Ολυμπιακός: Η φανέλα με το 10, το -10 και «η αρχή όμορφης περιόδου» που αργεί

Μετά από ένα μίνι νικηφόρο σερί κόντρα σε Ατρόμητο και ΟΦΗ ο Ολυμπιακός επέστρεψε στα γνωστά και πικρά για ‘κείνον και τον κόσμο του. Η ήττα (1-2) από τον ΠΑΟΚ στο Γ.Καραϊσκάκης έφερε τους ερυθρόλευκους στο -10β. από την κορυφή και τον Παναθηναϊκό ενώ πια ο πρωταθλητής βλέπει και την πλάτη του δικεφάλου του βορρά που προσπέρασε.

Μπορεί να πει κανείς πολλά για το συγκεκριμένο ματς. Πολλά που έχουν ήδη ειπωθεί και επισημανθεί. Και πολλά καινούργια. Στα παλιά είναι η ευκολία με την οποία δέχεται γκολ ξανά και ξανά ο Ολυμπιακός που έστειλε για μία ακόμη φορά τη μπάλα στα δικά του δίχτυα, ένα ακόμα αυτογκόλ!

Στα νέα η τάση του Μίτσελ να εκπλήσσει σε κάθε ματς με τις επιλογές είτε σε επίπεδο αρχικής 11άδας είτε στην πορεία των αγώνων με αλλαγές. Επιλογές με μερικές εξ’ αυτών να είναι φανερά άστοχες. Ένας Μίτσελ που είχε δηλώσει πριν από το ματς ότι έβλεπε το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ως την αρχή μιας όμορφης περιόδου για τον Ολυμπιακό αλλά δεν επιβεβαιώθηκε για τώρα.

Ναι, ο ΠΑΟΚ που κέρδισε το ματς δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή του αλλά με την κινητικότητά του. Οι τελικές ήταν 14-5 υπέρ των ερυθρόλευκων και 58-42% η κατοχή. Όμως τέτοια εικόνα είναι κάτι που περιμένει κανείς με τον ΠΑΟΚ στην εποχή Λουτσέσκου.

Ο Ρουμάνος είναι μετρ στο να… κλέβει αποτελέσματα. Θυμηθείτε κι ένα εντυπωσιακό μονότερμα στο Φάληρο, με τον Μαρτίνς στον πάγκο του Ολυμπιακού (σεζόν 2018/19) και το αυτογκόλ του Βούκοβιτς (0-1)…

Άρχισε να παίζει μετά από 10 λεπτά…

Ας αφήσουμε ωστόσο το παρελθόν κι ας επιστρέψουμε στο τώρα. Δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς τον Ολυμπιακό να παίζει εντός έδρας ντέρμπι και να έχει τέτοια ελλιπή πνευματική ετοιμότητα. Οι ερυθρόλευκοι συνηθίζουν να μπαίνουν με ορμή στο σπίτι τους αλλά στο πρώτο 10λεπτο ορμή είχε ο ΠΑΟΚ που κέρδιζε συνέχεια μπάλες και έκανε διαρκώς επιθέσεις. Τελική για τον δικέφαλο μετά από μόλις 35 δευτερόλεπτα!

Τελική και μετά από μόλις 1.44”. Και παρότι ήταν άτυχη η στιγμή αφού μιλάμε για αυτογκόλ, ο Ολυμπιακός την προκάλεσε την τύχη και την μοίρα του με τον τρόπο που μπήκε στο ματς. Έτσι μόλις στο 9′ βρέθηκε να κυνηγάει στο σκορ με τον κακό υπολογισμό του Σωκράτη που προσπαθώντας να απομακρύνει τη μπάλα (μετά από κόρνερ του ΠΑΟΚ) την έστειλε στα δίχτυα του Τζολάκη.

Ο Ολυμπιακός με… 10 παίκτες λόγω Αγκιμπού

Δεν μπορεί να ξέρει κανείς τι είδε ο Μίτσελ στις προπονήσεις ή τι είχε στο μυαλό του δίνοντας φανέλα βασικού στον Αγκιμπού. Ό,τι κι αν ήταν αυτό, δε φάνηκε να λειτουργεί σε καμία περίπτωση. Υπήρχε η αίσθηση ότι έπαιζε με παίκτη λιγότερο ο Ολυμπιακός.

Όλοι πάλευαν αλλά ο μικρός Καμαρά ήταν σαν άφαντος. Είναι ζήτημα αν ήρθε (ή προσπάθησε να έρθει) 4-5 φορές σε επαφή με τη μπάλα σε όλο το α’ ημίχρονο και στις δύο εξ’ αυτών χρεώθηκε με φάουλ. Δεν δικαίωσε η έμπνευση τον Μίτσελ.

Ακόμα και με… 10 παίκτες ο Ολυμπιακός βρήκε το σθένος να πιέσει και να ισοφαρίσει στο 37′ με τη φανέλα με το No10, τον Χάμες που με κεφαλιά οβίδα έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα εκμεταλλευόμενος εξαιρετική σέντρα του Ρέαμπτσιουκ από αριστερά. Ο Κολομβιανός ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει ο Ολυμπιακός από το 10ο λεπτό και μετά που κυριάρχησε στο ματς.

Πλήρωσε τη μη αλλαγή Καμαρά στο ημίχρονο

Θα περίμενε κανείς με την έναρξη του β’ ημιχρόνου να μην βρίσκεται στην ενδεκάδα ο Αγκιμπού, ωστόσο ο Μίτσελ τον διατήρησε. Και στο 55′ την… πλήρωσε την επιλογή του. Σε ανέβασμα του ΠΑΟΚ από δεξιά, ο Καμαρά πήγε να μαρκάρει τον Λύρατζη και όχι μόνο δεν κατάφερε να τον σταματήσει αλλά έπεσε στο έδαφος.

Έτσι έμεινε μόνος ο Ρέαμπτσιουκ ανάμεσα από δύο αντιπάλους και όταν ο Μολδαβός πήγε προς τον Λύρατζη εκείνος πάσαρε στον ανενόχλητο Νάρεϊ που με διαγώνιο σουτ νίκησε τον Τζολάκη. Ήταν ένα γκολ που ήρθε κόντρα στη ροή του αγώνα, ο Ολυμπιακός συνέχισε να ελέγχει και να πιέζει αλλά…

Στο 71′ πόνταρε στην εμπειρία

Τελικά τον έβγαλε τον Αγκιμπού από το ματς ο Μίτσελ, βάζοντας στο 65′ τον Μασούρα, αλλά όταν πια η ζημιά είχε γίνει για τον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ προηγούνταν 2-1 και αυτό που τον ένοιαζε ήταν να περνάει ο χρόνος κατεβάζοντας την ένταση και τον όποιο ρυθμό του αγώνα.

Mιλάμε για σεζόν με πλέι οφ που από μόνα τους διαρκούν περισσότερο απ’ όσο έχουμε ήδη παίξει. Άρα χρόνος υπάρχει. Για να έρθουν όλα τούμπα όμως πρέπει πριν απ’ όλα ο ίδιος ο Ολυμπιακός να βελτιωθεί και να σταματήσει τις απώλειες.

Στον αντίποδα ο Μίτσελ, με τον χρόνο να φτάνει απειλητικά στο τέλος του, αποφάσισε να ποντάρει στην εμπειρία παίρνοντας βεβαίως και τρελά ρίσκα. Έβγαλε τον Χάμες που είχε κουραστεί καθώς και τον Γκάρι που επίσης ξέμενε από δυνάμεις για να βάλει Βαλμπουενά και Ελ Αραμπί.

Και ο δεύτερος, επιστρέφοντας μετά τον τραυματισμό του, επιβεβαίωσε αφενός ότι επηρεάστηκε απ ‘αυτό και αφετέρου ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν κάνει εξαιρέσεις. Σε μια φάση που ο κανονικός Ελ Αραμπί θα την τέλειωνε με γκολ, καθυστέρησε και έχασε σπουδαία ευκαιρία για ισοφάριση.

Όλα για όλα στο 84′

Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται κι αφού ο Ολυμπιακός ήταν… μούσκεμα, δηλαδή πίσω στο σκορ με 2-1, ο Μίτσελ έκανε την απέλπιδα προσπάθεια με φουλ επίθεση. Έβγαλε τον Μπα και πέρασε στο ματς και τον Ουΐ Τζο γυρίζοντας τον Εμβιλά στόπερ δίπλα στον Σωκράτη.

Το σύστημα…φωτιά δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα αφού πλέον το άγχος είχε κυριεύσει τους ερυθρόλευκους και οι όποιες επιθέσεις δεν γίνονταν ορθολογικά. Γεμίσματα από αριστερά, από δεξιά και από τον άξονα. Και αυτά δεν έφεραν τη λύτρωση της ισοφάρισης γιατί κι αυτή θα ήταν μια κάποια λύτρωση αφού θα κρατούσε τουλάχιστον τον ΠΑΟΚ από κάτω και θα έσωζε έναν βαθμό.

Και τώρα τι;

Η πραγματικότητα της βαθμολογίας για τον Ολυμπιακό είναι αμείλικτη πια, σκληρή. Είναι στο -10β. από την κορυφή και τον Παναθηναϊκό ενώ βλέπει και τις πλάτες του Βόλου, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Η κατάσταση είναι απίστευτα δύσκολη και γνωρίζοντας κανείς το ελληνικό πρωτάθλημα η αποστολή των ερυθρολεύκων αγγίζει τα όρια του αδύνατου.

Όμως μιλάμε για σεζόν με πλέι οφ που από μόνα τους διαρκούν περισσότερο απ’ όσο έχουμε ήδη παίξει (8 αγωνιστικές). Άρα χρόνος υπάρχει. Για να έρθουν όλα τούμπα όμως πρέπει πριν απ’ όλα ο ίδιος ο Ολυμπιακός να βελτιωθεί και να σταματήσει τις απώλειες.