Ολυμπιακός: «Ε, άμα χάσουμε αύριο, απλά θα φύγει ο Μίτσελ»… Και δεν έφυγε!

Είναι 1η Οκτώβρη 2013. Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει για τις Βρυξέλλες όπου την επόμενη φιλοξενείται από την Άντερλεχτ για τη 2η αγωνιστική των ομίλων του Champions League. Το κλίμα στην αποστολή είναι περίεργο. Βαρύ. Η χρονιά έχει αρχίσει με πολλή αμφισβήτηση για τον τότε προπονητή, ναι ο Μίτσελ ήταν.

Στην πρεμιέρα της Super League, με την -τυπικά- γηπεδούχο Καλλονή στο ΟΑΚΑ (19/8) η νίκη ήταν με φτωχό σκορ (1-0) και ακόμα πιο φτωχό θέαμα. Δεν ήταν καθόλου φτωχή η αποδοκιμασία του κόσμου την ώρα του αγώνα και κυρίως στο τελικό σφύριγμα. «Έπεσε» πολύ σφύριγμα και πολλά «ου». Ακολούθησε μία ακόμα δύσκολη νίκη (2-1) με τον Ατρόμητο στο Γ.Καραϊσκάκης και μάλιστα με ανατροπή (25/8) και νέα αμφισβήτηση για το αν ο τότε προπονητής ήταν ικανός να οδηγήσει την ομάδα στην υλοποίηση των στόχων και την πραγματοποίηση των ονείρων της.

Προστέθηκε (22/9) και μια λευκή ισοπαλία στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό και… έδεσε το «γλυκό» για την 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Σ’ εκείνο το ταξίδι λοιπόν, ήμουν εκεί και εισέπραττα το κλίμα στο 100%, τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα: Αν χάσει η ομάδα αύριο από την Άντερλεχτ θα φύγει ο προπονητής. Ήδη επί αρκετές ημέρες συζητούσαν όλοι για το κατά πόσο είναι αναγκαία μια αλλαγή στον πάγκο και είχαν κυκλοφορήσει και τα πρώτα ονόματα υποψήφιων διαδόχων.

Μια σεζόν περηφάνιας άρχισε με ατελείωτη γιούχα

Το βράδυ της 2ας Οκτώβρη ωστόσο το ποδόσφαιρο παρέδωσε ένα ακόμα δωρεάν μάθημα. Γλυκό στον Ολυμπιακό, πικρό στην Άντερλεχτ. Οι ερυθρόλευκοι θριάμβευσαν με 3-0 σ’ ένα παιχνίδι που, μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, είχε αρκετές δόσεις «μαγικής» εικόνας. Ακόμα πιάνει τα… άπιαστα ο Ρομπέρτο (σ.σ.: μέχρι και πέναλτι έπιασε αμέσως μετά το 0-1) κι ακόμα σκοράρει ο Μήτρογλου που είχε κάνει ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ.

Εκείνο το βράδυ λοιπόν έγινε το… κλικ. Ένα τόσο δα αλλά τόσο μεγάλο κλικ. Έγινε αυτό το κάτι που ανήκει στην κατηγορία των ανεξήγητων του ποδοσφαίρου. Μια ομάδα που έδειχνε τόσο προβληματική ως εκείνο το σημείο, που αδυνατούσε να προσφέρει έστω και μερικές στάλες χαράς και ομορφιάς στον κόσμο της, κέρδισε 3-0 και ύστερα ήταν λες και την άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Μεταμορφώθηκε από ασχημόπαπο σε κύκνο. Μια σεζόν που θυμάται αρκετός κόσμος ως σεζόν περηφάνιας, είχε αρχίσει με ατελείωτη γιούχα και αμφισβήτηση.

Ως σχεδόν… απολυμένος πήγαινε και ο Μαρτίνς στο Λονδίνο

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Έχει έναν μαγικό τρόπο να σε εκθέτει / διαψεύδει όταν είσαι σίγουρος για κάτι καλό ή για κάτι κακό. Ας θυμηθούμε και ένα πιο φρέσκο παράδειγμα. Τη σεζόν 2019/20 με Πέδρο Μαρτίνς. Ως σχεδόν… απολυμένος πήγαινε ο Πορτογάλος με τον Ολυμπιακό στο Λονδίνο για το εκτός έδρας ματς με την Τότεναμ.

Είχε προηγηθεί το 1-1 με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη. Είχε υπάρξει και μια λευκή ισοπαλία στην Ξάνθη και ο Πορτογάλος ήταν υπό τρελή αμφισβήτηση, ακόμα δεν είχε κατακτήσει τίτλο. Και ο τρόπος που ήρθε εκείνη η ήττα με 4-2 από την Τότεναμ (0-2 και επική γκάφα του Μεριά λίγο πριν από το ημίχρονο που ξανάβαλε στο ματς τους γηπεδούχους) είχε διώξει το… μαύρο σύννεφο με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα…

Αυτό το… κλικ που έγινε στις Βρυξέλλες ψάχνει και τώρα

Για να μην το κουράζω παραπάνω, το αποτέλεσμα της 2ης θητείας του Μίτσελ στον Ολυμπιακό μπορεί να εξαρτηθεί από μια τόση δα λεπτομέρεια που αυτή τη στιγμή ενδεχομένως κανείς μπορεί να προβλέψει / εντοπίσει. Αυτό το… κλικ που έγινε τότε στις Βρυξέλλες χρειάζεται και τώρα ο Ολυμπιακός. Όπως αποδείχθηκε, καλούς παίκτες είχε και τότε αλλά χρειαζόντουσαν εκείνη την αξέχαστη νίκη επί της Άντερλεχτ για να πατήσουν πιο γερά στα πόδια τους και να πιστέψουν πιο πολύ στους εαυτούς τους. Τόσο απλό και τόσο δύσκολο συνάμα…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News