Υπεράνω Όλων: Στον αθλητισμό υπάρχει και η ήττα

Στον αθλητισμό υπάρχει και η ήττα. Και εμείς ως οπαδοί του Ολυμπιακού έχουμε μάθει να χάνουμε. Οι περισσότεροι, όχι όλοι, γιατί πάντα υπάρχει η εξαίρεση στον κανόνα.

Το κακό είναι να εκφέρεις άποψη χωρίς επιχειρήματα. Ή να αγνοείς τις συνθήκες και να βγάζεις άναρθρες κραυγές, υπό το πρίσμα της στεναχώριας μιας απώλειας. Να ισοπεδώνεις και να απαξιώνεις τα πάντα, επειδή το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.

Κανείς δεν θέλει να χάνει. Πόσο μάλλον από τον αιώνιο αντίπαλο σε οποιοδήποτε άθλημα. Για να χάσεις πρέπει να κάνεις ένα λάθος περισσότερο από τον αντίπαλο. Χάσαμε στο Βόλεϊ αντρών με 2-3 στο δεύτερο ματς της σειράς και βγήκαν παγανιά οι «αγανακτισμένοι». Και τι δεν είπαν για ένα ματς που κρίθηκε στον πόντο κυριολεκτικά. Ή δεν έχουν δει ένα σωρό ματς να γυρνάνε από 2-0 σετ;

Ο Ολυμπιακός έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, κατέκτησε και τις υπόλοιπες τρεις εγχώριες κούπες με τους ίδιους παίχτες και τον ίδιο προπονητή που έχει τώρα. Τώρα όμως πληρώνει την «απερισκεψία» του Τζούριτς, και τα όποια λάθη κάνει μέσα στο παιχνίδι. Φυσικά και μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση. Δύσκολο πολύ μεν αλλά όχι ακατόρθωτο. Ειδικά με αυτούς τους παίχτες που διαθέτει. Αρκεί να ελαχιστοποιήσει τα λάθη του.

Βλέπετε να μιλάω πχ για διαιτησία; Όχι βέβαια γιατί δεν μου φταίει σε τίποτε απολύτως και ξέρω να χάνω. Δεν κατασκευάζω δικαιολογίες. Ας τα πάρουμε όμως ένα- ένα. Λένε διάφοροι ότι χρειαζόμαστε καλύτερους Έλληνες παίχτες. Εσείς που το λέτε, βλέπετε Βόλεϊ; Βλέπετε να υπάρχουν στο Ελληνικό Πρωτάθλημα των 10 μόλις ομάδων Έλληνες που να μπορούν να σταθούν στις 3 θέσεις της βασικής 7άδας; Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι σε όλες τις ομάδες. Στον δε Ράπτη που γράφουν πολλοί έχουν γίνει τρεις προσπάθειες να έρθει στο λιμάνι και κάθε φορά χάλαγε από την μεριά του παίχτη που και φέτος επέλεξε να μείνει πάλι στην Γαλλία. Χανδρινός και Κοκκινάκης πχ είναι οι άλλοι λίμπερο. Είναι χειρότερος τους ο Τζιάβρας; Με την καμία. Ποιοι είναι οι Έλληνες κεντρικοί των άλλων ομάδων; Ο Βουλκίδης και ο Πετρέας στον ΠΑΟ, και οι Τακουρίδης, Μπάσης στον ΠΑΟΚ. Με ποιους λοιπόν θα γίνει η ανανέωση; Και μην ξεχνάτε ότι «χρειάζεται» να ενισχυθούμε κυρίως με Ελληνες βασικούς και όχι για πάγκο.

Για να πορευτεί ο Ολυμπιακός με ξένους στην πάσα, στον διαγώνιο και τους δύο ακραίους, θα πρέπει να «βρει» δύο Έλληνες βασικούς κεντρικούς και ένα λίμπερο. Και στο φινάλε της φετινής σεζόν είχαμε μόνο έναν. Τον Τζιάβρα. Ο Κουμεντάκης ήταν ο δεύτερος Έλληνας βασικός και ο Αρμενάκης ο τρίτος. Εκ των υστέρων ίσως στο τρίτο σετ να έπρεπε να ξεκουράσει κάποιους βασικούς για να τους έχει λίγο πιο φρέσκους στο υπόλοιπο ματς. Από την άλλη ίσως να είχε στο μυαλό του να τελειώσει το ματς άμεσα. Είχαν το μυαλό τους στις διακοπές έλεγε ο άλλος. Τα έδωσαν όλα στην Ευρώπη και δεν τους ενδιαφέρει το Πρωτάθλημα. Είστε σοβαροί; Υπάρχει αθλητής που να παίζει και να μην τον νοιάζει να κερδίσει; Και τους ένοιαζε δηλαδή να κερδίσουν τις υπόλοιπες τρεις εγχώριες διοργανώσεις;

Ατανασίεβιτς και Πέριν θα συνεχίσουν και του χρόνου. Τράβιτσα και Παγιένκ αναχωρούν. Δεν θέλουν δηλαδή στο παλμαρέ τους έναν ακόμη τίτλο; Είναι σοβαροί δηλαδή όσοι επικαλούνται το επιχείρημα ότι είναι αδιάφοροι; Τώρα μετά τα όσα πέτυχαν φέτος να βγαίνουν κάποιοι και να λένε ότι δεν ήταν καλός ο σχεδιασμός, αφήνοντας παντελώς έξω την απουσία του Τζούριτς; Γιατί ο σχεδιασμός ήταν με τον Τζούριτς βασικό, όχι τον Αρμενάκη που ήρθε απλά να βοηθήσει στα γεράματα. Η έλευση των Νεντέλκοβιτς(27), Πιτακούδη(23) και Λινάρδου(28) από την στιγμή που υπήρξε πρόσφορο έδαφος για να έρθουν , μαζί με τους Τζιάβρα(26) Χασμπάλα(21) ρίχνει τον μο ηλικίας του ρόστερ. Και πάλι όμως θα στηριχτεί στους 36χρονους Τζούριτς, Πέριν, Καβάνα και τον 34χρονο Ατανασίεβιτς. Και βέβαια υπάρχουν και καλύτεροι και ηλικιακά μικρότεροι αλλά κοστίζουν τα διπλάσια για να ξέρουμε και τι λέμε, και αν θέλουν να έρθουν κιόλας στο Ελληνικό Πρωτάθλημα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News