Παγκόσμιο Κύπελλο 1994: Όταν ο Μπαρόν θα έβαζε φορ τον «χρωματιστό» Κάμπος με τη Βουλγαρία

Το κατόρθωμα που έχει πετύχει το Μεξικό στα Παγκόσμια Κύπελλα, σαρκαστική εν τη ουσία του, ουδόλως αμελητέο είναι. Η χώρα της Λατινικής Αμερικής κάνει, εδώ και εφτά σερί διοργανώσεις, σιέστα ακριβώς στη φάση των «16».

Αποκλείστηκε, σε αυτό το στάδιο, με κάθε τρόπο: στα πέναλτι (σε ένα παιχνίδι που… γκρεμίστηκαν τα δοκάρια της μίας εστίας), με τη Βουλγαρία στις ΗΠΑ το 1994, με γκολ αργά, του Όλιβερ Μπίρχοφ, απέναντι στη Γερμανία στο Μονπελιέ, με τρελό βολ πλανέ, του Μάξι Ροντρίγκες στην παράταση, και σκανδαλώδες γκολ οφσάιντ, του Κάρλος Τέβες, με την Αργεντινή το 2006 (2-1) και το 2010 (3-1) σε Γερμανία και Νότιο Αφρική αντιστοίχως, με πέναλτι στο 94’, του Γιαν Κλάας Χούντελαρ, στην ήττα 2-1 από την Ολλανδία, και… δίκαια, στο 2-0 των ΗΠΑ και της Βραζιλίας το 2002 και το 2018 αντιστοίχως.

Για να γίνει, όμως, αυτό, πέρασε στο γύρο. Πέρασε έχοντας αντιπάλους υψηλού βεληνεκούς, όπως η Ιταλία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία το ’94, η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Νότιος Κορέα το ’98, η Ιταλία, η Κροατία και το Εκουαδόρ το 2002, η Πορτογαλία, η Αγκόλα και το Ιράν το 2006, η Ουρουγουάη, η Νότιος Αφρική και η Γαλλία το 2010, η Βραζιλία, η Κροατία και το Καμερούν το 2014, η Σουηδία, η Νότιος Κορέα και η Γερμανία το 2018.

Πολλοί από τους ποδοσφαιριστές του είναι θρυλικές φυσιογνωμίες. Άλλωστε, ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην Ιστορία που έπαιξε σε πέντε Παγκόσμια Κύπελλα ήταν ο τερματοφύλακάς του Αντόνιο Καρμπαχάλ, ο οποίος ήταν παρών από το 1950 έως και το 1966.

Γεννημένος στο Ντουράνγκο του Μεξικού, ο Καρμπαχάλ ζει ακόμη και μπορεί, στα 93 του, να θαυμάζει τους διαδόχους του. Κυρίως τον Χόρχε Κάμπος, ο οποίος ήταν η ατραξιόν τριών σοβαρών ομάδων του Μεξικού στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1994 και του 1998, ενώ βρέθηκε στην αποστολή των «τρι» το 2002, αλλά ο Όσκαρ Πέρες ήταν αμετακίνητος.

Στην Εβδομάδα Μόδας

Ο Κάμπος ξεχώρισε για το βραχύ δέμας, όσο οξύμωρο κι αν ακουγόταν αυτό. Η μέτρηση του ύψους του σαστίζει: 1,68μ. Μία φάτσα αμιγώς ινδιάνικη, ένας τύπος που με το που τον έβλεπες, «φώναζε»… ιθαγενής, ο πλέον 56χρονος θρυλικός πορτιέρε ξεχώρισε και για τη φανέλα με την οποία έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994.

Πρόκειται για ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Η έφεσή του στο σκοράρισμα δεν ήταν απότοκο των εκτελέσεων φάουλ, όπως συνέβαινε με τους Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ ή Ροτζέριο Σένι, αλλά της ικανότητάς του μέσα στο παιχνίδι. Όταν ξεκίνησε στην Πούμας, συστήθηκε ως τερματοφύλακας, αλλά επειδή κάτω από τα δοκάρια υπήρχε ο Αδόλφο Ρίος, ζήτησε να παίξει στο πρωτάθλημα ως επιθετικός. Έβαλε 14 γκολ και ήταν ο πρώτος σκόρερ του.

Ο ίδιος γελάει, αφού στην αρχή κριτίκαραν τον προπονητή του για το γεγονός ότι τον έβαλε φορ, ενώ αργότερα, όταν επέστρεψε κάτω από τα δοκάρια, τον επέκριναν επειδή τον… γύρισε πίσω.

Μελαγχόλησε όταν απαγορεύτηκε να παίζουν οι τερματοφύλακες σε άλλη θέση στο γήπεδο και το έριξε στη ζωγραφική. Η φανέλα του το 1994, φουτουριστική τω όντι, είχε σχεδιαστεί από τον ίδιο. Ήταν εκείνος που είχε τις ιδέες για τα σχέδια και ένας φίλος του από το Ακαπούλκο, σκιτσογράφος, τις υλοποιούσε. Έφτιαχναν τα σχήματα και έβαζαν τα χρώματα, οπότε τα έστελναν για φτιάξιμο. Με αυτόν τον τρόπο έφτιαχνε σχεδόν όλες τις εμφανίσεις που φορούσε.

Το ’94 έμοιαζε περίπου με εξωγήινο στο γήπεδο. Το μεγαλύτερο από το κανονικό μέγεθος, τα φαρδιά μανίκια που τελείωναν ενδιαμέσως του καρπού και του αγκώνα, έκαναν την παρουσία του μοναδική. Στο νοκ άουτ παιχνίδι με τη Βουλγαρία, ο προπονητής του, Μιγκέλ Μεχία Μπαρόν, σκέφτηκε να τον χρησιμοποιήσει ως φορ. Αυτό δεν έγινε.

Ό,τι έγινε ήταν, στην περίπτωση του Κάμπος, πως απέκτησε την αύρα και το διαμέτρημα της ατραξιόν. Ο ίδιος ήταν από τους επίτιμους προσκεκλημένους στα περισσότερα από τα all star παιχνίδια που γίνονταν μέσα στη δεκαετία του ’90. Όλη του η παρουσία ενέπνεε το αίσθημα της εντύπωσης, εκείνο που είναι ίδιον των ψυχαγωγών και των διασκεδαστών.

Αναμφισβήτητα καλός τερματοφύλακας, αίλουρος λόγω του χαμηλού κέντρου βάρους, με θαυμάσια εκτίναξη, ο Κάμπος μπορεί να μην ήταν ο πρώτος σόουμαν μίας χώρας που το ποδοσφαιρικό επίπεδο, όσους Λουίς Χερνάντες και Κουατεμόκ Μπλάνκο κι αν βγάλει, θα είναι ο Ούγκο Σάντσες, αλλά υπήρξε ένας από τους λόγους για να δεις τα παιχνίδια του στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Και μάλιστα, φορώντας τις δικές του δημιουργίες, λες και επρόκειτο για… εβδομάδα μόδας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News