ΑΕΚ: Υπάρχει δίλημμα όταν υπάρχει ο Γκατσίνοβιτς;

Μέσα από τις πολλές αναποδιές που ο Ματίας Αλμέιδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει στα τελειώματα του περασμένου έτους, γεννήθηκε μια διαφορετική ποδοσφαιρική ιδέα από εκείνη που είχε ο ίδιος παρουσιάσει καθοδηγώντας την ΑΕΚ μέσω αυτής, έως και τη διακοπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ.

Εξ ανάγκης, ασφαλώς, ο Αργεντινός κόουτς εμπιστεύτηκε ένα σχήμα με δύο κεντρικούς χαφ που επί της ουσίας είναι «κόφτες», ώστε να γεμίσει τις πτέρυγες -όπου η ομάδα είχε χτυπηθεί από τραυματισμούς- με παίκτες του άξονα.

Με τους Γιόνσον και Σιμάνσκι στα χαφ, η Ένωση έγινε ακόμα πιο συμπαγής ανασταλτικά, όμως είναι ξεκάθαρο ότι έχασε παιχνίδι από τον άξονα, εκεί όπου ο Ορμπελίν Πινέδα της δίνει περισσότερη δημιουργία και ασφαλώς εξασφαλίζει την αμεσότητα στη μεταφορά της μπάλας. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις βέβαια. Άλλωστε ο Μεξικανός μετά το τέλος του Μουντιάλ είναι εξαιρετικός, ακόμα κι αν εκκινεί τις προσπάθειές του από αριστερά. Από το εκτός έδρας παιχνίδι με το Βόλο και μετά, μετρά 5 γκολ και 2 ασίστ, οπότε πως να προκύπτει κάποιο παράπονο;

Το δίδυμο Σιμάνσκι – Γιόνσον και η… ζυγαριά του Αλμέιδα

Όμως, πλέον, ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς είναι απόλυτα ενεργός. Επιστρέφοντας κι εκείνος από τραυματισμό σε μια κατάσταση που είναι μάλλον αδύνατον να λογίζεται ως αναπληρωματικός. Στον αγώνα με τον Άρη, ο προπονητής ίσως άργησε να τον χρησιμοποιήσει καθώς η εικόνα της ΑΕΚ φώναζε ότι είχε ανάγκη από την ποιότητα και τα τρεξίματά του. Θα μπορούσε να μπει στο ματς από το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και όχι στο 70′ κι ενώ μόλις δύο λεπτά νωρίτερα ο Αθανασιάδης είχε κρατήσει όρθια την Ένωση στην πολύ δύσκολη κεφαλιά του Μπράμπετς.

Υπάρχει άραγε δίλημμα εδώ; Ο προπονητής σαφώς και έχει τους λόγους του. Γνωρίζει τις μετρήσεις, έχει δεδομένα στα οποία εμείς δεν έχουμε πρόσβαση. Όμως στην υπόθεση ότι ο Γκατσίνοβιτς είναι πλέον αγωνιστικά έτοιμος να ξεκινήσει στο αρχικό σχήμα, προκύπτει άραγε στο μυαλό του Αλμέιδα ο προβληματισμός για το αν πρέπει να «χαλάσει» το δίδυμο των αμυντικών μέσων για χάρη του;

Η λογική λέει ότι αυτά που ο Σέρβος προσφέρει στο παιχνίδι της ΑΕΚ, υπερκαλύπτουν τις ανάγκες που δημιουργούνται στο τακτικό κομμάτι ώστε η ομάδα να έχει ταυτόχρονα τους Σιμάνσκι και Γιόνσον στο αρχικό σχήμα της. Πέραν του ότι είναι πολύ πιο απειλητικός (5 γκολ) και δημιουργικός (2 ασίστ,2 κερδισμένα πέναλτι) εν συγκρίσει με τους δύο προαναφερθέντες, είναι εξίσου επιδραστικός στην ανασταλτική απαίτηση.

Τρέχει παντού, κόβει και κλέβει μπάλες, δίνει σωστά τις καλύψεις που απαιτούνται και παίζει γρήγορα στην ανάκτηση της μπάλας. Κοινώς, η ομάδα δεν χάνει τη στιβαρότητα και συνέπειά της στο αμυντικό transition, ενδεχομένως μάλιστα να κερδίζει και σε αυτόν τον τομέα, περισσότερα πράγματα.

Είναι και κάτι ακόμα… Με τους Φερνάντες, Ελίασον, Τσούμπερ, Μάνταλο και Φαν Βερτ στον πάγκο, κάθε άλλο παρά ανάγκη προκύπτει ώστε να κάθεται εκεί και ο Γκατσίνοβιτς. Υπάρχει πολλή ποιότητα και πληθώρα εναλλακτικών λύσεων για τις περιπτώσεις που η ΑΕΚ θα χρειαστεί έναν game changer. Για όλα τα προαναφερθέντα, η επιστροφή του Σέρβου στο αρχικό σχήμα, μοιάζει με μονόδρομο. Αν και ο Αλμέιδα, σίγουρα ξέρει καλύτερα!

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News