Συνέντευξη Τζο Αρλάουκας: «Το μπάσκετ που παίζει φέτος ο Ολυμπιακός... απλά το απολαμβάνεις!»

EUROKINISSI

Ο “Mr. Euroleague”, Τζο Αρλάουκας, μιλάει με θαυμασμό για το φετινό «θαύμα» που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα, αποθεώνει τον Έλληνα τεχνικό, αλλά εξηγεί γιατί οι «ερυθρόλευκοι» δεν πρέπει να νιώθουν όμορφα που θεωρούνται φαβορί για τον τίτλο στο Κάουνας!

Αποστολή στο Κάουνας: Αλέξανδρος Σόμογλου

Για τους μεγαλύτερους σε ηλικία φίλους του Ολυμπιακού, το όνομα Τζο Αρλάουκας παραπέμπει στις… τιτανομαχίες με τη «βασίλισσα» Ρεάλ Μαδρίτης τη διετία 1994-95 που κορυφώθηκε με τον τελικό της Ευρωλίγκας στη Σαραγόσα, εκεί που ο Αμερικανός με τον τεράστιο Άρβιντας Σαμπόνις δεν είχαν αφήσει το παραμικρό περιθώριο αντίστασης στην παρέα του Έντι Τζόνσον.

Για τους νεότερους ο Τζο Αρλάουκας αποτελεί… τη φωνή της σύγχρονης έκδοσης της Euroleague. Παρουσιαστής, αναλυτής, με το YouTube και τα social media να είναι γεμάτα από το πρόσωπό του.

Αυτό που σίγουρα γνωρίζουν λίγοι είναι ότι αν πεις το όνομα Αρλάουκας στο Κάουνας άπαντες θα σε κοιτάξουν με απορία. Αν αντίθετα φωνάξεις «Αρλάουσκας» άπαντες θα καταλάβουν ότι αναφέρεσαι στις λιθουανικές καταβολές του παλιού αστέρα της Ρεάλ. Αν και γεννήθηκε στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης η σύνδεσή του με την οικοδέσποινα πόλη του Final Four είναι διαχρονική καθώς ο πατέρας του ήταν Λιθουανός πρόσφυγας που εγκαταστάθηκε μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σε κάθε περίπτωση η άποψη του “Mr. Euroleague”, λίγες ώρες πριν το τζάμπολ των δύο ημιτελικών ανάμεσα σε Ολυμπιακό – Μονακό και Ρεάλ – Μπαρτσελόνα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Κι ακόμη μεγαλύτερο εμφανίζουν οι ύμνοι που αφιερώνει στο φετινό «θαύμα» που παρουσιάζει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Photo Credits: Αντώνης Νικολόπουλος | Eurokinissi

Θα ήθελα να γυρίσουμε το χρόνο πίσω τρεις δεκαετίες και να πάμε στο 1995 όταν αντιμετώπισες, ως παίκτης της Ρεάλ, τον Ολυμπιακό ως αντίπαλος σε τελικό της Ευρωλίγκας. Πίστευες τότε ότι εκείνη η ομάδα θα μπορούσε ποτέ να έχει την εξέλιξη που εμφανίζει εδώ και πολλά χρόνια ως οργανισμός;

Για να είμαι ειλικρινής, εκείνη την εποχή δεν με ενδιέφερε κανένας αντίπαλος. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν η δική μου ομάδα και πως θα κατακτούσε νίκες και τρόπαια.

Λογικό…

Επειδή, όμως, αντιλαμβάνομαι το νόημα της ερώτησής σου και πραγματικά έχει ουσία, θα σου απαντήσω επικεντρωμένος στην τελευταία πενταετία που ζω πολύ καλύτερα τα πράγματα από ένα διαφορετικό πόστο. Ο τρόπος που επέστρεψε ο Ολυμπιακός σε ρόλο απόλυτου πρωταγωνιστή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μετά από μια περίοδο προβλημάτων και δύσκολων αποφάσεων, είναι πραγματικά εκπληκτικός.

Αν σκεφτείς, μάλιστα, ότι η συγκεκριμένη επιστροφή πραγματοποιήθηκε σε μια εποχή που αποχώρησαν από την ενεργό δράση παίκτες – θρύλοι όπως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης, μόνο ως μοναδικό επίτευγμα μπορείς να τη χαρακτηρίσεις.

«Είναι πραγματικά εκπληκτικό αυτό που πέτυχε ο Μπαρτζώκας»

Στα δικά σου μάτια αποτελεί το συγκεκριμένο come back ένα μικρό παράσημο για τη συνολική λειτουργία του Ολυμπιακού εντός και εκτός παρκέ;

Αναμφισβήτητα! Νομίζω όμως ότι η πιο κομβική απόφαση σε αυτή τη μεταβατική περίοδο αφορά την επιλογή του Γιώργου Μπαρτζώκα στη θέση του προπονητή. Χάνεις δύο από τους καλύτερους παίκτες που έχουν παίξει ποτέ μπάσκετ στην Ευρώπη και παρουσιάζεις μια τόσο δυνατή ομάδα. Πραγματικά εκπληκτικό!

Μπορώ, μάλιστα, να σου πω ότι υπήρξαν στιγμές πίσω στο 2019 που φοβηθήκαμε ότι θα χάναμε τον Ολυμπιακό από το υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Φοβόμασταν ότι θα είχαμε μια τεράστια απώλεια για όλους μας.

Ο Τζο Αρλάουκας συζητά με τον Αλέξανδρο Σόμογλου στο Κάουνας για τον Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα και των αδελφών Αγγελόπουλων.

Αναφέρεσαι σε ένα εκπληκτικό επίτευγμα του Γιώργου Μπαρτζώκα, άρα δεν γίνεται παρά να σου ζητήσω να μου αξιολογήσεις, ως πρώην μπασκετμπολίστας, το μπάσκετ που παρουσίασε φέτος ο Ολυμπιακός σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ένα μπάσκετ αποθεωτικό για το ομαδικό πνεύμα, ένα μπάσκετ στο οποίο το «εμείς» μπαίνει πάντα πάνω από το «εγώ», ένα μπάσκετ γεμάτο ταχύτητα, θέαμα, καινοτομίες και ουσία…

Η αλήθεια είναι ότι το μπάσκετ που παρουσιάζει φέτος ο Ολυμπιακός είναι απολαυστικό. Απλά κάθεσαι και το απολαμβάνεις! Η ταχύτητα που μοιράζουν την μπάλα, που ο ένας παίκτης αξιοποιεί κάθε συμπαίκτη του, με το συνεχές ροτέισον στην επίθεση.

«Μου λείπουν παίκτες σαν τον Σπανούλη»

Θεωρείς ότι ο τρόπος παιχνιδιού που περιγράφεις, μπορεί να αλλάξει συνολικά την κοσμοθεωρία για το ευρωπαϊκό μπάσκετ τα επόμενα χρόνια; Πιστεύεις ότι θα βρεθούν και άλλες ομάδες που θα επιχειρήσουν να αντιγράψουν το συγκεκριμένο μοντέλο;

Ειλικρινά, το πιστεύω. Και άλλες ομάδες παρουσιάζουν εξαιρετικό θέαμα στις καλές τους βραδιές. Δεν είναι υπέροχο να βλέπεις στις καλές της βραδιές τη Ρεάλ; Απλά το φετινό μπάσκετ του Ολυμπιακού είναι πολύ ιδιαίτερο. Και μπορώ να πω με λύπη ότι σ’ αυτό το μπάσκετ δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιος μεγάλος πρωταγωνιστής…

Γιατί το λες με λύπη;

Γιατί μου λείπουν παίκτες σαν τον Σπανούλη. Παίκτες που θα βγαίνουν στο παρκέ θα παίρνουν την μπάλα και θα πετυχαίνουν 20-30 πόντους! Παίκτες σαν τον Γιασικεβίτσιους που ξέρεις ότι θα μπει σε ένα παιχνίδι και θα κυριαρχήσει με το σπάνιο ατομικό ταλέντο του. Όπως καταλαβαίνεις βρίσκομαι σε… σύγχυση! Από τη μια πλευρά λατρεύω το μπάσκετ του Ολυμπιακού και από την άλλη μου λείπουν οι σταρ!

Δεν θεωρείς σταρ τον Βεζένκοφ;

Κάθε άλλο! Απλά στο φετινό μπάσκετ του Ολυμπιακού ξέρεις ότι και ο Σάσα να μην πάει καλά σε ένα παιχνίδι, η ίδια η ομάδα θα καλύψει το κενό του με την ομαδική της ποιότητα, με ομαδική δουλειά. Είδατε τι συνέβη στη σειρά με τη Φενέρ. Δεν σκόραρε πολύ ο Σάσα, βγήκε μπροστά ο Σλούκας. Γι’ αυτό αναφέρομαι διαρκώς στην ιδιαιτερότητα του φετινού Ολυμπιακού. Γιατί ο σταρ είναι ουσιαστικά η ίδια η ομάδα!

«Κανείς δεν θέλει να έρχεται σε Final Four ως φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου»

Είναι ο Ολυμπιακός το φαβορί για να κατακτήσει τη φετινή Euroleague;

Ατυχώς ναι…

Γιατί «ατυχώς»;

Γιατί κανείς δεν θέλει να έρχεται ως φαβορί σε ένα Final Four της Euroleague.

Σωστό, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Κι εσείς το 1995, εκείνη η φοβερή και τρομερή Ρεάλ του Σαμπόνις φαβορί ήσασταν και τα σαρώσατε όλα!

Ναι, αλλά και το 1994 ήμασταν το απόλυτο φαβορί και… δεν φτάσαμε ούτε καν στο Final 4 στο Τελ Αβίβ! Ποτέ δεν είναι καλό να κουβαλάς το φορτίο του φαβορί σε τέτοιες διοργανώσεις. Ξέρεις, λίγοι δίνουν τύχη στην Μπαρτσελόνα για το φετινό τουρνουά. Δεν ήταν ποτέ η καλύτερη ομάδα της σεζόν, είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους, αλλά εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι έφτασαν στο Κάουνας με τον πιο πειστικό τρόπο. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνη ομάδα και μην την έχετε ξεγραμμένη…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News