Eθνική μπάσκετ: Η διάκριση στο Eurobasket περνάει από τα χέρια Καλάθη και Σλούκα
Νικ Καλάθης και Κώστας Σλούκας θα κληθούν να τα βγάλουν πέρα με ορισμένους από τους κορυφαίους γκαρντ που έχουμε δει ποτέ σε Eurobasket. Κι από τη δική τους παρουσία θα εξαρτηθούν πολλά για την πορεία της εθνικής…
Καλός, μέγας ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, συνήθως ωστόσο οι μεγάλες διοργανώσεις κρίνονται από τους κοντούς. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στα τελευταία 15 χρόνια, ΜVP των Ευρωμπάσκετ ήταν οι διάφοροι Ντράγκιτς, Πάρκερ και Ναβάρο, τη εξαιρέσει του Πάου Γκασόλ.
Η Εθνική Ελλάδας έχει την τύχη να διαθέτει δύο κορυφαίους πόιντ γκαρντ στα πρόσωπα των Νικ Καλάθη και Κώστα Σλούκα, όπως και την ατυχία να τους έχει χρησιμοποιήσει ελάχιστα μαζί αυτό το καλοκαίρι. O δεύτερος πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα του Αυγούστου στα πιτς, μα φουλάρει για να βοηθήσει στο Μιλάνο και, κυρίως, στο Βερολίνο.
Δημιουργία, σκοράρισμα και… αγχωτική επανάληψη
Πίσω στο 2019, η αποστολή της Εθνικής είχε πετάξει για την Κίνα δίχως τον… Σλούκα. Ο τότε παίκτης της Φενερμπαχτσέ είχε υποστεί αιμάτωμα και θλάση στο γαστροκνήμιο στην αναμέτρηση με την Ιταλία για το τουρνουά «Ακρόπολις» και έδωσε μάχη με τον χρόνο ώστε να προλάβει το μεγάλο ραντεβού. Σας θυμίζει κάτι; Ενσωματώθηκε την ύστατη στιγμή στην ομάδα του Θανάση Σκουρτόπουλου στη Ναντζίνγκ και είχε 9,8 πόντους και 4,6 ασίστ στο Μουντομπάσκετ.
Ελλείψει κλασικού σούτινγκ γκαρντ πλην Γιαννούλη Λαρεντζάκη, έπαιζε γύρω στα 15 λεπτά μαζί με τον Καλάθη των 13,4 πόντων και 5,4 ασίστ. Στους περισσότερους αγώνες, όμως, δεν απέδωσαν ταυτόχρονα καλά. Παρόντος φέτος Τάιλερ Ντόρσεϊ (και χώρια από τη σταδιακή αγωνιστική ένταξη του ανέτοιμου Σλούκα), η συνύπαρξή τους θα είναι μικρότερη χρονικά. Θα δούμε όμως και σχήματα με τους δύο πολύπειρους «άσους».
Ως γνωστόν προσφέρουν τελικές πάσες με τη σέσουλα, ο Νικ και εξαιρετική άμυνα (ακόμα κι όταν στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων μένει με αντίπαλο ψηλό), ο Κώστας και συνεπές σκοράρισμα από μέση και μακρινή απόσταση. Ο τελευταίος απέκτησε το οστικό οίδημα στη Σερβία, πάνω που έβρισκε ρυθμό (έχοντας χάσει το ξεκίνημα της προετοιμασίας και τα πρώτα ματς) με τους 21 πόντους κόντρα στη Γεωργία στο «Ακρόπολις».
Ο νέος «άσος» της Φενερμπαχτσέ, από την πλευρά του, εμφανίστηκε βαρύς και ασυνήθιστα επιρρεπής στο λάθος αυτό το καλοκαίρι, με κορυφή του παγόβουνου την αρνητική εμφάνισή του στο Βελιγράδι – όπου ήταν και κακός αμυντικά. Στο 85-68 επί του Βελγίου όμως ήταν καταπληκτικός (12-5-4, με κλεψίματα) και ξέρει πότε να φέρνει τον εαυτό του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Στον άτυπο τελικό με την Τσεχία προ τριετίας, ήταν συγκινητικός με 27άρα και από 6 ριμπάουντ και ασίστ…
Σλοβενική «επιστροφή», σερβικό ταλέντο, γερμανική μηχανή
Ρίχνοντας μια ματιά στα ρόστερ των άλλων ομάδων στο Ευρωπαϊκό που αρχίζει σε τέσσερις χώρες, διαπιστώνουμε πως ουκ ολίγες, ακόμα και με βαριά ονόματα ανάμεσά τους, έχουν λειψανδρία αστέρων στην περιφέρεια. Εξ ου και ολόκληρη Ισπανία εξισπάνισε (sic) τον Λορένζο Μπράουν, η Κροατία τον Τζαλίν Σμιθ κοκ. Η «ρόχα», των ατυχιών με τους Ρούμπιο και Γιουλ (και της απόσυρσης του Ροντρίγκεθ), έφερε άρον-άρον πίσω τον ανέτοιμο «άσο» Αλμπέρτο Ντίαθ (…), η «χρβάτσκα» δεν διαθέτει καν κλασικό «δυάρι».
Το καλύτερο στα χαρτιά περιφερειακό δίδυμο έχουν οι Σλοβένοι με Λούκα Ντόντσιτς και Γκόραν Ντράγκιτς, με τον δεύτερο να «βγαίνει» από την εθνική του απόσυρση και να δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση. Είναι όμως 36 ετών ο MVP του προηγούμενου Ευρωμπάσκετ, το 2017. Οι Σέρβοι διαθέτουν τον MVP της Ευρωλίγκας, Βασίλιε Μίτσιτς, όπως και δεινούς σκόρερ δίπλα του, σαν τον Νεμάνια Νέντοβιτς και τον Μάρκο Γκούντουριτς. Ολο το καλοκαίρι, πάντως, στο «2» ξεκινούσε ο (στάσιμος μεν, ορεξάτος δε) Βάνια Μαρίνκοβιτς.
Μια χαρά είναι και το γερμανικό δίδυμο του ΝΒΑer Ντένις Σρέντερ με τον Μαόντο Λο, αν και σε πιο παραδοσιακά σχήματα (δηλαδή με καθαρά «δυάρια») θα βλέπουμε δίπλα στον πρώτο τον νατουραλιζέ και καλό αμυντικό Νικ Γουάιλερ-Μπαμπ και τον «τριποντάκια» Αντρέας Ομπστ. Ποιοτικοί και οι Λιθουανοί με Ρόκας Γιακουμπάιτις και Μάριους Γκριγκόνις ή Ρόκας Γκιεντράιτις, ο πρώτος όμως δεν είναι καθαρός «άσος» και γενικώς από πίσω υπάρχει μονάχα ο τίμιος Λούκας Λεκαβίτσιους.
Αντιθέτως, η εκ των φαβορί Γαλλία διαθέτει πολλές αριθμητικά λύσεις στο μπάκορτ (Ερτέλ, Μαλεντόν, Οκομπό κ.ά.), αλλά ούτε ο Βενσάν Κολέ δεν έχει καταλήξει σε ποιους θα πέσει το μεγαλύτερο βάρος. Ο Εβαν Φουρνιέ θα παίξει πολύ στο «3». Αν και απογοήτευσε στους τελευταίους αγώνες της, η Τουρκία έχει Σέιν Λάρκιν στο «1» και Φουρκάν Κορκμάζ στο «2». Δηλαδή παίκτες που στη μέρα τους κερδίζουν μονάχοι ένα παιχνίδι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»