Παναθηναϊκός: Το τέλος της «επταετίας», ο Panathinaikos και αυτά που πρέπει να αλλάξει ο Γιοβάνοβιτς

Υπάρχουν δύο όψεις σε κάθε νόμισμα. Η μία είναι ότι ο Παναθηναϊκός έκανε κακή εμφάνιση με τη Ντνίπρο και γέννησε προβληματισμούς παρά την πρόκριση. Η άλλη είναι ότι αυτή η εμφάνιση καλύτερα που ήρθε τώρα παρά στα παιχνίδια με τη Μαρσέιγ που εκ των προτέρων είναι υψηλών απαιτήσεων και εντάσεων. Και εκεί λάθη σαν αυτά χθες στη Λεωφόρο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!

Ποιος θα μαρκάρει σε αυτόν τον Παναθηναϊκό;

Ο Δημήτρης Κουρμπέλης έφυγε και επί της ουσίας δεν έχει αντικατασταθεί σε ανασταλτικό επίπεδο. Τα μαρκαρίσματά του και τα τρεξίματά του λείπουν, όπως λείπει και ο Τσέριν, με αποτέλεσμα ο Πέρεθ να… τρέχει για δέκα.

Ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε στα χαφ, εκτόξευσε την ποιότητά του (και αυτό φάνηκε και χθες με τον «μαέστρο» Τζούρισιτς), γίνεται ομάδα που θα δημιουργεί φάσεις και θα παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά αλήθεια ποιος θα μαρκάρει; Εκτός αν περιμένουμε κι εμείς και ο Γιοβάνοβιτς από τον 34χρονο Ζέκα να κάνει αυτά που έκανε όταν ήταν 28 χρονών.

Και πάλι, λοιπόν, ανοίγει το θέμα της επιτακτικής ανάγκης να αποκτηθεί ένα «6άρι», τουλάχιστον της ίδιας ποιότητας με τον Ρούμπεν Πέρεθ και με βασικό χαρακτηριστικό το μαρκάρισμα. Όχι γιατί είδαμε αυτά που είδαμε με τη Ντνίπρο, αλλά επειδή η χρονιά πλέον είναι απαιτητική με Ελλάδα και Ευρώπη, η οποία Ευρώπη απαιτεί λύσεις και ελαχιστοποίηση των λαθών. Εκτός αν στον Παναθηναϊκό θεωρούν πως με την είσοδο σε ομίλους ο στόχος για εφέτος έκλεισε. Κρατάμε, πάντως, τα όσα είπε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στις χθεσινές του δηλώσεις και τη δέσμευσή του πως ο Παναθηναϊκός θα ενισχυθεί.

Τα «κολλήματα» του Γιοβάνοβιτς

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού έχει το μεγαλύτερο αν όχι όλο μερίδιο της επιτυχίας τα τελευταία χρόνια. Κύπελλο, έξοδος στην Ευρώπη, πρωταθληματική πορεία, εξασφάλιση παρουσίας στους ομίλους. Το αρνητικό είναι ότι εφέτος, στα ματς που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός έως τώρα, επιμένει σε πρόσωπα που δεν αποδίδουν, που βρίσκονται σε ντεφορμάρισμα και φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.

Δεν γίνεται για παράδειγμα να επιμένει στη χρησιμοποίηση του Παλάσιος και να μη δίνει ευκαιρίες στον Μαντσίνι. Δεν γίνεται, επίσης, να ακούγεται και να γράφεται ότι ο Μαντσίνι δεν είναι στα πλάνα, για βασικός, του Γιοβάνοβιτς.

Ο κόουτς του τριφυλλιού πρέπει να προχωρήσει μπροστά, να γίνει πιο διαλλακτικός, να μην επιμένει σε αποφάσεις που δεν του βγαίνουν. Πλέον έχει λύσεις και μάλιστα ενδεκαδάτους, άρα μπορεί να «ανοίξει τις ιδέες του» και να πάει σε επιλογές που θα βοηθήσουν την ομάδα του. Να μη βγάζει τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια.

Ο… άγιος Σπόραρ

Με τον Σπόραρ δικαιώθηκε και τα τρία γκολ σε επίσημα ματς, είναι η καλύτερη απάντηση. Ο Σλοβένος φορ άκουσε και τι δεν άκουσε. Δεν σκόραρε στα φιλικά, κουβαλάει γκρίνια από πέρυσι, το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ευρωπαϊκούς ομίλους μετά από 7 χρόνια και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Σπόραρ (και μετά στον Τζούρισιτς).

Σε αυτή την περίπτωση ο Γιοβάνοβιτς δεν «σκότωσε» τον βασικό του φορ επειδή κάποιοι τον έβγαλαν «Σλοβένο Μολίνς». Έτσι αντιμετωπίζεις έναν ποδοσφαιριστή όταν ξερεις τι μπορεί να σου δώσει και ταυτόχρονα έτσι προστατεύεις έναν ποδοσφαιριστή (Παλάσιος) όταν βλέπεις πως δεν βρίσκεται στην κατάσταση που θα κάνει τη διαφορά.

Γκρίνια γιατί υπάρχουν απαιτήσεις

Το έχουμε ξαναγράψει. Ο μήνας του μέλιτος τελείωσε πέρυσι, στην τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ. Εφέτος υπάρχουν απαιτήσεις και στα λάθη ή τις κακές βραδιές θα υπάρξει γκρίνια. Εννοείται πως υπάρχει στήριξη στο πρόσωπο του Γιοβάνοβιτς, του αναμορφωτή του Παναθηναϊκού, αλλά τα όσα έχει καταφέρει έχουν γεννήσει προσδοκίες και «θέλω» και από τη στιγμή που το εφετινό ρόστερ είναι έτσι δομημένο, με ενδεκαδάτους ποδοσφαιριστές και λύσεις, ο προπονητής του τριφυλλιού οφείλει να κάνει σωστή διαχείριση.

Το «ουφ» στο φινάλε

Το γράψαμε, θα το ξαναγράψουμε όσες φορές χρειαστεί. Ο Παναθηναϊκός της εποχής Γιοβάνοβιτς είναι ο Παναθηναϊκός της κανονικότητας. Οι δηλώσεις στο συνδρομητικό κανάλι μετά από τη ρεβάνς με τη Ντνίπρο δείχνουν ακριβώς αυτό που λέμε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τον πάγκο του τριφυλλιού: ξέρει που ήρθε, ξέρει τι σημαίνει Παναθηναϊκός, ξέρει τι σημαίνει Ευρώπη για τον Παναθηναϊκό.

Ανακουφισμένος, πλέον, με το «ουφ» να βγαίνει από το στόμα του, κοιτάζει τη συνέχεια σε μία χρονιά που πρέπει να διατηρήσει την ομάδα του σε υψηλό επίπεδο για να είναι ανταγωνιστική και στα παιχνίδια και στις προκλήσεις. Χθες ήταν η βραδιά του, από σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής του, που λέει και το τραγούδι.