Ευθύμης Κουλούρης: «Πέρασα κατάθλιψη, ήμουν στον κόσμο μου - Έτσι το ξεπέρασα...»

Για την δύσκολη ψυχολογικά περίοδο που πέρασε όταν ήταν στη Γαλλία: «Ουσιαστικά σε κάποιες περιπτώσεις όπου ο κόσμος δεν μπορεί να τα ξέρει όλα υπήρχαν δύσκολοι περίοδοι για μένα και αυτή τη χρονική στιγμή που μιλάμε δεν φοβάμαι να το πω. Ψυχικά δεν ήμουν πολύ καλά γιατί περνούσα κάποιες δυσκολίες. Καμιά φορά αρνείσαι να το καταλάβεις, εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή περνούσα μια κατάθλιψη. Υπήρξε μια στιγμή η οποία ήταν κομβική και το κατάλαβα και με βοήθησαν πολύ σε αυτό όσοι ήταν δίπλα μου και κοντά μου, όπως η οικογένειά μου και η κοπέλα μου. Στην καθημερινότητά μου δεν ήμουν αυτός που έπρεπε, δεν χαιρόμουνα την καθημερινότητά μου και υπήρχαν μέρες στις οποίες δεν αισθανόμουνα χαρούμενος και χρειαζόμουν τη βοήθεια ενός ειδικού. Από τότε μέχρι και σήμερα συνεχίζω να έχω επαφές μαζί του. Είναι το κυριότερο για κάθε άνθρωπο να έχει τη βοήθεια ενός ψυχολόγου και νομίζω στο χώρο μας είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί εμένα προσωπικά και δεν φοβάμαι να το πω με έχει αλλάξει και σαν άνθρωπο και σαν ποδοσφαιριστή. Με έκανε να καταλάβω ποιος είμαι πραγματικά. Με έκανε να συγκρατώ τις σκέψεις μου και να σκέφτομαι πολύ πιο ξεκάθαρα».

Για το αν έχει αλλάξει ως άνθρωπος: «Στο 100% έχω αλλάξει. Το κυριότερο είναι ότι μπορώ να καταλάβω και να καταφέρω να βγω από καταστάσεις και από σκέψεις τις οποίες στο παρελθόν θα κολλούσα. Καμιά φορά σαν άνθρωπος δεν το καταλαβαίνεις αυτό και νομίζεις πως κάτι σε κρατάει πίσω. Για μένα προσωπικά είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Ώστε να καταλάβεις το ποιος είσαι, τι ζητάς από τη ζωή σου και ποια είναι τα κύρια άτομα τα οποία μπορείς να βασιστείς. Χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται το χαμόγελο στην καθημερινότητά του και είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Βγαίνεις πιο δυνατός και σήμερα που συζητάμε έχω κερδίσει πάρα πολλά από αυτή τη δυσκολία που πέρασα στη Γαλλία, διότι εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή βρισκόμουνα στο δικό μου κόσμο. Θα προτιμούσα να κλειστώ στον εαυτό μου γιατί είμαι και έτσι σαν άνθρωπος και όλα τα κρατούσα μέσα μου. Υπήρχε μια στιγμή στην οποία είπα και εγώ στον εαυτό φτάνει».