Ολυμπιακός: Το μεγάλο στοίχημα που έχει βάλει ο Μπαρτζώκας... με τον εαυτό του!

Από τη σειρά με τη Φενέρμπαχτσε, ο Γιώργος Μπαρτζώκας μόνο να χάσει έχει. Ενώ ο Ολυμπιακός είναι παραδεκτό πως υφίσταται ως ομάδα δουλεμένη, η οποία υπό κανονικές συνθήκες είναι αναγνωρίσιμη για τη χημεία της, τα επαναλαμβανόμενα plays και την ατομική ικανότητα των παικτών της, χωρίς να έχει το διαφημισμένο αστέρι στο ρόστερ της, η πρωτιά στους ομίλους της Euroleague και η αντάμωση με το νούμερο 8 καθιστά την πρόκριση ανάγκη επιτακτική.

Από τότε που άρχισε η Euroleague, ομάδες πρώτες έχουν αποκλειστεί πριν το Final 4. Αλλά ακόμα κι έτσι, το εγχείρημα ήταν αρκετά πιο δύσκολο. Όταν το Top 16 γινόταν με ομίλους των τεσσάρων ομάδων, οι πρώτες, όπως παραδείγματος χάρη ο Παναθηναϊκός με την Τάου Κεράμικα το 2006 και η Μακάμπι Τελ Αβίβ με την Παρτίζαν το 2010, έπαιζαν με τις δεύτερες.

Αργότερα, και μέχρι το 2016, που οι όμιλοι στο Top 16 ήταν οκτώ ομάδων, η πρώτη του ενός θα έπαιζε με την τέταρτη του άλλου. Αυτό θα σήμαινε ότι το επίπεδο θα ήταν αρκετά πιο αυξημένο, αφού θα είχαν περάσει ήδη ένα γύρο. Από το 2017, όμως, με τον έναν όμιλο, δεν έχει συμβεί να μείνει πρώτη εκτός νυμφώνος από όγδοη.

Ωστόσο, δεν έχει συμβεί και να μη χάσει παιχνίδι. Τις δύο τελευταίες χρονιές, μάλιστα, που η Μπαρτσελόνα έφτασε στην κορυφή της βαθμολογίας, πήγε δύο φορές σε πέμπτο ματς, με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και την Μπάγερν Μονάχου, το 2019 η Φενέρμπαχτσε νίκησε τη Ζάλγκιρις Κάουνας σε τέσσερα παιχνίδια, σε άλλα τόσα η ΤΣΣΚΑ Μόσχας τη Χίμκι ένα χρόνο νωρίτερα και η Ρεάλ Μαδρίτης την Νταρουσάφακα το 2017.

Όλες, πάντως, πέρασαν, αν και ουδεμία κατέκτησε το τρόπαιο. Μάλιστα, σε τρεις περιπτώσεις, το ’17, το ’18 και το ’22, οι ομάδες που νίκησαν έφτασαν στο Final 4 με μειονέκτημα έδρας. Μπορεί κάποιος να κατανοήσει, λοιπόν, το επισφαλές της θέσης του Μπαρτζώκα, που γίνεται ακόμα πιο εύθραυστο αν αναλογιστεί κάποιος ότι έχει να αντιμετωπίσει Έλληνα προπονητή. Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει βιογραφικό από μεγάλα παιχνίδια since 1999, όπως αναφέρουν και τα μπραντς, και σίγουρα δεν θα κάτσει να «φάει» το… παραμύθι της πρώτης του ομίλου, πριν τουλάχιστον απομυζήσει ό,τι γίνεται μέχρι να παραδοθεί.

Ο Ιτούδης κάνει σπουδαίο κοουτσάρισμα στη σειρά, αλλά θα μπορούσε να πει κάποιος πως θα του χρησίμευε ένα τάιμ άουτ σε πραγματικό χρόνο, όταν η μπάλα γλίστρησε από τα χέρια του Τόμας Γουόκαπ. Η Φενέρ έκανε επίθεση σαν από τάιμ άουτ στον τρίτο προημιτελικό, με φόρτωμα της αδύνατης πλευράς και απομόνωση του Κώστα Παπανικολάου από τον Μάρκο Γκούντουριτς, αλλά αυτό που ο Έλληνας κόουτς θα καθιστούσε ως αναγκαίο, ήταν να μη μείνει χρόνος στο ρολόι.

Ο Μπαρτζώκας, από τη μεριά του, έχει να διαχειριστεί, μαζί με το άγχος του φαβορί, που έχει χάσει το πλεονέκτημα της έδρας του και πρέπει να το ξαναπάρει, το τακτικό κομμάτι, τις αλλαγές στο ρυθμό και τα απότομα ξεσπάσματα της Φενέρ.

Ο Μουσταφά Φαλ μοιάζει να χρειάζεται μασάζ αυτοπεποίθησης, αφού οι ψηλοί και ημίψηλοι της τουρκικής ομάδας βγαίνουν πολύ σωστά στα γυρίσματά του προς το καλάθι, ενώ σε παιχνίδια που ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πάρει αυτοπεποίθηση από τρίποντα, χρειάζεται εναλλακτικό σχέδιο. Ο ίδιος έχει να διαχειριστεί και την πίεση που είναι απόρροια του συναισθηματισμού του.

Δεν είναι, λοιπόν, παράλογη η αντίδρασή του στο τρίποντο του Κώστα Σλούκα με το ρολόι να δείχνει μηδέν ελάχιστα πριν η μπάλα ρουφηχτεί από το καλάθι της Φενέρμπαχτσε. Ο Μπαρτζώκας μοιάζει με έναν άνθρωπο που έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να διαχειρίζεται τα πάντα με γαλήνη και το δέοντα σεβασμό προς τον αντίπαλό του, τις περισσότερες φορές το καταφέρνει, αλλά αυτός ο τρίτος προημιτελικός, αν και στην πραγματικότητα μοιάζει με τη μέση της σειράς, περιέχει όση παράνοια πρέπει ώστε να μην μπορεί να ελέγξει το σφυγμό του.

Συχνά, οι χαρούμενοι μοιάζουν ελαφρώς εγκαταλελειμμένοι, διότι το συναίσθημα έχει προκύψει από απελπισία. Η τελευταία, δε, αφορά κυρίως στο γεγονός ότι το υποκείμενο έχει πράξει όσα επουσιώδη και βλέπει πως το αποτέλεσμα παραμένει εν αμφιβόλω.

Από τη στιγμή που το γραμμένο του παιχνιδιού υπόκειται σε παράγοντες εξωγενείς και όχι στη νόησή του, η οποία ούτως ή άλλως φτάνει να καθορίζει τα πράγματα ως ένα σημείο και να μπορεί να αποβάλει την τοξίνη της διαλεκτικής μέχρι ένα βαθμό, ο προπονητής απευθύνεται μάλλον, όσο αναχρονιστικό κι αν ακούγεται, στον ουρανό.

Κάτι τέτοιο, εξάλλου, έδειξε και η αντίδρασή του. Ο Μπαρτζώκας υπάκουσε στο ψυχόρμητο, μέχρι που αντιλήφθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν συνάδει με το ηθικό πρωτόκολλό του.

Πίσω από τον Σλούκα φαίνεται με τις γροθιές στη στάση που γυμνάζονται οι δικέφαλοι και έπειτα καλείται να βρει την ψυχραιμία του και να εκδηλώσει συμπόνια απέναντι στον αντίπαλο προπονητή, ο οποίος είναι ένας πραγματικός σατανάς: η «σερβική» μεριά του εγκεφάλου του λειτουργεί για να δείξει ότι έτσι είναι το μπάσκετ, ο αθλητισμός και πως, στην τελική, ο παίκτης που του έκανε τη ζημιά θα είναι δικός του από τον Ιούνιο και θα φροντίσει να τον έχει στην καλύτερη δυνατή κατάσταση τον Αύγουστο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News