Ολυμπιακός: Πόσα… θες να μας τρελάνεις;

Ο τίτλος του blog βγήκε αυθόρμητα. Είναι μια ερώτηση που θα μπορούσε να γίνει σε αρκετούς στον Ολυμπιακό, ατομικά, αλλά και ομαδικά. Γιατί (και) το ματς κόντρα στον ΟΦΗ (2-1) ανήκει σ’ αυτά που μπορούν να σε στείλουν στον… ψυχίατρο.

Πως γίνεται μετά από τέτοια… ισοπέδωση του αντιπάλου, από το 30ο λεπτό και μετά ειδικότερα, το σκορ στο φινάλε να είναι 2-1 και να υπάρχουν καρδιοχτύπια;

Πως γίνεται ο αντίπαλος να σκοράρει στην πρώτη του τελική στο ματς; Πως γίνεται ο αντίπαλος να έχει τρεις τελικές και η μία να είναι γκολ και οι άλλες δύο τετ-α-τετ;

Πως γίνεται να βρίσκονται τόσοι παίκτες του Ολυμπιακού υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις σε θέση γκολ και να στέλνουν τη μπάλα άουτ ή πάνω στον αντίπαλο τερματοφύλακα (που έκανε απίθανη εμφάνιση οι Μανδάς πέρα από κάθε αμφιβολία αλλά… βοηθήθηκε και από τους ερυθρόλευκους);

Πως γίνεται να είσαι ο Ολυμπιακός και να έχεις αυτή την ποιότητα στο ρόστερ και σε 21 τελικές να βάζεις δύο γκολ και στο αντίποδα ο ΟΦΗ με τρεις να σκοράρει μία φορά και να έχει δύο τετ-α-τετ;

Πως γίνεται ένας χαφ της κλάσης και εμπειρίας του Εμβιλά να γυρίζει τη μπάλα προς την άμυνά του σαν πρωτάρης και να δημιουργεί τετ-α-τετ;

Πως γίνεται στα δύο τελευταία ματς πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός να έχει επιστρέψει σε κάποια κακά αμυντικά χούγια που είχε αρχίσει να κόβει;

Πως γίνονται όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα που θα μπορούσαμε να ρωτάμε ως το πρωί; Ε δε γίνεται. Ή μάλλον, δεν πρέπει να γίνεται.

Ο Ολυμπιακός βάζει τα χέρια του και βγάζει τα μάτια του ξανά και ξανά. Σαν το μαρτύριο της σταγόνας ένα πράγμα. Και ολοφάνερα έχει τόση ποιότητα (που ναι, από μόνη της δεν είναι αρκετή, απαιτούνται κι άλλα πολύτιμα συστατικά) που τα ματς του, τουλάχιστον σαν αυτό με τον ΟΦΗ, μπορούν και πρέπει να λήγουν «πολλά με λίγα».

Φαντάζομαι συμφωνούμε όλοι σ’ όλα τα παραπάνω, δεν είναι blog γραμμένο με… κόκκινα γυαλιά. Είναι blog που μιλάει για ποδόσφαιρο. Ποδοσφαιρικές είναι οι απορίες. Και ποδοσφαιρικές απαντήσεις πρέπει να δοθούν.

Γιατί σε επόμενο ματς μπορεί να μη μπορέσει ο Πασχαλάκης να πει όχι σε δύο τετ-α-τετ σ’ ένα 10λεπτο όπως έκανε κόντρα στον ΟΦΗ και θα… γράψει γκέλα. Νέα γκέλα που θα σημαίνει και ακόμα μεγαλύτερο ψαλίδισμα των ελπίδων νστην προσπάθεια για τον τίτλο.

Αν λοιπόν θέλει ο Ολυμπιακός να μείνει ως το φινάλε στο κόλπο του πρωταθλήματος θα πρέπει να το… πάρει αλλιώς. Να κάνει γκολ τις ευκαιρίες του και, φυσικά, να μη «δίνει» τόσο εύκολα γκολ και φάσεις στους αντιπάλους του.

Γιατί κινδυνεύει να τρελάνει πριν απ’ όλους τους δικούς του οπαδούς. Και ειδικά τη φετινή σεζόν έχει «δοκιμάσει» πολύ σκληρά ήδη τις ψυχικές και πνευματικές τους αντοχές… Σώνει…

ΥΓ: Πόσα θέλει και ο Χάμες να μας τρελάνει, με την καλή έννοια αυτή τη φορά, που κάνει πολύ δύσκολα πράγματα να μοιάζουν τόσο απλά.