Ολυμπιακός: Να μη γίνει… Μπαρτζώκας ο Μαρτίνς

Σήμερα, περισσότερο, από ποτέ έχει αξία να θυμηθούμε την αμφισβήτηση του «στρατηγού των θαυμάτων» Γιώργου Μπαρτζώκα, που είχε οδηγήσει στο προ ετών διαζύγιό του με τον Ολυμπιακό. Και άπαντες καλούμαστε να αναλογιστούμε πόσο καταστροφικές συνέπειες μπορεί να έχει για την αγαπημένη μας ομάδα η απογοήτευση από μια ήττα, ή η ανεξέλεγκτη οργή από μια «ταπείνωση»…

Υπάρχουν βραδιές στη ζωή ενός αθλητή, προπονητή, παράγοντα, οπαδού ή αθλητικού συντάκτη που σε κάνουν να κοιτάς ψηλά στον ουρανό και να λες «σε ευχαριστώ Θεέ μου που το έζησα από κοντά».

Μια τέτοια βραδιά ήταν αυτή που ζήσαμε όσοι είχαμε την ευλογία να βρεθούμε στο Ειρήνης και Φιλίας το βράδυ της Τετάρτης. Πιστέψτε με, ως τακτικός θαμώνας του ΣΕΦ από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και την «Αναγέννηση του Θρύλου» – όπως ήταν ο τίτλος της πρώτης βιντεοκασέτας της εποχής που είχε κυκλοφορήσει στα βίντεο κλαμπ ο Ολυμπιακός – το «Ειρήνης και Φιλίας», αυτό το άκρως… αμπάσκετο γήπεδο έχει φιλοξενήσει ουκ ολίγες βραδιές «ερυθρόλευκου» μεγαλείου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός: Ο Χολ, ο Ντόρσεϊ και οι… φτιαγμένοι Αγγελόπουλοι

Οι μαγικές νύχτες στο ΣΕΦ και το βράδυ… που τις ξεπέρασε όλες!

Ποια να θυμηθείς και ποια να ξεχάσεις; Την πρώτη πρόκριση σε Final Four της Ευρωλίγκας (που ακόμη δεν είχε καν τη σημερινή της ονομασία) με αντίπαλο την Μπάκλερ Μπολόνια το μακρινό 1994 και τα χιλιάδες σημαιάκια στις εξέδρες να δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο ντεκόρ;

Το ιστορικό 73-38 του 1996 απέναντι στον τότε πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό του Ντομινίκ Ουίλκινς που θα μνημονεύεται στα βάθη των αιώνων;

Το «μαγικό» τρίποντο του… Άγιου Γεώργιου Πρίντεζη απέναντι στην Μπαρτσελόνα το 2015, που έστειλε τους Πειραιώτες στο Final Four της Μαδρίτης;

Όποια μαγική βραδιά κι αν αναπολήσω, ειλικρινά δεν θυμάμαι το Ειρήνης και Φιλίας να βγάζει τέτοια ψυχή, σαν αυτή που ένιωσαν να τους ωθεί οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα στις δύσκολες στιγμές του «τελικού» πρόκρισης απέναντι στη Μονακό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός: To αεροπλάνο της χαράς, το «πάμε final4» του Ματιέ και το «δώστη ρε Γιουσέφ» του Αβραάμ

Όταν αποθεώνεις έναν άνθρωπο που λοιδωρούσες, καλείσαι πάνω απ’ όλα να σκεφτείς τι έκανες λάθος

Γιώργος Μπαρτζώκας: Πώς να αισθάνεται, αλήθεια, από το βράδυ της Τετάρτης αυτός ο σπουδαίος προπονητής; Ξέρετε, τέτοιες στιγμές που άπαντες είναι ζαλισμένοι από το αφρώδες νέκταρ της σαμπάνιας που δεν έχει στεγνώσει στα ρούχα τους, τέτοιες στιγμές αποτελούν τα καλύτερα διδάγματα και την ιδανική αφορμή για να αναλογιστούμε λάθη του παρελθόντος και να φροντίζουμε να μην τα επαναλαμβάνουμε στο μέλλον.

Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω υπό ποιες συνθήκες είχε φύγει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, λίγους μόλις μήνες μετά τη στέψη του πρωταθλητή Ευρώπης στο Λονδίνο, επειδή «διέπραξε το έγκλημα» να αποκλειστεί στο Κύπελλο Ελλάδος από έναν άχρωμο, άοσμο και άγευστο Παναθηναϊκό εκείνης της σεζόν.

Ενδεχομένως αρκετοί φίλοι του Ολυμπιακού που τον αποθέωναν την Τετάρτη στο ΣΕΦ, να βρίσκονταν ανάμεσα στους αγανακτισμένους οπαδούς που πριν από εννιά χρόνια επεφύλασσαν στον Έλληνα τεχνικό μια «σοκαριστική εμπειρία, που έβλεπα φίλους της ομάδας μας να με βρίζουν και να με υποτιμούν» (όπως έχει περιγράψει ο ίδιος σε περιοδικό την εμπειρία που είχε βιώσει στο πάρκινγκ του «Ειρήνης και Φιλίας»).

Τι κέρδισε τελικά ο Ολυμπιακός από εκείνο το διαζύγιο; Τι κέρδισε από την… εντός των τειχών αποδόμηση ενός ανθρώπου που – επαναλαμβάνω – μόλις πριν από λίγους μήνες είχε οδηγήσει την ομάδα σε ένα θρυλικό repeat που ουδείς τολμούσε να διανοηθεί; Απολύτως τίποτα. Αντίθετα, όπως αποδεικνύεται περίτρανα με το φετινό «ερυθρόλευκο» θαύμα της Ευρωλίγκας, ενδεχομένως να στέρησε τη δυνατότητα περαιτέρω γιγάντωσης της ομάδας, σε μια περίοδο που ο ένας και μοναδικός Βασίλης Σπανούλης βρισκόταν στο απόγειο της σπουδαίας καριέρας του. Κανείς δεν θα το μάθει ποτέ…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Euroleague: Η νύχτα που ο Ολυμπιακός έγινε viral σε όλον τον πλανήτη!

Η αποδόμηση του Μαρτίνς θύμισε φέτος την προ ετών αποδόμηση του Μπαρτζώκα

Τα γράφω, όμως, όλα αυτά σήμερα, σε μια μέρα που όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού πίνουν νερό στο όνομα του «αρχιτέκτονα» της ομάδας μπάσκετ, γιατί σήμερα – περισσότερο από ποτέ – έχει αξία να θυμηθούμε το παρελθόν. Και να κατανοήσουμε άπαντες πόσο καταστροφικές συνέπειες μπορεί να έχει η απογοήτευση από μια ήττα, η ανεξέλεγκτη οργή από μια ταπείνωση (αν κρίνεται δόκιμος ο συγκεκριμένος όρος στον αθλητισμό), το οποιοδήποτε συναίσθημα της στιγμής που προκαλείται από ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα της αγαπημένης μας ομάδας.

Τα γράφω όλα αυτά σήμερα στο φινάλε μιας σεζόν που ο… ποδοσφαιρικός Μπαρτζώκας του Ολυμπιακού, ο πολυνίκης Πέδρο Μαρτίνς, έφτασε στο σημείο να αμφισβητείται, να λοιδορείται, να κρίνεται ανεπαρκής όχι επειδή απέτυχε στο έργο του (γιατί ειλικρινά αδυνατώ να βρω τρόπο με τον οποίο μπορεί να κριθεί αποτυχημένος ένας προπονητής που κατακτά το πρωτάθλημα της χώρας του… δια περιπάτου για τρίτη διαδοχική σεζόν), αλλά επειδή η ομάδα του παρουσίασε χειρότερη εικόνα από αυτή που μας είχε καλομάθει.

Τα γράφω όλα αυτά σήμερα στο φινάλε μιας χρονιάς που ο Μαρτίνς κινδύνεψε να γίνει… Μπαρτζώκας! Και απλά τα αφήνω εδώ ως τροφή για σκέψη, να σας συνοδεύει μέχρι το Βελιγράδι όταν ο Έλληνας προπονητής θα οδηγεί το υπέροχο δημιούργημά του στο μονοπάτι ενός ακόμη μπασκετικού θαύματος!

* Άρθρο του Αλέξανδρου Σόμογλου που δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας SportDay στο φύλλο της Παρασκευής 6 Μαϊου. 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News