ΜΑΡΙΑ ΣΑΚΚΑΡΗ: Δυο ατάκες, δυο αλήθειες για τον αποκλεισμό της από το Australian Open

Η ανάλυση της ήττας της Μαρίας Σάκκαρη από την Τζέσικα Πενγκούλα στα προημιτελικά του όπεν της Αυστραλίας, μέσα από τις δηλώσεις της στη συνέντευξη Τύπου.

Επομένως, το κείμενο που ακολουθεί δεν θα τα «χώσει» στη Μαρία Σάκκαρη για τον απρόσμενο (;) αποκλεισμό της από την Τζέσικα Πεγκούλα, αλλά θα προσπαθήσει να σας παρουσιάσει, βάσει των δηλώσεων της ίδιας της αθλήτριας, το τι συμβαίνει στο μυαλό της και πώς δικαιολογούνται οι πράξεις της στο τερέν.

Δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με τις νίκες

Η Σάκκαρη είπε: «Δεν μπορώ να κερδίζω κάθε τουρνουά, μόνο και μόνο επειδή είμαι στο ΤΟΠ 10».

Ορθόν, ορθότατο. Όπως συχνά λένε και στα δημοφιλή ομαδικά σπορ, τα μπάτζετ δεν φέρνουν τις νίκες και τα κύπελλα. Μια προδιάθεση δείχνουν και τίποτα άλλο. Η Μαρία Σάκκαρη ήταν το Νο 5 του ταμπλό στο Australian Open, αλλά αυτό δεν την έβαλε de facto στα προημιτελικά. Όπως το Νο 3 δεν τοποθέτησε τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ στα ημιτελικά. Δικαίωμα στο όνειρο έχουν όλοι. Εδώ έχουμε δει σούπερ εκπλήξεις στον στίβο και στην κολύμβηση που υπάρχει μεζούρα και χρονόμετρο και δεδομένες, πάνω-κάτω, δυνατότητες.

Αυτή η πρώτη ατάκα της Μαρίας αποτελεί μια αγχολυτική στάση εν όψει κρίσιμων παιχνιδιών, ωστόσο ιδανικά δεν πρέπει να εκφράζεται σε δημόσιο λόγο από τον ίδιο τον αθλητή μετά από ήττα, γιατί εμφανίζεται ως ένα τέχνασμα απενοχοποίησης μιας κακής ή μέτριας εμφάνισης ή αποποίησης των ευθυνών

Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε ότι στα γκραν σλιαμ τουρνουά παίζουν 128 και θα κερδίσει μόνο μία. Δηλαδή 9 ή και 10 μέλη του ΤΟΠ 10 δεν θα κερδίζουν το τρόπαιο.

Δεν ήταν σίγουρη ότι θα κερδίσει 

Η δεύτερη ατάκα της που χρήζει σχολιασμού: «Εννοείται ότι πριν από το ματς δεν ήμουν σίγουρη ότι θα κερδίσω».

Εδώ θα εκφράσω τη διαφωνία μου. Πριν από το ματς ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να πείσεις τον εαυτό σου ότι θα κερδίσεις. Η αθλητική επιστήμη και κυρίως η αθλητική ψυχολογία και η ψυχολογία κινητικής συμπεριφοράς, περιλαμβάνουν μια σειρά από τεχνικές, που υποστηρίζουν την ψυχολογική διάθεση και αποφασιστικότητα του αγωνιζόμενου. Οποιοσδήποτε σπόρος αμφιβολίας και σκέψη ήττας πρέπει να ξεριζώνεται πριν ωριμάσει. 

Κάντο όπως ο Ναδάλ

Δείτε για παράδειγμα τον Ράφα Ναδάλ. Ναι, κουβαλάει την εμπειρία ετών και παραστάσεων, αλλά ακόμα κι αυτά τα χρόνια της ταλαιπωρίας από τους τραυματισμούς και τη φυσιολογική κόπωση, μπαίνει στο κορτ με το μαχαίρι στα δόντια. Πιστεύει ότι θα κερδίσει, ακόμα κι αν τα κάνει όλα λάθος.

Ο Ισπανός ακολουθεί αυτές τις περίεργες, για εμάς, ρουτίνες με τα μπουκαλάκια, το εσώρουχο, το μαλλί (που πια δεν του περισσεύει…) για να μείνει συγκεντρωμένος να διώξει τις τοξικές σκέψεις από το μυαλό του. Έχει αυτή τη στάση, που, ακόμα κι αν ο ίδιος δεν πιστεύει βαθιά μέσα του ότι μπορεί να κερδίσει, περνάει το φόβο και την αμφιβολία στον αντίπαλο.

Η Μαρία Σάκκαρη είναι μια σούπερ γυμνασμένη αθλήτρια. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, το υπενθύμισε σε όλους και η Τζέσικα Πενγκούλα μετά το ματς. Η τεχνική της, εξαιρετική. Σίγουρη με περιθώρια βελτίωσης, κάτι που ισχύει, άλλωστε για όλους. Το ύψος της δεν πρόκειται να αλλάξει, αλλά ποιος είπε το τένις είναι το άθλημα των ψηλών;

Εκεί όπου υπάρχει μπόλικος χώρος για βελτίωση είναι ο τομέας της ψυχολογίας, η αντίδραση στις στρεσογόνες καταστάσεις και στην αμφιβολία. Η Μαρία Σάκκαρη και κάθε αθλητής, πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα κερδίσει, ακόμα κι όταν όλος ο πλανήτης πιστεύει το αντίθετο. Δύσκολο; Σίγουρα, αλλά επιβεβλημένο.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News