Tάιλερ Ντόρσεϊ: Γιατί το ΝΒΑ του γυρίζει και πάλι την πλάτη;

Οκτώ λεπτά και 15 δευτερόλεπτα. Τόσο (λίγο) διήρκεσε η παρουσία του Τάιλερ Ντόρσεϊ στους Μάβερικς. Και τόσο άδοξα αποχώρησε, με την προοπτική της Ευρωλίγκας να είναι μάλλον μονόδρομος, αν παρέλθει το 48ωρο κατά το οποίο μπορούν να του δώσουν two-way contract και άλλες ομάδες του ΝΒΑ.

Δεν πα’ να έβαλε 9 πόντους με απόλυτη ευστοχία σε 4’ στο ντεμπούτο του, έστω και σε garbage time, δεν πα’ να έβαζε 24,4 με 47% στα τρίποντα στην G-League με τους Τέξας Λέτζεντς; Για τους Μαβς ήταν σα να μην υπήρχε και έκτοτε εμφανίστηκε δύο φορές, με ακόμα λιγότερο χρόνο.

Στον Ολυμπιακό ανοίγεται πάλι η προοπτική επανασύνδεσης με έναν σούτινγκ γκαρντ με χαρακτηριστικά που αναμφίβολα δεν έχει άλλος στο ρόστερ του, ομάδες σαν την -επίσης πρώην του- Μακάμπι, τη Ρεάλ, την Παρτίζαν και τη Φενερμπαχτσέ τον παρακολουθούν διακριτικά ή και αδιάκριτα.

Για πάμε όμως να δούμε το πράγμα και από την οπτική γωνία των συλλόγων του ΝΒΑ. Πώς γίνεται ένας δεινός σκόρερ σαν τον διεθνή με την Ελλάδα παίκτη να μην μπορεί να στεριώσει στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη;

Ο Κιντ δεν ήταν fan του στο Ντάλας με την πληθώρα γκαρντ

Ως προς το Ντάλας, έπεσε στον γενικότερα «δυσκοίλιο» Τζέισον Κιντ, που (έκανε πως) δεν τον έβλεπε. Γενικότερα «δυσκοίλιος» στην αγωνιστική προσέγγισή του και δη στην αντιμετώπιση παικτών, ο παλιός πολυσύνθετος πόιντ γκαρντ δεν έδωσε ευκαιρίες στον Ντόρσεϊ.

Φανταστείτε, δηλαδή, να πήγαινε και καλά η ομάδα του, που παλεύει να εδραιωθεί στις θέσεις των πλέι οφ της Δύσης… Ολόκληρος Φακούντο Καμπάτσο, με ακόμα βαρύτερο βιογραφικό στα μέρη μας και… τις πλάτες του (φίλου του από τη Ρεάλ) Λούκα Ντόντσιτς βαρέθηκε να περιμένει κι έφυγε.

Ακόμα και μετά την αποχώρηση του νέου γκαρντ του Ερυθρού Αστέρα, στο ρόστερ των Τεξανών βλέπουμε εννιά περιφερειακούς, με άλλους λίγο κι άλλους πολύ να παίζουν στο «2». Την θέση του 26χρονου ομογενούς.

Ανάμεσά τους υπάρχει, για παράδειγμα, ο Τζέιντεν Χάρντι. Ρούκι για τον οποίο ακούγονται θερμότατα λόγια και ο οποίος έκανε ακόμα εντυπωσιακότερες εμφανίσεις στην G-League. Κλασικό «δυάρι» και δαύτος, επίσης «αόρατος» στην πρώτη ομάδα με μέσο χρόνο έξι λεπτών σε 10 αγώνες.

Είναι δηλαδή και η πληθώρα περιφερειακών στη συγκεκριμένη ομάδα που «έκαψε» τον Ντόρσεϊ, κάτι βέβαια που ξέραμε και ήξερε ακόμα καλύτερα ο ίδιος όταν υπέγραψε το καλοκαίρι, αφήνοντας τον Ολυμπιακό και την ακόμα καλύτερη πρόταση της Φενέρ.

Οι διαφορετικές ανάγκες και οι θύμησες από το παρελθόν

Δεν είναι όμως περίεργο που, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν διαφαίνονται άλλοι «μνηστήρες» από το ΝΒΑ για πάρτη του; Μιλάμε για έναν εγνωσμένης αξίας σκόρερ, που δεν είναι μονοδιάστατος σουτέρ και ξέρει να βάζει και με άλλους τρόπους την μπάλα στο καλάθι.

Εχει όμως στις ΗΠΑ την (αρνητική) φήμη του μονοδιάστατου παίκτη γενικότερα. Ως προς το ότι, δηλαδή, είναι… above average επιθετικά, αλλά δεν τρέφει και τις καλύτερες σχέσεις με την άμυνα, ενώ, αν θέλει, μπορεί να βοηθάει ιδιαίτερα και σε αυτό τον τομέα.

Σημειωτέον ότι ο Ντόρσεϊ δεν είναι ένας από τους εκατοντάδες παίκτες που «βγήκαν» από το NCAA και έκαναν όνομα περνώντας τον Ατλαντικό, αλλά είχε φτιάξει το δικό του από κολεγιόπαις κιόλας. Προτού επιλεγεί στο ντραφτ το 2017, είχε οδηγήσει το Ορεγκον μέχρι το φάιναλ φορ.

Ηταν ο πρώτος σκόρερ του μάλιστα στην ήττα στον πόντο από το Νορθ Καρολάινα στον ημιτελικό. Ο έτερος σταρ της ομάδας ήταν ο Ντίλον Μπρουκς, νυν αστέρι των Μέμφις Γκρίζλις, που πρωταγωνιστούν στη Δύση. Αυτός έκανε το step up και εξελίχθηκε και σε έναν από τους καλύτερους αμυντικούς του ΝΒΑ…

Από κει και πέρα, ο κάθε σύλλογος του κορυφαίου πρωταθλήματος έχει τις δικές του ανάγκες και από άλλους δεν θα περνούσε ούτε απ’ έξω ο Ντόρσεϊ, σε κάποιους άλλους ωστόσο θα μπορούσε μια χαρά να ταιριάξει.

Δεν μιλάμε μόνο για ομάδες επιπέδου Ντιτρόιτ και Σαν Αντόνιο σε… καθεστώς tanking, όπου παίρνουν ευκαιρίες γκαρντ χειρότερου (επιπέδου) από τον Τάιλερ. Κάποιες ξεκινούν δίχως «δυάρι» στο βασικό τους σχήμα, π.χ. οι Λέικερς (που είναι πήχτρα στους «άσους») και οι Μάτζικ (που λανσάρουν πανύψηλα σχήματα, με πόιντ γκαρντ και τέσσερις φόργουορντ/σέντερ).

Ακόμα και σε ομάδες που πρωταγωνιστούν στις δύο περιφέρειες, όπως οι νεανικοί Καβαλίερς και Πέλικανς, ο Ντόρσεϊ θεωρητικά θα μπορούσε να αποτελέσει ταιριαστό fit, ερχόμενος από τον πάγκο και προσφέροντας instant offense.

Φαίνεται, εν τέλει, ότι στο σκεπτικό πολλών οργανισμών «βαραίνει» η πρώτη του θητεία στο ΝΒΑ. Τη διετία 2017-19, όταν παρά τα συμπαθητικά νούμερά του στο σκοράρισμα, δεν έπεισε Χοκς και Γκρίζλις να επενδύσουν πάνω του.

Αμφότεροι δεν πήγαιναν για τίποτα, τα «γεράκια» την πρώτη χρονιά είχαν τερματίσει τελευταία στην Ανατολή. Ο Ντόρσεϊ είχε μετριότατα ποσοστά (από 25% έως 36% τρ., από 61% έως 71% β.) και ακόμα κι όταν βρήκε 21 λεπτά μέσο όρο στο Μέμφις, οι ασίστ του παρέμειναν κάτω από δύο.

Εκτοτε βέβαια έχει βελτιωθεί αισθητά και στο κομμάτι της δημιουργίας, έχει γίνει συνεπέστερος σκόρερ με καλύτερα ποσοστά, έχει πάνω απ’ όλα «σκληραγωγηθεί» στο τοπ (για… πλην ΝΒΑ) επίπεδο της Ευρωλίγκας. Αξίζει μία ακόμα ευκαιρία εκεί, αμφίβολο όμως αν άμεσα θα την πάρει.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News