Μαγκλογιάννης: Το «3/10» στο Περιστέρι-Μαρούσι και η ατιμωρησία

Η εικόνα που προέκυψε από την εσωτερική κρίση της διαιτησίας για τη συμμετοχή του Στέφανου Μαγκλογιάννη στο Μαρούσι – Περιστέρι ήταν από τις πιο αρνητικές, που καταγράφονται σπάνια. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα βαθμολόγησης αντιλαμβάνονται ότι μια τόσο χαμηλή επίδοση δεν περιορίζεται σε επιμέρους αστοχίες. Αντιθέτως, παραπέμπει σε γενικευμένη αδυναμία ελέγχου του αγώνα, σε απουσία ξεκάθαρης γραμμής αποφάσεων και σε έλλειμμα διαχείρισης στις καθοριστικές φάσεις.

Η αγωνιστική δράση είχε ήδη επιβαρυνθεί από διαδοχικές τεχνικές ποινές, απομακρύνσεις προσώπων και μια διάχυτη αίσθηση ότι το ματς έχασε την ισορροπία και τον χαρακτήρα του. Όλα αυτά αποτυπώθηκαν στην έκθεση αξιολόγησης, η οποία –όπως μεταφέρεται– συνοδεύτηκε από αυστηρές επισημάνσεις σχετικά με το πώς αλλοιώθηκε ο ρυθμός και η συνοχή της αναμέτρησης. Παραδοσιακά, σε ανάλογες περιπτώσεις, μια τέτοια βαθμολογία οδηγούσε σε έναν άτυπο παραγκωνισμό ή τουλάχιστον σε προσωρινή απομάκρυνση. Ωστόσο, αυτή τη φορά ακολούθησε κανονικός ορισμός σε επόμενο παιχνίδι της Μυκόνου με την Καρδίτσα, μια απόφαση που προκάλεσε αίσθηση και έδωσε τροφή για νέες συζητήσεις, όχι τόσο γύρω από το πρόσωπο του διαιτητή, όσο γύρω από τη φιλοσοφία και τη συνέπεια των αρμόδιων οργάνων.

Στο παρασκήνιο, αρκετοί εστίασαν στο μήνυμα που εκπέμπεται προς τα έξω. Όταν μια αξιολόγηση της τάξης του 3/10 δεν συνοδεύεται από καμία μορφή παύσης ή έστω από μια εμφανή διαδικασία αναστοχασμού, είναι αναπόφευκτο να τίθενται ερωτήματα για το τι σημαίνουν τελικά αυτές οι βαθμολογίες στην πράξη. Το σίγουρο είναι ότι αυτή τη φορά η συζήτηση δεν περιορίστηκε στο τελικό σκορ του αγώνα. Μετατοπίστηκε στη βαθμολογία. Και, κυρίως, στις αποφάσεις που πάρθηκαν μετά από αυτήν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News