Ουαλία: Ο Μπέιλ ταξιδεύει εκεί που δεν έφτασαν Ρας και Γκιγκς!

Με την ολοκλήρωση της σύντομης καλοκαιρινής παρένθεσης των εθνικών ομάδων (λόγω Κατάρ), ο Θεολόγος Αλεξανδράτος γράφει για τη μεγάλη κερδισμένη του 15νθημέρου που ζήσαμε, την εθνική Ουαλίας που επιστρέφει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά από 64 ολόκληρα χρόνια!

Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ουαλίας ανήκει -παραδοσιακά- στο γκρουπ των μικρομεσαίων της Ευρώπης.

Μικρή χώρα από κάθε άποψη αλλά με μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο λόγω της γειτονικής Αγγλίας στην οποία η Ουαλία ανήκει σε κάθε περίσταση πλην της μπάλας.

Κατά καιρούς εκεί στα νότια της Μεγάλης Βρετανίας έβγαιναν καλοί παίκτες αλλά σπανίως ήταν αρκετοί για μια ισχυρή εθνική ομάδα. Όχι απλά καλοί, παικταράδες. Ρας, Χιουζ, Γκιγκς. Απλά οι περισσότεροι δεν συνυπήρχαν χρονικά την ίδια περίοδο με αποτέλεσμα οι επιτυχίες να είναι μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού.

Το 1958 έγινε η πρώτη εμφάνιση των Ουαλών στη διεθνή σκηνή με τη συμμετοχή της χώρας στο Μουντιάλ της Σουηδίας. Ο περιπετειώδης τρόπος με τον οποίο η παρέα του σπουδαίου Τζον Τσαρλς πήρε το εισιτήριο για τα γήπεδα της σκανδιναυικής χώρας ήταν το πρελούδιο για μια πορεία στο χρόνο γεμάτη ευτράπελα, απρόοπτα, χτυποκάρδια, απογοητεύσεις αλλά και λίγες στιγμές ανείπωτης χαράς.

Οι «βλαχοδήμαρχοι», η ποπ επιτυχία και το Ισραήλ

Οι ομάδες από τη Μ. Βρετανία ξεκίνησαν τη συμμετοχή τους στα προκριματικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων από τη διοργάνωση του 1950, οπότε το 1958 ήταν η καλύτερη μέχρι τότε ευκαιρία των «Κόκκινων Δράκων».

Εκτός από τον Τσαρλς που έπαιζε τότε στη Γιουβέντους είχαν τον εξτρέμ Κλίφ Τζόουνς της Τότεναμ και τον φορ Αϊβον Ολτσερτς της Σουόνσι σε μια πολύ δυνατή επιθετική τριπλέτα.

Αντίπαλοι στα προκριματικά ήταν δύο χώρες που δεν υφίστανται σήμερα: η Ανατολική Γερμανία και η Τσεχοσλοβακία οι οποίες ήταν αρκετά ισχυρές τότε.

Προπονητής ήταν ο Τζιμ Μέρφι, βοηθός του τεράστιου Σερ Ματ Μπάσμπι στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ αλλά οι συνθήκες ήταν ερασιτεχνικές.

Ξεκίνησαν με εντός έδρας νίκη επί των Τσεχοσλοβάκων (1-0) αλλά τα ευτράπελα άρχισαν όταν ήρθε η ώρα για το ταξίδι σε Πράγα και Βερολίνο. Στο αεροπλάνο οι συνοδοί (και οι συνοδοί αυτών) ήταν περισσότεροι από τους παίκτες και η εικόνα θύμιζε εκδρομικό όμιλο. Οι Ουαλοί προηγήθηκαν στο Βερολίνο αλλά ηττήθηκαν με 2-1 αλλά τραυματισμοί και ασθένειες άφησαν την ομάδα με 10 παίκτες ενόψει Πράγας. Κλήθηκε εσπευσμένα ο Ρόϊ Ντάνιελς από τις διακοπές του αλλά έφτασε στην Τσεχοσλοβακία χωρίς παπούτσια. Επαιξε, αναγκαστικά, με δανεικά κι εκτός του ότι γέμισε φουσκάλες στα πόδια, έβαλε κι ένα αυτογκόλ στην ήττα με 2-0.

Ο Ντάνιελς, που θα αναθεμάτιζε για πάντα αυτό το ταξίδι, στην επιστροφή τραγουδούσε σιγανά ένα ποπ τραγούδι της εποχής και αυτό δεν άρεσε στον άκρως συντηρητικό και Θεοφοβούμενο γραμματέα της ομοσπονδίας Χέρμπερτ Πάουελ ο οποίος τον απέκλεισε δια παντός από την Εθνική!

Στο Κάρντιφ νίκησαν με 4-1 την Ανατολική Γερμανία αλλά δεν είχαν ελπίδες πρόκρισης. Ή μήπως είχαν;

Η κατάσταση του Ισραήλ, βλέπετε, ήταν περίεργη και στον ασιατικό τότε όμιλο η Τουρκία αποσύρθηκε γιατί ήθελε να παίζει στην Ευρώπη, η Ινδονησία αποκλείστηκε γιατί δεν ήθελε να πάει στο Τελ Αβίβ και τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και η Αίγυπτος αφού οι μνήμες από την κρίση στο Σουέζ ήταν νωπές. Οταν έκανε το ίδιο και το Σουδάν, το Ισραήλ τερμάτισε τεχνικά πρώτο στον όμιλο αλλπά χωρίς ούτε ένα αγώνα. Η ΦΙΦΑ δεν μπορούσε να το αποδεχθεί αυτό και όρισε μπαράζ μεταξύ του Ισραήλ και μίας εκ των 9 ομάδων που τερμάτισαν δεύτερες στα προκριματικά της Ευρώπης.

Στην κλήρωση πρώτο βγήκε το όνομά του Βελγίου αλλά για πολιτικούς λόγους αρνήθηκα και αυτοί. Οι Ουαλοί που κληρώθηκαν αμέσως μετά δεν είχαν τέτοια θέματα.

Αντίθετα είχαν θέμα με τις μπάλες τις οποίες ξέχασαν να πάρουν μαζί τους με αποτέλεσμα η προετοιμασία της ομάδας στο Τελ Αβίβ να περιλαμβάνει μόνο ασκήσεις φυσικής κατάστασης.

Παρά τα πολλαπλά εμπόδια η Ουαλία νίκησε με 2-0 και τα δύο ματς και πήρε το εισιτήριο για τη Σουηδία.

Η παρουσία της εκεί ήταν αξιοπρεπέστατη με την ομάδα να φτάνει στα προημιτελικά όπου και αποκλείστηκε από την μετέπειτα νικήτρια Βραζιλία του νεαρού τότε Πελέ.

Πέναλτι, προβολείς και διαβατήρια: ένα μακρύ ταξίδι στην αποτυχία

Παρά την πολύ επιτυχημένη παρουσία στα γήπεδα της Σουηδίας, οι επόμενες προσπάθειες των Ουαλών να βρεθούν ξανά στη γιορτή σκόνταφταν πάντα (μέχρι πρότινος).

Για τη διοργάνωση του 1962 κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Ισπανία. Η Γιουβέντους δεν έδωσε άδεια στον τσαρλς να ενισχύσει την Εθνική του, ο Τζόουνς ήταν τραυματίας και οι Ισπανοί που είχαν ηγέτη τον Ακφρέδο ντι Στέφανο πέρασαν με 2-1 και 1-1.

Το 1966 η τελική φάση γινόταν στην Αγγλία αλλά η Ουαλία δεν έκανε το κοντινό ταξίδι αφού σε όμιλο με ΕΣΣΔ, Ελλάδα και Δανία τερμάτισε δεύτερη σε απόσταση 4 βαθμών από την ΕΣΣΔ. Για την ιστορία η Εθνική μας κέρδισε 4-2 στην Αθήνα (από δύο γκολ Σιδέρης και Παπαϊωάννου) και ηττήθηκε με 4-1 στο Κάρντιφ, το γκολ ξανά ο σταρ της ΑΕΚ.

Τα προκριματικά για το 1970 ήταν τραγικά για τους Ουαλούς που δεν πήραν πόντο με αντιπάλους Ιταλία και Ανατολική Γερμανία και σημαδεύτηκε ασπό την απόφαση της ομοσπονδίας να αφήσει εκτός ταξιδιού στη Ρώμη τον εξτρέμ Τζιλ Ρις αφού το αεροπλάνο ήταν γεμάτο και κανείς από τους παράγοντες δεν παραχωρούσε την θέση του για τον παίκτη!

Κόντρα σε Αγγλία και Πολωνία τα πράγματα ήταν δύσκολα για το 1974 και παρά το καλό ξεκίνημα (ισοπαλία στο Λονδίνο και νίκη στο Κάρντιφ επί των Πολωνών) οι Ουαλοί είδαν ξανά το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Στην ήττα στην Πολωνία ο Τρέβορ Χόκεϊ έγινε ο πρώτος Ουαλός διεθνής στην ιστορία που αποβλήθηκε σε επίσημο ματς. Ο Χόκεϊ είχε ξεχάσει το διαβατήριο του και δεν θα έπαιζε αλλά τελικά με αγώνα δρόμου το πήγαν στο Κατοβίτσε μόνο και μόνο για να δει γρήγορα την κόκκινη κάρτα.

Για την Αργεντινή κίνησε το 1978 η Ουαλία και θα μπορούσε να πάει αλλά… Νίκησε 3-0 την Τσεχοσλοβακία στο Ρέξαμ και της αρκούσε στα δύο εναπομείναντα παιχνίδια μια νίκη επί της Σκωτίας στο Κάρντιφ και μια ήττα μέχρι δύο γκολ στην Πράγα.

Θέματα ασφαλείας στο Κάρντιφ ανάγκασαν την ουαλική ομοσπονδία να μεταφέρει το ματς στο Λίβερπουλ όπου οι Σκωτσέζοι κατέκλυσαν τις εξέδρες. Λίγο αργότερα ο φορ της Σκωτίας Τζο Τζόρνταν έκανε χέρι στην περιοχή της Ουαλίας αλλά ο διαιτητής λανθασμένα θεώρησε ότι την μπάλα είχε βρει ο Ουαλός αμυντικός Ντέϊβ Τζόουνς. Η Σκωτία πήρε νίκη και πρόκριση και στην Ουαλία έμειναν τα παράπονα.

Η επόμενη προσπάθεια, για την πρόκριση στο Μουντιάλ του 1982 ήταν η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία. Σε όμιλο με ΕΣΣΔ, Τσεχοσλοβακία, Τουρκία και Ισλανδία μέτρησαν 4 νίκες και μια ισοπαλία στα 5 πρώτα παιχνίδια- ήθελαν τρεις βαθμούς, ήτοι μια νίκη και μία ισοπαλία στα τρία τελευταία ματς για να πάρουν την πρόκριση. Εχασαν 2-0 στην Πράγα και όταν υποδέχθηκαν την Ισλανδία προηγήθηκαν νωρίς αλλά λίγο πριν το ημίχρονο οι προβολείς έσβησαν στο Σουόνσι. Μέχρι να φτιαχτούν πέρασε η ώρα, η ομάδα αποσυντονίστηκε και το τελικό 2-2 σήμαινε ότι ήθελαν νίκη στην Τιφλίδα στο τελευταίο ματς. Εχασαν με 3-0 και αντιός Ισπανία.

Νέα χτυποκάρδια στο δρόμο για το Μουντιάλ του 1986 κόντρα σε Ισπανία, Σκωτία και Ισλανδία. Οι Ουαλοί που νίκησαν 3-0 τους Ισπανούς στο Κάρντιφ και πήραν διπλό στη Γλασκώβη, ήθελαν νίκη στο τελευταίο ματς με τη Σκωτία για να πάνε στο Μεξικό. Ο Μαρκ Χιουζ άνοιξε το σκορ αλλά ένα ακόμη πέναλτι υπέρ των Σκωτσέζων άφησε το ματς στο 1-1 και την Ουαλία εκτός νυμφώνος.

Καμία τύχη το 1990 κόντρα σε Δ. Γερμανία, Ολλανδία και Φινλανδία και μέτρια παρουσία μέχρι την τελευταία δεκαετία σημάδεψαν την Εθνική Ουαλίας η οποία το 2010, όταν και επελέγη το Κατάρ ως διοργανώτρια χώρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, βρισκόταν στην 112η θέση στην παγκόσμια κατάταξη,

Το 2014 με προπονητή τον γνωστό μας Κρις Κόουλμαν και αντιπάλους Βέλγιο, Κροατία, Σερβία, Σκόπια και Σκωτία ξεχώρισαν γιατί πριν το ταξίδι στα Σκόπια μπόλικα μέλη της αποστολής (του προπονητή συμπεριλαμβανομένου) ξέχασαν τα διαβατήρια τους αλλά δύο χρόνια αργότερα πήραν μέρος στο EURO της Γαλλίας, 58 χρόνια μετά το 1958 και τη Σουηδία. Εκεί έφτασαν μέχρι τον ημιτελικό με ηγέτη τον Γκάρεθ Μπέϊλ  και οι ελπίδες αναπτερώθηκαν.

Το 2018 κόντρα σε Αυστρία, Ιρλανδία, Σερβία, Γεωργία και Μολδαβία έφεραν ένα τύπου νοκ άουτ ματς με την Ιρλανδία στο Κάρντιφ όπου η Ουαλία είχε να ηττηθεί 4 χρόνια. Ο Μπέϊλ έλειπε, ο Τζο Άλεν χτύπησε νωρίς και ένα σουτ του Τζέϊμς Μακλέϊν έσβησε ξανά το όνειρο των Ουαλών.

Στο EURO του 2020 έφτσαν μέχρι την φάση των «16» και με τη νίκη επί της Ουκρανίας ξεφορτώθηκαν επιτέλους τη φαγούρα 64 ετών.

 

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News