Βόρεια Ιρλανδία - Ελλάδα: Κανονικός προπονητής, ρεαλισμός και σπουδαίο διπλό!

Η εποχή Πογιέτ στην εθνική ομάδα ξεκίνησε με σπουδαίο διπλό στο Δουβλίνο (1-0) επί της Βόρειας Ιρλανδίας με τον… κυνισμό να επιστρέφει στο χορτάρι μετά από μια διετία ποδοσφαίρου αλάνας! 

Πριν καν στηθεί η στρογγυλή θεά στη σέντρα του γραφικού “Windsor Park” του Δουβλίνου, η εθνική μας ομάδα γνώριζε ήδη ότι η πρεμιέρα του Γκουστάβο Πογιέτ στον «γαλανόλευκο» πάγκο συνοδευόταν από ένα τεράστιο «πρέπει».

Το διπλό του Κοσόβου στην Κύπρο που είχε προηγηθεί δημιουργούσε άμεση αναγκαιότητα κατάκτησης τρίποντου με το… καλημέρα του ομίλου, ενόψει και της κυριακάτικης επίσκεψης στην Πρίστινα.

Η πολύτιμη νίκη επί την Βορειοϊρλανδών, εννοείται ότι δεν προσφέρεται για… σαμπάνιες, καθώς ζητούμενο σ’ αυτό το μίνι καλοκαιρινό πρωτάθλημα των τεσσάρων διαδοχικών αγωνιστικών μέχρι τις 12 Ιουνίου είναι η διάρκεια, ωστόσο μοιάζει εξαιρετικά χρήσιμο προκειμένου να επιβεβαιωθούν κάποια συμπεράσματα που ενδεχομένως σε κάποιους να έμοιαζαν αυτονόητα.

Επιστροφή στο… DNA του Έλληνα ποδοσφαιριστή

Αρχικά, η εθνική μας έχει κανονικό προπονητή στον πάγκο της μετά από δύο χρόνια. Καλό, μέτριο, εξαιρετικό, κατάλληλο, ακατάλληλο, δεδομένα όμως κανονικό προπονητή. Γιατί τα δυόμιση χρόνια της εποχής Φαν τ’ Σχιπ, μπορεί τα αποδυτήρια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος να διέθεταν έναν εξαιρετικό ψυχολόγο, αλλά στον πάγκο η ομάδα κανονικό προπονητή δεν είχε.

Τι έκανε ο Πογιέτ στο Δουβλίνο; Επένδυσε στο DNA του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Στη συνταγή του «αμύνομαι σωστά», «αμύνομαι μαζικά αν χρειαστεί» και δεν νομίζω ότι είμαι μια μεικτή… εθνικής Ολλανδίας – εθνικής Ισπανίας! Στον κυνικό ρεαλισμό που τον χαρακτήριζε ως προπονητή. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από χρόνια η εθνική μας ομάδα δεν απειλήθηκε ουσιαστικά με παραβίαση της εστίας της και ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος πέρασε ένα από τα πιο ξεκούραστα… εθνικά του βράδια.

Έχοντας να αντιμετωπίσει και την κόπωση των Ελλήνων διεθνών, ο Πογιέτ τελείωσε το παιχνίδι με μαζική άμυνα, τρία στόπερ και δεν ήταν η πρώτη φορά που το έπραξε στην καριέρα του. Αυτή είναι η φιλοσοφία του κι όσο κι αν δεν συγκινεί τους λάτρεις του θεαματικού ποδοσφαίρου, είναι πιθανότερο να οδηγήσει την εθνική μας σε αποτελέσματα και ουσία σε σχέση με το ολοκληρωτικά άναρχο ποδόσφαιρο που εμφάνιζε στην εποχή Φαν τ’ Σχιπ. To υποδειγματικό γκολ του Τάσου Μπακασέτα, έμελλε απλά να δικαιώσει το πλάνο του Ουρουγουανού που ήξερε ότι 2-3 απειλητικές καταστάσεις απέναντι σε μια αργή άμυνα, οι διεθνείς μας θα τις έβρισκαν…

Ένας Σιώπης που ήταν παντού και μικρές ατομικές αμυντικές αποστολές

Με τον Σιώπη να ηγείται της θωράκισης των ελληνικών μετόπισθεν στη μεσαία γραμμή, το δίδυμο Χατζηδιάκου – Μαυροπάνου να μην αντιμετωπίζει το παραμικρό πρόβλημα με τα γεμίσματα των γηπεδούχων και όλους τους παίκτες του Πογιέτ προσηλωμένους στις μικρές αμυντικές τους αποστολές, η εθνική μας θυμήθηκε τη συνταγή της επιτυχίας και ταξιδεύει πλέον στο Κόσοβο για ένα δεύτερο διαδοχικό διπλό που θα θέσει θεμέλιο πρωτιάς στον όμιλο από τη δεύτερη κιόλας αγωνιστική. Εκεί, βέβαια, η αποστολή ίσως να αποδειχτεί πιο δύσκολη. Και περιθώριο χαμένων ευκαιριών σαν αυτή του Γιακουμάκη δεν θα υπάρχει…

Ελλάδα και Κόσοβο βρίσκονται στην πρώτη θέση του ομίλου με 3 βαθμούς, Κύπρος και Βόρεια Ιρλανδία έμειναν στο μηδέν, παρότι γηπεδούχες στην πρεμιέρα και το παιχνίδι στην Πρίστινα το βράδυ της Κυριακής αυτομάτως θα καταστήσει τον νικητή φαβορί για την πρωτιά του γκρουπ. Κι αν η εθνική μας ολοκληρώσει τις δύο εξόδους της με έξι βαθμούς, κανείς δεν θα θυμάται πόσο μας πίεσαν οι Ιρλανδοί στο τελευταίο εικοσάλεπτο, ή με πόσους αμυντικούς τελείωσε το παιχνίδι ο Πογιέτ. Η εθνική μας χρειάζεται πάνω απ’ όλα κυνισμό, ουσία και βαθμούς για να πατήσει ξανά με αυτοπεποίθηση στα πόδια της. Αυτό είναι που μετράει… 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News