Λίβερπουλ: Η πλάτη του Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ

AMNA/EPA

Η υπεραριθμία για τους αντιπάλους της Λίβερπουλ, ειδικά στη δεξιά πλευρά της άμυνάς της, έχει γίνει εύκολη υπόθεση, επειδή δεν λειτουργεί καλά η πίεσή της στο δικό της επιθετικό μισό.

Οι αμυντικές παθογένειες που αναδείχθηκαν για ακόμα μία φορά στη Λίβερπουλ, στο 3-3 με την Μπράιτον στο «Άνφιλντ» για την Premier League, δεν είναι τωρινές.

Η απόσταση στην επιστροφή της εποχής που οι φαν της ανησυχούσαν για όλα τα παιχνίδια, επειδή δεν ήταν σίγουροι ότι η ομάδα θα νικήσει οποιοδήποτε, σε σχέση με το γνώριμο μοτίβο της τελευταίας τριετίας, που οι νίκες ήταν σχεδόν βέβαιες.

Η Λίβερπουλ δεν μπορεί να κρατήσει τις ομάδες μακριά από την περιοχή της και η περίφημη ηρεμία της σεζόν 2018-19 δεν υπάρχει πια. Οι αντίπαλοί της ξέρουν ακριβώς όλα τα προβλήματά της –κυρίως εκείνο στη δεξιά πλευρά της άμυνας, που ξεμπρόστιασε πρώτη η Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Champions League, το 1-0 στο Παρίσι.

Η πρώτη φορά που ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ βρέθηκε εκτός θέσης, δεν ήταν. Αλλά είναι η φάση που απομονώθηκε και γιγαντώθηκε η αδυναμία και συνοδεύτηκε από τη γενναιότητα και το θάρρος, που κάνουν κατοχή, να «χτυπήσουν» από αυτήν την πλευρά.

Ο Λεάντρο Τροσάρντ σουτάρει με την άνεσή του για το δεύτερο γκολ της Μπράιτον στο «Άνφιλντ»

Αυτήν τη στιγμή, τη συγκεκριμένη, ο Αλεξάντερ-Άρνολντ δεν κόβει ούτε με βαλέ. Η υπεραριθμία που δημιουργούν οι αντίπαλοι της Λίβερπουλ στη δική τους αριστερή επιθετική πλευρά είναι παροιμιώδης. Ο Αλεξάντερ-Άρνολντ βλέπει τις πάσες να περνούν πίσω του και τους αντιπάλους να τρέχουν στην πλάτη του με χαρακτηριστική ευκολία.

Δεν φταίει ακριβώς ο δεξιός χαφ της Λίβερπουλ που δεν είναι… μπακ. Οι «κόκκινοι» από την επίθεσή τους δεν μπορούν να αναστείλουν την κυκλοφορία και να κάνουν δεύτερες κατοχές. Το πρόβλημα στο 3-3 με την Μπράιτον στο «Άνφιλντ», όπως και στα περισσότερα ματς που έχει δώσει η Λίβερπουλ φέτος, είναι ότι το πρέσινγκ τους έχει σπάσει.

Ο τρόπος που η Ρεάλ το έσπαζε στο Παρίσι και ειδικά στη φάση του γκολ, ήταν ο απολύτως ενδεδειγμένος και αυτό δεν θα γινόταν να αφήσει αδιάφορους τους προπονητές.

Η σεζόν άρχισε και η Λίβερπουλ δεν μπόρεσε να αναδείξει το σήμα-κατατεθέν της ούτε στην εντός έδρας νίκη της με τη Νιούκαστλ, στις 31 Αυγούστου, το 2-1 στις καθυστερήσεις, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν η τελευταία της και η μόλις δεύτερη σε εφτά παιχνίδια στην Premier League.

Αυτήν τη στιγμή, χειρότερα από τους 11 βαθμούς που την χωρίζουν από την Άρσεναλ στη βαθμολογία, απέχει 10 από τη Μάντσεστερ Σίτι, η οποία ακολουθεί το δύσκολο δρόμο, δηλαδή τη διαδικασία της ενσωμάτωσης αντί της λογικής εκμετάλλευσης προσόντων του Έρλινγκ Χάαλαντ, και παίζει τρομακτικά.

Ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ είναι ένα από τα σημαντικά προβλήματα της Λίβερπουλ σε ό,τι αφορά την αμυντική τακτική

Το δύσκολο θα είναι να μη μεγαλώσει η διαφορά από την επόμενη… Κυριακή, που η Λίβερπουλ παίζει στο «Emirates» απέναντι στην Άρσεναλ, ενώ η Σίτι παίζει με τη Σαουθάμπτον.

Στο χειρότερο σενάριο αυτών των δύο παιχνιδιών, που μοιάζει άκρως λογικό τώρα, θα πρέπει να κηρηχθεί game over για τους «κόκκινους», έτσι δεν είναι; Θα χρειάζονται πάνω από τέσσερις ήττες των αντιπάλων τους στο πρωτάθλημα ήδη και οι ίδιοι να μην ηττηθούν ξανά, για να το κατακτήσουν.

Η Λίβερπουλ υποφέρει από την πρεμιέρα

Η ευκολία με την οποία η αντίπαλος φτάνει στην περιοχή της Λίβερπουλ είχε αναδειχθεί ήδη από την πρεμιέρα της στο Champions League, με τη Νάπολι να την συντρίβει κυρίως ψυχολογικά, πέρα από το τελικό 4-1 στο «Diego Maradona».

Έχει αρχίσει από πιο νωρίς, όταν πήγε στο Λονδίνο για να παίξει με τη Φούλαμ στην πρεμιέρα της Premier League. Ο Στέφαν Μίτροβιτς καβαλάει τον Αλεξάντερ-Άρνολντ για να πετύχει το πρώτο γκολ των Λονδρέζων και στο δεύτερο, που τον ανατρέπει ο Βίρτζικ φαν Ντάικ, ο Άρνολντ τρέχει πίσω του ασθμαίνων.

Ο Γιούργκεν Κλοπ έχει δουλειά ώστε να γιατρέψει τις παθογένειες στο παιχνίδι της ομάδας του

Αυτό συνεχίζεται στο παιχνίδι με την Κρίσταλ Πάλας, που ο Εμπερίτσε Έζε όχι μόνο βγάζει την ομάδα του από την πίεση αλλά κάνει την κάθετη στον Γουίλφριντ Ζαχά, για το 0-1, πριν ισοφαρίσει ο Λούις Ντίας.

Στο επόμενο ματς, με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο «Ολντ Τράφορντ» και την ήττα με σκορ 2-1, ο Αλεξάντερ-Άρνολντ πάει με το πάσο του πάνω στον Άντονι Ελάνγκα και δεν διανοείται ότι, δίνοντας την μπάλα στον Κρίστιαν Έρικσεν, ο Σουηδός έχει στο μυαλό του το 1-2 με τον Δανό συμπαίκτη του.

Ο 24χρονος -έχει γενέθλια στις 7 Οκτωβρίου- διεθνής παρακολουθεί την μπάλα με χαρακτηριστική νωθρότητα, κάτι που ίσως εξηγεί γιατί δεν βρέθηκε στις κλήσεις του Γκάρεθ Σάουγκεϊτ για τα ματς του Nations League, παρ’ όλο που ο Γιούργκεν Κλοπ το παρουσίασε με υπονοούμενο ως εκκωφαντική αδικία.

Στο ίδιο ματς, η Γιουνάιτεντ βρίσκει γκολ στην κόντρα με τον Μάρκους Ράσφορντ, που απλώς πρέπει να είναι πιο πίσω από τον Τζο Γκόμες. Ο τελευταίος έχει καλύψει τους… πάντες όποτε παίζει, με αποτέλεσμα η άμυνα των «κόκκινων» ψηλά να είναι πιο εύκολη για όλους.

Ακόμα και στο παιχνίδι με τη Νιούκαστλ, το 2-1 στο «Άνφιλντ», που ο Γκόμες στέκεται τυχερός επειδή ο Αλεξάντερ Ισάκ βιάζεται ελαφρώς να φύγει στο δεύτερο γκολ των φιλοξενούμενων, που ακυρώνεται ως οφσάιντ, η άμυνα της Λίβερπουλ είναι ευάλωτη, γι’ αυτό κιόλας ο Σουηδός επιθετικός πλασάρει με την ησυχία του και σκοράρει στο ντεμπούτο του με τις «καρακάξες».

Ο κόσμος στηρίζει τη Λίβερπουλ, αλλά ο Μοχάμεντ Σαλάχ και οι συμπαίκτες του πρέπει να δράσουν, για να μη μείνουν πολύ νωρίς εκτός διεκδίκησης τίτλου στην Premier League

Ξαφνικά, έγινε πιο εύκολο για όλους. Η άμυνα ψηλά προϋποθέτει να μένει η μπάλα στην περιοχή του αντιπάλου, κυρίως όταν η Λίβερπουλ δεν κάνει κατοχή. Όταν δεν «σπάει» την κυκλοφορία, γίνεται ό,τι στο τρίτο γκολ της Μπράιτον: ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ δεν μπορεί να κόψει επειδή οπισθοχωρεί, όμως η δεξιά πλευρά των «κόκκινων» είναι γυμνή, επειδή η μπάλα έχει μεταφερθεί εκεί σε κατάσταση τρανζίσιον.

Ο Λεάντρο Τροσάρντ κάνει χατ τρικ στο «Άνφιλντ», το πρώτο από αντίπαλο ύστερα από εκείνο του Αντρέι Αρσάβιν, με τα τέσσερα γκολ την Τετάρτη του Πάσχα των Ορθοδόξων το 2009 και το εντυπωσιακό 4-4 της Λίβερπουλ με την Άρσεναλ, επειδή βλέπει αυτούς τους χώρους.

Η αίσθηση που δίνει η Λίβερπουλ, ότι βρίσκεται εκτεθειμένη στα μετόπισθεν ακόμα και όταν πρόκειται για σετ παιχνίδι, είναι ότι πάντα τελεί σε καθεστώς φάσης που συμβαίνει στην πλάτη της. Προϊόντος του χρόνου, γίνεται σαφές ότι το πρόβλημα είναι αμυντικό -και μάλιστα εμπρόσθιο.

Οι παίκτες της εκτίθενται, όχι επειδή έχουν αλλάξει ή έχει πέσει η απόδοσή τους (τουλάχιστον όχι αποκλειστικά) αλλά, διότι οι «κόκκινοι» δεν μπορούν να κρατήσουν το παιχνίδι στο τερέν του αντιπάλου τους όταν ο ίδιος έχει την μπάλα.

Και αφού η επιστροφή του Τιάγκο Αλκάνταρα δεν το άλλαξε και πλέον η Λίβερπουλ δεν έχει τη δυναμική να επικρατήσει στα ματς και ψυχολογικά, είναι δύσκολο να φανταστείς κάτι που να μπορεί να το κάνει.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News