Ρίβερ - Μπόκα και 71 νεκροί - Τα ούρα κι ο «νεκρός νούμερο 19» που... ξύπνησε

Το Superclasico μεταξύ της Ρίβερ Πλέιτ και της Μπόκα Τζούνιορς είναι ένα παιχνίδι που σταματά κάθε δραστηριότητα στο Μπουένος Άιρες. Ένα ματς που αιχμαλωτίζει τη φαντασία των ποδοσφαιρόφιλων σε όλο τον κόσμο. Σελίδες στην ιστορία του έχουν γράψει μερικοί από τους πιο σπουδαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ο Ντι Στέφανο, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο Εντσο Φραντσέσκολι, ο Χουάν Ρικέλμε, ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα είναι μερικοί μόνο από αυτούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μπράντφορντ: Ένα τσιγάρο, καπνός, σε τέσσερα λεπτά 56 νεκροί. Μήπως ήταν εμπρησμός;

Δυστυχώς στην ιστορία αυτού του ντέρμπι βρίσκουμε και την τραγωδία του 1968. Μια ισοπαλία χωρίς γκολ μεταξύ των δύο μεγάλων αντιπάλων σε μια σεζόν κατά την οποία κανένας από τους δύο δεν στέφθηκε πρωταθλητής Αργεντινής. Λογικά, με αυτό το ματς σήμερα θα ασχολούντο μόνο οι στατιστικολόγοι. Όμως στις 23 Ιουνίου -σαν σήμερα- του 1968 γράφτηκε μια μαύρη σελίδα. Πέρασαν περισσότερα από πενήντα χρόνια και ουσιαστικά η ασάφεια και η συνακόλουθη οργή παραμένουν για το γεγονός ότι 71 άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 150 τραυματίστηκαν.

Με τόσες πολλές αντικρουόμενες εκδοχές και έλλειψη επίσημων ευρημάτων από τις μετέπειτα έρευνες είναι μάλλον πιο φρόνιμο να καταγράψουμε τι έχει γίνει γνωστό.

Η 89η συνάντηση

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σαν σήμερα: Επιβάστηκε στον Τιτανικό, δεν άφησε να τον ακρωτηριάσουν, έγινε Ολυμπιονίκης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σαν σήμερα: Τον Νονό έγραψε τενίστας, ο Δον Βίτο Κορλεόνε ήταν… γυναίκα, η Mafia απαγόρεψε δύο λέξεις

Την Κυριακή 23 Ιουνίου 1968, η Μπόκα Τζούνιορς ταξίδευε στο Μπουένος Άιρες, συγκεκριμένα στο El Monumental, το γήπεδο της Ρίβερ Πλέιτ για την 89η συνάντηση πρωταθλήματος μεταξύ των δύο ομάδων με την πρώτη να έχει γίνει το 1913. Έκανε πολύ κρύο, αλλά στο γήπεδο βρέθηκαν 90.000 οπαδοί. Κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον και  μια βαρετή ισοπαλία χωρίς γκολ. Ωστόσο, όταν οι φιλοξενούμενοι οπαδοί της Μπόκα αποχώρησαν από τις θέσεις τους στην εξέδρα Tribuna Centenario προς την έξοδο της θύρα 12, έγινε η καταστροφή. Ογδόντα σκαλιά χώριζαν την εξέδρα από την έξοδο. Η πύλη ήταν κλειστή, οπαδοί συνέχιζαν να σπρώχνουν στην ελάχιστα φωτισμένη σκάλα, συνθλίβοντας όσους είχαν ήδη φτάσει στο κάτω μέρος.

Από τους 71 οπαδούς που σκοτώθηκαν, οι περισσότεροι ήταν έφηβοι και ο μέσος όρος ηλικίας των θυμάτων ήταν μόλις 19 έτη. Οι οικογένειες των θυμάτων στην πραγματικότητα δεν έλαβαν ποτέ καμία εξήγηση και σίγουρα κανείς δεν λογοδοτούσε για όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα στο Monumental.

Οι εξηγήσεις για το τι συνέβη ποικίλλουν και ακόμη και σήμερα τα πράγματα δεν είναι πιο ξεκάθαρα. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι οπαδοί της Μπόκα είχαν πετάξει φλεγόμενες σημαίες σε αυτούς της Ρίβερ γεγονός που προκάλεσε αναταραχή. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι οπαδοί της Ρίβερ είχαν μπει στο τμήμα της εξέδρας, στο οποίο βρίσκονταν αυτοί της Μπόκα και προκάλεσαν την πίεση προς της σκάλες και προς την έξοδο. Και οι δύο αυτές εκδοχές ρίχνουν την ευθύνη στους οπαδούς. Υπάρχουν όμως και αυτοί που υποστηρίζουν ότι η La Puerta 12 ήταν κλειδωμένη ή για άγνωστο λόγο μπλοκαρίστηκε καθιστώντας αδύνατη την έξοδο από το στάδιο.

Η στάση της αστυνομίας

Ο τότε πρόεδρος της Ρίβερ, Γουίλιαμ Κεντ, έριξε την ευθύνη στην αστυνομία. Λέγεται ότι η αστυνομία έξω από το γήπεδο αρνήθηκε να επιτρέψει στους οπαδούς της Μπόκα να βγουν από την πύλη διότι νωρίτερα αυτοί τους πετούσαν ούρα από την κερκίδα. Καθώς ανάγκασαν τους εξερχομένους υποστηρικτές να επιστρέψουν στη θύρα 12, συναντήθηκαν με τους εκατοντάδες που κατέβαιναν ακόμη τις σκάλες για να φύγουν και έγινε το κακό

«Οι οπαδοί έκαναν τις ανάγκες του σε κυπελάκια καφέ και εκτόξευαν τα ούρα τους στις αστυνομικές δυνάμεις, που βρίσκονταν στο γήπεδο και στον δρόμο. Αυτό οδήγησε τους αστυνομικούς σε μια αποστολή καταστολής, από την οποία προκλήθηκε η τραγωδία», ανέφερε ο Γουίλιαμ Κεντ.

Ο γενικός επιθεωρητής του Δήμου του Μπουένος Άιρες, Χουάν Κάρλος Ταμπανέρα υποστήριξε: «Υπήρχαν μυστικοί αστυνομικοί ανάμεσα στους οπαδούς της Μπόκα εκείνη την ημέρα της τραγωδίας. Οι πόρτες ήταν ανοικτές. Ήμουν εκεί και μπορώ να το καταθέσω προσωπικά. Η υπόθεση που κάνω είναι ότι ήθελαν να καλύψουν την απόδοση των κατασταλτικών δυνάμεων και τι έκαναν. Έτσι ανακάλυψαν την εκδοχή της κλειστής πόρτας».

Οι πολλές αναφορές μαρτύρων από τότε δίνουν αξιοπιστία σε ορισμένες από αυτές τις θεωρίες, αν και καμία δεν έχει επαληθευτεί ποτέ. Συγκεκριμένα, όταν οι δύο πλευρές συναντήθηκαν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, και οι δύο ομάδες θαυμαστών τραγούδησαν «No habia puerta, no habia molinete, era la cana que pegaba con machete» δηλαδή «Δεν υπήρχε πύλη, δεν υπήρχαν εμπόδια, ήταν η αστυνομία που χτυπούσε με μαχαίρια».

Η επίσημη εκδοχή

Η επίσημη εκδοχή ήταν ότι πάρα πολλοί άνθρωποι που έφευγαν ταυτόχρονα μαζικά δημιούργησαν το φαινόμενο του «λαιμού μπουκαλιού» στην στενή έξοδο και έγινε το κακό. Ο Ariel Angel Dasso, ο πρώην δικηγόρος της River. είπε «Αυτό που συνέβη ήταν ένα δυστύχημα που προκλήθηκε από την κακή συμπεριφορά του πλήθους που έτρεξε έξω». Αυτή η εξήγηση δεν φαίνεται να εξηγεί πλήρως τι συνέβη ούτε γιατί δεν θα είχε συμβεί πριν ή μετά, αλλά τουλάχιστον αφήνει το γήπεδο και την επιχείρηση ασφαλείας ανοιχτά σε σοβαρή κριτική ενόψει μιας τόσο καταστροφικής αποτυχίας.

Η έρευνα για την καταστροφή έθεσε περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις. Η επιχείρηση ασφαλείας τέθηκε υπό έλεγχο τους επόμενους μήνες και δύο διευθυντές της River Plate, ο Americo Di Vietro και ο Marcelino Cabrera, καταδικάστηκαν και οι δύο σε φυλάκιση για αμέλεια. Ωστόσο, μόλις πέντε μήνες αργότερα και οι δύο αθωώθηκαν στο εφετείο και το επόμενο έτος η υπόθεση αρχειοθετήθηκε, χωρίς να υπάρχει ακόμη εξήγηση για τα γεγονότα.

Στο τέλος της σεζόν του 1968, οι 68 ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, μέλη της τότε Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αργεντινής (AFA) συγκέντρωσαν 100.000 $ πέσος για να δώσουν στις οικογένειες που είχαν χάσει αγαπημένα πρόσωπα στην τραγωδία. Αν και μόλις δύο οικογένειες δέχτηκαν τα χρήματα, με αυτόν τον τρόπο, αναγκάστηκαν να υπογράψουν έγγραφα που σήμαιναν ότι δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν περαιτέρω ενέργειες από τη Ρίβερ Πλέιτ ή την AFA.

Ο νεκρός νούμερο 19

Στην Αργεντινή φαίνεται ότι ελάχιστα έγιναν από τότε για τη βελτίωση της ασφάλειας. Στο Monumental, η Ρίβερ Πλέιτ αντικατέστησε τις αριθμημένες πύλες από τις οποίες οι άνθρωποι εισέρχονται και εξέρχονται από το στάδιο, οπότε παρόλο που η La Puerta 12 δεν είναι πλέον ορατή, η πύλη L είναι λίγο πολύ η ίδια.

Η φρίκη εκείνη της ημέρας δεν έχει ξεχαστεί. Μοιάζει με τη δική μας Θύρα 7, όταν στις 8 Φεβρουαρίου 1981 στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, μετά το τέλος της αναμέτρησης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ, 21 φίλαθλοι έχασαν τη ζωή τους και 54 τραυματίστηκαν.

Τα λόγια του Χουάν Κάρλος Άλομ, ο οποίος είναι γνωστός ως ο «νεκρός νούμερο 19», προκαλούν και σήμερα ανατριχίλα: «Πίστευαν ότι είχα πεθάνει και έγραψαν τον αριθμό 19 στο στήθος μου. Στο νοσοκομείο Πιβοράνο ανακάλυψαν ότι ανέπνεα. Έσπασα τη μύτη και παραλίγο να έχανα την όραση μου. Η τελευταία μου ανάμνηση προέρχεται από το τέλος του ματς. Βρισκόμουν στα σκαλοπάτια της Θύρας 12 και μετά ξύπνησα στο νοσοκομείο. Ήμουν ο νεκρός νούμερο 19».

Με πληροφορίες από Clarin και footballpink.net.

«Φεύγει» ο Νίκος Αλέφαντος

2020: Ο πρώην προπονητής και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Νίκος Αλέφαντος που το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα με την υγεία του και πεθαίνει από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 81 ετών. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία από τον Αστέρα Εξαρχείων, παίζοντας ως μεσοεπιθετικός. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς (μετέχοντας σε έναν αγώνα πρωταθλήματος), Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακό Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την ποδοσφαιρική καριέρα του. Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Κάθισε στον πάγκο κορυφαίων ελληνικών ομάδων (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕΛ), με αποκορύφωμα για εκείνον τον Ολυμπιακό, του οποίου ήταν και φίλαθλος, στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004).

2015: Ο Γκάρι Κασπάροφ, ένας από τους μεγαλύτερους σκακιστές όλων των εποχών, βρίσκεται στην Αθήνα προσκεκλημένος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και παίζει σκάκι σιμουλτανέ με 15 νεαρούς Ελληνες Πρωταθλητές 8-15 χρονών στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος. Ο Κασπάροφ συμμετέχει στο πρόγραμμα «Σκάκι στα σχολεία», το οποίο άρχισε να εφαρμόζεται πιλοτικά στην Ελλάδα το 2013, όταν το Kasparov Chess Foundation Europe σε συνεργασία με την Ένωση Σκακιστών Θεσσαλονίκης και με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το υλοποίησε σε 20 δημόσια σχολεία της Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή 500 μαθητών της πρώτης και δευτέρας δημοτικού. Ο χώρος του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος άνοιξε για το κοινό στις 21/6/2015, την ημέρα δηλαδή του θερινού ηλιοστασίου και Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής, με μια τετραήμερη σειρά εκδηλώσεων που θα ολοκληρωθούν στις 24 του μήνα.

2015: Πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών, ο κορυφαίος Έλληνας διαιτητής της υδατοσφαίρισης Λάκης Τσαντάς. Διετέλεσε 3 φορές Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Διαιτητών Πόλο, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Διαιτητών Υδατοσφαίρισης (ΣΕΔΥ), Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας της ΚΟΕ, Μέλος της ΤΕ Πόλο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (LEN). Διαιτήτευσε συνολικά 507 διεθνείς αγώνες, σε 5 Ολυμπιακούς Αγώνες (1972-1976-1980-1984-1988), σε 6 παγκόσμια πρωταθλήματα (1973-1975-1978-182-1986-1991), σε 5 ευρωπαϊκά (1975-1977-1981-1985-1987), σε 2 Μεσογειακούς Αγώνες, κλπ.

Το αργυρό στον Δημήτρη Δημητρίου

2015: Ο Δημήτρης Δημητρίου κατακτά το αργυρό μετάλλιο (και έβδομο μετάλλιο για την Ελλάδα) στον τελικό των 400μ ελεύθερο με χρόνο 3:52.57, χάνοντας για μόλις 14 εκατοστά του δευτερολέπτου το χρυσό από τον Γερμανό Paul Hentschel (3:52.43) στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού. Ο αθλητής του ΑΝΟ Αργυρούπολης συνέτριψε και το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ εφήβων (3:54.35), το οποίο είχε σημειώσει στις 27/2/2015 στον Πειραιά, κατά τη διάρκεια των χειμερινών αγώνων.

2006: Ένα πρώτο δείγμα ούρων της Marion Jones βγαίνει θετικό στην ουσία Erythropoietin στο Πρωτάθλημα Στίβου της Ιντιανάπολις. Παρότι, 3 μήνες μετά (6/9/2006) ένα δεύτερο δείγμα θα βγει αρνητικό, η Jones στις 5/10/2007 θα παραδεχτεί ότι έκανε χρήση στεροειδών και θα επιστρέψει όλα τα μετάλια που κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.

1999: Η Εθνική Ελλάδος χάνει από την Λιθουανία με 82-64 και αποκλείεται στην πρώτη φάση του 31ου Eurobasket της Γαλλίας για πρώτη φορά από το 1983 μετά από 3 συνεχόμενες ήττες.

Η αποχώρηση του Μπαρέζι

1997: Ο αμυντικός Φράνκο Μπαρέζι ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών. Στα 20 χρόνια της καριέρας του αγωνίστηκε σε μία μόνο ομάδα, στη Μίλαν, που απέσυρε και την φανέλα του με τον νούμερο 6, με την οποία κατέκτησε κάθε δυνατό τίτλο. Επίσης, είχε 81 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Ιταλίας.

1986: Η ΑΕΚ και ο Ηρακλής παίζουν για την τρίτη θέση στην βαθμολογία και τη συμμετοχή στο UEFA. Οι φιλοξενούμενοι, διαμαρτυρόμενοι για τη μη τιμωρία της ΑΕΚ στις Σέρρες σε υπόθεση δωροδοκίας, διακωμωδούν τον αγώνα. Προφασιζόμενοι τραυματισμούς αποχωρούν ένας-ένας και ο αγώνας διακόπτεται στο 54ο λεπτό υπέρ της ΑΕΚ.

1982: Ο Juan Antonio Samaranch εγκαινιάζει το Ολυμπιακό Μουσείο στη Λωζάνη και 11 χρόνια μετά, το 1993, την ίδια μέρα στην ίδια πόλη θα εγκαινιάσει το νέο Ολυμπιακό Μουσείο εορτάζοντας παράλληλα και τα 99 χρόνια της ΔΟΕ.

1902: Το όνομα “Mercedes” υιοθετείται σαν εμπορικό όνομα αλλά νομικά θα δηλωθεί στις 26 Σεπτεμβρίου. Το όνομα ανήκει στην 12χρονη κόρη του Emil Jellinek, ο οποίος το 1899 κέρδισε τον αγώνα Tour de Nice με ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο 23 ίππων της Daimler με την ονομασία Mercedes. Μετά την νίκη του παρήγγειλε 36 αυτοκίνητα πληρώνοντας 550.000 μάρκα. Ο Jellinek θα πάρει άδεια να αλλάξει το επίθετό του σε Jellinek-Mercedes, πρώτη φορά που πατέρας παίρνει το όνομα της κόρης του.

1894: Γίνεται στη Σορβόνη το Α’ Διεθνές Συνέδριο Αντιπροσώπων των Αθλητικών Διοργανώσεων και ιδρύεται η ΔΟΕ. Ο Pierre de Coubertin επιτυγχάνει ομόφωνη απόφαση για την αναβίωση του θεσμού των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκπρόσωπος της Ελλάδας στο συνέδριο είναι ο Δημήτριος Βικέλας.

1771: Ο Jose Candido Exposito γίνεται ο πρώτος ταυρομάχος στην ιστορία που σκοτώνεται από ταύρο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News