Λιονέλ Μέσι: Πώς διάλεξε την Αργεντινή ο τελευταίος αυτοκράτορας

Λίγο πριν πάει η εθνική Αργεντινής στη Φινλανδία, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U17, που ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί από τις 13 έως τις 30 Αυγούστου 2003, ο Ούγκο Τοκάλι παρέλαβε μια βιντεοκασέτα.

Ήταν ακριβώς πέντε φάσεις ενός πολύ κοντού Αργεντινού ποδοσφαιριστή, τον οποίο ο ομοσπονδιακός τεχνικός των νεαρών της «αλμπισελέστε» δεν είχε καν ακούσει πριν. Ο Τοκάλι έπαθε την πλάκα της ζωής του. Είδε την κασέτα πέντε φορές, όσες οι φάσεις.

Ξαφνικά, περιήλθε σε ηθικό δίλημμα, το οποίο μπορεί να σου ρουφήξει την ψυχή. Θα έπαιρνε αυτό το παιδί, που ήταν τόσο καλό που δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για την ποιότητά του ακόμα και με πέντε πλάνα, στην ομάδα ή θα προέτασσε τις αξίες του και θα εμπιστευόταν μόνο τα παιδιά που είχαν δουλέψει για δύο χρόνια σε αυτήν την ομάδα;

Δύο ήταν οι λόγοι που διάλεξε το δεύτερο. Ο πρώτος ήταν ο αυτονόητος: θα έμοιαζε σαν να κάνει χάρη σε έναν «ξεκούδουνο», ο οποίος φύτρωσε από το πουθενά. Ο δεύτερος, ότι τίποτα επρόκειτο να γίνει με τον εύκολο τρόπο.

Στη Φινλανδία, η Αργεντινή έδειξε την ποιότητά της. Είχε ποδοσφαιριστές όπως ο Εζεκιέλ Γκαράι, ο Λούκας Μπίλια και ο Βάλτερ Αζεβέδο. Προχώρησε ως τα ημιτελικά χωρίς να δεχθεί γκολ. Στο παιχνίδι του «Toolo» στο Ελσίνκι, προηγήθηκε 2-0 της Ισπανίας, η οποία επέστρεψε και ισοφάρισε. Στο 119’, ο νεαρός Σεσκ Φάμπρεγας έβαλε ταφόπλακα στα όνειρα των νεαρών της «αλμπισελέστε» για τον παγκόσμιο τίτλο.

Ο Τοκάλι χτύπησε την πόρτα στο διαμέρισμα της θλίψης και στην επιστροφή στο ξενοδοχείο κάθισε να πιει ένα ποτό. Οι Αργεντινοί βρίσκονταν στο ίδιο οίκημα με τους Ισπανούς και ζήλευαν την οργάνωσή τους. Ενώ οι ίδιοι έμοιαζαν με φτερά στον άνεμο που υγραίνει τα σπαρτά στη γη του πυρός, η «Ρόχα» είχε κουβαλήσει το μάγειρά της.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Αργεντινής είχε καλή σχέση μαζί του. Ενώ ο Τοκάλι έπινε θλιμμένος, οι Ισπανοί γελούσαν και ο μάγειρας είχε όρεξη για φλυαρία. Μιλούσε για ένα παιδί που θα έκανε σύντομα το ντεμπούτο του στην ομάδα Ανδρών της Μπαρτσελόνα θα διάλεγε οπωσδήποτε την εθνική Ισπανίας. Ο Τοκάλι ξαφνικά θυμάται το βίντεο. Κοιτάζει έντονα τον μάγειρα, ο οποίος τον αντιλαμβάνεται να σταματάει να μιλάει.

Όμως ο Τοκάλι έχει πάρει το μέμο. Ρωτάει: «Μιλάς για τον Λέο Μέσι, έτσι δεν είναι;»

Ο μάγειρας δεν απαντάει για λίγο. Κοιτάζει τον Τοκάλι και τον συνεργάτη του, Χεράρδο Σαλόριο, ο οποίος έχει επίσης δει την κασέτα. Ο τελευταίος έχει το παρατσούκλι «Profe», δηλαδή «καθηγητής». Τους παρατηρεί λες και είναι εξωγήινοι. «Μισό λεπτό, ξέρατε για τον Μέσι και δεν τον πήρατε στην ομάδα;»

Ο εκλέκτορας του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ της 27ης Αυγούστου. Και όταν ξύπνησε, κάλεσε αμέσως στα γραφεία της Ομοσπονδίας.

Τα τρία εισιτήρια

Στην Αργεντινή συνεχίζουν να μην ξέρουν τον Μέσι, όμως στο Ροζάριο τον θυμούνται. Ήταν τόσο καλός, που όταν έπαιζε πιτσιρικάς στη Νιούελς Ολντ Μπόις, αφού πήγε εκεί από την Γκραντόλι με προπονητή τον Σαλβαδόρ Απαρίσιο, τους φώναζαν «Μηχανή». Συμπαίκτης του ήταν ένας ποδοσφαιριστής με επώνυμο βαρύ σαν ιστορία. Ο Σέρχιο Μαραντόνα είχε την ίδια φήμη με το νάνο, που η Νιούελς εφοδιάζει με ενέσεις για να νικήσει το ορμονικό πρόβλημα που έχει και να πάρει μπόι.

Οι Ισπανοί σκάουτς καταφτάνουν στο Ροζάριο. Ένας εκπρόσωπος της Μπαρτσελόνα κάνει πρόταση στον Χόρχε Οράσιο Μέσι για να πάει να δοκιμαστεί στη Βαρκελώνη. Ένας άλλος πιάνει τον πατέρα του Μαραντόνα, ο οποίος είναι 11, και του προτείνει συμβόλαιο. Του λέει να τον αφήσει να πάει σε ισπανική ομάδα ή να μετοικήσει κι αυτός μαζί του.

Ο Χόρχε Οράσιο βλέπει την οικονομία της Αργεντινής να καταρρέει και διαισθάνεται ότι το μέλλον των Λατινοαμερικάνων ποδοσφαιριστών είναι στην Ευρώπη. Ο Μέσι είναι έτοιμος να κάνει το μεγάλο ταξίδι, ενώ οι διαδηλώσεις έχουν ήδη αρχίσει. Ο πατέρας του Σέρχιο λέει «όχι» στην πρόταση των Ισπανών.

Ο 11χρονος πιτσιρικάς, έχουν περάσει 21 χρόνια αλλά, δεν τον έχει συγχωρέσει ακόμη. Είναι μια πρόταση που του στέρησε το όνειρο.

Ο μικρός Λέο κλαίει σε όλη τη διαδρομή του προς το αεροδρόμιο. Κλαίει τους πρώτους μήνες στη Βαρκελώνη, στο σημείο που αδειάζουν οριστικά και αμετάκλητα οι υδρογόνοι αδένες. Δεν θα του μείνει δάκρυ διαθέσιμο για την Πικρή Ήττα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και τη Γλυκιά Νίκη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022.

Όμως, σχεδόν θα κλάψει μετά την επικράτηση της Χιλής στον τελικό του «Centenario», του Copa America που γίνεται στις ΗΠΑ για τα 100 χρόνια του θεσμού το 2016. Είναι η στιγμή που αποφασίζει να αποχωρήσει του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Περίπου θα κλάψει και στον τελικό του Copa America το 2021, κυρίως όταν βλέπει τη σύζυγό του, Αντονέλα, και τα παιδιά του στο κινητό.

Πριν τον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 2022, στο podcast του talksport, οι Άγγλοι σχολιαστές «ψηφίζουν» ότι δεν πρόκειται να κλάψει αν η Αργεντινή κατακτήσει το τρόπαιο. «Δεν έχει καρδιά», λέει ο ένας.

Για την ακρίβεια, έχει. Είναι τόσο μεγάλη, που όταν δίνει συνέντευξη στο ESPN, ενώ η Μπαρτσελόνα έχει αποφασίσει να επενδύσει στη θεραπεία του, λέει ότι το όνειρό του είναι «να παίξω στην εθνική Αργεντινής». Τέτοια που, παρά το γεγονός ότι στη χώρα του δεν τον ξέρουν, αρνείται την πρόταση της Ισπανικής Ομοσπονδίας να φορέσει τη φανέλα της εθνικής Ισπανίας.

Εν τω μεταξύ, μετά τη Φινλανδία, όπου το τρόπαιο κατέκτησε η Βραζιλία, που νίκησε 1-0 την Ισπανία με το γκολ του Λεονάρντο, ο οποίος έπαιξε στον Λεβαδειακό από το 2017 έως το 2019, υπάρχει η αίσθηση του υπερεπείγοντος για τον Μέσι.

Καλούν τους γείτονες της Παραγουάης δήθεν για φιλικό των νεαρών ομάδων τους, αλλά δεν λένε σε κανέναν το λόγο. Πολύ λίγοι ξέρουν αυτό που ο Χεράρδο Σαλόριο θέλει να κάνει. Ο Μέσι είναι άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Οι συμπαίκτες του δεν τον ξέρουν.

Υπάρχει ένα γήπεδο που είναι υπό κατασκευή στο Μπουένος Άιρες, στο οποίο γίνεται το παιχνίδι. Η ημερομηνία είναι 29 Ιουνίου 2004, πέντε μέρες μετά τα 17α γενέθλια του Μέσι. Ακόμα και το γεγονός ότι έχει ήδη παίξει με την Μπαρτσελόνα και στο Champions League και στη Liga δεν τον κάνει γνωστό.

Ο Σαλόριο ποντάρει στον εξής περίεργο κανονισμό: αν ένας ποδοσφαιριστής που δεν έχει παίξει σε κάποια εθνική ομάδα φορέσει τη φανέλα μίας σε ένα παιχνίδι που έχουν κοπεί εισιτήρια, τότε πρέπει να λογίζεται παίκτης αυτής.

Εκείνο το απόγευμα στην πρωτεύουσα της Αργεντινής κόβονται ακριβώς… τρία εισιτήρια. Ένας νεότευκτος τηλεοπτικός σταθμός μεταδίδει το παιχνίδι. Ο Αργεντινός σχολιαστής αναφέρει ότι ο Μέσι θα παίξει μόνο λίγα λεπτά.

Μπαίνει στο γήπεδο, αλλά οι συμπαίκτες του δεν του δίνουν την μπάλα. Κομματιάζουν τους Παραγουανούς και, με το σκορ στο 6-0, ο κάποιος την πασάρει στον Μέσι.

Ο τελευταίος ξεκινά μια έξαλλη κούρσα, η οποία τελειώνει με ένα αλησμόνητο, για όσους το είδα, γκολ. Ο Μέσι πηδάει πάνω στον πρώτο συμπαίκτη που πάει να πανηγυρίσει μαζί του. Ένας άλλος του κάνει πατ πατ στο κεφάλι.

Το παιχνίδι τελειώνει και ο «Profe Salorio» πλησιάζει τον έφηβο. «Τι θα γίνει;» τον ρωτάει «θα παίξεις σε εμάς;»

Ο Μέσι χαμογελάει. «Κόουτς», λέει, «την αγαπάω αυτήν την ομάδα».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News