Εθνική μπάσκετ: Ποιος είναι, τελικά, αυτός ο Μάνος Χατζηδάκης;

Άλλος σαν τον Μάνο Χατζιδάκι δεν θα βγει στην Ελλάδα. Τέτοιο καλλιτεχνικό εκτόπισμα δεν μεταλαμπαδεύεται, δεν κληροδοτείται, δεν χαρίζεται, δεν περνά από τον έναν στον άλλον. Υπάρχει ατόφιο, απομένει ανέγγιχτο.

Το όνομα είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Επαναλαμβάνεται πότε – πότε σε δημοτολόγια και καταλόγους, προκαλώντας προκαλεί σύγχυση.

Τουλάχιστον ο Μάνος Χατζηδάκης με το -η στην κατάληξή του, αυτός που έχει μαζί του ο Δημήτρης Ιτούδης στην προετοιμασία της Εθνικής ομάδας και κατά τα φαινόμενα θα τον κουβαλήσει μέχρι τη Μανίλα για το Παγκόσμιο Κύπελλο, κάνει ό,τι μπορεί για να ανταπεξέρχεται στο βάρος αυτής της συνεπωνυμίας και, ει δυνατόν, ν’ αφήσει το δικό του σημάδι, μικρό ή μεγαλύτερο, στο ελληνικό μπάσκετ.

Από το παράθυρο…

Στα ξεκινήματα της προετοιμασίας φάνταζε ένας παίκτης που περισσεύει και κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα που θα του ‘πουν “ευχαριστούμε παλικάρι μου και καλά μπάνια”. Στα χασομέρια της πλέον, πριν ακριβώς από την τελική ευθεία, προορίζεται να είναι η βασική αλλαγή του Γιώργου Παπαγιάννη στο “5”, σε παράλληλη δράση με τον Ντίνο Μήτογλου που θ’ ανεβοκατεβαίνει θέσεις, και να προσφέρει ποιοτικά λεπτά.

Το κέρδισε με το σπαθί του αυτό ο Λέριος σέντερ που από τη νέα σεζόν θα επιστρέψει στην ΑΕΚ για να πιάσει τη δουλειά από ‘κει που την άφησε ως έφηβος πριν από μια πενταετία.

…κλείνει στους άλλους την πόρτα

Στα 23 του πια ο Χατζηδάκης υπήρξε ένα από τα παιδιά που μπήκε από το παράθυρο (των προκριματικών) και δεν βγήκε από την πόρτα. Εξαιρετικός σ’ εκείνο το 67-57 επί της Λετονίας στη Ρίγα κι εξίσου πολύτιμος τρεις μέρες πριν στο 97-92 επί της Σερβίας, δημιούργησε μόνος τις προϋποθέσεις για ‘ναι στην προεπιλογή.

Αν περιοριζόταν σ’ αυτό, θα ήταν προβληματικό για την ηλικία και τις φιλοδοξίες του. Από τον ίδιο δόθηκε η κατάλληλη συνέχεια.

Διότι το πρόβλημα με τον Κώστα Αντετοκούνμπο, που δεν είχε προπονηθεί καθόλου και εν τέλει αποκλείστηκε για ιατρικούς λόγους, γέννησε ένα κενό στις διαθέσιμες επιλογές του Ιτούδη και νεαρός ψηλός έκανε όσα θα του επέτρεπαν να πείσει πως αξίζει μια θέση στο αεροπλάνο για Φιλιππίνες, δείχνοντας πως κουμπώνει περισσότερο σε νοοτροπία με το τεχνικό τιμ.

Ξέρει ακριβώς τι προορίζεται να κάνει

Το ‘χε δουλέψει όλο αυτό ο Χατζηδάκης, καθώς μ’ ανάλογη τακτική αύξησε από τη μια σεζόν στην άλλη τον χρόνο συμμετοχής του στην Basket League.

Οι αριθμοί του με τον Κολοσσό, που του έδωσε χώρο και χρόνο, δεν αποτυπώνουν έναν σέντερ επιδραστικό (από τους 3.5 πήγε στους 5.5 πόντους) στο παρκέ. Την ίδια ώρα όμως στη δεύτερη σεζόν του μόλις τέσσερις φορές είχε αρνητικό συντελεστή, δείγμα της πολυεπίπεδης συνεισφοράς και της οικονομίας που εμφανίζει στο παιχνίδι του.

Όλ’ αυτά ακολουθώντας κατά γράμμα οδηγίες, εντολές και συστήματα.

Τώρα είναι -όπως φαίνεται- καιρός ο Χατζηδάκης να ζήσει “στιγμές μυστικές” και “λάμψεις μαγικές” που έγραφε ο συνονόματός του Μάνος. Τις είχε ξαναζήσει ως παίδας κι έφηβος, ανήλικος ακόμα, στα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ, αρχηγός μάλιστα, αλλά στους άνδρες και με την Εθνική είναι αλλιώς. Πολύ αλλιώς…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News