Eurobasket: Την τελευταία φορά που έπαιξε στην Ιταλία η εθνική έγινε... μαλλιά-κουβάρια!

Πέρασαν 31 χρόνια από την τελευταία φορά που η εθνική ομάδα έδωσε αγώνα για το Ευρωμπάσκετ επί ιταλικού εδάφους. Ήταν το 1991 στο PalaEUR της Ρώμης με την Ελλάδα να αντιμετωπίζει στην πρεμιέρα τη διοργανώτρια Ιταλία. Ένα ματς που έμεινε στην ιστορία για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Η Ιταλία προερχόταν από 5η και 4η θέση στα δύο προηγούμενα Ευρωμπάσκετ και είχε τερματίσει μόλις 9η στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Ωστόσο, οι γείτονες έβλεπαν αυτό το τουρνουά ως μια ευκαιρία να επιστρέψουν στα μετάλλια, για πρώτο φορά μετά το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 1985.

Αντίθετα, η γαλανόλευκη θεωρητικά ήταν στα πάνω της εκείνη την περίοδο με το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 1987 και το αργυρό στο αντίστοιχο του 1989, ενώ ήταν 6η στο Μουντομπάσκετ του 1990 παίζοντας για πρώτη φορά χωρίς τον Νίκο Γκάλη. Όμως η κατάσταση δεν ήταν τόσο ρόδινη όσο έδειχναν τα αποτελέσματα…

Τα γεγονότα που προηγήθηκαν του Ευρωμπάσκετ του 1991

Για να δούμε πώς ξεκίνησε να χαλάει το κλίμα, θα πάμε ένα χρόνο πίσω, στον Ιούνιο του 1990.

Η Εθνική στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής, όντως διέπρεψε χωρίς τον Γκάλη, με τον συγκινητικό Γιαννάκη να παίζει «για Γκάλης και για Γιαννάκης μαζί» και παίκτη-αποκάλυψη τον Νάσο Γαλακτερό.

Ο Γκάλης είχε έρθει σε ρήξη με τον ομοσπονδιακό Κώστα Πολίτη στο Προολυμπιακό του 1988 και μετά το Ευρωμπάσκετ του 1989 (εποχή Κιουμουρτζόγλου πια στον πάγκο της Εθνικής), είχε αρχίσει να δείχνει όλο και πιο δυσαρεστημένος από τη στάση της Ομοσπονδίας (ΕΟΚ) προς το πρόσωπό του.

Στο τελευταίο φιλικό με την Τσεχοσλοβακία, πριν η Εθνική φύγει για την Αργεντινή, ο σούπερ σταρ του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ υπέστη έναν τραυματισμό, που ενώ αρχικά φάνηκε επιπόλαιος, δεν του επέτρεψε να ανέβει στο αεροπλάνο για την Αργεντινή. Σε εκείνο το παιχνίδι έδειχνε ράθυμος και είχε πετύχει μόλις 4 πόντους τη στιγμή που τραυματίστηκε. Οι φήμες έδιναν και έπαιρναν για το τι ακριβώς είχε συμβεί, αλλά η ουσία είναι ότι η Εθνική για πρώτη φορά στερήθηκε τον μεγάλο της σκόρερ.

Αν προσθέσετε και τους διθυράμβους που γράφτηκαν τότε για τις καταπληκτικές εμφανίσεις του Γιαννάκη στο Μουντομπάσκετ, το standing ovation των αντιπάλων παικτών και θεατών στο τελευταίο ματς κατάταξης με τη Βραζιλία και το γκελ του Παναγιώτη στους φιλάθλους, αντιλαμβάνεστε ποιο ήταν ακριβώς το κλίμα στις τάξεις της Εθνικής.

Η αποχή του 1991

Έναν χρόνο μετά, κι ενώ έχει τελειώσει το πρωτάθλημα, έρχεται η ώρα να ξεκινήσει η προετοιμασία των διεθνών για το Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας. Ουδείς, όμως, παρουσιάστηκε στο προσκλητήριο. Οι διεθνείς ξεκίνησαν αποχή διαμαρτυρόμενοι για τη στάση της ομοσπονδίας σε εργασιακά ζητήματα.

Η μίνι… στάση εργασίας ήταν ένα προμήνυμα μιας μεγάλης αποχής που ξεκίνησε το Φθινόπωρο και έπληξε το ελληνικό πρωτάθλημα, καθώς οι ομάδες βρέθηκαν να αγωνίζονται με τους ξένους τους, εφήβους και απεργοσπάστες.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθαν και τα άσχημα μαντάτα με τον τραυματισμό του Φάνη Χριστοδούλου, ο οποίος θα έχανε το Ευρωμπάσκετ.

Χωρίς τον Φάνη, χωρίς ψυχή

Η πρεμιέρα με την Ιταλία ήταν ένας αγώνας do-or-die. Βλέπετε, σε διοργάνωση οχτώ ομάδων και έχοντας, πλην των διοργανωτών, στον όμιλο την Τσεχοσλοβακία και την Γαλλία, στο ματς με τους Ιταλούς θα κρινόταν η πρώτη θέση, που οδηγούσε σε ζευγάρωμα στα ημιτελικά με την Ισπανία αντί για την ανίκητη τελευταία ενωμένη Γιουγκοσλαβία.

Οι Ιταλοί περίμεναν με τα μαχαίρια στα δόντια και ακονισμένα. Ο κόουτς Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου έντυσε «Χριστοδούλου» τον φοιτητή της ιατρικής, Δημήτρη Παπαδόπουλο του Ηρακλή, έναν καλό επιθετικά, αλλά soft αμυντικά παίκτη.

Η Ελλάδα κάνει εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο, ο «γιατρός» βάζει 14 πόντους και το σκορ στο ταμπλό γράφει 31-45. Στο δεύτερο 20λεπτο, όμως, οι Ιταλοί επιστρατεύουν το σκληρό παιχνίδι, οι διαιτητές τους ανέχονται, ο Ρίβα «τσιγκλάει» συνέχεια τον Γιαννάκη και τα περισσότερα ελληνικά σουτ βρίσκουν στο σίδερο. Με επιμέρους σκορ 51-27, η Ελλάδα χάνει με 82-72 και τη μεγάλη ευκαιρία να κλειδώσει την τετράδα.

«Στο μπάσκετ μπορεί να κερδίσεις με το μυαλό ή με τη δύναμη. Η Ελλάδα είχε μυαλό, αλλά η Ιταλία νίκησε με τη δύναμη», θα πει μετά το ματς στον συνάδελφο Γιώργο Βαλαβάνη, ο προπονητής της Ιταλίας Τσέζαρε Ρουμπίνι, ο άνθρωπος που καθιέρωσε την άμυνα-«αετός», 1-3-1.

Το μετάλλιο που έγινε 5η θέση και το κύκνειο άσμα του Γκάλη

Η πρόκριση στα ημιτελικά δεν ήρθε ποτέ, αφού η Εθνική έχασε ύστερα από ένα απίθανο παιχνίδι και από τους Τσέχους με 123-113 (!) στην παράταση, σε ένα ματς όπου ο Γκάλης πέρασε στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ στην ιστορία των Ευρωμπάσκετ.

Με την Ελλάδα να φεύγει από την Ιταλία με την 5η θέση, αυτή η διοργάνωση έμελλε να είναι η τελευταία για τον Νίκο Γκάλη, που αργότερα ζήτησε να ξεκουραστεί από κάποια παιχνίδια των προκριματικών του Ευρωμπάσκετ 1993 και το τεντωμένο σχοινί στις κακές σχέσεις του με την ΕΟΚ κόπηκε οριστικά.

Η καταστροφή στο Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας έβαλε τέλος σε μια περίοδο έξι ετών όπου η Εθνική μπήκε με το σπαθί της στις μεγάλες δυνάμεις και ταυτόχρονα ξεκίνησε μια νέα διθυραμβική εξαετία που έκλεισε με μια πιο παταγώδη αποτυχία, αυτή του Ευρωμπάσκετ του 1999 στη Γαλλία.

Όσο για την Ιταλία, το 1991 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο και το 1999 το χρυσό. Σαν να περιμένει κάθε φορά την πτώση της Ελλάδας για να αναρριχηθεί…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News