Ολυμπιακός - Θύρα 7: 42 χρόνια μετά κι ακόμη αμέτρητα γιατί...

Ήταν Φλεβάρης του 1981, 8 του μήνα. Ήταν μέρα ενός μεγάλου ντέρμπι. Ενός ντέρμπι που εξελίχθηκε σε γιορτή. Μια γιορτή που απείχε μερικά δευτερόλεπτα από την τραγωδία για να επιβεβαιώσει τη λαϊκή ρήση που λέει: όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Κι εκείνη η ώρα, η ώρα που όλοι πανηγύριζαν τον θρίαμβο του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ στο Γ.Καραϊσκάκης, ήταν η ώρα που ο Χάρος βγήκε παγανιά για να πάρει πρόωρα και άδικα μαζί του 21 ψυχές.

Συμπληρώνονται 42 χρόνια από την αποφράδα μέρα εκείνου του καταραμένου Φλεβάρη κι ακόμα δεν έχει δοθεί πειστική απάντηση στο απλό ερώτημα: γιατί; Γιατί πέθαναν 21 άνθρωποι στα σκαλοπάτια της θύρας 7; Γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς, δεν υπήρξε άραγε κάποιος φταίχτης; Γιατί ήταν κλειστή η πόρτα ενώ ήταν βέβαιο πως ο θρίαμβος του 6-0 θα οδηγούσε τον κόσμο να βγει τρέχοντας από τις θύρες στο φινάλε για να αποθεώσει τους ήρωές του έξω από τα αποδυτήρια.

Από τους 35.450 οι 21 δε γύρισαν σπίτι…

Είχαν εκδοθεί 35.450 εισιτήρια. Οι 21 απ’αυτούς δε γύρισαν σπίτι, έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι. Ο Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών), ο Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών), ο Ηλίας Παναγούλης (17 ετών), ο Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών), ο Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών), ο Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών), ο Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών), ο Νίκος Φίλος (19 ετών), ο Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών), ο Βασίλης Μάχας (20 ετών), ο Ευστράτιος Λούπος (20 ετών), ο Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών), η Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών), ο Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών), ο Κώστας Καρανικόλας (26 ετών), ο Μιχάλης Μάρκου (27 ετών), ο Κώστας Μπίλας (28 ετών), ο Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών), ο Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών), ο Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών) και ο Δημήτριος Αδαμόπουλος (41 ετών).

Ήταν μόλις 21 ανώνυμοι μέσα σ’ ένα μεγάλο πλήθος. Και έμελλε να γίνουν αρκετά επώνυμοι στο φινάλε του ματς, αφήνοντας την τελευταία τους πνοή, άλλος ακαριαία στα σκαλοπάτια της θύρας 7 και άλλος στο νοσοκομείο αργότερα. Το ματς δεν είχε λήξει ακόμα όταν αρκετοί έσπευσαν να βγουν από την κερκίδα για να βρεθούν στη θύρα 1, έξω από τα αποδυτήρια, για να αποθεώσουν τους θριαμβευτές. Κάποιος, από τους πρώτους γλίστρησε και έπεσε. Ακολούθησαν κι άλλοι. Κι άλλοι. Κι άλλοι.

Μια άμορφη μάζα σωμάτων. Ποδοπατημένα και στριμωγμένα. Αυτό ήταν. Το κακό είχε γίνει. Άλλος πλακωμένος από ασφυξία. Άλλος από χτύπημα κατά την πτώση. Συνέβη το μοιραίο. Για την ιστορία το 6-0 του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ ήρθε με τρία γκολ του Γαλάκου και από ένα των Κουσουλάκη, Ορφανού και Βαμβακούλα. Είναι βέβαιο πως κανείς τους δεν θα ήθελε να έχει σκοράρει εκείνη τη μέρα. Κανείς τους δεν θέλει να θυμάται.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News