Γιώργος Χελάκης: Κάτι εντελώς ανορθόδοξο θα χρειαστεί να σκαρφιστεί ο Σιμόνε Ιντσάγκι, μπας και...
Η Ιντερ δεν μπορεί υπό κανονικές συνθήκες να αντιμετωπίσει τη Σίτι στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Δέχομαι ότι η Ρεάλ είναι μία ομάδα που βαδίζει προς τη δύση της. Oτι δεν είναι καν η περσινή κυνική Ρεάλ. Οτι έχασε -και μάλιστα άνετα- το πρωτάθλημα Ισπανίας απ’ τη μετρίως μέτρια Μπαρτσελόνα.
Ολα αυτά όμως δεν εξηγούν το ποδοσφαιρικό πνιγμό που υπέστη προχθές το βράδυ απ’ τη Σίτι. Εδώ χρειάζεται άλλη εξήγηση, που δεν έχει να κάνει με τις έστω προφανείς αδυναμίες της Ρεάλ.
Η εξήγηση έχει να κάνει με το άλλου τύπου ποδόσφαιρο που έχει φτάσει να αποδίδει φέτος η ομάδα του Γκουαρντιόλα. Δεν είναι καινούργιο ποδόσφαιρο. Το έχουμε ξαναδεί πριν από κάμποσα χρόνια, όταν πάλι με τον Γκουαρντιόλα το έπαιζε η Μπαρτσελόνα. Με τη διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση το πράγμα έχει εξελιχθεί.
Τώρα οι παίκτες της Σίτι δεν χρειάζονται παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα για να ανακτήσουν την κατοχή της μπάλας και να (ξανα)επιτεθούν. Ο κόουτς έχει βελτιώσει τόσο το επίπεδο φυσικής κατάστασης των παικτών του, που πέφτουν με απίστευτη ταχύτητα πάνω στην μπάλα για να ανακτήσουν την κατοχή της.
Για ένα ημίχρονο, η Σίτι παρέδωσε μία εξαίσια ποδοσφαιρική παράσταση, που δεν ξεσήκωσε μόνο όσους τυχερούς ήταν στο «Ετιχαντ», αλλά και τα εκατομμύρια όσων την παρακολούθησαν απ’ τις τηλεοπτικές οθόνες.
Οχι η Ρεάλ, αλλά κι όποια ομάδα βρισκόταν στη θέση της θα πάθαινε τα ίδια, μπορεί και χειρότερα. Εμοιαζε σαν να έπαιζαν μικροί με μεγάλους. Απίστευτα τρεξίματα και σωστές επιλογές. Κίνηση χωρίς την μπάλα ακόμα κι από παίκτες όπως ο Στόουνς που από σέντερ μπακ βαφτίστηκε αμυντικός χαφ και προσπαθούσε να παίξει όπως παίζει κι ο Ρό δρι.
Ολα τέλεια και στην κορυφή της επίθεσης ένας υπερφυσικός παίκτης, που είναι ανίκητος. Μόνο ο Κουρτουά μπόρεσε να τον σταματήσει, αλλά ακόμα και χωρίς σκοράρισμα από τον Χάλαντ η Σίτι έβαλε τέσσερα και θα μπορούσε να βάλει περισσότερα.
Παραμένει για μένα μυστήριο γιατί η Σίτι ενώ επιφυλάσσει τέτοια συμπεριφορά στους αντιπάλους της όταν τους υποδέχεται στο Μάντσεστερ, εκτός έδρας μοιάζει να μην ενδιαφέρεται να παίξει με τον ίδιο
τρόπο. Ισως να είναι μία κυνική αντιμετώπιση της κατάστασης απ’ τον Γκουαρντιόλα.
Οπως και να ’χει, η Ιντερ δεν μπορεί υπό κανονικές συνθήκες να αντιμετωπίσει τη Σίτι στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Κάτι εντελώς ανορθόδοξο θα χρειαστεί να σκαρφιστεί ο Σιμόνε Ιντσάγκι για να τα βγάλει πέρα η ομάδα του με αυτή την ποδοσφαιρική μηχανή. Αν δεν το σκαρφιστεί, τότε δεν αποκλείεται η Ιντερ να έχει την τύχη της Ρεάλ.