασχόλησή του με τη διοίκηση του τμήματος σκοποβολής του Παναθηναϊκού. Ωστόσο προηγήθηκε ένα διάστημα που για πέντε χρόνια, η αποκαρδιωτική κατάσταση στο τμήμα, τον οδήγησε στην απόφαση να αποσυρθεί. Το 2003 σταμάτησαν οι προπονήσεις και ο πατέρας του, αντιμετώπιζε σοβαρά θέματα υγείας. Ένα πολύ δύσκολο διάστημα για την οικογένεια.

Η αναγέννηση του τμήματος 

«Το 2009, λοιπόν, επανήλθα και τότε ράγισε η καρδιά μου. Το τμήμα ήταν οριακά για λουκέτο και πήρα την απόφαση να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μη συμβεί αυτό»,αναφέρει ο Νίκος Κοκκινάκης. Με συντονισμένες κινήσεις, κατάφερε να διαφημίζεται το τμήμα και να κρατηθεί «ζωντανό». Τότε προέκυψε η συνάντησή του με τον νυν έφορο, Δημήτρη Κατσίρη. Αμέσως κατάλαβαν ότι η κοινή τους αγάπη για τη σκοποβολή και τον Παναθηναϊκό, θα αποτελούσε το έναυσμα ώστε να αναγεννηθεί το ιστορικό τμήμα του Ομίλου. 

Το 2013 ο Κατσίρης γίνεται έφορος και με δικές του ενέργειες, αλλά και της τότε διοίκησης του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, με πρόεδρο τον Ηλία Μιχαλαριά, κατάφεραν να ανακτήσουν την άδεια πυροβόλων όπλων που είχε απολεσθεί το 2000. Ήταν μία ενέργεια στο πλαίσιο της στρατηγικής για την ενίσχυση όλων των ατομικών αθλημάτων του συλλόγου εκείνη την εποχή. Το τμήμα σκοποβολής προόδευσε με ταχείς ρυθμούς, αμέσως μετά την κατασκευή του σκοπευτηρίου, στο ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου, στο «Απόστολος Νικολαΐδης». Αυτό κατασκευάστηκε εξ’ ολοκλήρου με έξοδα του κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Μετά από αυτό, ήρθε στο τμήμα ως προπονητής, ο Θοδωρής Κοτταράς, ο οποίος έχει διατελέσει και Ομοσπονδιακός προπονητής. Με τη δουλειά του, η οποία συνεχίζεται και σήμερα, ο Παναθηναϊκός Α.Ο. έχει αναδείξει νέους πρωταθλητές, κάνοντας την ομάδα ιδιαίτερα ανταγωνιστική και δυνατή.

«Να ζήσει κάθε γονιός αυτές τις στιγμές»

Τώρα η παράδοση της οικογένειας Κοκκινάκη συνεχίζεται με την εγγονή του Δημήτρη και κόρη του Νίκου, Αποστολία. 

«Βλέποντάς με τόσα χρόνια να φεύγω για αγώνες σκοποβολής, μου ζήτησε να έρθει να δοκιμάσει, όταν ακόμα ήταν 8 χρονών. Μετά από ένα χρόνο και πιο συγκεκριμένα πέρσι, ήταν μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Πανελληνίους αγώνες Παίδων. Η συγκίνηση ήταν τεράστια. Θυμήθηκα τον πατέρα μου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2018, και είδα μέσα από το χαμόγελό της, την περηφάνια και τη χαρά του παππού της. Είναι στιγμές, που εύχεσαι να τις ζήσει κάθε γονιός που ασχολείται με τον αθλητισμό», θα πει ο Νίκος Κοκκινάκης. 

«Να γεμίσουμε την τροπαιοθήκη του Παναθηναϊκού μας»

Τι σημαίνει για τον ίδιο να αγωνίζεται με το τριφύλλι στο στήθος;

«Ο Παναθηναϊκός για μένα, είναι οικογένεια. Από μικρός είμαι οπαδός της ομάδας και κάτω από οποιοδήποτε πόστο (οπαδός, αθλητής, ένας εκ των υπευθύνων του τμήματος σκοποβολής), έχω δημιουργήσει φιλίες οι οποίες, είναι πλέον η οικογένειά μου. Το τμήμα σκοποβολής, δε θα ήταν τίποτα, αν δεν είχαμε αυτή τη λογική. Όλοι οι αθλητές που είμαστε σ’ αυτό το τμήμα, στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, χωρίς δεύτερη σκέψη, σε κάθε στιγμή. Καλή ή κακή. Για αυτό και είμαστε ένα από τα πιο πετυχημένα, πέρα των ομαδικών, τμήματα του Ομίλου». 

Η σκοποβολή προσφέρει αυτοσυγκέντρωση και διαχείριση συναισθημάτων 

Γιατί να επιλέξει ένας γονιός τη σκοποβολή για το παιδί του; Ο Νίκος Κοκκινάκης μας μυεί στα μυστικά ενός παρεξηγημένου αθλήματος. 

«Η σκοποβολή είναι ένα παρεξηγημένο άθλημα, λόγω της φύσης του αγωνίσματος. Ο κάθε γονιός, ενδεχομένως να φοβάται με τη χρήση των όπλων. Αυτό βέβαια, φεύγει από τους γονείς, όταν έρχονται στο σκοπευτήριο, διότι βλέπουν ότι ο στόχος είναι να μάθει το παιδί να χρησιμοποιεί το όπλο για αθλητικούς σκοπούς. Όταν το παιδί το μάθεις από μικρό να σέβεται, να πειθαρχεί και να νιώθει το αγώνισμα, τότε είναι σίγουρο ότι όταν μεγαλώσει, δε θα έχει στο μυαλό του κάτι επικίνδυνο ή περίεργο. Αξίζει να σημειωθεί, ότι δεν έχει καταγραφεί κανένα ατύχημα σε σκοπευτήριο για προπόνηση ή αγώνα, διότι όλοι οι σύλλογοι που κάνουν αθλητική σκοποβολή, τηρούν αυστηρά τους κανόνες της Διεθνούς Ομοσπονδίας. Άλλωστε, αρκετοί παιδοψυχολόγοι, αναφέρουν τη σκοποβολή ως ένα από τα πιο ιδανικά αθλήματα, για τη βοήθεια σε παιδιά που έχουν απόσπαση προσοχής. Η αυτοσυγκέντρωση που απαιτείται για να μπορέσει ένας αθλητής να πετύχει το στόχο του, είναι σε υψηλό επίπεδο και αυτό βοηθάει και τα παιδιά, αλλά και εμάς τους ενήλικες. Κυρίως στην αυτοδιαχείριση των συναισθημάτων». 

Όσο για τα σχέδιά τους για το μέλλον:

«Τα σχέδια για το μέλλον, πέρα από το να είμαστε υγιείς και χωρίς περίεργες καταστάσεις (πανδημία, πόλεμος), είναι να συνεχίσουμε να μεγαλώνουμε ως τμήμα, να δημιουργούμε νέους σκοπευτές από το μηδέν και να γεμίζουμε την τροπαιοθήκη του Παναθηναϊκού μας». 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News