Οι Ολυμπιακοί των σπουδαίων ιστοριών

Δεν θα είναι ελλιπείς τρόμου οι Ολυμπιακοί του Τόκιο. Οι αθλητές, που είτε έχουν φτάσει είτε βρίσκονται στο δρόμο για την πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν απλώς την ηχώ από τα παρακαλετά και τις διαμαρτυρίες των Ασιατών στη ΔΟΕ ώστε να ματαιωθεί η διοργάνωση, αλλά την καθημερινή ενημέρωση για τα κρούσματα. «Ένας αθλητής βγήκε θετικός», «δύο αθλητές βγήκαν θετικοί», «ο αθλητής δεν ταξίδεψε με την υπόλοιπη αποστολή», «έγιναν τεστ σε όλη την αποστολή, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει άλλο κρούσμα».

Το μεγαλύτερο αθλητικό και κοινωνικό δρώμενο στην Ιστορία γίνεται με το ζόρι σε μονή χρονιά, αλλά, από τη στιγμή που την προηγούμενη Παρασκευή, 23 Ιουλίου, συνέβη η πιο αγχωτική και σιωπηλή τελετή Έναρξης όλων των εποχών, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.

Οι σημερινοί ήρωες θα έχουν αντικατασταθεί από τους υπερβατικούς αθλητές που θα βρεθούν στην κορυφή δίχως να αναμένονται, αλλά ήδη υπάρχουν ιστορίες που δημιουργούν προσμονή. Η πραγμάτωσή τους θα ολοκληρώσει την αφήγηση. Ασφαλώς δεν καλύπτονται όλες, όμως παρατίθενται 13, για να… ξορκιστεί με ομοιοπαθητική η πανδημική γκαντεμιά. Η μία από αυτές έχει ήδη αναχθεί στο παρελθόν, αλλά αφήνεται για… μουσειακούς λόγους.

Οι σκυτάλες στην κολύμβηση

Δεν εξαρτάται απολύτως από τον Κέιλεμπ Ντρέσελ ο στόχος των εφτά χρυσών

Υπάρχουν πάρα πολλές ιστορίες στην κολύμβηση: η διαδρομή της σπουδαίας Κέιτι Λεντέκι προς την κορυφή στις μεγάλες αποστάσεις (και ο ανταγωνισμός με την Αριάρνε Τίτμους), τα 50μ. της Σιμόν Μάνιουελ, η επιστροφή της «βασίλισσας» Γιούλια Εφίμοβα, σχεδόν έξι χρόνια μετά την ιστορία της με το ντόπινγκ, για την οποία την κατακρεούργησαν κυρίως οι Αμερικανοί, και η κόντρα της με τη Λίλι Κινγκ, οι μόλις 17 κολυμβήτριες που θα λάβουν μέρος στα 200μ. πεταλούδα, η επιστροφή του Φλοράν Μανοντού στα σπριντ. Καμία, όμως, όπως η προσπάθεια του Κέιλεμπ Ντρέσελ να πάρει εφτά χρυσά μετάλλια και να ισοφαρίσει το επίτευγμα του Μαρκ Σπιτς από το Μόναχο, το 1972.

Το όνειρο μπορεί να εξατμιστεί γρήγορα. Μπορεί να θυμηθεί κάποιος πώς, μέσω του άθλου του Τζέισον Λίζακ το 2008, στα 4Χ100μ. ελεύθερο, ο Μάικλ Φελπς έμεινε ζωντανός στο κυνήγι των οκτώ, στο Πεκίνο. Ο Ντρέσελ, που θα πάρει μέρος σε τρία ατομικά, τα 50μ. και 100μ. ελεύθερο και τα 100μ. πεταλούδα, έχει τέσσερις σκυτάλες. Η πρώτη εξ αυτών, τα 4Χ100μ. ελεύθερο, που λογίζεται ως η «μπλε κορδέλα» των αγωνισμάτων, έγινε μόλις στις 25 Ιουλίου και οι Αμερικανοί καθάρισαν εύκολα, με εκείνον να κομπλά πρώτος. Αυτό ήταν ένα μακρύ βήμα. Οι άλλες τρεις θα είναι τα 4Χ200μ. ελεύθερο, τα 4Χ100μ. μεικτή ομαδική και τα 4Χ100μ. μεικτή ομαδική Ανδρών και Γυναικών.

Οι δίδυμες στο βάθρο της Ρυθμικής

Οι Αβιέρινα στο τέλος της τετραετίας και η απειλή από το Ισραήλ

Τα καταπληκτικά πιασίματα των κορινών από την Ντίνα και την Αρίνα Αβιέρινα κυριάρχησαν σε αυτόν τον ολυμπιακό κύκλο. Οι δίδυμες θα εκπροσωπήσουν τη Ρωσία στο ατομικό της Ρυθμικής στο Τόκιο και για την αρχιέρεια (ενδεχομένως με όχι… ορθόδοξη υπομονή και αγάπη) Ιρίνα Βίνερ, η ανάγκη να κατακτήσει η μία από τις δύο το χρυσό και η άλλη να είναι στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, είναι επιτακτική. Στη Ρωσία ακούγεται ότι η Ντίνα απαίτησε την Αρίνα για να πάει στους Ολυμπιακούς. Πράγματι, από τα μέσα του κύκλου κατέστη εμφανές, μέσω μιας πρέζας σαπουνόπερας, ότι η Αλεξάντρα Σολντάτοβα δεν πρόκειται να προτιμηθεί, η Ντάρια Τρουμπνίκοβα.. εξαφανίστηκε, ενώ η Λάλα Κραμαρένκο, που ήγειρε αξιώσεις, παρέμεινε στη Μόσχα.

Από το 2000, η Βίνερ, που έχει κατηγορηθεί πλειστάκις για μεθόδους που δεν συνάδουν με τα ολυμπιακά ιδεώδη, όπως στην προσπάθεια της Ουκρανής Άννα Μπεσόνοβα να πάρει το χρυσό μετάλλιο στo σύνθετο ατομικό στην Πάτρα, το 2007, όταν την άφηναν να στέκεται πάνω από τους κριτές και να τους επηρεάζει, βλέπει τα δικά της κορίτσια να κατακτούν τις ολυμπιακές κορυφές: στο Σίδνεϊ ήταν η Γιούλια Μπαρτούνκοβα, με τρίτη την ευνομούμενή της, Αλίνα Καμπάεβα. Στην Αθήνα ήταν η αξιαγάπητη Ουζμπέκα από την Τασκένδη, με δεύτερο το αιθέριο πλάσμα με το ονοματεπώνυμο Ιρίνα Τσάτσινα. Το 2008 και το 2012 είχε έρθει η σειρά της ενδεχομένως κορυφαίας ρυθμικής γυμνάστριας όλων των εποχών, Ζένια Κανάεβα, να κατακτήσει ισάριθμα χρυσά. Στο Πεκίνο δεν είχε συμπατριώτισσά της παρέα στο βάθρο, αλλά στο Λονδίνο η καλή φίλη της, πλην σκληροπυρηνική Ντάρια Ντμίτριεβα, στάθηκε στο δεύτερο σκαλί.

Στο Ρίο, ένα λάθος της Γιάνα Κουντριάφτσεβα στις κορίνες, με τη λήξη του προγράμματός της, έδωσε την ευκαιρία στη Μαργκαρίτα Μαμούν να την προσπεράσει και να πάρει το χρυσό.

Τώρα, είναι οι δίδυμες: η Ντίνα μοιάζει να ξεχωρίσει, αλλά δεν θα είναι εύκολο. Η απειλή έχει καταγωγή από το Ισραήλ και λέγεται Λίνοϊ Άσραμ: η 22χρονη στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2020 στο Κιέβο, στο σύνθετο ατομικό, με τη Ρωσία πάντως, λόγω των συνθηκών, να απουσιάζει από τη διοργάνωση του περασμένου Νοεμβρίου.

Ο Κιπτσόγκε στον Μαραθώνιο

Οι δύο αποκλεισμένοι και τα παπούτσια

O τραυματισμός του Μο Φάρα και ο αποκλεισμός που προσιδιάζει σε σκάνδαλο του Κενενίσα Μπεκέλε, με απόφαση, μάλιστα, της Ομοσπονδίας της Αιθιοπίας, άφηνουν τον Έλιουντ Κιπτσόγκε μόνο του, ώστε να πάρει το χρυσό μετάλλιο στην κούρσα των 42.195 μέτρων, στις 8 Αυγούστου. Λόγω του συνδυασμού ζέστης και υγρασίας, ο Μαραθώνιος θα γίνει στο λιγότερο εφιαλτικό Σαπόρο και ο Κιπτσόγκε είναι ο μόνος που έχει κατέβει τις 2 ώρες στην απόσταση, έστω κι αν πολλοί διατείνονται ότι εκείνη η διαδρομή στη Βιέννη, την οποία έτρεξε σε 1 ώρα 59.40, ήταν φτιαγμένη για να γίνει αυτό, δίχως δυσκολίες.

Ο Κιπτσόγκε εκπροσωπεί τα παπούτσια της ΝΙΚΕ, με τον άνθρακα, για τα οποία είχαν γίνει μέχρι και συσκέψεις. Υπήρξε μια κατηγορία γιατρών και ειδικών που ισχυριζόταν με πυγμή ότι η βοήθεια που δίνουν τα συγκεκριμένα υποδήματα στους δρομείς πρέπει να λογίζεται ως απαγορευμένη ουσία, αφού πρόκειται για παπούτσια δημιουργημένα ώστε να ρίχνουν χρόνους με όχι ακριβώς σύννομα μέσα. Η ΔΟΕ αποφάνθηκε, στις αρχές του 2020, ότι δεν είναι δυνατόν να απαγορευθούν παπούτσια που χρησιμοποιούν αθλητές κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών, οπότε περισσότερο ενδιαφέρον, στο πλασάρισμα, θα έχει ποια εταιρεία εκπροσωπούν, παρά τα ίδια τα πρόσωπα.

Το ίδιο συμβαίνει και στις γυναίκες, με την Μπρίγκιτ Κόσγκεϊ, που φυσικά εκπροσωπείται από (ή εκπροσωπεί τη) ΝΙΚΕ, να είναι η κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στην κλασική διαδρομή του Σικάγου, την ίδια ημερομηνία που το έκανε ο Κιπτσόγκε, και το αδιαφιλονίκητο φαβορί.

Οι σιαμαίες ψάχνουν το πέμπτο χρυσό

Σου Μπερντ και Ντιάνα Τουράσι αποχωρούν οριστικά μετά το Τόκιο

Από το 2003 μαζί, με την Τουράσι «freshman» στο κολέγιο που τώρα σκιαγραφείται ως η μεγαλύτερη αυτοκρατορία στο μπάσκετ Γυναικών, το Κονέκτικατ του θρυλικού Τζίνο Ορίμα, τα δύο κορίτσια έχουν πάρει ήδη μέρος σε τέσσερις Ολυμπιακούς. Η Μπερντ, που αποφασίστηκε να είναι σημαιοφόρος της αμερικανικής αποστολής, και η Τουράσι, αντίπαλοι στο WNBA, συμπαίκτριες στο πρωτάθλημα της Ρωσίας, η πρώτη με τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης και η δεύτερη με έξι, ξεκίνησαν στην Αθήνα, όταν η «White Mamba» ήταν στην πρώτη χρονιά της στο WNBA και διένυσαν όλη την πορεία ως εδώ, αήττητες κι ωραίες: Πεκίνο, Λονδίνο, Ρίο.

Αν και υπήρχε αμφιβολία από τις ίδιες, η ομοσπονδία των ΗΠΑ τις περιέκλεισε στην ομάδα που κοουτσάρει η Ντον Στάλεϊ -και μάλιστα άφησε έξω τη Νιέκα Ογκουμίκε, η οποία έγινε η πρώτη MVP κανονικής σεζόν στο WNBA που μένει έξω από ρόστερ της Εθνικής. Μάλιστα, τόσο εκείνη όσο και η αδελφή της, Τσίνεϊ, αλλά και η Ελίζαμπεθ Ουίλιαμς, υπέβαλαν έφεση την προηγούμενη Παρασκευή, 16 Ιουλίου, ώστε να αποκτήσουν ολυμπιακή διαθεσιμότητα και να ενισχύσουν την εθνική ομάδα της Νιγηρίας! Δυστυχώς δεν έγινε δεκτή, αν και θα ήταν εξαιρετικό το αντίθετο, αφού στις 27 Ιουλίου η αφρικανική ομάδα θα αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ, στην πρεμιέρα της στο ολυμπιακό τουρνουά.

Το καμπανάκι ήρθε από την πρώτη ήττα στο φιλικό με την Αυστραλία, που απουσίαζε η Τουράσι, αλλά αυτό δεν αλλάζει τη γενική εικόνα: η πλέον εγκεφαλική πόιντ γκαρντ του μπάσκετ και εκείνη που λογίζεται ως GOAT τελειώνουν την κοινή διαδρομή τους και θέλουν να γίνουν οι πρώτες που θα έχουν κατακτήσει πέντε χρυσά ολυμπιακά μετάλλια σε ομαδικό σπορ.

Ο Μα Λονγκ στη σφαίρα του θρύλου

Ήδη κορυφαίος, αλλά με μια τεράστια πρόκληση μπροστά του

Μόνο ο Γιαν Όβε Βάλντνερ, ο μυθικός Σουηδός, βρίσκεται στην παρέα του ως εκείνοι που έχουν κάνει το Γκραν Σλαμ στην επιτραπέζια αντισφαίριση: Χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, χρυσό σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Παρ’ όλα αυτά, στην περίπτωση του Κινέζου Μα Λονγκ, που ήταν ο δυνάστης του ατομικού στους Ολυμπιακούς του Ρίο, υπάρχει μια κυριαρχία διαρκείας. Δεν είναι τυχαία ούτε το «Δικτάτωρ» ούτε το «Δράκος», προσωνύμια που τον χαρακτηρίζουν.

Έμεινε 64 διαδοχικές εβδομάδες στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης και κέρδισε 35 συνεχόμενα σετ σε μεγάλες διοργανώσεις. Μαζί, έχει το ρεκόρ με τους 28 τίτλους στα Τουρ της ITTF. Λογίζεται ήδη ως ο κορυφαίος όλων των εποχών, αλλά, μπαίνοντας πια ως το νούμερο 3 στο Μητροπολιτικό Γυμναστήριο του Τόκιο, ο Λονγκ πρέπει, ξανά, να κάνει κάτι που δεν έχει γίνει: να κατακτήσει το δεύτερο διαδοχικό χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.

Το τουρνουά Ανδρών στο τένις

Ένας μυθολογικός αστερίσκος

Για αυτό, έχει υπάρξει προγενέστερο κείμενο. Ο Νόβακ Τζόκοβιτς έχει πλειστάκις αποδείξει ότι λατρεύει τη Σερβία, γι’ αυτό και ακόμα κι αν το 2021 ήταν μία κακή χρονιά για αυτό, θα έκανε ό,τι ήταν δυνατόν προκειμένου να κάνει τους συμπατριώτες του περήφανους.

Πολλώ δε μάλλον τώρα, που έχει κατακτήσει τα τρία πρώτα Major της χρονιάς, το Αυστραλιανό Όπεν, το Ρολάν Γκαρός και το Γουίμπλεντον και που ο Ρότζερ Φέντερερ και ο Ράφα Ναδάλ ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους. Αν τα καταφέρει, θα του απομείνει μόνο το US Open, ώστε να ολοκληρώσει το Golden Slam και να ισοφαρίσει αυτό που έκανε η Στέφι Γκραφ, το 1988, με τη διαφορά ότι το Major της Νέας Υόρκης, τότε, έγινε πριν τους Ολυμπιακούς.

Η Σέλι Αν Φρέιζερ στο προσπέρασμα της Φλο-Τζο

O τζαμαϊκανός θρύλος και οι απειλές

Το… χρονόμετρο τρελάθηκε: 10.63 έγραψε. Δεν το έκανε άλλη, από τη Σέλι-Αν Φρέιζερ, την ταχύτερη εν ζωή σπρίντερ στην ιστορία. Η Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ αποδήμησε προ 13ετίας, μόλις στα 39 της, και παίρνοντας, μάλλον μαζί της πολλά μυστικά και αλήθειες, όμως το 10.49 της στα ολυμπιακά τράιαλ του 1988, παραμένει ο ταχύτερος χρόνος που έγινε ποτέ. Η Σέλι-Αν, παρ’ όλα αυτά, επιζητεί ένα χρυσό μετάλλιο στο κατοστάρι, στους τέταρτους Ολυμπιακούς Αγώνες της. Έχει ήδη δύο, το 2008 στο Πεκίνο και το 2012 στο Λονδίνο, οπότε αυτή η νέα πρόκληση, αφού κιόλας έχει γευτεί τη χαρά της μητρότητας, μαζί με το σαββατικό της από τους στίβους, είναι η μεγαλύτερη της καριέρας της.

Η Φρέιζερ έχει τέσσερα χρυσά στο κατοστάρι στα τέσσερα τελευταία Παγκόσμια που έχει μετάσχει, από το 2009 στο Βερολίνο στο 2019 στην Ντόχα, με την εξαίρεση του Λονδίνου το 2017, ενώ το 2016, στους Ολυμπιακούς του Ρίο, έμεινε τρίτη, πίσω από τη συμπατριώτισσά της, Ιλέιν Τόμπσον, και την Αμερικανίδα Τόρι Μπόουι. Ήταν μία εικόνα πολύ σπάνια, αφού δεν είναι μόνο η αίσθηση ότι θα βρει τον τρόπο να νικήσει, το κάνει κιόλας. Συνολικά έχει 2 χρυσά, 3 ασημένια (στις σκυτάλες 4Χ100μ. το 2012 και το 2016) και ένα χάλκινο σε Ολυμπιακούς και 9 χρυσά και 2 ασημένια (στις σκυτάλες 4Χ100μ. (το 2007 και το 2011) σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

Ο ανταγωνισμός, βεβαίως, είναι… βαρύς: Η Τόμπσον έχει κάνει φέτος 10.71, το δεύτερο καλύτερο χρόνο στον κόσμο, ενώ η ιδιαίτερη Αμερικανίδα Σα’Κάρι Ρίτσαρντσον, 10.72. Η τελευταία αποβλήθηκε λόγω μαριχουάνας και δεν θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς. Ο τελικός της 30ής Ιουλίου θεωρείται, αυτήν τη στιγμή, πιο συναρπαστικός από τον αντίστοιχο των Ανδρών, μία μέρα μετά, παρά την προοπτική της συμμετοχής του 39χρονου Τζάστιν Γκάτλιν, που δεν παραδίνεται, και με φαβορί τον Τρέιβον Μπρόμελ, επίσης Αμερικανό. Είναι, προφανώς, περιττό να ειπωθεί πόσο λείπει από τα σπορ η παρουσία του τρισμέγιστου Γιουσέιν Μπολτ…

Η οφειλή του Κιούρεκ προς την Πολωνία

Μετά τα Παγκόσμια, το χρυσό ολυμπιακό

Όλοι ξέρουν την ιστορία της ομάδας που δεν τα παρατούσε ποτέ, στην Πολωνία. Ήταν οι «χρυσοί» ολυμπιονίκες στο βόλεϊ Ανδρών, η ομάδα που έπαιξε τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια της στα πέντε σετ, όταν στο άθλημα έπρεπε να κάνεις αίτηση με χαρτόσημο στο ΙΚΑ Πατησίων για να πάρεις πόντο. Οι Σοβιετικοί προηγήθηκαν 2-0 στον τελικό του Μόντρεαλ και 15-14 στο τέταρτο σετ και εκείνη η Πολωνία έγινε η πρώτη ομάδα στην ολυμπιακή ιστορία, μέχρι τη Ρωσία το 2012, που γύρισε παιχνίδι από match ball εναντίον της.

Τώρα, επιστρέφουν για το νέο αίμα. Με το διαγώνιο Μπάρτος Κιούρεκ να παίρνει το βραβείο του MVP στο πρόσφατο Nations League, που οι Πολωνοί ηττήθηκαν 3-2 από τη «χρυσή» ολυμπιονίκη Βραζιλία, με το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2018 στο τσεπάκι, οι «χάλκινοι», δίχως τον 32χρονο διαγώνιο, του Ευρωβόλεϊ του 2019, έχουν την πεποίθηση ότι είναι η κορυφαία ομάδα στη διοργάνωση. Ιταλοί, Αμερικανοί και Γάλλοι, πλην της «σελεσάο», θα στήσουν τα δικά τους εμπόδια, για να μην τους αφήσουν να διακριθούν, το ίδιο και οι Ρώσοι, που βέβαια δεν θα παίξουν με το έμβλημα στη φανέλα, αλλά ως ολυμπιακή ομάδα, κι αυτό τους κάνει πιο αποφασισμένους. Το έδειξαν, άλλωστε: την ήττα-σοκ στην πρεμιέρα, από το Ιράν, διαδέχθηκε ένα πειστικό 3-0 επί της Ιταλίας τη δεύτερη αγωνιστική.

Οι Αμερικανές (και μία Ελληνίδα) στο δρόμο για το τρίτο διαδοχικό

Η κυριαρχία της ομάδας πόλο Γυναικών των ΗΠΑ συνεχίζεται

Από το γκολ της Ιβέτ Χίγκινς στο τελευταίο δευτερόλεπτο των Ολυμπιακών του Σίδνεϊ στις ήττες από την Ιταλία στην Αθήνα και την Ολλανδία στο Πεκίνο, η εθνική ομάδα των ΗΠΑ διένυσε μακρά πορεία ώστε να δώσει τη χαρά στη θρυλική Μπρέντα Βίλα να φύγει ως «χρυσή» ολυμπιονίκης.

Τώρα, οι ΗΠΑ είναι στο Τόκιο ως οι νικήτριες των δύο τελευταίων χρυσών μεταλλίων, σε Λονδίνο και Ρίο, των τριών τελευταίων Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων και η ομάδα που έχει ξεμακρύνει την απόσταση από κάθε άλλη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στο ποδοσφαιρικό τουρνουά και τις παγκόσμιες πρωταθλήτριες, που ήταν ουσιαστικά εκείνες, μέσω της Μέγκαν Ράπινο και της Άλεξ Μόργκαν, που ήγειραν το θέμα των άνισων αμοιβών μεταξύ επαγγελματιών Ανδρών και Γυναικών, αλλά στην Ελλάδα καλό θα είναι να έχουμε το… νου μας: η Στεφανία Χαραλαμπίδη, κόρη του παλαίμαχου του πόλο, Μπάμπη, ίσως γίνει η πρώτη Ελληνίδα που θα πάρει χρυσό μετάλλιο σε ομαδικό σπορ.

Όταν είχε έρθει η ώρα της επιλογής, η Στεφανία διάλεξε τις ΗΠΑ, στις οποίες σπούδασε, φεύγοντας από την Ελλάδα και, παρά την προσπάθεια να πειστεί για να επιστρέψει στην Εθνική, κάτι που έκανε στο Παγκόσμιο του 2015, διατήρησε την αρχική γνώμη της, παρ’ ότι ήξερε ότι η δίδυμη αδελφή της, Ιωάννα, δύσκολα θα φορούσε το σκουφάκι με την αστερόεσσα. Η Στεφανία, μάλιστα, θα επαναπατριστεί το χειμώνα για να παίξει για λογαριασμό του Εθνικού.

Στα χνάρια του Λιν Νταν

Ο Τσεν Λονγκ ψάχνει το δεύτερο διαδοχικό του στο μπάντμιντον

Στους 14 αθλητές μπάντμιντον που ανακοίνωσε η Κίνα για το Τόκιο βρίσκεται και ο Τσεν Λονγκ. Πριν πέντε χρόνια, όταν ο Λιν Νταν πήγαινε για το τρίτο συνεχόμενο χρυσό του, ο Μαλαισιανός Λιν Τσονγκ Γουέι τον έβγαλε εκτός και ο Δανός Βίκτορ Άξελσεν ολοκλήρωσε στο μικρό τελικό τη μεγάλη έκπληξη, αφήνοντάς τον εκτός βάθρου. Ο Τσεν Λονγκ ήταν εκείνος που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του και τώρα θέλει να το ξανακάνει, ώστε να επαναλάβει το κατόρθωμα του ενδεχομένως πιο διάσημου παίκτη του αθλήματος.

Ο Τσεν έχει δύο χρυσά σε Παγκόσμια, αλλά πριν τους Ολυμπιακούς του Ρίο, ωστόσο το κίνητρο του 32χρονου, που έχει να κατακτήσει τίτλο από το γαλλικό Όπεν του 2019, είναι ισχυρό και τον καθιστά το μαύρο άλογο στη διοργάνωση. Οι Κινέζοι έχουν κατακτήσει τα τέσσερα από τα πέντε τελευταία χρυσά στο ατομικό Ανδρών, με τον Ινδό Τοφίτ Ινταγιάτ να τους «χαλά τη συνταγή» στην Αθήνα, και το ίδιο συμβαίνει και στο ατομικό Γυναικών, που στο Ρίο η Ισπανίδα Καρολίνα Μάρτιν πέτυχε έναν περιφανή θρίαμβο, το πρώτο χρυσό Ευρωπαίου στις εφτά ολυμπιακές εκδόσεις του αγωνίσματος.

Η τελευταία (;) συμμετοχή της Τσουσοβίτινα και η Μπάιλς

Οι όγδοοι Ολυμπιακοί της Ουζμπέκας

Η κυριαρχία της Σιμόν Μπάιλς στη Στουτγάρδη, για το Παγκόσμιο Πρωταθλημα του 2019, με τα έντε μετάλλια σε έξι αγωνίσματα, δεν έκρυψε την αληθινή ηρωίδα της διοργάνωσης: η Οκσάνα Τσουσοβίτινα ήταν μόλις… 43 όταν έμαθε ότι το πλασάρισμά της στην πρώτη εικοσάδα τής έδωσε την πρόκριση για το σύνθετο ατομικό στους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Η εμφάνισή της ήταν εντυπωσιακή, παρ’ ότι η πρόκριση δεν ήρθε, και ο, πλέον, «χρυσός» ολυμπιονίκης με τη Ρωσία, Αρτούρ Νταλαλογιάν, την αποχαιρέτησε με αυτό: «Όχι αντίο, Οκσάνα. Τα λέμε».

Για να δοθεί ένα ενδεικτικό παράδειγμα, η Τσουσοβίτινα γεννήθηκε πριν δοθεί το πρώτο ολυμπιακό δεκάρι στην ιστορία της ενόργανης γυμναστικής, στη Νάντια Κομανέτσι, για τους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ. Η ταυτότητά της γράφει 19 Ιουνίου 1976. Προπονήτριά της είναι η Σβετλάνα Μπογκίνσκαγια, με την οποία γνωρίζεται από το 1989! Ήταν συναθλήτριες και η τελευταία συνήθιζε να σκέφτεται ότι η Οκσάνα «αν και δεν είχε την απαιτούμενη χάρη, είχε αντοχή, είχε ταχύτητα, είχε δύναμη και δεν έμοιαζε ποτέ κουρασμένη. Υπήρχε μια αμαρτία σε αυτήν τη γυμνάστρια. Ήμουν καταγοητευμένη».

Την ώρα που ο τηλεοπτικός φακός θα εστιάζει στην προσπάθεια των Αμερικανίδων για το τρίτο διαδοχικό χρυσό στο σύνθετο ομαδικό και στο αν η Μπάιλς θα δοκιμάσει τις περίφημες ασκήσεις της στη δοκό, το έδαφος και το άλμα, η Τσουσοβίτινα, μητέρα ενός παιδιού 22 ετών, είπε το αντίο που ο Νταλαλογιάν δεν ήθελε να ακούσει στον τάπητα. Αλλά δεν της είναι και κάτι να αλλάξει γνώμη…

Η Λόρελ Χάμπαρντ και το θέμα των τρανς αθλητριών

Γράφει τη σελίδα του είδους της στην άρση βαρών η Νεοζηλανδή

Είναι 43, Νεοζηλανδή και τρανσέξουαλ: η Λόρελ Χάμπαρτ θα γίνει η πρώτη που θα πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς, στο αγώνισμα της άρσης βαρών, τη Δευτέρα 2 Αυγούστου. Για να φτάσουν η σπέκουλα και οι διαφωνίες των προηγούμενων χρόνων στο τέλος τους φαίνεται πως είναι απαιτούμενη ακόμα αρκετή διαδρομή, αλλά η επιστήμη αποφαίνεται πως η διαφορά μιας τρανσέξουαλ αθλήτριας από κάποια που δεν έχει προβεί σε αλλαγή φύλου δεν υπάρχει, ειδικά όταν η αφαίρεση των γεννητικών οργάνων έχει γίνει από μικρή ηλικία.

Η Χάμπαρντ παίρνει μέρος και για τη δικαίωση της ποδηλάτριας, Κρίστεν Γουόρλεϊ, που έπειτα από εξέταση δεν την άφησαν να εκπροσωπήσει τον Καναδά στους Ολυμπιακούς του 2008. Είναι μόλις 15η στον κόσμο στην κατηγορία της, τα +87κ., οπότε η συμμετοχή της έγκειται στο πλαίσιο μιας συμφιλίωσης, αφού οι περισσότερες γυναίκες αθλήτριες συμφωνούν στο να μη νιώθουν απόβλητα οι τρανσέξουαλ: σημασία έχει να κάνεις αυτό που αγαπάς -και να μην στο απαγορεύουν.

O μύθος Τέντι Ρινέρ ψάχνει το τρίτο συνεχόμενο

Το αισθητικό ισοδύναμο του Αλεξάντερ Καρέλιν στο τζούντο

Την ώρα που οι τζουντόκα στην αποστολή της Βραζιλίας ψάχνονται, μετά τα 8 θετικά κρούσματα κορονοϊού στο ξενοδοχείο που διαμένει, ο Γάλλος Τέντι Ρινέρ προετοιμάζεται για να κάνει ό,τι ο Αλεξάντερ Καρέλιν στην ελληνορωμαϊκή πάλη: να πάρει το τρίτο διαδοχικό χρυσό ολυμπιακό μετάλλιό του στο τζούντο.

Ο «Τέντι Μπέαρ» είναι απίστευτος: Από τότε που έγινε επαγγελματίας, το 2007, έχει ηττηθεί στους Ολυμπιακούς του 2008 και στο Παγκόσμιο του Τόκιο (οπότε είναι η ευκαιρία να ξορκίσει την κατάρα της πόλης) το 2010, αν και πήρε το χρυσό στην κατηγορία άνω των 100κ., σε μεγάλες διοργανώσεις. Από τότε και μέχρι σήμερα έχει ηττηθεί μία φορά… συνολικά, στο Γκραν Σλαμ του Παρισιού το 2020, από τον Ιάπωνα Κοκόρο Καγκέουρα. Ο Ρινέρ «έτρεχε» ένα σερί 154 αγώνων χωρίς ήττα, με 10 χρυσά σε Παγκόσμιο και 5 σε Ευρωπαϊκό. Συνδεθείτε με το Nippon Budokan, διότι την τελευταία μέρα του Ιουλίου, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το αγώνισμα θα ζήσει μια ιστορική στιγμή.