ΤΕΝΙΣ: Από τα ξύλινα σπαθιά της Αγγελικής των 80s, στο... πυρηνικό οπλοστάσιο της Μαρίας

Για όσους έχουν μεγαλώσει με τη σειρά PS3, 4 και δε συμμαζεύεται, αλλά και τα κάθε λογής smartphones το μισό από το παρακάτω κείμενο πιθανότατα δεν θα τους πει τίποτα, εκτός κι αν ανήκουν σ’ αυτούς τους… περίεργους που τους αρέσει να «σκαλίζουν» την ιστορία, να ψάχνουν, να ρωτούν για τα… παλιά, να μαθαίνουν.

Σε αυτούς που μεγάλωσαν βλέποντας την αφάνα του Μάκενρο, την κορδέλα του Μποργκ, το ατσάλινο βλέμμα του Λεντλ, τις τιτανομαχίες Έβερτ-Ναβρατίλοβα και τις ρακέτες με το ξύλινο περίβλημα, πιθανότατα θα ξυπνήσει μια καλά κρυμμένη ανάμνηση στο βάθος του μυαλού τους.

Αυτοί οι τελευταίοι, θα θυμούνται ότι κάποια στιγμή τη δεκαετία του ’80, ανάμεσα στα ιερά τέρατα της εποχής  προσπαθούσαν να ορθώσουν το ανάστημά τους και μια χούφτα Ελληνίδες, η Αγγελική Κανελλοπούλου, η Όλγα Τσαρμποπούλου, η Ντενίζ Παναγοπούλου κσι η αδικοχαμένη Ξένια Αναστασιάδου. Οι ξύλινες ρακέτες της εποχές έμοιαζαν με… ξύλινα σπαθιά για τις Ελληνίδες απέναντι στις υπερηχητικές Ναβρατίλοβα και Έβερτ, αλλά και τις παντοδύναμες Μαντλίκοβα, Σούκοβα Χάνικε και Όστιν.

 

Όχι, δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε το ταλέντο των Ελληνίδων, απέναντι στις διάσημες τενίστριες που καλούνταν να ανταγωνιστούν. Απλά το οπλοστάσιό τους ήταν πολύ πιο φτωχό. Το τένις στην Ελλάδα εκείνη την εποχή είχε δύο βασικά κέντρα, τον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών στο απέναντι από το Ζάππειο και τις εγκαταστάσεις της Φιλοθέης. Το τενιστικό γεγονός της χρονιάς ήταν το πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου έπεφταν… κορμιά. Κατά τ’ άλλα, τα κορίτσια χρησιμοποιούσαν τα διαβατήριά τους ως επί το πλείστον όταν καλούνταν να εκπροσωπήσουν την εθνική ομάδα στο FedCup, στους Βαλκανικούς, τους Μεσογειακούς και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Κανένας ψυχολόγος, κανένας φυσιοθεραπευτής, κανένας γυμναστής ή image maker. Η αθλήτρια, ο προπονητής και οι γονείς, που έπαιζαν όλους τους παραπάνω ρόλους, όπως κι αυτόν του βασικού χρηματοδότη ήταν το υποστηρικτικό team. Το έβλεπες άλλωστε στο κορμί των κοριτσιών ότι κάτι τους έλειπε. Έδειχναν λιγότερο γυμνασμένες απέναντι στις βιονικές αντιπάλους τους, κάθε φορά που συμμετείχαν σε ένα διεθνές τουρνουά ή όταν φορούσαν το εθνόσημο.

Η κοινή προετοιμασία με γκρουπ αθλητών στίβου ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν για να ανεβάσουν το επίπεδο της φυσικής τους κατάστασης. Και κάποια σποραδικά tips που μπορούσαν να αποσπάσουν από ξένους προπονητές στα ταξίδια τους στο εξωτερικό, το καλύτερο update της γνώσης τους γύρω από τις εξελίξεις στο τένις.

Κάμποσα χρόνια μπροστά, στο σήμερα, το ελληνικό τένις θα έχει και επίσημα αύριο Δευτέρα (27/9) την τιμή να δει τα ονόματα δύο τέκνων του, του Στέφανο Τσιτσιπά και της Μαρία Σάκκαρη να αναγράφονται στους πίνακες με τους δέκα καλύτερους τενίστες και τενίστριες στον κόσμο γι’ αυτήν την εβδομάδα. Την παρουσία του Στέφανου τη συνηθίσαμε. Της Μαρίας περιμένουν να τη δούμε να επισημοποείται.

Οι εποχές άλλαξαν, η τεχνολογία προχώρησε απίστευτα. Ένα σούπερ ταλέντο εντοπίζεται άμεσα σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη. Ένας ολόκληρος κόσμος από ειδικούς σπεύδει να βοηθήσει, να επωφεληθεί να δώσει και να πάρει από αυτούς. Τα ταλέντα αφήνουν, σπίτι, σχολείο, οικογένεια για να εκπαιδευτούν στις καλύτερες σχολές τένις, όπου κι αν βρίσκονται αυτές.

Η Μαρία Σάκκαρη, πήγε στη Βαρκελώνη για να ωριμάσει, έχτισε σταδιακά ένα εξαιρετικό τιμ που την υποστηρίζει, αυτό που δεν είχε ποτέ με τόση μεγάλη πληρότητα η μητέρα της Αγγελική Κανελλοπούλου. Βρήκε ακόμα έναν προπονητή, τον Τομ Χιλ που την… ανέχεται στις δύσκολες μέρες της και την προσγειώνει στις στιγμές ευφορίας, που καταλαβαίνει πότε η συνομήλική του Μαρία περνάει τα… φεγγάρια της. Με αυτόν βρήκε την ισορροπία της, κι έχοντας χτίσει παράλληλα τη φυσική της κατάσταση με έναν άνθρωπο του στίβου, τον Γιώργο Παναγιωτόπουλου, βγάζει ειδικά αυτήν την περίοδο την καλύτερα Μαρία που έχουμε δει στα κορτ. Μια Μαρία που παίζει με εκπληκτική αυτοπεποίθηση, σαν το Νο 1 στον κόσμο – χωρίς δόση υπερβολής.

Νο 1 ε; Μεγάλη κουβέντα, μικρή (πλέον) απόσταση…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News