Ολυμπιακός: Η ιστορική οφειλή με τον Ίγκορ Μιλάνοβιτς και το «σκάνδαλο του 1992»

Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον Ίγκορ Μιλάνοβιτς για τη θέση του προπονητή της ομάδας πόλο Ανδρών και το ραντεβού, που ήταν προγραμματισμένο 30 χρόνια πριν, τελικά θα γίνει.

Ο Ολυμπιακός, βέβαια, δεν χρειαζόταν τον Ίγκορ Μιλάνοβιτς για να γίνει γνωστός στα πέρατα του κόσμου ούτε, ασφαλώς, για να εδραιώσει τη θέση του ως μία από τις υπερδυνάμεις του ευρωπαϊκού πόλο. Από το 2016 έως και πέρυσι προκρινόταν συνεχώς στην τελική φάση του Champions League, είναι μία από τις ομάδες που από το 2012 έχει «κλειδώσει» τη θέση της στην κλειστή λίγκα, ενώ έχει δύο τρόπαια (2002, 2018), πέντε τελικούς (2001, 2002, 2016, 2018, 2019) και οκτώ συμμετοχές σε τελική φάση (2001, 2002, 2007, 2016-19, 2021), είτε Final 4 είτε Final 6 είτε Final 8. Πρέπει να παρατηρηθεί ότι το 2020, όταν το Champions League ματαιώθηκε λόγω κορονοϊού, ο Ολυμπιακός ήταν σίγουρος, αφού ήταν τρίτος στον όμιλό του, μόλις τρεις βαθμούς από την κορυφή αλλά και… εννιά πάνω από την τέταρτη Γιαντράν Χέρτσεγκ Νόβι. Και μάλιστα σε 10 παιχνίδια, που σήμαινε ότι απέμεναν μόλις τέσσερα.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ολυμπιακός Πόλο: Νέος προπονητής ο Ιγκόρ Μιλάνοβιτς

Ο Μιλάνοβιτς, όμως, από τη μεριά του, είναι ένας ολόκληρος τόμος της εγκυκλοπαίδειας του πόλο. Πρόκειται για μύθο, ο οποίος ήταν σε τέτοια απόσταση ο κορυφαίος φουνταριστός στον κόσμο στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90, που θεωρούνταν, κι αυτό δεν έχει αλλάξει ιδιαιτέρως, ο κορυφαίος όλων των εποχών μαζί με τον Ούγγρο Τάμας Φάραγκο και τον Ισπανό Μανουέλ Εστιάρτε. Ο ίδιος έχει δηλώσει, και μάλιστα στον υπογράφοντα προ εννιαετίας, όταν είχε έρθει στην Αθήνα για ένα… masterclass στη Γλυφάδα –στο οποίο ιδίοις όμμασι διαπίστωσε πόσο σπουδαίο ταλέντο ήταν ο «ασημένιος» ολυμπιονίκης του 2021 και «χάλκινος» πρωταθλητής κόσμου του 2022 Αλέξανδρος Παπαναστασίου- ότι θεωρεί τον εαυτό του «τον τρίτο κορυφαίο πολίστα όλων των εποχών». Ωστόσο, δεν περιλαμβάνει τον Εστιάρτε, αλλά τον πρώην συμπαίκτη του και αρχισκόρερ της Γιουγκοσλαβίας, Μιλιβόι Μπέμπιτς.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Σάντρο Καμπάνια: Γιατί είναι διαφορετικός από όλους τους άλλους

Ο σπουδαίος Γιουγκοσλάβος ήταν η δύναμη κρούσης των «πλάβι» που κατέκτησαν τα δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια το 1984 και το 1988, σε Λος Άντζελες και Σεούλ, ειδικά στη δεύτερη διοργάνωση. Ο Μιλάνοβιτς ήταν 18 χρόνων όταν ταξίδεψε στις ΗΠΑ και, παρ’ ότι αναπληρωματικός, ήταν ο φουνταριστός με τον οποίο η Γιουγκοσλαβία του Ράτκο Ρούντιτς τελείωνε τα παιχνίδια. Κατόπιν, στα 22 του, έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος στα τρία μέτρα και τις περισσότερες μέρες εργασίας η αναχαίτισή του έμοιαζε αδύνατη. Ούτως ή άλλως, οι παίκτες εκείνης της ομάδας δεν είχαν μόνο υπέρογκο ταλέντο, αλλά είχαν εντρυφήσει στη δουλειά και την πειθαρχία, μια και ο Ρούντιτς εφήρμοζε το περίφημο «systema di lavoro», ένα εργασιακό καθεστώς που άφηνε τους παίκτες του καταβεβλημένους. Δεν ήταν ο μόνος.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΑΛΕΞΑΝΤΑΡ ΤΣΙΡΙΤΣ: Το γκολ της διάνοιας

Την πορεία της Γιουγκοσλαβίας, σε σχεδόν όλα τα ομαδικά σπορ, ανέκοψε ο εμφύλιος. Το 1989, ο Νίκολα Στάμενιτς ανέλαβε την εθνική ομάδα, μετά τη μετανάστευση του Ρούντιτς στην Ιταλία. Οι Γιουγκοσλάβοι στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης το 1991 στην Αθήνα και ο Ερυθρός Αστέρας, που το 1991 είχε κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών στο ποδόσφαιρο, μπόρεσε και κράτησε τους παίκτες του και στο πόλο την επόμενη χρονιά, μια και στο Βελιγράδι η πολεμική κατάσταση ήταν ήπια. Ο Μιλάνοβιτς είχε φτάσει εκεί την ίδια χρονιά, μια και από το 1989 ήταν κάτοικος… Ζάγκρεμπ και έπαιξε με τη Μλάντοστ, με την οποία κατέκτησε δύο Champions League. Τον επόμενο χρόνο, όμως, είχε πάρει απόφαση να φύγει. Τότε, βρέθηκε στο δρόμο του ο Ολυμπιακός, που θα έχει τη χαρά να τον αναλάβει ως τεχνικός… 30 χρόνια μετά.

Η… σύμπτυξη εναντίον του Ολυμπιακού και η απόφαση της ΚΟΕ

Ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει το νταμπλ το 1992 και είχε επιστρέψει στους τίτλους μετά το πρωτάθλημα του 1971. Ο τότε πρόεδρος του Ερασιτέχνη και μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες του συλλόγου, ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, ένιωθε πως αυτές οι κατακτήσεις ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρίας ώστε το τμήμα να ξανανιώσει. Μάλιστα, δεν περίμενε να πάρει το πρωτάθλημα για να παρουσιάσει στους παίκτες εκείνης της ομάδας ό,τι είχε την ισχυρή πεποίθηση πως θα ήταν το νέο κολυμβητήριο του συλλόγου (30 χρόνια μετά, ελάχιστα έχουν αλλάξει). Αυτό, κιόλας, έγινε ύστερα από μία ήττα στο πρωτάθλημα από τον Εθνικό. Ο Θεοδωρακάκης είχε μεγαλεπήβολα σχέδια και ενώ οι Σέρβοι έρχονταν σωρηδόν στην Ελλάδα σε όλα τα σπορ (Ίλια Ίβιτς, Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς, Μίλαν Τόμιτς, Ντράγκαν Τάρλατς, Ζόραν Σάβιτς, Ζάρκο Πάσπαλι, Ντούσαν Ίβκοβιτς, Λιούμπομιρ Πέτροβιτς, Ίβιτσα Όσιμ, αλλά όχι και Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς, ο οποίος κατέβηκε στην Ισπανία ύστερα από την κουτοπονηριά των αυλοκολάκων του Γιώργου Βαρδινογιάννη), διείδε την ευκαιρία να αποκτήσει ένα μεγαθήριο στο πόλο. Η συζήτηση με τον Μιλάνοβιτς απέβη καρποφόρος και η συμφωνία ήταν προ των πυλών, όταν διέρρευσαν το κόλπο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ίβιτσα Όσιμ: Όσα έζησα κι όσα διάβασα – Οι καταραμένοι Μάηδες της ζωής του

Αυτή η είδηση έφερε κυριολεκτικά… επανάσταση. Ενώ ο Θεοδωρακάκης φανταζόταν ένα δίδυμο φουνταριστών Μιλάνοβιτς-Βενετόπουλος, που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά για τον Ολυμπιακό και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, το διάβημα των υπόλοιπων ομάδων στην ΚΟΕ ώστε να βγάλει τη μεταγραφή καταχρηστική, ήταν καθολικό. Μπροστά στην εκβιαστική στάση των άλλων συλλόγων, η Κολυμβητική Ομοσπονδία αναγκάστηκε να… απαγορεύσει τη χρησιμοποίηση ξένων παικτών σε πρωτάθλημα και Κύπελλο! Αυτή η απόφαση έπεσε σαν καταπέλτης στον Ολυμπιακό, που έχασε την ευκαιρία να εντάξει ένα 26χρονο θωρηκτό στο έμψυχο δυναμικό του. Ο Μιλάνοβιτς, εν τέλει, δεν θα έμενε χωρίς δουλειά. Πήγε στη Ρόμα και η Ιταλία έγινε, εν τέλει, ο προορισμός του.

 

Η κόντρα, τα Champions League και η πρόκληση στον Ολυμπιακό

Η ομάδα πόλο Ανδρών του Ολυμπιακού θα κουμαντάρεται από έναν τύπο ο οποίος έχει ήδη μια προπονητική πορεία 13 χρόνων, ενώ έφτασε στον τελικό του Champions League με τη Νόβι Μπέογκραντ (η οποία αφ’ ης στιγμής έκανε διοικητικό παράγοντα τον Αλεξάντερ Σάπιτς πήρε τον κατήφορο), έχοντας για παίκτη του τον Άγγελο Βλαχόπουλο, στο Βελιγράδι, αλλά δεν κατάφερε να κατακτήσει το Champions League, αφού ηττήθηκε από την Προ Ρέκο. Έτσι, οι Ιταλοί πήραν μια τρόπον τινά εκδίκηση από τον Μιλάνοβιτς για την ήττα τους από την Παρτίζαν στη Ρώμη, στον τελικό του 2011, όταν ο τελευταίος ήταν προπονητής των «γκρόμπαρι» και είχε για παίκτη τον Θοδωρή Χατζηθεοδώρου, αλλά και τον Βλάντα Βουγιασίνοβιτς, που φέτος θα τον έχει αντίπαλο, καθώς αυτός ο μέγας πολίστας θα αναλάβει τον ΝΟ Βουλιαγμένης.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ολυμπιακός: Το ελληνικό πόλο έχει τον δικό του… Αντσελότι και λέγεται Θοδωρής Βλάχος!

Ο Βλάντα φαίνεται ότι ήταν ο αγαπημένος του Στάμενιτς, αν και ο Μιλάνοβιτς αποκλείεται να συμφωνήσει με αυτό, μάλιστα έλεγε ότι «είμαι ο μόνος άνθρωπος του πόλο με τον οποίο μιλάει ο Νίκολα». Μιλάει, αλλά το 1996 δεν μιλούσε και γι’ αυτό έφταιγε η δική του ανταρσία.

Ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντα, που η Γιουγκοσλαβία θα επανεμφανιζόταν. Ο Μιλάνοβιτς ήθελε να τελειώσει το πόλο με ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, που θα σήμαινε πολλά για τον ίδιο και τους συμπατριώτες του, αλλά ο Στάμενιτς δεν συμμεριζόταν το συναισθηματικό κόσμο του. Δεν ήθελε, ούτως ειπείν, έναν 32χρονο, όσο σπουδαίος κι αν ήταν, στην ομάδα του, αναγνωρίζοντας την απειλή του παράξενου βετεράνου στις τελευταίες στιγμές του στο παιχνίδι. Ο Μιλάνοβιτς δεν το έβαλε κάτω και έφτασε ως τα υψηλότερα κλιμάκια της Ομοσπονδίας ώστε να πειστεί ο Στάμενιτς και να τον πάρει στην ομάδα. Ο τελευταίος, βέβαια, δεν θα υποχωρούσε ποτέ σε ένα τέτοιο ζήτημα, το οποίο πρωτίστως είναι αρχής. Όταν συνειδητοποίησε ότι η κατάσταση ήταν σοβαρή και είχε πάρει ρότα εκβιασμού με θύμα τον ίδιο, παραιτήθηκε.

Τότε, ανέλαβε ο νεόκοπος, πρώην συμπαίκτης του Μιλάνοβιτς στη σπουδαία Γιουγκοσλαβία και μέλλων ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Ελλάδας στους Ολυμπιακούς του 2012 στο Λονδίνο, Ντράγκαν Άντριτς. Οι Αγώνες δεν κύλησαν όπως ήθελε ο 32χρονος φουνταριστός. Μάλιστα, το τέλος ήταν ατιμωτικό, καθώς η Γιουγκοσλαβία γνώρισε τέσσερις συνεχόμενες ήττες: μία στους ομίλους από την Ουγγαρία, δύο στα παιχνίδια κατάταξης για τις θέσεις 5-8 από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και, κυρίως, το 8-6 από την Κροατία στον προημιτελικό. Ο Μιλάνοβιτς αποχώρησε άδοξα, ούτως ή άλλως αυτή είναι η στατιστική. Με τον Στάμενιτς φαίνεται ότι τα ξαναβρήκε, και αυτός δηλοί λάτρης του, όπως και του πατριάρχη Βλάχο Όρλιτς, και συνεχιστής της φιλοσοφίας του. Στον Ολυμπιακό, πάντως, όσο σπουδαία φυσιογνωμία κι αν είναι, θα έχει ένα έργο τρομερά δύσκολο, αφού θα αντικαταστήσει το μακροβιότερο και πλέον επιτυχημένο προπονητή στην Ιστορία της ομάδας, δηλαδή τον Θοδωρή Βλάχο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News